บทที่ 3

“ไม่ได้ยินหรือไง..”

เขาตวาดเสียงใส่เธอทำให้เธอถึงกับผวาใบหน้าหวานเผือดซีด

“ได้ยินค่ะคุณพี่..”

เธอรีบลุกขึ้นแล้วก้าวตรงขึ้นไปยังห้องนอนใหญ่ของเขาซึ่งเคยเป็นห้องหอที่มีภรรยาสาวที่แสนสวยคอยพะเน้าพะนออยู่แนบข้าง

อาลีญารีบจัดเตรียมชุดนอน ผสมน้ำอุ่น แล้วเปิดแอร์ไว้รอเขาหลังจากที่จัดเตรียมที่นอนเอาไว้อย่างเรียบร้อยแล้วก็เตรียมจะออกไปแต่เขาก้าวเข้ามาพร้อมกับกดล็อคประตู

“นอนในห้องนี้..ต่อไปนี้เธอต้องนอนในห้องนี้กับฉันทุกคืน..”

“แต่ว่า..”

เธอพยายามจะหาข้ออ้าง เพราะตั้งใจจะหนีเขาไปจากที่นี่ในคืนนี้ แต่ไม่สามารถจะหาข้ออ้างได้เมื่อเขาก้าวมาหยุดตรงหน้าของเธอมองลึกเข้าไปในดวงตาที่ฉ่ำหวานระคนตื่นกลัวของเธอ

“ถอดเสื้อให้ฉัน..”

เธอเม้มปากแน่น

“ลีญาไม่ใช่..”

เธอจะบอกเขาว่าเธอไม่ใช่ภรรยาของเขา เขาไม่ควรใช้ให้เธอทำแบบนี้ แต่เธอไม่ทันได้พูด เมื่อเขาหันมาจ้องหน้าเธอนิ่งด้วยแววตาที่ขึงโกรธ ทำให้เธอต้องนิ่งแล้วจำต้องถอดเสื้อออกจากร่างของเขา

เสื้อเชิ้ต ตามด้วยเสื้อกล้าม เผยให้เห็นแผงอกกว้างที่แน่นตึงไปด้วยกล้ามเนื้อเป็นมัด ๆ

“กางเกงด้วย..”

เธออ้ำอึ้งแล้วยืนก้มหน้านิ่งเขาจึงหันไปคว้าผ้าเช็ดตัวมาพันไว้รอบเอวแล้วปลดตะขอกางเกงผ้าเนื้อดีตามด้วยซับในสีเข้มแล้วก้าวไปที่ห้องน้ำ

“ขัดหลังให้ฉันหน่อย..”

เธอช้อนสายตามองหน้าเขาเมื่อก้มลงเก็บเสื้อผ้าของเขาทุกชิ้นมากอดไว้แนบอก

“อย่าช้า..”

เขาแผดเสียงก้องทำให้เธอสะดุ้งเฮือกแล้วรีบวางเสื้อผ้าของเขาลงตะกร้าก่อนจะก้าวตามเขาเข้าไปในห้องน้ำที่เขาก้าวลงนอนในอ่างที่มีฟองสบู่ปกคลุมร่างเปลือยของเขา

เธอหยิบผ้าขัดตัวมาถือไว้ด้วยมือที่สั่นเทา ก่อนจะรีบหลับตานิ่งเมื่อเขาพลิกร่างนอนคว่ำวางมือพาดมาบนขอบอ่างอาบน้ำแล้วเกยคางลงบนหลังมือของตัวเอง

“ฉันง่วงแล้ว อย่าชักช้า..”

โรมวิสุทธิ์เอ็ดเบา ๆ ทำให้เธอรีบวางมือที่กำผ้าลงบนแผ่นหลังที่แน่นตึงของเขาก่อนจะขัดถูอย่างเบามือแล้วก็วักน้ำราดรดบนแผ่นหลังของเขา

ทุกสัมผัสที่เธอได้แตะต้องเขา มันทำให้หัวใจของเธอเร่าร้อนอย่างประหลาด เช่นเดียวกับเขา ความอ่อนละมุนและกลิ่นกายที่หอมกรุ่นของเธอทำให้เขาหวั่นไหวหวามอยู่ลึก ๆ ในหัวใจ ทุกครั้งที่มองเธอจะเห็นเงาของมนชยาภรรยาของเขากำลังยิ้มเยาะ มันทำให้เขาเคียดแค้นและเจ็บลึก

“พอแล้ว..”

เขาพลิกร่างหงายขึ้นพร้อมกับรวบมือบางของเธอไว้แน่น

“ไม่มีแรงหรือไง..”

“โอ๊ย..”

เธอร้องครางเบา ๆ ที่ถูกเขาบีบมือบางเอาไว้แน่น มันทำให้เลือดสีแดงสดไหลออกมาจากบาดแผลกลางฝ่ามือ เธอรีบยกมืออีกข้างจับมือของเขาที่ก้มลงมองแล้วก็รีบคลายฝ่ามือออกแทบทันทีเมื่อเห็นเลือดสีสดหยดลงในอ่างอาบน้ำที่เขานอนแช่อยู่

เขาพลิกฝ่ามือของเธอแล้วดึงผ้าพันแผลออกอย่างรวดเร็ว พร้อมกับมองดูบาดแผลกลางฝ่ามือบางที่อ่อนนุ่มของเธอ

“แผลลึกขนาดนี้ทำไมไม่ไปหาหมอให้เย็บแผล..”

เขามองหน้าเธอที่รีบเมินหน้าหลบสายตาของเขา

“ฉันพูดกับเธอ หูแตกหรือไง..”

เธอหันกลับมาจ้องหน้าเขาพลางเม้มปากแน่น ในขณะที่เขารีบก้าวออกจากอ่างอาบน้ำเปิดน้ำจากฝักบัวราดรดเนื้อตัวของเขา ซึ่งทำให้เธอรีบเมินหน้าหนีแล้วก้าวห่างออกไปจนชิดประตู เขารีบอาบน้ำทำราวกับไม่มีเธอในห้องนั้นแล้วรีบแต่งตัวอย่างรวดเร็ว

“ไป..”

“ไปไหนคะ ..”

“อย่าถามได้ไหม..”

เขาตะคอกเสียงใส่เธอแล้วกึ่งลากกึ่งจูงร่างบางให้ก้าวไปที่รถแล้วขับออกจากบ้านในเวลาเกือบสามทุ่ม