Chapter 15 เมียขาของราวิน

Chapter 15

เมียขาของราวิน

ร่างเล็กเดินตามเขามา เนื้อตัวของเธอเปียกซ่กไปด้วยน้ำทะเล หัวเหอเรียกได้ว่ากระเซอะกระเซิงและเหนียวทรายไปหมด

"โอ๊ย!"

ดูเหมือนว่าเท้าของเธอจะเหยียบเข้ากับเศษอะไรบางอย่าง

ทางเดินจากชายหาดกลับมายังเรือนรับรองนั้นมีแต่ป่าและทางเดินเต็มไปด้วยเศษใบไม้ใบหญ้า

เรือนรับรองแขกจะอยู่คนละฝั่งกับบ้านพักคนงานภายในเกาะ

"เป็นอะไรไป? เลิกสำออยสักทีเถอะน่า"

ราวินหันหลังกลับมามองเธอแล้วยกมือขึ้นกอดอกมองร่างเล็กที่เปราะบางไปทั่วทั้งตัว

"คุณวินมีอะไรจะพูดกับฝันคะ"

ชวนฝันไม่สนใจเขาแต่เลือกพุ่งเข้าประเด็นในทันที เธอเองก็อยากจะรู้นักว่าเขาจะว่าอะไรอีก

"ปากเก่งนักนะ เมื่อกี้ยังสำออยจมน้ำจะเป็นจะตายอยู่เลยนี่"

เขาเหยียดยิ้ม ราวินดูถูกและเหยียดหยามศักดิ์ศรีของชวนฝันอย่างเป็นที่สุด

"เมื่อไรจะเลิกว่าฝันแรงๆสักที"

น้ำเสียงเล็กเอ่ยออกมาอย่างน้อยใจกับคำดูแคลนของอดีตคนรัก

"รึจะเถียง ว่าที่พูดนี่มันไม่จริง?"

คนตัวสูงกว่าเยหยียดยิ้มเย้ยหยัน ผู้หญิงอย่างเธอเจอแบบนี้มันก็สมควรแล้วล่ะชวนฝัน ราวินคิดในใจ

"พูดกับคุณไปก็เปล่าประโยชน์ ฝันขอตัวไปช่วยดูแลน้องๆตรงนู้นจะดีกว่าค่ะ"

ชวนฝันตั้งท่าจะหันหลังกลับไปยังชายหาดแต่ก็ถูกราวินกระชากข้อมือเล็กเอาไว้จนคนตัวเล็กม้วนตัวมาชนเข้ากับแผงอกกว้างกำยำของหนุ่มลูกเสี้ยว

"โอ๊ย!"

เสียงเล็กเปล่งออกมาเมื่อศรีษะของเธอชนเข้ากับแผงอกล่ำอย่างจัง

"ไม่ต้องไปหรอก อีกเดี๋ยวพวกนั้นก็จะย้ายของมาที่เรือนรับรอง"

ใบหน้าหล่อผุดยิ้มเจ้าเล่ห์ ระหว่างรอตอนเย็น เขาคิดว่าคงต้องหาอะไรทำสนุกๆกับเธอแล้วล่ะ

"คุณราวินจะทำอะไรคะ?"

เสียงเล็กแสดงถึงความหวั่นใจไม่น้อยเมื่อเขายิ้มร้ายแบบนั้น

"ไปทำอะไรสนุกๆกันดีกว่า"

เขาลากแขนของเธอเข้ามาภายในเรือนรับรองหลังใหญ่สุดที่ถูกจัดเอาไว้ มันคือเรือนรับรองสำหรับเขาที่เป็นประธานบริษัท

"นะ นี่มันห้องพักคุณนี่คะ"

ชวนฝันตกใจแล้วพยายามจะสะบัดมือออก แต่มือหนาก็เหวี่ยงร่างเล็กจนล้มลงบนเตียงหนานุ่มขนาดคิงไซส์

มือเรียวหนาไล้ถอดกระดุมเสื้อเชิ๊ตของตัวเองออก

"คะ คุณจะทำอะไรคะ!?"

ดวงหน้าเล็กตื่นตระหนก กลางวันแสกๆแถมคนรอบนอกเยอะขนาดนี้...เขาจะทำกับเธอที่นี่ไม่ได้นะ!

"ทำแบบที่เราเคยทำกันไง"

"ไม่นะคะ! ไม่ได้นะ!"

แต่มีเหรอที่คนอย่างราวินจะฟัง ไม่มีทาง!

คนตัวหนาถอดกางเกงของตัวเองออกแล้วกระโดดขึ้นมาคร่อมชวนฝันเอาไว้ สายตาคู่ร้ายไล่มองนวลเนื้ออกของเธอภายใต้ชุดนักเรียนคอนแวนต์ที่เปียกซ่ก

“จะว่าไปตอนที่เธออยู่ในชุดนักเรียนแบบนี้มันก็น่าเหมือนกันนะ”

“น่าอะไรคะ? คุณหมายถึงอะไร”

มือเล็กยันแผงอกหนาเอาไว้เพื่อให้เขาเขยิบออก แต่ราวินก็ใช้เพียงมือเดียวรวบข้อมือเล็กนั้นขึ้นอย่างไม่ใยดี

“น่า...เอา”

น้ำเสียงเจ้าเล่ห์เอ่ยออกมา ดวงหน้าสวยขึ้นเป็นรอยริ้วแดง ทำไมต้องพูดอะไรน่าอายแบบนั้นออกมาได้นะ เธอคิดในใจ

“บ้า! เอาอะไรคะ?”

แม้จะรู้ความหมายแต่ก็แสร้งถามออกไปแบบนั้น

“เอาเธอไง”

สิ้นเสียงทุ้มเอ่ยออกมาเขาก็เลื่อนมือมาปลดกระดุมเสื้อนักเรียนแขนยาวที่เปียกซ่กออก

เนกไทด์ของชวนฝันถูกนำมามัดมือทั้งสองข้างของเธอเอาไว้แล้วชูขึ้นเหนือหัว

“คุณมัดมือฝันทำไมคะ”

ชวนฝันหน้าเสียเมื่อโดนทำแบบนั้น ตั้งแต่เกิดมาเธอไม่เคยทำอะไรแบบนี้มาก่อน

“เพิ่มความเร้าใจไง ไม่ดีเหรอ?”

ดวงตาเจ้าเล่ห์ของหนุ่มมาดหล่อยิ้มขึ้นก่อนจะถลกกระโปรงขึ้น

ใบหน้าคมคร้ามของหนุ่มลูกเสี้ยวมองกลีบกุหลาบแดงสีสวยหวานแล้วกระตุกยิ้มพอใจขึ้นมาหนึ่งที

“ปิดสนิทขนาดนี้ ไอ้อคิณคงยังไม่ได้เอาเธอสักครั้งเลยสินะ”

“อ๊ะ”

น้ำเสียงเล็กเปล่งออกมาจากปากอวบอิ่มเมื่อสัมผัสได้ถึงความอุ่นร้อนจากกลีบสวาท

ลิ้นสากกรีดกรายลงบนกลีบกุหลายหวานฉ่ำ ทั้งหอม ทั้งหวาน แม้จะพึ่งผ่านน้ำทะเลมาเมื่อครู่ แต่ความเค็มของทะเลไม่อาจทำลายความหวานของร่องสาวได้เลยสักนิด

“อ๊า วะ วิน!”

ชวนฝันตกใจเมื่อเขากระทำอุกอาจเช่นนั้น หากมีคนมาเห็นเข้าจะว่าอย่างไร

แม้ตัวเธอไม่อาจผลักไสเขาออกได้แต่ก็พยายามเขยิบตัวเลื่อนขึ้นไม่ให้เขาใช้ลิ้นร้อนกระทำกับส่วนนั้น

มีหรือราวินจะยอม เขาใช้แขนแกร่งล็อคเรียวขาเล็กไว้แน่นแล้วกรีดกรายโลมเลียในส่วนนั้นหนักกว่าเดิมจนพื้นที่สงวนเปียกแฉะ

“อ๊า วะ วิน อื้อ”

เสียงหวานครางฮือพร้อมกับเนื้อตัวที่แดดิ้นเสียวไปกับสัมผัสที่ได้รับ

นวลเนื้อนมเปล่งอวบอูมออกมาโชว์สายตา มือแกร่งเลื่อนขึ้นไปบีบที่เต้าหนองโพคู่โต

“อื้ม แผล่บ หวาน หอม อ่า”

ราวินรู้สึกถูกใจในรสสาวอยู่ไม่น้อย เมื่อก่อนเคยจินตนาการเอาไว้ว่าชวนฝันจะหอมหวานแค่ไหน แต่ตอนนี้ได้ลองเข้าจริงๆแล้ว...อยากจะบอกกับตัวเองในตอนนั้นว่ามันเลิศล้ำกว่าที่จินตนาการเอาไว้มาก

กลีบกุหลาบสีแดงแจ๋ผลิตน้ำหวานออกมาอยู่ไม่หยุด ของเหลวผสมเคล้าคลึงกันจนไหลหยดออกมาเลอะง่ามขาเนียน

“ซี้ด วะ วิน ฝันจะไม่ไหวแล้ว อ๊า”

เสียงเล็กยังคงครวญครางแดดิ้น

ราวินเมื่อได้ยินแบบนั้นก็หยุดการกระทำลงแล้วเลื่อนตัวขึ้นมาจ้องดวงตากลมโตคู่นั้น

“บอกสิ ว่าต้องการฉันแค่ไหน?”

รอยยิ้มร้ายผุดขึ้นบนใบหน้าหล่อ

“มะ ไม่!”

ชวนฝันแม้จะต้องการเขามากแค่ไหน แต่ปากของเธอยังคงปฏิเสธ จะไม่มีวันยอมพูดแบบนั้นเด็ดขาด

“ไม่พูดเหรอ ได้!”

ในเมื่อไม่ยอมพูดออกมา ก็คงต้องกระตุ้นกันสักหน่อย

“อ๊า...”

ร่างเล็กร้องเสียงหลงเมื่อนิ้วกลางเรียวแกร่งถูกดันเข้าไปในร่องสาวจนสุด เธอหลับตาปี๋ด้วยความเสียว ไม่สามารถแดดิ้นออกไปไหนได้เลยเพราะมือถูกมัดแล้วชูขึ้นเอาไว้เนื้อหัว

“จะพูดออกมาได้รึยังจ๊ะเมียจ๋า?”

ราวินเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงเจ้าเล่ห์แล้วขยับนิ้วกลางเข้าออกช้าๆ

นิ้วเรียวแกร่งผ่านเข้าออกร่องสวาทฉ่ำแฉะ น้ำหวานไหลยืดออกมาตามง่ามนิ้ว

“อึก มะ มัน สะ เสียวนะวิน”

น้ำเสียงหวานขาดๆหายๆเป็นห้วงจังหวะตามเรียวนิ้วแกร่ง

“เสียวก็พูดว่าเสียว อยากก็พูดว่าอยากสิ”

“อะ อื้อ ฝะ ฝันอยาก...”

ชวนฝันในตอนนี้ราวกับคนขาดสติ เธอต้องการเรื่องอย่างว่าจริงๆ อยากให้ราวินช่วยเติมเต็มช่องว่างนั้น…ช่องว่างตรงระหว่างขา

“อยากอะไรเหรอ?”

น้ำเสียงยียวนเอ่ยถามออกมา นิ้วแกร่งค้างเติ่งเอาไว้อยู่อย่างนั้นกลางร่องสาว

“อยากให้วินช่วยทำ...ได้มั้ย”

น้ำเสียงหวานออดอ้อน ชวนฝันไม่รู้เลยว่าการกระทำและน้ำเสียงในตอนนี้มันเร้าอารมณ์ของราวินมากเพียงไหน

“เธอกำลังยั่วฉันนะรู้รึเปล่า?”

“อื้ออ ฝันต้องการวินนะ”

ชวนฝันขยับตัวเข้าออกเบาๆให้นิ้วแกร่งได้เข้ามาแทรกซึม ราวินเห็นแบบนั้นก็รู้สึกแทบจะทนไม่ไหว แก่นกลางชายในตอนนี้ปวดหนึบแน่นไปหมด

“เรียกฉันว่าผัวสิ”

“อื้อ วินน”

ร่างเล็กแดดิ้นดื้อๆแล้วส่ายหน้าไปมาเบาๆ เธอไม่อยากพูดอะไรที่หยาบโลนและน่าเขินอายแบบนั้น ใครจะไปทำได้

“ทำไม? เรียกว่าผัวมันยากนักเหรอ?”

ราวินทำขึ้นเสียงโมโหแล้วจะชักนิ้วกลางออกจากร่องสาวฉ่ำแฉะ แต่ชวนฝันไม่ยอมให้ทำเช่นนั้น เธอกระแทกร่องสาวเข้าไปหานิ้วเรียวแล้วตอดหนึบแน่น

“มะ ไม่ อื้อ”

“อยากให้ทำก็ต้องครางเรียกผัวขา ไหนลองเรียกสิ ผัวขา”

หน้าของชวนฝันในตอนนี้ขึ้นเป็นรอยริ้วแดง มันทั้งเขินทั้งอาย แต่ในเมื่อราวินต้องการแบบนั้นเธอก็จะทำ

“อื้อ ผะ ผัวขา…”

น้ำเสียงหวานเอ่ยออกมาอย่างอ่อนหวาน ราวินยิ้มเหยียดพอใจแล้วชักนิ้วเรียวออกจากร่องสวาท

ขาเรียวเนียนถูกอ้าออกจนสุดเผยให้เห็นกลีบกุหลาบสีแดงชัดมากขึ้น น้ำสีใสไหลซึมออกมาจนเลอะผ้าปูที่นอน

“น้ำเยิ้มขนาดนี้ เธอคงต้องการมากสินะ”

ไม่รอช้า ราวินจับแก่นกลางกายใหญ่ยาวทะลุผ่านชั้นเนื้อเยื่อเข้าไปภายในร่องสวาทสีฉ่ำ

ชวนฝันเงยหน้าครางฮือด้วยความเสียว

“อ๊า!!….”

น้ำเสียงหวานครางออกมาเสียงดังจนราวินต้องเอามือปิดปากเธอไว้

“ชู่ว! เบาๆสิ เดี๋ยวทีมงานข้างนอกก็รู้กันหมดว่าเราแอบทำอะไรกันอยู่”

ชวนฝันในตอนนี้ดวงตาสั่นระริกปวดหนึบไปทั่วใจกลางสาว เธอพยักหน้างึกงักแสดงให้เห็นว่าเข้าใจแล้ว ราวินจึงยอมเอามือออกจากปากเธอ

“ผัวขา ขยับให้เมียหน่อยนะคะ”

น้ำเสียงอ้อนๆที่ฟังกี่ครั้งก็ช่างยั่วอารมณ์ราวินได้ดีเหลือเกิน เขาขยับแท่งลำร้อนเข้าออกนวลเนื้ออวบอูมของกลีบสาว

กลีบกุหลาบแดงลู่เข้าออกไปตามลำแท่งเนื้อร้อน ขาเรียวเล็กก่ายเอวของหนุ่มร่างสูงเอาไว้แน่นไม่ให้เขาหายไปไหน

“ซี้ด จะตอดแน่นให้ตายกันไปข้างเลยรึไง”

ถึงกับต้องซี้ดปากออกมาด้วยความเสียว ลำแท่งร้อนใหญ่ยังคงตอกเข้าออกร่องสวาทอยู่ไม่หยุด

เนื้อนมนวลเด้งไปมา ราวินอดไม่ไหวจึงโน้มหน้าลงมาแล้วดูดเข้าที่เม็ดยอมปทุมถันสีชมพูระเรื่อ

“อ๊า”

เมื่อโดนกระหน่ำแท่งจากด้านล่าง ส่วนด้านบนก็โดนรุกล้ำดูดโลมเลียเนื้อนมนวลเนียนจึงส่งผลให้ชวนฝันต้องเปล่งเสียงครางหวานๆออกมา

“อ่า ชอบมั้ยจ๊ะเมียจ๋า”

“อื้อ ชอบค่ะ อ่า ผัวขา”

เสียงเล็กเร่าร้อนครวญครางออกมาไม่หยุดปาก

ลิ้นร้อนตวัดปาดเม็ดยอดปทุมถันงับเข้าเต็มอุ้งปาก นวลเนื้อขาวเด้งยู่ยี่ไปตามแรงดูดจนขึ้นเป็นรอยแดง

เนื้อลำร้อนยังคงกระแทกเข้าออกร่องสวาทฉ่ำอยู่ไม่ห่าง

“อ๊ะ อ๊า ฝะ ฝันจะไม่ไหวแล้วนะ”

ดวงหน้าสวยขึ้นเป็นริ้วแดงอย่างไม่อาจทานทนได้

“เรียกฉันว่าผัวสิชวนฝัน ผัวคนนี้จะทำให้เธอเสียวจนจำไม่ลืมเลย อ่า ซี้ดด”

“อ๊า ผะ ผัวขา ซี้ด เมียเสียว อ๊า”

ตั้บ! ตั้บ! ตั้บ!

เสียงเนื้อหน้าขากระทบเข้าหากัน เนื้อกระทบเนื้อเกิดเสียงดังลั่นไปทั่วทั้งห้อง

แท่งลำร้อนผุดเข้าออกร่องสวาทฉ่ำหวานอยู่ไม่หยุด

“ซี้ด เสียวจังเมียจ๋า ผัวใกล้แตกแล้วนะ อ่า”

“อ๊า อ๊ะ อ๊ะ อ๊า...”

เสียงหวานครวญครางออกมาไม่หยุด ราวินกระแทกเข้าซ้ำแล้วแช่ลำแท่งลึกร้อนนั้นเอาไว้ไม่ยอมถอดถอนออก

ธารธาราสีขาวขุ่นพุ่งเข้าสู่จุดหมายรักภายในช่องสวาทสีกุหลาบแดงนั้น

“อ่า ฉิบ! เผลอแตกในจนได้”

เมื่ออารมณ์ความใคร่หายไปเขาก็รีบถอดถอนแท่งลำใหญ่ออกมาจากร่องสวาท แต่ก็ดูเหมือนจะสายเกินไปเมื่อธารน้ำขุ่นซัดเข้าไปภายในแล้วพุ่งทะลักออกมา

“คะ คุณวิน! คุณจะปล่อยมันเข้ามาแบบนี้ไม่ได้นะ!”

ชวนฝันถลาตัวออกแล้วเขยิบไปนั่งขดตัวอยู่ตรงหัวเตียง

ราวินยืนขึ้นแล้วเอามือก่ายหน้าผาก เขาหันซ้ายหันขวาอยู่สักแปปแล้วรีบพูดขึ้นมา

“เดี๋ยวให้ธานีมันไปซื้อยาคุมฉุกเฉินมาให้”

คนตัวใหญ่พยายามรวบรวมสติ คราวที่แล้วก็ทีนึงที่พลาดท่าเอาสดไป แต่รอบนี้พลาดหนักเพราะเผลอตัวเสร็จข้างใน

ตั้งแต่เอากับผู้หญิงคนไหนมาราวินไม่เคยพลาดท่าเสียทีแบบนี้เลยสักครั้ง ยอมรับจากใจจริงเลยว่าเขาหลงใหลในเรือนกายของชวนฝันเหลือเกิน

“ยาคุมฉุกเฉิน? ตะ แต่มันไม่ดีกับสุขภาพไม่ใช่เหรอคะ”

เสียงเล็กเอ่ยถามออกมาแบบนั้น เธอเคยได้ยินมา

“รึว่าเธออยากจะท้อง อยากมีลูกกับฉันรึไง”

ใบหน้าหล่อยิ้มเหยียด พอตอนนี้เห็นว่าเขารวยเข้าหน่อยก็พร้อมจะอ้าขาให้เอาสด ผู้หญิงแบบเธอก็คงคิดได้แค่นี้สินะชวนฝัน

“มะ ไม่ใช่แบบนั้นนะคะ ฝันไม่ได้อยากท้องค่ะ”

เธอยังต้องทำงานอีกนานและหาเงินไปใช้หนี้ คงไม่มีอารมณ์มาคิดเรื่องการมีลูกสร้างครอบครัวตอนนี้หรอก

เธอจะไปรักใครได้ล่ะนอกจากเขา...แต่ชวนฝันรู้ดี เขาและเธอไม่มีทางไปกันได้ ราวินเข้าใจไปแล้วว่าเธอเป็นผู้หญิงไม่ดี เป็นผู้หญิงเลว

“ไม่ได้อยากท้องก็กินซะ คืนนี้ธานีจะเอายาเข้ามาให้ ระหว่างนี้ตอนเย็นเธอต้องไปถ่ายเอ็มวีงานให้เสร็จ”

นี่คือคำสั่งของราวินผู้เป็นเจ้านาย เขาเป็นถึงประธานบริษัทRWกรุ๊ปจำกัด ส่วนเธอเป็นเพียงพนักงานตัวเล็กๆจะไปขัดอะไรได้

“ค่ะ”

และท้ายที่สุดก็ต้องตอบรับแค่คำว่า ‘ค่ะ’

ชวนฝันกลัวเหลือเกิน...กลัวว่าเธอจะพลาดท้อง