บทที่ 3 อสูรร้าย 1.2

“สวัสดีสาวน้อย” เสียงเรียกที่ดังขึ้นทำให้ใบหน้าหวานสวยเงยหน้ามองต้นเสียงด้วยความตกใจเนื่องจากเสียงนั้นไม่ใช่เสียงของอแมนดา ความตกใจของทิพย์ธาราเพิ่มขึ้นอีกเท่าตัวเมื่อเห็นหน้าเจ้าของเสียงที่เธอจำได้ดีไม่มีวันลืม

หัวใจของทิพย์ธาราเต้นไม่เป็นจังหวะอีกครั้ง เพราะบุรุษที่ยืนอยู่ตรงหน้า คือชายที่ทิ้งรอยวาบหวามไว้ให้กับเธอ อเล็สซานโดรถอดแว่นตาสีชาเข้มของเขาออก ก่อนจะวางไว้ที่โต๊ะ จากนั้นก็ก้าวเข้ามาหาเธออย่างช้าๆ

สาวน้อยแสนสวยกำลังตกอยู่ในภวังค์ เมื่อเห็นใบหน้าคมเข้มของเขาอย่างชัดเจน ผมสีน้ำตาลอ่อนถูกจัดแต่งให้รับกับใบหน้า คิ้วดกยาวเป็นระเบียบ ดวงตาสีเขียวหม่นของเขาที่เต็มไปด้วยความมุ่งมั่น ความฉลาดและเปี่ยมไปด้วยเสน่ห์อย่างมากล้น จมูกโด่งเป็นสัน เข้ากับเรียวปากหนาหยักได้รูปสวย หนวดเคราที่ขึ้นบางๆ ทำให้เขาดูน่าเกรงขามและมีเสน่ห์อย่างหาตัวจับยาก เพียงแค่ทิพย์ธาราได้สบตาดวงตาคมกล้าของเขา เหมือนถูกอสูรร้ายอย่างเขาร่ายมนตร์สะกด ร่างกายไม่สามารถขยับเขยื้อนได้ดั่งใจคิด

“คุณ” เป็นคำเดียวเท่านั้นที่หลุดออกมาจากเรียวปากงามของเธอ

“ดีใจจังที่ยังจำฉันได้” เขาพูดพร้อมทั้งหยุดยืนอยู่ตรงหน้าเธอ มือหนาเอื้อมมาสอดรัดเอวบางคอดกิ่ว ก่อนจะรั้งเข้าหาแผงอกหนั่นแน่นของตนเอง ลมหายใจที่อุ่นซ่านกระทบกับพวงแก้มนวล ทำให้ร่างกายสาวร้อนฉ่าขึ้นมา มือบางเริ่มดันแผงอกกว้างเพื่อให้ร่างหนาออกห่างตน แต่ดูเหมือนแรงที่มีน้อยนิดเกินไป ไม่อาจทำให้ร่างกายของอสูรร้ายขยับเขยื้อนเลยแม้แต่น้อย

“ปล่อย ปล่อยนะ” เสียงทัดทานของเธอเหือดหายไป เมื่อริมฝีปากหนาหยักได้รูปประกบเข้ากับเรียวปากบางที่เขาอยากลิ้มลองรสชาติว่า จะอร่อยนุ่มลิ้นขนาดไหน

ดวงตากลมโตเบิกโพลงเมื่อได้รับสัมผัสอันจาบจ้วงจากชายแปลกหน้า ริมฝีปากบางที่เผยอเพื่อจะร้องประท้วงกลายเป็นโอกาสอันดีที่เขาจะสอดลิ้นเข้าไปหาความหวานที่อยากรู้จับใจว่า มากเหมือนที่คิดไว้หรือไม่ แล้วเมื่อนำลิ้นของตนเข้ามาอยู่ในช่องปากเล็ก ลิ้นชำนาญงานก็เกี่ยวรัดลิ้นนุ่มอย่างหิวกระหาย แลกรัดรุกเร้าเสียจนร่างบางอ่อนระทวย ไร้เรี่ยวแรงที่จะต่อต้านหรือว่าคัดค้าน

แต่ทว่าสติที่มีอยู่ก็บอกทิพย์ธาราว่า เขาคือชายที่ไม่รู้จักจะมากระทำอย่างจาบจ้วงเช่นนี้ไม่ได้ เธอจึงมีปฏิกิริยาต่อต้าน มือนุ่มเล็กผลักดันอกกว้างและส่ายใบหน้าหนีริมฝีปากระอุร้อน อาการขัดขืนที่ชวนขัดใจทำให้เขาต้องใช้มือตรึงท้ายทอยของสาวร่างเล็กเอาไว้มั่น เพื่อที่เขาจะได้จุมพิตเธอได้อย่างถนัดถนี่

อสูรร้ายเริ่มร่ายมนตร์ให้สาวน้อยอ่อนต่อโลกีย์โอนอ่อนผ่อนตามความช่ำชองที่มีอยู่มากล้น ปลายลิ้นหนาควานหาความนุ่มและหอมหวานอย่างไม่รู้จักอิ่ม รสชาติแปลกใหม่ที่เขาไม่เคยลิ้มลอง ทำให้มาเฟียหนุ่มไม่อยากผละจาก ยังคงเกี่ยวกระหวัดรัดเร้าดูดดึงเรียวลิ้นนุ่มอย่างโหยหิวราวกับห่างหายการจูบมาช้านาน ยิ่งได้ลิ้มลองรสชาติใหม่ที่ไม่เหมือนใคร อเล็สซานโดรยิ่งไม่อยากจะถอยห่างปากเล็กคู่นี้แม้วินาทีเดียว

จุมพิตในครั้งนี้ไม่ได้มีผลแค่คนจูบเพียงคนเดียว ยังส่งผลตรงถึงร่างกายของทิพย์ธาราที่มีอาการร้อนรุ่มจากไฟเสน่หาที่ค่อยๆ ลามเลียในร่างกายทีละน้อย เลือดลมในร่างสาวสูบฉีดผิดปกติ เช่นเดียวกับอัตราการเต้นของหัวใจที่กระหน่ำเร็วแรง

ร่างบางถูกผ่อนให้ราบไปตามโต๊ะตัวยาวที่มีเครื่องสำอางมากมายวางเรียงรายอยู่ ของเหล่านั้นถูกปัดอย่างไม่ไยดีด้วยมือหนา ทิพย์ธารารู้สึกตัวเมื่อแผ่นหลังบาง สัมผัสกับความเย็นของโต๊ะ สติที่เริ่มหลงทางไปไกล เริ่มคืบคลานเข้ามาในสมองของเธอทีละนิดๆ

“ไม่ ปล่อยฉัน” ทิพย์ธาราร้องห้ามเสียงแหบพร่าเบาหวิว เมื่อริมฝีปากบางได้รับอิสระ หากแต่อสูรร้ายกลับทำในสิ่งที่ตรงกันข้ามกับคำพูดนั้น เขาเลื่อนปากไปตามลำคอระหง ซุกไซ้สูดดมความหอมกรุ่นจากกลิ่นกายสาวที่ปลุกเร้าความต้องการของเขาถึงขีดสุด

มือแกร่งสอดเข้าในเสื้อตัวบางอย่างย่ามใจ สูงขึ้นจนถึงทรวงอกอวบเต็มไม้เต็มมือ ออกแรงเคล้นเบาๆ ก่อนจะสอดมือไปทางด้านหลังใช้ปลายนิ้วสะกิดตะขอบราเพียงนิด ตะขอนั้นจึงหลุดออกจากกันอย่างง่ายดาย

เสื้อตัวบางถูกร่นขึ้นเหนือทรวงอก พร้อมกับบราเซียร์สีฟ้าสดลายลูกไม้ที่ถูกร่นขึ้นตามไปด้วย ทรวงอกอวบเบ่งบานเมื่อเป็นอิสระจากบราตัวสวย อเล็สซานโดรเห็นความสวยงามตรงหน้าเพียงแวบเดียวอารมณ์พิศวาสก็พวยพุ่งทะยานสูง ไม่รั้งรอให้เวลาผ่านไปนานก้มหน้าดอมดมดอกบงกชคู่งามทันที

ร่างสาวสะดุ้งเฮือกเมื่อรู้สึกถึงความอุ่นร้อนจากช่องปากของเขาที่ครอบงับปลายถันของเธอ ก่อนที่ความรู้สึกที่ไม่เคยรู้จักจะวิ่งเข้ามาในความรู้สึกและกระจาย เป็นสายธาราแห่งความเสียวซ่านที่ไหลบ่าแทรกซึมเข้าสู่ทุกอณูเนื้อ แม้ว่าร่างกายจะคล้อยตามสัมผัสของชายร่างใหญ่ ทว่าจิตใจก็ยังมีสตินึกคิดจึงเอ่ยปากต้องห้าม มือเล็กก็พยายามออกแรงผลักไสร่างแข็งแรงดุจหินให้ออกห่างตนเอง

“ไม่ อย่า” แต่เสียงห้ามปรามของทิพย์ธารานั้นแสนจะเบา เบาเสียจนอเล็สซานโดรไม่ได้ยิน หรือเขาอาจจะไม่สนใจ เนื่องจากมีสิ่งอื่นที่น่าสนใจมากกว่า เมื่อเขาไล้เลียปทุมถันของเธอไม่หยุดหย่อน ความกระสันซ่านก็เข้ามาเยือนความรู้สึกของเธออย่างต่อเนื่องเช่นกัน

อเล็สซานโดรยังคงครอบครองปลายถันสลับกันไปมาทั้งสองข้างทรวงอย่างเมามัน ยิ่งได้ยินเสียงร้องครางหวานเสนาะหูด้วยแล้ว เขาก็ยิ่งไล้เลียและดูดดึงไม่มีทีท่าว่าจะหยุด ร่างกายของชายหนุ่มร้อนไปทั้งตัวอย่างที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน ความปรารถนาที่ไม่เคยปะทุเดือดมากขนาดนี้ เลือดในกายสูบฉีดแรง ความต้องการที่ถูกปลุกเริ่มตึงแน่นจนเขาเจ็บปวดไปหมด