Chapter 4 แผนสำรอง 1

“พี่พลคะ ป้ารุ่งให้หนูมาตามไปหาค่ะ”

ลูกไหมพูดสวนไปทันที ทำให้แววพรรณตวัดสายตาหันมามองแบบโกรธ ๆ แต่เจ้าภาพสาวก็แกล้งทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ เมื่อเห็นลูกไหมยิ้มซื่อ ๆ ไม่ได้แสดงท่าทางมีพิษภัยออกมา แววพรรณเลยกระฟัดกระเฟียดเดินออกจากทั้งสองคนไปเองอย่างอารมณ์เสีย

ขุนพลล้วงกระเป๋ากางเกงมองลูกไหมด้วยสายตาไม่พอใจ ก่อนที่เขาจะเดินหนีหล่อน จนลูกไหมต้องวิ่งตามไปรั้งแขนเขาไว้

“พี่พลจะไปไหนคะ”

“ยุ่ง”

ขุนพลสะบัดแขนออก ก่อนจะเดินไปหยิบแก้วเหล้าราคาแพงจากถาดของเด็กเสิร์ฟมาราดให้ลวกลงคอดังอึก ๆ เขาไม่เชื่อหรอกว่ารุ่งฤดีเรียกหาเขาจริง ๆ คนอย่างแม่ถ้าจะตามตัวเขาก็ไม่ยาก โทรศัพท์มือถือไง ไม่เห็นต้องให้ยัยเด็กนั่นมาตาม

ลูกไหมคงอยากจะแกล้งให้เขาอดหม่ำเพื่อนเก่าท่ายากมากกว่า ยัยเด็กนิสัยไม่ดี ยัยก้างขวางคอ!

เมื่อชายหนุ่มเดินหนีไป ลูกไหมก็ยืนน้ำตาคลอด้วยความเสียใจ แต่ไม่นานหลังจากนั้นหล่อนก็ต้องทำนั่นทำนี่ตามประสาลูกสาวแสนดี เพราะวันนี้เป็นงานเลี้ยงวันเกิดของหล่อน เดี๋ยวแม่ก็เรียกเป่าเค้ก เรียกขึ้นเวที เรียกไปสวัสดีคนนั้นคนนี้เยอะแยะไปหมด

ดึกแล้ว กว่างานจะเลิก เหลือแค่ครอบครัวของขุนพลที่อยู่ต่อ ทำให้ชายหนุ่มที่เพิ่งรู้ว่าต้องนอนค้างที่นี่ถึงกับโวยวายไม่ยอม

“อะไรแม่ ผมอยากกลับบ้าน”

สีหน้ายุ่ง ๆ ของลูกชาย ทำให้รุ่งฤดีใช้พัดในมือตีหน้าผากเขาไปทีหนึ่งด้วยความหมั่นไส้

“ค้างแค่คืนเดียวทำจะเป็นจะตาย น้ามะลิเขาจัดห้องนอนให้แกแล้ว ไปนอนเล่นโทรศัพท์ไป๊ พรุ่งนี้เราจะพาน้องลูกไหมไปวัดทำบุญกันแต่เช้า เอ้านี่ชุดนอนของลุงมนัสเขา เขาให้ยืมใส่”

“ไม่เอาอะ” ขุนพลปฏิเสธพร้อมกับหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา “ผมเรียกแท็กซี่กลับบ้านเองก็ได้”

รุ่งฤดีเองก็หยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาเหมือนกัน

“เอาสิ ถ้าแกกลับไป เงินในบัญชีของแกทุกบัญชีจะเหลือศูนย์บาท บัตรเครดิตก็จะถูกระงับ ถ้าแกอยากกลับไปเรียนต่อให้จบ ก็หาเงินไปเองแล้วกัน”

“โธ่ แม่”

ขุนพลโวยวาย เขารู้ว่ารุ่งฤดีไม่ได้พูดเล่น แล้วหนุ่มน้อยวัยนักศึกษาแบบเขาที่ยังแบมือขอเงินแม้อยู่จะไปขัดขืนอะไรได้เล่า!

ชายหนุ่มรับเสื้อผ้าชุดนั้นเดินงุ่นง่านเข้าไปในห้องรับรองแขกที่ถูกจัดเตรียมไว้ให้เขาด้วยความไม่เต็มใจโคตรๆ แต่ขุนพลไม่ได้อาบน้ำเปลี่ยนชุดหรอก เขาโยนชุดสไตล์ลุงวางทิ้งไว้บนเตียง ก่อนจะทิ้งตัวนอนเล่นโทรศัพท์มือถือฆ่าเวลาด้วยอารมณ์หงุดหงิด

ดึกสงัด บ้านนี้เงียบชะมัด ทั้งที่แม่ของเขากำลังเล่นไพ่ พ่อของเขายังดูบอลอยู่ คาดว่าเกือบเช้ากว่าสี่คนนั้นจะได้นอน แต่ขุนพลก็พอจะเดาออกว่ากำแพงคงหนาจนไม่ได้ยินเสียงอะไร เหมือนบ้านเขานั่นแหละ แม่เขากับแม่ของลูกไหมเหมือนกันตรงชอบความเป็นส่วนตัวและความเงียบ พอมีความชอบใกล้ ๆ กันเลยคบกันมาได้ยาวนานจนลูกโตเนี่ย

แม่เขาจะมีเพื่อนเก่าสักกี่คนเขาไม่สนเลย

แต่ทำไมต้องจับคู่ให้ลูกด้วยวะ พี่ชายเขาก็โดนจับคู่กับแม่สาวเหนือ ส่วนเขาก็โดนจับคู่กับยัยเด็กปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมแบบลูกไหมเนี่ย!