หัวใจตกคาน

60.0K · จบแล้ว
ไหมขวัญ
36
บท
3.0K
ยอดวิว
7.0
การให้คะแนน

บทย่อ

"สวัสดีครับผมเป็นลูกชายของแม่นะครับ" ละอองดาวถึงกับตกใจ จู่ ๆ ก็มีเด็กผู้ชายแปลกหน้ามาบอกว่าเป็นลูกชายของเธอ มันจะเป็นไปได้ยังไง ในเมื่อเธอยังไม่มีแม้แต่แฟน เรื่องมีลูกมันเป็นไปไม่ได้ “อ้าว ทำไมไม่นอน อย่าบอกน่ะว่ารอผมน่ะ” วาโยเดินเข้าไปทักคนเป็นภรรยายิ้ม ๆ “ค่ะ” ละอองดาวมองท่อนบนที่เปล่าเปลือยของสามีตาปริบ ๆ แม้จะอายแต่รู้สึกว่ามันละสายตาไม่ได้ กล้ามเนื้อผู้ชายที่มีหยดน้ำเกาะพราวนี้มันเซ็กซี่ดีจริง ๆ หุ่นก็ดี หน้าตาก็หล่อ เขาเป็นสามีของเธอจริง ๆ เหรอเนี่ย คู่ควรกับการขึ้นคานรอมานานจริง ๆ ให้ตายสิถึงจะได้มาแบบฟลุ๊ค ๆ ก็เถอะ “อยากทำอย่างว่าเหรอ” วาโยยืนถามเสียงกลั้วหัวเราะกับการมองเขาตาปรอยของอีกฝ่าย “ค่ะ เอ๊ย! ไม่ใช่ ๆ ฉันแค่จะบอกว่าคุณนอนฝั่งนั้นฉันนอนฝั่งนี้ไม่ก้าวก่ายกันโอเคไหม แค่นี้แหละ” ละอองดาวพูดจบก็ทิ้งตัวลงนอนดึงผ้าห่มคลุมโปงตบปากตัวเองรัว ๆ ที่ดันไปหลุดอะไรแบบนั้นออกไป เขาได้คิดว่าเธออดยากกันพอดี ถึงมันจะเป็นเรื่องจริงก็เถอะ “เสียดายนึกว่าจะยอมเสียอีก” วาโยถอนหายใจยิ้ม ๆ แล้วเดินไปที่ตู้เสื้อผ้าหากางเกงใส่ ส่วนเสื้อนั้นไม่คิดจะใส่อยู่แล้ว เพราะมันไม่ชิน “แม่” “เฮ้ย!” “เป็นอะไร” วาโยเดินเข้ามาถามอย่างเป็นห่วง เพราะจู่ ๆ คนที่นอนคลุมโปงอยู่บนเตียงก็ร้องพร้อมกับลุกขึ้นนั่งด้วยสีหน้าตื่นตกใจ “เปล่าค่ะ เหมือนลืมอะไรหรือเปล่า แต่คงไม่ลืมหรอกนอนแล้วค่ะ” ละอองดาวมองค้อนผีเด็กที่จู่ ๆ ก็โผล่มาเรียกแม่ ทำเอาหัวใจเธอแทบวาย “นี่คุณจะไม่ยอมจริงเหรอ” วาโยที่ตอนนี้มานั่งอยู่บนเตียงแล้วแกล้งพูดแหย่หญิงสาวเล่น และยังไม่ทันที่ละอองดาวจะปฏิเสธ ว่าที่ลูกชายของเธอก็คะยั้นคะยอ “ยอม ๆ เขาไปเถอะแม่ เผื่อผมจะได้ไปเกิด” เธอถึงกับกลอกตามองบนมองคนสลับกับผีแล้วตอบกลับด้วยสีหน้าจริงจังว่า “ไม่ค่ะ ตราบใดที่คุณยังลืมแฟนเก่าไม่ได้ฉันจะไม่ยอมคุณเด็ดขาด นอนแล้วค่ะ”

นิยายรักโรแมนติกนิยายรักนิยายปัจจุบันแต่งงานสายฟ้าแลบนางเอกเก่งรักหวานๆโรแมนติก

บทที่ 1 อยู่ดี ๆ ก็มีผัว (1)

ตอนที่ 1

อยู่ดี ๆ ก็มีผัว

“ยัยดาว...ยัยดาวตื่นเดี๋ยวนี้ ยัยดาว ตื่น!” เสียงเรียกพร้อมกับเขย่าแรง ๆ ทำให้คนที่กำลังนอนหลับอย่างสบายขยับตัวพร้อมกับบ่นงึมงำอย่างรำคาญ “วันนี้หยุดขอนอนต่อนะคะ” พูดจบก็วาดแขนกอดก่ายสิ่งที่คิดว่าเป็นหมอนข้างแล้วครางอย่างพอใจเมื่อรู้สึกว่ามันอุ่นดีจัง

“ยัยดาว!” คราวนี้ไม่ใช่แค่เสียงที่เข้มขึ้น แต่การเขย่าก็แทบจะเป็นกระชากทำให้ละอองดาวต้องจำใจลุกขึ้นนั่งด้วยสภาพที่ยังงัวเงีย “อะไรคะ ขอนอนต่อหน่อยก็ไม่ได้” บ่นพลางหรี่ตาขึ้นมองคนปลุก และจากเสียงไม่ต้องบอกก็รู้ว่าคนคนนั้นก็คือแม่ของเธอนั่นเอง

“แกดูสิ สภาพนี้ยังจะนอนอยู่อีก ไม่อายแม่กับน้องหรือไง”

“แค่นอนทำไมต้องอาย...” ละอองดาวถึงกับชะงักเมื่อกวาดสายตามองไปรอบ ๆ ปรากฏว่าที่นี่ไม่ใช่ห้องนอนของตัวเอง แต่เป็นห้องรับแขก และเมื่อหันมาก้มมองข้าง ๆ เธอถึงกับอุทานเสียงหลง “เฮ้ย!” แล้วขยับตัวถอยห่างชายหนุ่มแปลกหน้า “ใครเนี่ย” ละอองดาวเงยหน้าขึ้นมองแม่และน้องสาวอย่างงง ๆ

“นอนกอดกันกลมขนาดนี้แม่ควรถามแกมากกว่าไหมว่าผู้ชายคนนี้เป็นใคร” นางละออจ้องลูกสาวคนโตอย่างไม่พอใจ

“ดาวไม่รู้” ละอองดาวปฏิเสธเสียงแข็ง ก่อนจะเอียงหน้าก้มส่องแล้วขมวดคิ้ว เมื่อรู้สึกคุ้นหน้าตาอีกฝ่าย แต่เพราะเขานอนคว่ำทำให้มองไม่ชัดเท่าไหร่ จึงขยับเข้าไปใกล้ ๆ หวังจะพลิกตัวชายหนุ่มขึ้น แต่พอเข้าไปเธอกลับถูกเขาคว้าเข้าไปกอดเสียอย่างนั้น “กรี๊ด! ปล่อยฉันนะคุณทำอะไรเนี่ย แล้วมือจะล้วงเข้าไปที่ไหนเนี่ย” ละอองดาวโวยวายดิ้นขลุกขลักพร้อมกับพยายามดึงมือที่ล้วงเข้าใต้เสื้อของเธออย่างทุลักทุเล

“ทำอะไรกันเนี่ย” นางละออเข้าไปดึงลูกสาวออกอย่างอดทนดูการกระทำที่ไร้ซึ่งความเกรงใจนั้นไม่ได้

“ดาวไม่ได้อะไรนะแม่ จู่ ๆ เขาก็มาดึงดาวไปกอด...” ละอองดาวปฏิเสธเสียงแผ่ว ก่อนจะขมวดคิ้วเมื่อได้ยินเสียงหัวเราะเล็ก ๆ หันไปมองปรากฏว่าเป็นเด็กผู้ชายอายุประมาณแปดเก้าขวบคนหนึ่งยื่นอยู่ข้าง ๆ น้องสาวของเธอ และไม่ทันที่จะทันได้ถามว่าลูกใคร น้องเขยหมาด ๆ ที่เพิ่งลงมาก็ถามขึ้น

“มีอะไรกันเหรอครับ”

ได้ยินอย่างนั้นละอองรักก็รีบเดินเข้าไปเล่าเรื่องราวคร่าว ๆ ให้กับคนเป็นสามีฟัง “ตอนนี้แม่โกรธใหญ่เลย” เธอบอกทิ้งท้ายด้วยสีหน้าที่เป็นกังวล

“ใครกันที่กล้าขนาดนี้” องศาเดินเข้าไปดูคนที่ยังนอนไม่รู้เรื่อง ทั้งที่แม่ลูกจะฆ่ากันตายแล้วได้หน้าตาเฉย แล้วเขาก็ต้องเบิกตากว้าง “พี่โย!”

สามแม่ลูกต่างหันมามองหน้ากันแล้วหันไปมององศาที่รีบเข้าไปปลุกผู้ชายแปลกหน้าที่ยังนอนสบายใจเฉิบให้ตื่นอย่างงง ๆ

“พี่โยตื่นได้แล้วพี่” องศาตบที่หน้าของอีกฝ่ายไม่เบาแต่ก็ไม่ได้แรงมากรัว ๆ

“อื้อ” วาโยครางพร้อมพลิกตัวขึ้นเผยให้เห็นแผ่นอกกว้างที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อ แถมท่อนล่างผ้าห่มยังปิดเอาไว้แบบหมิ่นเหม่ด้วย ทำเอาละอองดาวถึงกับหน้าร้อนผ่าวและแอบคิดไปว่า เมื่อคืนเธอนอนซบนอนกอดเขาทั้งคืนจริงเหรอ

“ตื่นได้แล้วพี่ เกิดเรื่องใหญ่แล้ว” ตอนท้ายประโยคองศาก้มลงไปกระซิบข้าง ๆ หูของอีกฝ่ายนั่นทำให้วาโยลืมตา แล้วลุกขึ้นทำหน้าตาตื่น

“มีอะไร” วาโยมองหน้ารุ่นน้องคนสนิท เมื่ออีกฝ่ายพยักพเยิดหน้าเขาจึงมองตามแล้วก็เห็นผู้หญิงสามคนยืนจ้องเขาอยู่ด้วยสายตาที่ต่างกันออกไป “เฮ้ย!” ชายหนุ่มสะดุ้งหันมาถามองศาอย่างตกใจ “อะไรเนี่ย”

“องศาพาเขาไปจัดการตัวเองให้เรียบร้อยเราค่อยมาคุยกัน” นางละออสั่งอย่างพยายามสงบสติอารมณ์ แล้วเดินผละออกไปนั่งที่โซฟา

“ครับ” องศารับคำแม่ยายแล้วรีบดันหลังรุ่นพี่ให้ลุกพร้อมกับเก็บหมอนและเสื้อผ้าของอีกฝ่ายติดมือไปด้วย “ไปอาบน้ำที่ห้องผมดีกว่าครับ”

วาโยพันผ้าห่มรอบตัวแล้วรีบเดินตามรุ่นน้องคนสนิทขึ้นไปบนห้องอย่างงง ๆ ระคนตกใจ ตกใจแรกคือเขามานอนอยู่ที่นี่ได้ยังไง ตกใจที่สองคือเขานอนอยู่กับผู้หญิงอีกคน ส่วนสภาพโป้เปลือยของตัวเองนั้นไม่แปลกหรอกเพราะเขาชอบนอนไม่ใส่เสื้อผ้าอยู่แล้ว เมื่อคืนคงเมาหลักมากเลยเผลอทำอะไรที่เคยชินออกไป