ตอนที่ 5 เกิดเรื่อง

ตอนที่ 5 เกิดเรื่อง

ทางด้านคาลอส

“รอนานไหมครับคุณมากี้” และแล้วคนที่มาแทนคุณไมก้า ก็คือมากี้อย่างที่คาลอสคิดไว้จริงๆด้วย

“อ๋อไม่เลยค่ะ กี้สั่งอาหารและเครื่องดื่มรอคุณแล้ว เชิญทานได้เลยค่ะ” หญิงสาวยิ้มหวานให้คาลอสแสดงความเป็นกันเองสุดๆ มากี้พยายามจะจับคาลอส นักธุรกิจที่รวยและเก่งมาเป็นพวก เพื่อที่จะทำให้ธุรกิจของเธอไปต่อได้อย่างราบลื่น แต่คาลอสก็ปฏิเสธเธอทุกครั้งไป เพราะว่าเขารู้ทันว่าเธอต้องการจะใช้ชื่อเสียงและความสามารถของเขาผลักดันธุรกิจของเธอ ที่กำลังลงทุนอยู่ในขณะนี้นั่นเอง

ส่วนเรื่องที่คาลอสมีครอบครัวแล้ว มากี้ไม่ได้สนใจ เพราะเธอแค่อยากได้เขามาต่อยอดธุรกิจเท่านั้น ไม่ได้คิดที่จะไปเป็นเมียน้อยของใคร เพราะคนอย่างเธอสวยเลือกได้ เธอคิดแบบนั้น

“ครับ ทานไปคุยไปก็ได้เนอะ ว่าแต่วันนี้คุณพ่อของคุณไม่มาด้วยเหรอครับ” คาลอสเอ่ยถามอย่างสุภาพ เขามักจะให้เกียรติผู้หญิงเสมอ ถึงแม้ว่าผู้หญิงคนนี้จะดูน่ากลัวสำหรับเขาก็ตาม

“ท่านติดธุระค่ะ เลยให้กี้มาแทน หวังว่าคุณคาลอสคงไม่ว่าอะไรนะคะ ถ้าจะคุยเรื่องงานกับกี้แทน”

“ครับ เรื่องโครงการหน้า หมื่นล้าน ทางคุณไมก้าต้องการอะไรเป็นพิเศษก็เสนอมาได้เลยนะครับ ทางผมจะได้ไปจัดการเรื่องรายละเอียดเอาเข้าที่ประชุมกันอีกครั้ง”

“ไม่มีปัญหาค่ะ ทางคุณพ่อได้ฝากเอกสารนี้มาให้คุณ มีรายละเอียดที่ต้องการอยู่ในนี้ค่ะ แต่ถ้ามีข้อไหนที่คุณเห็นว่ามันไม่สมควรก็มาคุยกันและปรับเปลี่ยนกันได้ใหม่นะคะ”

“เรื่องปรับเปลี่ยนคงต้องมีอยู่แล้วครับ แต่ผมจะพยายามใช้เวลาให้น้อยที่สุดนะครับ”

“เรื่องนั้นไม่สำคัญเลยค่ะ ขอให้บอกกี้ยินดีมาพบคุณเสมอค่ะ”

ระหว่างที่ทั้งสองพูดคุยและทานอาหารกันอยู่สักพักนั้น คาลอสรู้สึกอะไรบางอย่างเกิดขึ้นกับร่างกายของตัวเอง และอาการของเขามันก็เพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆจนเขารู้สึกว่ามันผิดปกติ จะต้องรีบกลับบ้านให้เร็วที่สุด เขาเริ่มร้อนและเริ่มถอดเสื้อสูทออก

“คุณเป็นอะไรคะ” มากี้ที่เห็นการกระทำของคาลอสจึงเอ่ยถามขึ้น เพราะเธอคงรู้อยู่แล้วว่าคาลอสเป็นอะไร แล้วสำหรับคาลอสเองเขาก็ไม่ได้โง่ แล้วเขาก็รู้ด้วยว่าอาการที่เขาเป็นอยู่นั้นเขาเป็นอะไร

“ผมแค่รู้สึกร้อนนิดหน่อยครับ” เขาพยายามเก็บอารมณ์ของตัวเองเต็มที่

“แอร์ที่นี่ก็เย็นดีนะคะ ทานต่อสิคะ อาหารพวกนี้กี้สั่งมาให้คุณโดยเฉพาะเลยนะคะ” สายตาของหญิงสาวดูมีพิรุธ ถ้าไม่ใช่เธอแล้วจะเป็นใคร

“ครับ” และเมื่ออาการที่เขาเป็นอยู่ตอนนี้ มันกำลังเริ่มหนักขึ้น ไหนจะคำพูดและแววตาของเธอที่ดูมีพิรุธไปหมด

“เอ่อคุณมากี้ครับ ผมคงต้องเสียมารยาทขอตัวกลับก่อนนะครับ พอดีมีธุระที่ต้องไปทำต่อ” พูดจบเขาก็ยืนขึ้นแล้วเดินออกไปทันที ก่อนที่เขาจะควบคุมตัวเองไม่ได้มากไปกว่านี้

“เอ่อเดี๋ยวสิคะ คุณคาลอส...” ยังไม่ทันที่มากี้จะได้เอ่ยอะไร คาลอสก็รีบเดินออกไป เพราะร่างกายเริ่มรู้สึกหนักขึ้นและชัดเจนขึ้น อาการที่มันกำลังร้อนผ่าว และอาการนี้มีหรือผู้ชายอย่างเขาจะไม่รู้ว่ามันคืออาการของคนโดยยาปลุกเซ็ก

“เอารถออกด่วน! กลับบ้าน” คาลอสรีบเข้ามานั่งในรถ และเอ่ยบอกลูกน้องเสียงหนักทันที ตอนนี้เขาพยายามเก็บกลั้นอาการเอาไว้

“นายจะรีบไปไหนเหรอครับ” เจสที่กำลังทำหน้าที่ขับรถ เอ่ยถามเพราะไม่เข้าใจว่าทำไมต้องด่วน เพราะถนนเมืองไทยรถติดอย่างกับอะไรดี จะให้ด่วนได้ยังไง ปกติกว่าจะกลับถึงบ้านก็ดึกเกือบทุกวัน

“ไอ้ดราฟ! เร่งแอร์ให้สุด” ตอนนี้เขาไม่มีอารมณ์จะตอบคำถามใครทั้งนั้น ภาวนาขอให้ถึงบ้านเร็วๆ แต่รถก็ดันมาติดแบบนี้ ก็คงได้แค่ภาวนาเท่านั้น ต่อให้เจสเหยียบมิดขนาดไหนก็คงต้องใช้เวลาอยู่ดี

“อาหารที่ร้านเผ็ดเหรอครับ เหงื่อนายออกเต็มเลย” เจสเอ่ยถามขึ้นเมื่อมองใบหน้าของเจ้านาย ผ่านกระจกมองหลัง ในใจก็เริ่มนึกสงสัยแต่ก็ไม่แน่ใจ ก็เลยถามขำๆออกมา

“ไอ้เจส เหยียบให้สุด...เร็ว!” คาลอสกัดฟันเสียงดังกอด

“ครับนาย” และดูเหมือนว่า เจสที่ทำหน้าที่ขับรถจะรู้แล้วว่าเจ้านายเป็นอะไร เพราะอาการที่เป็นอยู่ มันบ่งบอกและจะเป็นอย่างอื่นไปไม่ได้

ในขณะที่เจสกำลังทำหน้าที่ขับรถอยู่นั้น เขาก็แอบมองเจ้านายที่นั่งอยู่ด้านหลังผ่านกระจกไปตลอดทาง ดูจากสภาพแล้วน่าจะกินเข้าไปเยอะพอสมควร ที่จริงเรื่องนี้เจ้านายเขาไม่น่าพลาด แล้วสิ่งที่เจสจะช่วยได้ตอนนี้ก็คือรีบขับรถกลับบ้านให้เร็วที่สุด

“นายเป็นอะไรวะ” ในขณะที่ฤทธิ์ยาที่คาลอสกินเข้าไปมันกำลังทำงานอย่างหนัก จนเขาเหงื่อแตกและรู้สึกร้อนไปหมดทั่วทั้งร่างกาย ดราฟที่นั่งอยู่ด้านหน้าก็ยังคงสงสัยไม่เลิก

“กูว่ามันแปลกๆว่ะ” เจสตอบแค่นี้ยังไม่อยากพูดอะไรมาก เพราะเกรงใจเจ้านายที่นั่งอยู่ด้านหลัง ด้วยความทรมาน แต่เจสก็พยายามขับให้เร็วที่สุดเท่าที่จะเร็วได้ตามคำสั่ง

“แปลกยังไงวะ” เจสถึงกลับมองดราฟด้วยหางตา ที่มันยังคงสงสัยไม่ยอมเลิก แถมยังพูดคุยกันในระยะเผาขนอีกด้วย

“มึงน่าจะเกิดมาเป็นควายนะ ไม่น่าจะเกิดมาเป็นคนเลย ขนาดนี้ยังดูไม่ออกอีก” เจสบ่น แต่ก็ยังไม่ยอมตอบคำถามของดราฟอยู่ดี

“อย่ามัวแต่คุยกัน ขับไป!” อารมณ์ขึ้นปี๊ดอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ตอนนี้คาลอสเริ่มขยับเน็คไทที่คอเสื้อ แถมยังปลดกระดุมออกสามเม็ด เพราะทนความร้อนของร่างกายที่มันกำลังแผดเผาไม่ไหว

“จอดทำไมวะ” คนที่กำลังจะคลั่งเพราะไอ้สิ่งที่กินเข้าไปถามออกมาอย่างหงุดหงิด อีกนิดเดี๋ยวก็จะถึงบ้านแล้ว แต่ตอนนี้เขากำลังจะหมดความอดทน

“รถติดไฟแดงครับนาย” คาลอสกัดฟันกอดอีกครั้ง พยายามเก็บกลั้นอารมณ์ของตัวเองให้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้ แต่ตอนนี้เขากำลังจะไม่ไหวอยู่แล้ว

“อ้า...ร้อนโว้ย” คาลอสนั่งกดเป้ากางเกงตัวเองเอาไว้ เพราะตอนนี้มันปวดไปหมด พลางจะเอามันออกมาก็เกรงว่าเขาจะต้องทำอย่างอื่นกับมันด้วย เพราะฉะนั้นให้มันอยู่แบบนั้นต่อไป ปวดมากขนาดไหนก็ต้องทน

“นี่ผมก็เปิดแอร์สุดแล้วนะครับ” เสียงดราฟดังขึ้นมา จากนั้นภายในรถก็เงียบกริบอีกครั้ง เพราะเจสต้องใช้สมาธิขับรถ ไม่นานมากนักจากที่ติดไฟแดง รถก็แล่นเข้ามาจอดที่หน้าคฤหาสน์หลังงาม

“ถึงแล้วครับนาย” คาลอสเปิดประตูรถได้ก็รีบวิ่งเข้าไปด้านในทันที โดยที่เขาเองก็ลืมไปสนิทเลยว่า ภายในห้องนอนของเขานั้น มีหญิงสาวที่เขาช่วยไว้เมื่อวานอยู่ในห้องนั้นด้วย

“ไอ้เจสตกลงนายเป็นอะไรวะ” มันยังไม่หยุด เจสถึงกลับทำหน้าเอื้อมๆให้เพื่อน แล้วก็ยอมตอบ มันจะได้เลิกสงสัยสักที

“นายต้องโดนแม่นั่นวางยาปลุกเซ็กแน่ๆ”

“ห๊ะ!ตายแล้ว” ดราฟที่ได้ยินถึงกับตาลุกวาว เขาอุทานออกมาเสียงดังจนเจสถึงกลับต้องว่า...

“ร้องอย่างกับตุ๊ด” แต่ที่ดราฟร้องออกมาเสียงดังแบบนี้นั้น เป็นเพราะ...

“แล้วมึงจะไม่ให้กูร้องได้ยังไงในเมื่อ บนห้องของเจ้านายมีผู้หญิงอยู่” เจสถึงกลับตาโตทันทีที่นึกขึ้นได้ เพราะเจสก็ลืมไปสนิทเลยเหมือนกัน

“ตายห่าแล้ว แล้วทำไมมึงเพิ่งจะมาพูดวะ” ครั้นจะวิ่งตามไปก็เกรงว่าจะไม่ทันแล้ว และเขาทั้งสองคนก็เชื่อว่าเจ้านายคงจะจัดการตัวเองได้

“กูก็ถามอยู่นี่ไง ว่านายเป็นอะไร ลีลาอยู่ได้จะพูดก็ไม่พูด” ที่จริงดราฟก็สงสัยอยู่เหมือนกัน แต่ไม่แน่ใจพยายามให้อีกฝ่ายตอบ แต่มันก็ไม่ยอมตอบสักที เจ้านายก็มาเอ็ดใส่อีก ดราฟก็เลยปล่อย...

“เอาเถอะ หวังว่านายจะไม่ทำอะไรเธอ” เจสรู้ดีว่าเจ้านายของพวกเขาไม่ใช่คนแบบนั้น แต่พวกเขาจะช่วยภาวนาให้เจ้านายกับหญิงสาวคนนั้นผ่านมันไปได้ก็แล้วกัน

“อือไป แยกย้ายโว้ย ทำไม่ทำเดี๋ยวพรุ่งนี้ก็รู้” ดราฟพูดขึ้น แล้วทั้งสองก็แยกย้ายกันไปพัก