Chapter 4 แผนสำรอง 2

ก๊อกๆ

ชายหนุ่มผุดลุกขึ้นนั่งมองประตูด้วยความลุ้นระทึกว่าแม่อาจจะมาชวนเขากลับบ้านหรือเปล่า แต่เมื่อประตูห้องนอนเปิดออก คนที่เดินเข้ามากลับเป็นยัยเด็กผมสั้นแค่ติ่งหู สวมชุดนอนกระโปรงผ้าลื่น ๆ สีชมพูเข้ามาพร้อมกับยิ้มให้เขา

อื้อหือ จะว่าไปลูกไหมนี่โตแล้วจริง ๆ ด้วย

ชุดนอนสายเดี่ยวนั่นแทบจะปกปิดทรวงอกอวบไม่มิด แขนเรียว ขาเรียว นวลเนียนไปทั้งตัว สมกับเป็นสาวสิบแปด เวลาหล่อนเดิน สะโพกที่โยกย้ายไปมาก็ดูกลมมนได้รูปสวย เต่งตึงไปหมดทั้งร่าง

“หนูเอาเครื่องดื่มมาให้ค่ะ เผื่อพี่พลจะคอแห้ง”

หล่อนวางถาดเครื่องดื่มลงบนเตียง ดวงตาหวานเหมือนตากวางมองสบตาเขาแบบเอียงอาย ก่อนที่สาวน้อยจะก้มลงรินเหล้าแรง ๆ ส่งให้เขา

“พ่อบอกว่าเวลานอนไม่หลับจะดื่มขวดนี้ หนูเลยกลัวว่าพี่พลแปลกที่จะนอนไม่หลับค่ะ”

ขุนพลมองตั้งแต่เนินอกขาวอวบไล่มาจนถึงเรียวแขนและแก้วเหล้า ถึงเขาจะไม่ชอบหล่อน ก็ไม่ได้แปลว่าเขาไม่ชอบเครื่องดื่มนี่สักหน่อย ดีเหมือนกัน เขากำลังเบื่อ ๆ แล้วก็ยังไม่ง่วงด้วย

“ขอบใจ”

ชายหนุ่มหยิบแก้วเหล้ามาเทใส่ปาก รสชาติแสบคอแรง ๆ ทำให้เขารู้สึกตาสว่างยิ่งกว่าเดิม เมื่อเห็นว่าลูกไหมเอาเหล้ามาให้แล้วยังนั่งปั้นจิ้มปั้นเจ๋ออยู่ เขาเลยปัดมือไล่

“เธอไปนอนได้แล้ว ไม่ง่วงหรือไง”

“ไม่ง่วงค่ะ” ลูกไหมตอบทันที “หนูนั่งเป็นเพื่อนพี่พลได้ทั้งคืนเลยนะคะ ถ้าพี่พลไม่ว่า...”

ขุนพลอยากจะหัวเราะ เขาโตพอที่จะรู้ว่าหล่อนกำลังจะสื่ออะไร แต่เขาตั้งใจไว้แล้วว่าจะไม่ตกหลุมพรางการคลุมถุงชนของมารดาเด็ดขาด!

ถึงลูกไหมจะหน้าตาสวยน่ารัก นมใหญ่ สะโพกสะบึมแค่ไหน แต่ขืนไปจับต้องเข้าสุ่มสี่สุ่มห้า มีหวังพรุ่งนี้เขาได้ยืนบื้อใบ้เป็นเจ้าบ่าวในงานแต่งงานที่เขาไม่ได้อยากเข้าร่วมแน่นอน!

“พี่มีเพื่อนเยอะแล้ว” เขายกโทรศัพท์ให้ดู ชายหนุ่มยังเล่นเกมติดพันอยู่ ตอนนี้เพื่อนในเกมของเขากำลังโวยวายให้เขาช่วยตีบอสหน่อย อย่าอู้! “พี่ไม่อยากได้เพื่อนเพิ่มอีก”

ลูกไหมไม่อยากออกไปจากห้องนี้ หล่อนอุตส่าห์ให้เพื่อนสนิทแอบสั่งชุดนอนชุดนี้มาให้ หวังจะเผด็จศึกขุนพลให้ได้ในคืนนี้ แต่ดูสิ เขายังมองหล่อนเหมือนว่าหล่อนเป็นเด็กแปดขวบกำลังใส่ชุดกระโปรงฟู ๆ ยืนอุ้มตุ๊กตาบาร์บี้อย่างนั้นแหละ แล้วเขาก็ก้มลงเล่นเกมต่อแล้วด้วย ถึงจะจิบเหล้าเข้าปากเป็นระยะก็เถอะ

แต่หล่อนก็มีแผนสำรองแหละน่า!

สาวน้อยร้อยมารยายิ้มมุมปาก ก่อนจะลุกขึ้นอย่างว่านอนสอนง่าย

“งั้นราตรีสวัสดิ์นะคะพี่พล” เธอเปิดประตูห้องแล้ว แต่ก็หันมาบอกเสียงหวาน “ห้องของหนูอยู่ถัดไปสองห้องนะคะ ห้องที่มีป้ายชื่อค่ะ”

บอกทำไมวะ

สีหน้าของเขามันสื่อออกมาแบบนั้น แม้ว่าชายหนุ่มจะไม่เอ่ยอะไรออกมา ลูกไหมจึงเดินกลับห้องนอนตัวเองโดยเปิดประตูแง้มไว้ หล่อนนั่งลงตรงขอบเตียง แล้วเงยหน้าขึ้นมองนาฬิกาพร้อมกับคำนวณในใจ

ในเว็บไซด์ที่หล่อนฝากเพื่อนซื้อยาปลุกกำหนัดมา บอกว่าใช้เวลาแค่ห้านาทีเท่านั้นหลังจากดื่มเข้าไป ถ้านับตั้งแต่ที่เขาดื่มเหล้าแก้วแรกก็เหลืออีกไม่เกินสองนาที