Chapter.1 ไอ้แสบ

"ไอ้แสบ หยุด บอกให้หยุด"

"แฮ่ก แฮ่ก ไม่เอา แสบไม่หยุด เฮียรับปากก่อนสิว่าจะไม่ลงโทษแสบ"

"ทำผิดแล้วยังจะต่อรองอีก กูบอกให้หยุด! "

กึก

เบรกล้อตายหัวแทบทิ่ม ขึ้นกูนี่คือโมโหสุดแล้ว หยุดยืนอยู่กับที่หลังจากวิ่งหนีเฮียยุออกจากผับ ใส่เกียร์หมาเต็มสปีดแต่ก็หนีไม่พ้น เตรียมรับกรรมได้เลย ไม่รู้ว่าโดนอะไรบ้างแต่ทุกครั้งเฮียก็ไม่เคยออมมือ เฮียไม่เคยใจอ่อนกับฉันเวลาทำผิด

"ไปขึ้นรถ " น้ำเสียงเย็นยะเยือกของเฮียทำให้หัวใจดวงน้อยรู้สึกกลัว ในชีวิตมีแค่เฮียคนเดียวนี่แหละที่ฉันกลัว และก็เป็นคนเดียวที่ฉันยอมฟังคำสั่งไม่ว่าเฮียจะสั่งอะไรก็ต้องทำ แม้ว่าบางครั้งจะแอบขัดบ้าง ผลที่ตามมาก็คือ โดนลงโทษในแบบของเฮียที่ไม่เหมือนคนอื่น

"เฮีย แสบขอโทษ"

"ไปคุยที่บ้าน กูบอกแล้วใช่มั้ย ไม่เคยฟัง "

"เฮียอย่าขึ้นกูสิ"

"กูโมโห เพราะมึงไง ไม่ชอบแต่ก็ยังดื้อ ทำตัวดีๆ กูเคยเป็นแบบนี้มั้ย "

"ไม่ค่ะ" เฮียชอบคนเชื่อฟังพูดรู้เรื่อง แต่ไม่ใช่ฉันไง จะเชื่อฟังก็ตอนที่เฮียโมโหนี่แหละ แล้วเป็นไงโคตรน่ากลัว ถามว่าเข็ดไม่ ก็ไม่นะ ยังดื้อได้อยู่เรื่อยๆ

"วันนี้มึงโดนหนัก"

"..."

"ไม่ต้องมาบีบน้ำตา กูไม่ใช่ผู้ชายแพ้น้ำตาผู้หญิง ขึ้นรถ!! " จุดแข็งของเฮียยุอีกหนึ่งข้อ ต่อให้ร้องไห้จนน้ำตาเป็นสายเลือดเฮียแม่งก็ไม่ใจอ่อน เฮียบอกว่าไม่ใช่พระเอกร้องเองก็หยุดเองไม่มีการดึงไปกอดลูบหัวเบาๆ แต่ก็แปลกผู้หญิงติดเฮียตรึม ผู้หญิงแม่งชอบของแปลกเหรอวะ

บนรถ

"เฮียแวะร้านข้ามต้มได้มั้ย "

"...เงียบ...."

"เฮีย "

"อย่าอ้วกใส่รถกูเด็ดขาด " ไม่นานเฮียก็จอดหน้าร้านข้าวต้ม แถวนี้มีอยู่แค่ร้านเดียวที่ใกล้บ้านที่สุด เมาๆ แบบนี้ต้องซดข้าวต้มร้อนๆ ซุปเปอร์แซ่บๆ อย่างน้อยเฮียก็ยังเมตตา

"ลงไป แดกเร็วๆ กูง่วง" ยังไม่หายโกรธยังโมโหอยู่ เอาเถอะยังไงวันนี้ก็ต้องโดนลงโทษ

" ขอตังค์หน่อยสิ"

"ให้ตังค์เอาไว้กินข้าวแต่เอาไปแดกเหล้า "

"ขอร้อยนึง มีติดเป๋าอยู่ห้าสิบ" ตอนเฮียมาตกใจนี่รีบควักตังค์ในกระเป๋ายัดให้เพื่อนไปหมดเลย

"มึงนี่มัน " สุดท้ายก็ควักให้ ขอร้อยนึงได้สองร้อย ฉันรีบเปิดประตูลงรถทันที เดี๋ยวเฮียเปลี่ยนใจอดกินอีก

-------------------------

#เฮียยุ

ครืด ครืด

"ว่าไง "

"เฮีย อยู่ไหนอะ"

"ร้านข้าวต้มแถวบ้านมีอะไร"

"มาที่สนามหน่อยเฮีย มีลูกค้ามาดูรถ"

"นี่มันกี่โมงกี่ยามแล้ว กูไม่ว่าง บอกค่อยมาพรุ่งนี้ " อารมณ์เสียกับไอ้แสบแล้วยังต้องมาหงุดหงิดกับลูกน้องอีก บ้าหรือเปล่าตีสองแล้วยังบ้าจี้ตาม ลูกค้าแบบนี้ต่อให้วางเงินสดกูก็ไม่สน มารยาทมึงยังไม่รู้จักกันเลย

"แสบก่อเรื่องอีกแล้วเหรอเฮีย"

"เออ ลูกพี่พวกมึงก่อเรื่องอีกแล้ว "

"เบาๆ นะเฮีย แสบยังเด็ก " เพราะพวกมึงให้ท้ายกันแบบนี้นี่ไงไอ้แสบถึงปีกกล้าขาแข็งกับกูขนาดนี้

"กูไม่เบา เดี๋ยวพวกมึงจะโดนกันด้วย แค่นี้แหละมันมาแล้ว" ผมกดวางเพราะเห็นไอ้ตัวดีกินข้าวแล้ว

"กลับบ้านกันเฮีย " ผมรีบออกรถทันที ง่วงฉิบหาย ทำงานเหนื่อยมาทั้งวันยังต้องมาเหนื่อยกับไอ้เด็กคนนี้อีก ที่เคยบอกเคยสอนไม่เคยจำใส่สมองบ้างเลย วันนี้แหละต้องโดนหนักกว่าทุกครั้ง

"เฮียแวะเซเว่นทำไมอะ หิวแฟหรอ" กาแฟตอนตีสองเนี่ยนะ อยากนอนไม่ได้อยากตาสว่าง

"ตังค์เหลือเท่าไหร่"

"ห้าสิบ " ผมหยิบแบงค์ห้าร้อยในกระเป๋ายื่นให้เด็กแสบ มันทำหน้างงแล้วหันมาหาผม

"ไปซื้อถุงยางมา ซื้อมาให้หมดนั่นแหละ เร็วๆ นั่งรอในรถ"

"เฮีย "

"กูบอกแล้วว่าวันนี้มึงโดนหนัก"