Chapter 16 จูบของโจเซฟ

Chapter 16

จูบของโจเซฟ

หลังจากจัดการตัวเองจนเรียบร้อยชวนฝันก็ออกมาจากห้องนอนของราวิน เธอกลับไปที่เรือนรับรองของสมาชิกวงไอบี

“พี่ฝัน มาสักที! พี่วินได้ดุอะไรพี่รึเปล่า”

มินโฮที่นั่งอยู่ตรงโซฟารีบเอ่ยถามขึ้น เรือนรับรองจะแบ่งเป็นห้องรับแขกและห้องนอนสามห้อง ชวนฝันเองก็พักที่เรือนนี้ด้วยเช่นกันแต่นอนคนเดียว

“ปละ เปล่าจ้ะมินโฮ คุณวินเขาแค่คุยเรื่องงานกับพี่นิดๆหน่อยๆ”

ชวนฝันตะกุกตะกักตอบ เธอเดินเข้ามาช้าๆในสภาพที่ชุดนักเรียนแขนยาวคอนแวนต์ยังคงเปียก

“สภาพน้องชวนฝันไม่ไหวแล้วนะคะ พี่ว่าไปอาบน้ำแต่งตัวก่อนนะ ส่วนชุดนักเรียนเดี๋ยวพี่ให้ทีมงานเอาไปซักอบรีดนะ ต้องเอาไว้ใช้ถ่ายต่อช่วงเย็นด้วย”

เจสซี่เองก็ยืนอยู่ตรงนั้นด้วย เธอยืนวนไปวนมาอยู่นานจนเด็กๆวงไอบีมึนหัวตาม ที่เป็นแบบนั้นก็เพราะกังวลกลัวท่านประธานจะหัวเสียพาลมาลงกับทีมงาน แม้ราวินจะไม่เคยทำเช่นนั้นแต่ด้วยความที่เป็นลูกน้องก็อดคิดไม่ได้ ไหนจะเรื่องชุดที่ต้องใส่เข้าฉากแล้วเปียกอีก

“เอ่อ ได้ค่ะ งั้นฝันขอตัวไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้านะคะ เดี๋ยวฝันเอาชุดออกมาให้นะ ขอโทษพี่เจสซี่ด้วยนะคะที่ทำให้วุ่นวายกันไปหมด”

“ไม่เป็นไรเลยจ้ะ มันเป็นอุบัติเหตุนะ น้องฝันอย่าคิดมากเลย”

หลังจากนั้นชวนฝันก็ขอตัวเข้าไปอาบน้ำในห้องนอนของตัวเอง ทิ้งให้วงไอบีนั่งเล่นอยู่กับเจสซี่ ส่วนธานีในตอนนี้น่าจะต้องนั่งเรือกลับขึ้นฝั่งไปซื้อยาคุมฉุกเฉิน

จะว่าไปธานีเองก็แอบน่าสงสารนะ กำลังทำงานอยู่ตรงนี้ดีๆก็ต้องถูกใช้ให้เดินทางข้ามน้ำข้ามทะเลไปซื้อยาคุมมาให้เธอ ราวินนี่ก็เหลือเกิน เอาแต่ใจซะไม่มี เพราะความใคร่ของตัวเองแท้ๆทำให้คนอื่นต้องเดือดร้อน ชวนฝันคิดตำหนิอดีตแฟนหนุ่มในใจ

หลังจากอาบน้ำเสร็จก็เริ่มแต่งตัวทำผมแต่งหน้าใหม่

ทุกคนพากันมาที่หน้าชายหาดเพื่อจะถ่ายเซ็ตสุดท้ายอีกครั้ง คนที่หายไปก็คือธานี เขาคงจะขึ้นไปซื้อยามาให้เธอให้ทันเย็นนี้

“สวยแล้วค่ะน้องฝัน สู้ๆนะคะ อย่ากดดันจนเกินไปนะ”

เจสซี่ยิ้มแล้วดันหลังชวนฝันเบาๆให้เดินมาเข้าฉาก เพื่อนร่วมงานเกือบทุกๆคนดีกับชวนฝันไม่น้อย เธอปลื้มใจจริงๆ

“เอาล่ะ มาเริ่มงานกันได้แล้ว”

ผู้กำกับกิตติอยากจะให้งานนี้เสร็จลงตัวสักที แต่งานทุกงานย่อมมีอุปสรรค

ชวนฝันในชุดนักเรียนคินแวนต์ ถักเปียสองข้าง ถอดรองเท้านักเรียนและถุงเท้าออกวางไว้บนพื้นทราย เท้าเล็กๆก้าวลงเดินย่ำลงทะเลไปช้าๆ เธอหันมายั่วเย้าเล่นกับกล้องและจิกหน้าใส่ให้ดูร้ายๆ แบดเกิร์ลสมกับเนื้อเพลง

กล้องซูมเข้าที่ใบหน้าสวย โจเซฟในชุดนักเรียนชายกางเกงสีน้ำเงินสไตล์เด็กนักเรียนเอกชน เขาถอดถุงเท้าและรองเท้าวางไว้บนผืนทรายแล้ววิ่งตามลงมาที่ทะเลอย่างหลงใหลในความสวย ซน ร้าย สไตล์แบดเกิร์ลดั่งชื่ออัลบั้มและเพลงเปิดตัววงไอบี 'Hard Love รักหนักใจ'

เขาจับแขนของเธอเอาไว้ให้หันมาสบตา

ชวนฝันสบตากับโจเซฟ แม้จะอายุห่างกันมากแต่ด้วยความที่เธอหน้าเด็ก บวกกับโจเซฟเป็นหนุ่มลูกครึ่งทำให้ดูโตมากจึงดูไม่ขัดกันนักสำหรับพระเอกนางเอกเอ็มวี

ใบหน้าหล่อเหลาของหนุ่มลูกครึ่งค่อยๆก้มลงมาก่อนจะประกอบปากจูบลงบนริมฝีปากเล็ก

ชวนฝันอึ้งทำตาโต ไม่คิดว่าโจเซฟจะทำแบบนี้! แม้ว่าบทจะมีแต่เธอคิดว่าคงใช้มุมกล้อง ไม่มีใครบอกเธอเลย

ร่างเล็กยืนตัวแข็งทื่อไม่ไหวติง

แสงอาทิตย์ยามเย็นกระทบกับน้ำทะเล เสียงคลื่นสาดกระเซ็น น้ำทะเลอยู่บริเวณกลางอกของชวนฝัน ส่วนโจเซฟนั้นสูงกว่าเขาจึงต้องโน้มตัวลงมาจูบ

"คัต! ดีมากๆๆ สวยงาม"

คุณกิตติตะโกนบอกทำให้ชวนฝันผลักตัวของโจเซฟออกเบาๆ แม้ว่าจะเป็นแค่การประกบปากเข้าหากันไม่ได้จูบแลกลิ้น แต่มันก็ไม่สมควรอยู่ดีในความคิดเธอ

การกระทำนั้นอยู่ในสายตาของราวินตลอดเวลา เขานั่งอยู่ข้างๆผู้กำกับ

"มีบทแบบนี้ในเอ็มวีด้วยเหรอครับคุณกิต?"

น้ำเสียงทุ้มเอายพร้อมกับสีหน้าที่ไม่ค่อยพอใจนัก มันเป็นการเปลืองเนื้อเปลืองตัวนักแสดงเกินไป เขาคิดว่าอย่างมากก็คงใช้มุมกล้อง

"ครับคุณวิน ผมพึ่งบอกน้องโจเซฟเมื่อสักครู่นี้เอง ตอนแรกก็ตั้งใจจะใช้มุมกล้องช่วย แต่คิดไปคิดมาเราปรึกษากับทีมงานดูแล้ง ถ้าจูบจริงน่าจะดีกว่า เรียลๆดี"

"งั้นเหรอ...คราวหน้าจะทำอะไรก็แจ้งผมก่อนด้วย มาทำอะไรลับหลังแบบนี้ผมไม่ชอบ"

พูดจบราวินก็ลุกขึ้นจากเก้าอี้แล้วเดินออกมาจากเต็นท์ผ้าใบที่กางขึงเอาไว้ซึ่งเป็นที่อยู่สำหรับผู้กำกับ ตากล้อง และทีมงาน รวมทั้งอุปกรณ์ถ่ายทำต่างๆ

ทุกคนต่างมองหน้ากันงงๆว่าท่านประธานราวินเป็นอะไร ทำไมต้องไม่พอใจขนาดนั้นด้วย

ทั้งโจเซฟและชวนฝันเดินขึ้นมาจากทะเล ทีมงานรีบเอาผ้าขนหนูไปคลุมตัวให้ทั้งคู่

"โทษทีนะพี่ฝัน ผมเองก็พึ่งรู้จากผู้กำกับว่าให้จูบจริงอะ พี่ไม่คิดมากใช่ปะ?"

โจเซฟแม้จะอยู่เมืองไทยแต่เขาก็เป็นลูกครึ่งทำให้เคยชินกับวัฒนธรรมแบบตะวันตก สำหรับเขาแล้วมันไม่น่าซีเรียสอะไร แต่ก็ลืมคิดไปว่าพี่ชวนฝันผู้จัดการวงเป็นหญิงไทยแท้เต็มร้อย

"ไม่เป็นไรจ้ะโจเซฟ มันเป็นงานนี่ พี่ไม่คิดมากหรอกนะ"

ชวนฝันตอบแล้วยิ้มอ่อนๆ จะเรียกว่าฝืนยิ้มก็คงไม่เกินจริงนัก ใครจะไปพอใจล่ะอยู่ดีๆก็โดนจูบแบบไม่รู้ตัว แต่เธอไม่อยากโกรธอะไรเพราะเข้าใจว่าที่ทำลงไปนั้นเป็นเพราะงาน

"โหยเซฟ เมื่อกี้ยังกับพระเอกซีรี่ส์ มุมดี แสงสวย พระอาทิตย์กระทบน้ำทะเล มู้ดโคตรดีเลย"

คีตาเดินเข้ามาตบไหล่โจเซฟ

"จริง แถมพี่ฝันก็โคตรสวย ผมว่าเอ็มวีเราต้องดังแน่ๆ"

มินโฮยิ้มร่า ส่วนอรัณก็ยิ้มอ่อนๆ

"นั่นสิ ต้องขอบคุณพี่ฝันมากๆเลยที่มาช่วยพวกเราถ่ายเอ็มวี เอ่อ แต่พี่ฝันโอเคใช่มั้ยกับฉากเมื่อกี้.."

อรัณเอ่ยถามแบบกระอักกระอ่วนน้อยๆ กลัวว่าเธอจะไม่โอเคเพราะแค่ถูกทาบทามมาเป็นนางเอกกระทันหันแบบไม่ได้เตรียมตัวมาก่อนก็แย่มากแล้ว นี่ยังต้องจูบจริงอีก

"พี่โอเคจ้ะ มันเป็นงาน ขอแค่วงไอบีเปิดตัวมาแล้วกระแสดีพี่ก็ดีใจแล้วล่ะ พี่เองก็หวังว่าฉากนั้นจะทำให้วงเรามีกระแสนะ"

ชวนฝันยิ้มๆ

"คุณฝันครับ! ขอเชิญทางนี้หน่อยครับ"

ธานีตะโกนเรียกเธอเสียงดัง เขาคงจะพึ่งกลับมาจากการทำธุระที่ราวินไหว้วานไว้สินะ

"งั้นพี่ขอตัวก่อนนะ ไปอาบน้ำอาบท่ากันได้แล้ว เดี๋ยวจะได้ไปกินข้าวกัน"

ชวนฝันยิ้มๆแล้วตบไหล่อรัณเบาๆก่อนจะเดินไปหาธานีที่ด้านหลังต้นมะพร้าว

"ปะ ไปอาบน้ำรอกินข้าวกันดีกว่า อดมาทั้งวันละเนี่ยกลัวหุ่นไม่ฟิต"

โจเซฟบ่นอุบ ทั้งสี่กอดคอกันแล้วพากันเดินกลับไปที่เรือนรับรอง ส่วนทีมงานคนอื่นๆก็พากันวุ่นเก็บของในกองถ่าย

"คุณฝันครับ นี่ของที่คุณวินใช้ให้ผมไปซื้อครับ รีบกินให้เร็วที่สุดเท่าที่เป็นไปได้นะครับ"

ธานียื่นถุงสีขาวขุ่นมอบให้เธอ ชวนฝันเขินอายหน้าแดงที่ต้องมารับของแบบนี้กับผู้ชายคนอื่น เท่ากับว่าธานีรู้เรื่องของเธอและเขาเต็มๆ

แถมคงต้องรู้อีกว่าราวินกับเธอแอบทำอะไรกันบนเกาะแห่งนี้ น่าอายชะมัดเลย

"ขอบคุณนะคะ"

เธอก้มหน้าอายๆแล้วยื่นมือไปรับถุงยามาจากธานี

"รีบกินให้เร็วที่สุดนะครับ ผมขอตัวไปทำงานต่อก่อนนะ"

ธานีย้ำอีกครั้งก่อนจะโค้งให้นิดๆแล้วเดินจากไป เขาเองก็ต้องไปดูแลงานในกองถ่าย ไหนจะงานส่วนอื่นๆของบริษัทที่ต้องนำไปรายงานราวินอีก

"เฮ้อ ทำไมต้องเป็นแบบนี้ด้วยนะชีวิตเรา"

ชวนฝันได้แต่ถอนหายใจเบาๆแล้วก้มมองถุงยาในมือ

หญิงสาวในชุดนักเรียน ถักผมเปียสองข้าง เดินเท้าเปล่าย่ำทรายแฉะๆ มีผ้าขนหนูสีขาวคลุมไหล่อยู่ ตอนนี้เธอเปียกซ่กไปทั้งตัว หนาวทั้งกาย หนาวทั้งใจ...