Chapter 3 แค่อากาศ 1

“ไม่ได้เจอตั้งนาน โตขึ้นเป็นกองเลยนะเรา”

ตอนที่พูดคำว่า ‘โต’ เขาเหลือบมองทรวงอกของหล่อนที่แทบจะพุ่งออกมาจากเสื้อสีชมพูตัวนั้น พอมองดี ๆ หล่อนสวมเสื้อเอวลอยนิด ๆ อวดรอบเอวเล็กคอดเว้าจากทรวงอกและสะโพกผายอย่างเหมาะเจาะเหนือขอบกระโปรง แต่จะยังไงก็เป็นชุดสีชมพู เขาเอียนสีชมพูของยัยเด็กนี่เป็นบ้า

ลูกไหมยิ้มอาย ๆ ก่อนยกมือไหว้

“สวัสดีค่ะป้ารุ่ง ลุงเอก พี่พล”

ถึงแม่ของเขากับหล่อนจะเป็นเพื่อนร่วมรุ่นเดียวกัน แต่เพราะแม่เขาแก่เดือนกว่า เลยสอนให้ลูกไหมเรียกท่านว่าป้า ส่วนเขาก็เรียกแม่ของลูกไหมว่าน้า

“ผมหิวอะ ขอเข้าไปกินอะไรได้มั้ยครับ”

“จ้า เชิญจ้าเชิญ”

สิ้นคำของมะลิ ชายหนุ่มก็รีบเดินจ้ำ ๆ เข้าไปในงาน ยังไงก็ต้องอยู่รอแม่กลับบ้าน หาอะไรกินให้อิ่มท้องหน่อยก็ดีเหมือนกัน

เมื่อชายหนุ่มเดินเข้าไปแล้ว สี่คนวัยกลางคนก็จับกลุ่มคุยกันอย่างสนิทสนมถึงเรื่องคืนนี้จะนอนค้างที่นี่ โดยที่ขุนพลยังไม่รู้เรื่องนี้เลย

“นี่ ฉันเตรียมไพ่ไว้บนห้องแล้ว เสียดาย! นีย์อยู่ตั้งเชียงใหม่ ไม่อย่างนั้นคงได้รวมแก๊งกันเหมือนตอนเรียนโรงเรียนประจำเนอะ ส่วนลูกกับสามีของเธอ ฉันก็จัดห้องนอนไว้แล้ว”

มะลิกระซิบกระซาบกับรุ่งฤดี

ส่วนฝ่ายชายก็พากันเดินไปจิบไวน์ขวดใหม่ที่พ่อของลูกไหมเพิ่งจะสั่งมาจากฝรั่งเศส

“เดี๋ยวคืนนี้จะได้รู้กันว่าใครจะเป็นแชมป์โลกนะครับ”

ทางฝ่ายชายก็จ้องจะพากันไปดูบอลแล้ว เพราะคืนนี้มีชิงแชมป์ระหว่างทีมฟุตบอลที่มนัสกับเอกลักษณ์เชียร์มาตั้งแต่เป็นหนุ่ม ๆ ซึ่งแน่นอนว่าเป็นคนละทีมกัน

ลูกไหมมองคนโน้นทีคนนี้ที เห็นว่าไม่มีใครสนใจหล่อนแล้ว สาวน้อยวัยสิบแปดก็ยกมือขึ้นทัดผมสีดำเข้ม สั้นเลยติ่งหูนิดเดียวของตัวเองพร้อมกับยิ้มเอียงอาย แล้วเดินตามขุนพลเข้าไปในงานเลี้ยงวันเกิด

หล่อนมองเขาจากทางด้านหลัง เห็นเขาเดินไปคุยกับเพื่อนผู้หญิงคนหนึ่งที่เคยเรียนด้วยกัน ซึ่งมางานนี้ด้วยอย่างสนิทสนม ลูกไหมก็กำมือแน่นด้วยความอิจฉา

ยิ่งเขาหัวเราะ จับเส้นผมยาวหยักศกของผู้หญิงคนนั้นขึ้นมาดม หล่อนก็ยิ่งอยากเป็นผู้หญิงคนนั้นบ้าง! ทำไมเขาไม่เคยมองหล่อนแบบนั้น ไม่เคยยิ้มให้หล่อนอย่างจริงใจแบบนั้น ไม่เคยพูดคุยกับหล่อนสบาย ๆ โดยไม่ทำท่าอึดอัดใจเลยแม้แต่ครั้งเดียวกันนะ

ทั้งที่หล่อนแอบรักเขามาตั้งแต่อายุสิบสาม ตั้งแต่เพิ่งเติบโตเป็นสาวน้อยแรกแย้ม นมเพิ่งตั้งเต้า เส้นไหมตรงนั้นเพิ่งจะขึ้นมาทำให้หล่อนรู้ว่าหล่อนไม่ใช่เด็กอีกต่อไป

ก่อนหน้านั้นหล่อนก็ไม่ได้คิดอะไรกับเขาหรอก ก็แค่ลูกชายของเพื่อนแม่ที่ต้องไปเจอทุกปี ปีละสองสามครั้ง

แต่พอเขาโตเป็นวัยรุ่น รูปหล่อ มาดแบดบอย หล่อนก็เริ่มใจสั่น... แบบที่ไม่เป็นกับเพื่อนร่วมชั้นผู้ชายคนไหน แล้วก็ไม่รู้สึกแบบนี้กับขุนเขา พี่ชายของเขาที่เป็นคนเพอร์เฟ็คทุกกระเบียดนิ้วด้วย

หล่อนใจเต้นแรงแค่กับเขา... กับเขาคนเดียว

แต่เขากลับมองผ่านหล่อนเหมือนเป็นอากาศมาตลอด... คอยดูสิ คืนนี้หล่อนจะทำให้เขาคิดใหม่ จะทำให้เขาหันมามองหล่อนให้ได้

ไม่ได้ด้วยเล่ห์ ลูกไหมก็จะเอาด้วยกล!