Episode 3 ไปทำงานก่อนนะคะ (2)
Episode
3
ไปทำงานก่อนนะคะ (2)
วันนี้ที่คาเฟ่มีรายการอาหารมาถ่ายทำที่ร้าน ทำให้ทุกคนต่างมีหน้าที่ทั้งคอยทำเสิร์ฟลูกค้าและยังต้องทำอาหารให้กับทีมงานของรายการทีวีอีกด้วย ในตอนแรกเอลิน่าเองก็อยากปิดร้านเพื่อถ่ายทำรายการอย่างเดียวเพราะเธอไม่อยากให้พนักงานเหนื่อยแต่ทางรายการทีวีอยากได้บรรยากาศที่มีลูกค้าด้วยทำให้เอลิน่าต้องเปิดร้านตามปกติ
“ป้าคะ เร่งทำเมนูนี้ผัดไทยกุ้งสดหน่อยนะคะเพราะใกล้ได้ถ่ายแล้วนะคะ” เอลิน่าเดินตรวจเพื่อเตรียมทุกอย่างให้พร้อมที่สุด
เอลิน่าเดินไปดูอาหารที่วางอยู่บนโต๊ะ เธอรู้สึกว่าอาหารที่ทำภายในร้านของเธออร่อยทุกอย่างก็จริงแต่เธอรู้สึกว่าหน้าตาอาหารยังไม่สวยพอที่จะถ่ายออกรายการทีวี
“ทำไมหน้าตาอาหารยังไม่ถูกใจเท่าไรเลย” เอลิน่าเอ่ยขึ้นมาแล้วก็มองไปรอบ ๆ ภายในห้องครัวว่ามีใครพอที่จะช่วยเหลือเรื่องตกแต่งจานอาหารได้บ้างแต่มองไปทุกคนก็ต่างวุ่นวายในการทำอาหารกันแทบไม่มีเวลาเหลือแล้ว
“พนักงานในครัวก็ไม่มีใครว่างทำเลยสักคน เราต้องทำยังไงเนี่ย ถ้าให้ทำคนเดียวคงไม่ทัน ต้องหาคนช่วย” เอลิน่าเอ่ยขึ้นมาแล้วก็พยายามคิดว่าใครที่จะสามารถมาช่วยเธอได้ในตอนนี้
ที่คาเฟ่ตอนนี้ก็วุ่นวายไม่แพ้กันเพราะต้องเตรียมเครื่องดื่มให้กับทางทีมงานแล้วลูกค้าที่เข้ามาใช้บริการที่ร้านอีกด้วย
“เม็ดทรายหยิบนมสดให้พี่หน่อยจ๊ะ” หญิงหญิงบอกกับเม็ดทรายเพราะในวันนี้มีแค่เธอกับเม็ดทรายเท่านั้นที่ต้องช่วยกันเพราะชอปเปอร์หยุดในวันนี้และเป็นวันที่ค่อนข้างวุ่นวายอีกด้วย ส่วนอีกสองสาวนั้นก็มีหน้าที่คอยเสิร์ฟเท่านั้นเพราะเวลาเข้ามาใกล้กับหญิงหญิงก็ชอบทำไม่ถูกใจหญิงหญิง ทำให้ต้องแบ่งหน้าที่กันอย่างชัดเจน แม้ว่าเรื่องนี้จะเป็นปัญหาภายในร้านแต่หญิงหญิงก็เคยแจ้งเรื่องนี้กับเอลิน่าแล้วแต่เป็นเพราะว่าสองสาวทั้งแอปเปิลและฝนนั้นเป็นเด็กของลลิตาทำให้เอลิน่าเองไม่ได้จัดการเรื่องนี้ให้เด็ดขาด
เอลิน่าเดินมาที่คาเฟ่ในส่วนที่ชงเครื่องดื่มให้กับลูกค้า เมื่อแอปเปิลและฝนเห็นเอลิน่าเดินมาก็รีบเข้าไปต้อนรับอย่างเอาอกเอาใจในทันที
“บอสขาวันนี้มาถึงที่นี่มีอะไรให้แอปเปิลช่วยหรือเปล่าคะ” แอปเปิลเอ่ยขึ้นมาแล้วก็มองหน้าของเอลิน่าด้วยสายตาที่บ่งบอกว่าเธอชอบบอสของเธอแต่เอลิน่าไม่ได้มองเห็นมันเลยสักนิด
“บอสอยากได้คนไปช่วยจัดจานอาหาร” เอลิน่าเอ่ยขึ้นมาแล้วก็มองไปที่เมธาทิพย์เหมือนจะบอกว่าเธออยากให้เมธาทิพย์ไปช่วยแต่แค่ยังไม่ได้เอ่ยออกมาเท่านั้น
“ให้แอปเปิลกับฝนไปช่วยก็ได้นะคะเราสองคนอยากช่วยค่ะ” ฝนเอ่ยขึ้นมาอย่างนั้นแต่ดูเหมือนว่าแอปเปิลจะไม่พอใจเพราะแอปเปิลอยากไปคนเดียวเท่านั้นไม่ได้อยากมีฝนไปด้วย
“ฝนเธอต้องคอยเสิร์ฟน้ำให้หญิงหญิงไม่ใช่หรือไง เธอไม่ต้องไปเหรอกเดี๋ยวหน้าที่ตรงนั้นฉันจัดการเอง” แอปเปิลพูดแล้วก็มองไปที่เอลิน่าทันทีเพื่ออ้อนอยากไปทำงานช่วยเอลิน่า
“ไม่เป็นไรทั้งสองคน บอสคิดว่าเอาน้องพาร์ทไทม์ไปช่วยดีกว่า เพราะงานที่ร้านสามคนน่าจะทำคล่องแคล่วกว่า น้องพาร์ทไทม์ป่ะไปช่วยบอสจัดจานอาหารหน่อย” เอลิน่าเอ่ยขึ้นมาอย่างนั้นเมธาทิพย์เองก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากทำตาม
“ไปสิเม็ดทราย เดี๋ยวพี่ทำคนเดียวรอก่อนก็ได้ ไม่เป็นไร” หญิงหญิงบอกกับเมธาทิพย์ยิ้ม ๆ
เมธาทิพย์เดินตามเอลิน่าไปที่ห้องครัวโดยไม่พูดไม่จาสักคำเพราะเธอรู้สึกเกร็ง ๆ ยังไม่คุ้นชินกับบรรยากาศและผู้คนสักเท่าไร
“น้องพาร์ทไทม์ชื่อว่าอะไรนะ” เอลิน่าเอ่ยถามชื่อของเธอขึ้นมาแล้วก็มองหน้าของเมธาทิพย์ยิ้ม รอยยิ้มนั้นมันช่างดูอบอุ่นหัวใจยิ่งนัก แม้ว่าเมธาทิพย์เองจะยังไม่ได้รู้สึกพิเศษอะไรกับเอลิน่าแต่เธอก็รู้สึกว่ารอยยิ้มนี้มันทำให้หัวใจของเธอเต้นรัวได้เหมือนกัน
“ว่ายังไงน้องชื่ออะไร บอสยังจำชื่อหนูไม่ได้เลย” เอลิน่าเอ่ยถามเมธาทิพย์ซ้ำอีกครั้งเพราะคนตรงหน้าไม่ตอบสักทีเอาแต่มองหน้าของเธออยู่อย่างนั้นแบบไม่กะพริบตา
“ชื่อ ๆ เม็ดทรายค่ะ หรือเรียกทรายเฉย ๆ ก็ได้ค่ะ” เมธาทิพย์เอ่ยขึ้นมาอย่างตะกุกตะกัก เอลิน่าก็ได้ยิ้มแล้วก็หัวเราะให้กับเธอ
“ชื่อเม็ดทราย โอเคถ้าอย่างนั้นก็ช่วยบอสจัดจานกันดีกว่า จานแรกเป็นอาหารไทยที่มีชื่อว่า ยำปลาดุกฟู บอสไม่รู้ว่าจะจัดจานยังไงให้สวยเพราะถ้าวางอย่างนี้มันก็เหมือนเอาทุกอย่างมารวม ๆ กันมันดูธรรมดามาก ๆ” เอลิน่าเอ่ยขึ้นมาแล้วก็มองจานยำปลาดุกฟูที่ดูยังไงก็ไม่มีอะไรพิเศษเลยสักนิด
“ให้เม็ดทรายช่วยคิดนะคะ เม็ดทรายคิดว่าเราต้องเอาแกะสลักมะม่วงสักสองชิ้นวางข้าง ๆ แล้วก็จัดส่วนประกอบต่าง ๆ ใส่กระทงใบตองเล็ก ๆ เพื่อแยกให้เป็นสัดส่วนแล้วค่อยให้ลูกค้าที่จะทานคลุกรวมกันตอนที่จะทานค่ะ”
“แกะสลักมะม่วงอย่างนั้นเหรอ ไม่มีใครว่างแกะให้เหรอกตอนนี้ บอสเองก็แกะไม่เป็นด้วย” เอลิน่าชอบความคิดของเมธาทิพย์แต่เธอไม่รู้จะให้ใครมาแกะสลักให้ในตอนนี้
“เม็ดทรายแกะให้เองค่ะ เม็ดทรายแกะเป็นค่ะ” เมธาทิพย์เอ่ยขึ้นมาอย่างนั้นยิ่งทำให้เอลิน่ารู้สึกคิดไม่ผิดที่เลือกเธอมาเป็นผู้ช่วยในการจัดจานอาหารในวันนี้
“ถ้าอย่างนั้นก็ดีเลย เดี๋ยวบอสไปเอามะม่วงแล้วก็อุปกรณ์มาให้นะ แล้วบอสก็จะจัดจานอื่น ๆ รอ”
เวลาผ่านไปไม่ถึงสิบนาที เมธาทิพย์ก็แกะสลักมะม่วงออกมาได้หลายชิ้นและพอดีกับที่เอลิน่าต้องการ
“ทำไมทำเร็วแล้วก็สวยอย่างนี้เนี่ย ถ้าอย่างนั้นบอสให้เม็ดทรายจัดจานอาหารไทยส่วนบอสจะจะจัดจานอาหารอื่น ๆ เอง บอสชอบฝีมือของหนูจัง” เอลิน่าเอ่ยชื่นชมพร้อมกับแบ่งหน้าที่ให้กับเอลิน่า
“ได้ค่ะ บอส” เอลิน่าตอบรับคำสั่งแล้วก็เริ่มทำหน้าที่ที่ตนได้รับคำสั่งจากเอลิน่า
เมธาทิพย์จัดจานอาหารที่เธอได้รับจนเสร็จแล้วยังมีเวลาเหลือ ๆ ไปช่วยเอลิน่าจัดจานต่ออีกด้วย
เอลิน่ารู้สึกว่าเด็กพาร์ทไทม์คนนี้ทำงานตั้งใจมาก ๆ และยังทำมันออกมาได้ดีอีกด้วย
“เสร็จเรียบร้อย” เอลิน่าเอ่ยขึ้นมาหลังจากจัดจานอาหารจานสุดท้ายเสร็จเรียบร้อย
“เม็ดทรายเอามือมานี่หน่อยสิ” เอลิน่าบอกกับเม็ดทรายแล้วก็ยื่นมือออกไปเพื่อรอเอามือแตะกัน
“แตะมือกันหน่อย หนูเก่งมากช่วยบอสได้เยอะเลยนะ” เอลิน่าเอ่ยชมเมธาทิพย์แล้วก็ยิ้ม ๆ ออกมา
“ไม่เป็นไรค่ะ หนูชอบทำอาหารค่ะ อยู่ที่บ้านเม็ดทรายก็ช่วยแม่ทำอาหารไปขายที่ตลาดค่ะ”
“เก่งจังตัวแค่เนี้ย” เอลิน่าเอ่ยขึ้นมาแล้วก็เอามือของเธอไปลูบที่ศีรษะของเมธาทิพย์อย่างอ่อนโยน
หลังจากที่รายการทีวีถ่ายทำเสร็จ ก็มีคนชื่นชมเรื่องหน้าตาอาหารแล้วก็รสชาติบอกว่านอกจากอาหารจะรสชาติดีแล้ว หน้าตาอาหารก็สวยมาก ๆ สวยจนไม่อยากกินเลย
