๒ ว่าที่สามี (๓)

ขณะที่ร่างบางจ้องดวงหน้าคมที่มีรอยช้ำข้างมุมปาก เธอนึกสงสารเขาขณะที่ดวงตาเรียวมองหล่อนอย่างไม่สบอารมณ์ เขาโทษเธอสินะที่เป็นต้นเหตุของทุกอย่าง

“เมื่อคืนฉันก็ชกมัน”

“พ่อเนี่ยนะ”

“ทำไม แก่แล้วก็ยังเตะปี๊บดังเว้ย” คุณพายัพคุยกับลูกชายพอให้รู้กันสองคน แล้วค่อยหันไปมองคนมาใหม่

คุณมุกดาเดินเข้ามาในบ้านของหญิงสาวพร้อมกับลูกชายคนโต ส่วนสามีถึงอยากมาก็ไม่อาจให้มาได้เพราะเคลื่อนไหวลำบาง นางจึงเป็นตัวแทนมาพูดคุยหลังทราบเรื่องทั้งหมดจากคุณระยาที่โทรไปเล่าให้ฟังตั้งแต่เช้า

ก่อเรื่องตั้งแต่มาอยู่บ้านไม่ถึงเดือนเลยนะลูกชายตัวดี

“แม่!” กันต์กวีโผเข้าหามารดาเหมือนเด็กน้อยหาที่พึ่ง เพราะทุกคนมองเขาเป็นผู้ร้ายไปหมด ไม่มีใครอยู่ข้างตนเลย

“ก่อเรื่องจนได้”

“ไม่ได้ตั้งใจนี่น่า ไอ้พวกนั้น...”

“ค่อยไปคุยที่บ้าน” เขากำลังจะบอกเรื่องทั้งหมดเกิดจากเพื่อนสองคนที่หนีเอาตัวรอด แต่เจอสายตาปรามให้เงียบจึงต้องปิดปากสนิท ค่อยเดินตามท่านมานั่งลงตรงข้ามกับญาติฝ่ายหญิงที่นั่งเรียงรายด้วยใบหน้าเคร่งขรึม

ยกเว้นก็แต่จอมขวัญที่ยังส่งยิ้มอย่างผู้ใหญ่ใจดีให้เขา พอจะยิ้มตอบท่านก็โดนลุงหน้าโหดถลึงตาใส่ จึงรีบทำเฉไฉมองไปทางอื่น คนอะไรโหดชะมัดเลย

“ขอโทษท่านด้วยนะคะที่ลูกของมุกก่อเรื่อง เรายินดีจะรับผิดชอบทุกอย่าง...” เธอรู้ว่าบุตรชายของตนผิดเต็มประตู จึงรีบกล่าวขอโทษต่อญาติฝ่ายหญิงพร้อมทั้งยินดีทำทุกอย่างตามความต้องการของครอบครัวจิตติพัฒน์

บรรยากาศในห้องค่อนข้างอึดอัดพอสมควร ดวงตากลมจ้องมองกันต์กวีก่อนจะหันไปมองบิดาที่แทรกขึ้นทันทีที่คุณมุกดาพูดจบ เธอกำมือแน่นลุ้นกับสถานการณ์ตอนนี้จนแทบหายใจไม่ออก ไม่รู้ว่าจะเป็นไปในทิศทางใด

แต่เธอหวัง...ว่าความสัมพันธ์ของเราจะพัฒนาหรือขยับไปมากกว่าการเป็นเพียงเพื่อนร่วมโรงเรียน

“ไม่ต้องครับ แค่อย่าให้ลูกคุณมายุ่งกับลูกสาวของผมอีกก็พอแล้ว” คนหวงลูกไม่ต้องการให้รับผิดชอบ เมื่อหวันยิหวาไม่ได้รับความเสียหายก็แค่ปล่อยทุกอย่างให้เงียบหายไป คนภายนอกไม่ได้รู้สักหน่อย เรื่องอะไรเขาจะต้องรับคนที่ไม่ชอบหน้ามาเป็นลูกเขยด้วย

ดูจากใบหน้าของอีกฝ่ายคงไม่ใช่คนดี ท่าทีเจ้าชู้ประตูดินอีกต่างหาก ใครอยากเอามาร่วมวงศาคณาญาติ เขาต้องรีบกันชายผู้นี้ออกห่างบุตรสาวให้มากที่สุด

“แต่ดาว่าควรให้รับผิดชอบนะคะ” น้องสาวฝาแฝดเดินเข้ามาในห้องรับแขกแล้วพูดแทรก ทุกคนหันไปมองหล่อนเป็นตาเดียว ขณะที่คุณเมฆาคิดจะแย้งประโยคของลูกสาว ก็ถูกภรรยาจับแขนเอาไว้แล้วส่ายหน้าไม่ให้พูด

“รับผิดชอบยังไง” คุณพายัพเป็นคนถาม

ดวงตากลมวาวเต็มไปด้วยประกายระยับ แอบฟังอยู่ตั้งนานไม่คิดจะเข้ามาแทรกเพราะปล่อยให้ผู้ใหญ่จัดการ แต่เหมือนว่าทิศทางของพ่อกับหล่อนจะไม่เป็นไปในทางเดียวกัน แล้วหวันยิหวาอาจจะพลาดโอกาสอันดี

ตนเป็นน้องสาวจึงต้องยื่นมือเข้าไปช่วยสักหน่อย รีบพาลูกสาวขึ้นไปบนห้องแล้วบอกให้รออยู่ข้างบนไม่ให้ลงมา ก่อนตัวเองจะจัดการทุกอย่างเพื่อฝาแฝดจะได้สมหวังดั่งปรารถนาสักที แอบชอบมาเกือบสิบปีไม่ได้เริ่มต้นสักที คนลุ้นแสนจะเหนื่อย

“แต่งงานไงคะ” คำตอบทำให้ทุกคนตกใจ โดยเฉพาะคนที่แอบปีนเข้าห้องสาว ถึงกับตะโกนลั่นไม่อยากเชื่อหูตัวเอง

“ว่าไงนะ!”

แค่จูบเดียวกับจับนิดหน่อยถึงขั้นต้องแต่งงานเลยเหรอ อย่างไรเขาก็ไม่มีทางยอมเด็ดขาด

“พ่อไม่เห็นด้วย!” เมฆาตอบในทันที

“ฉันก็ไม่เห็นด้วย” กันต์กวีก็ไม่ต่างกัน

หัวเด็ดตีนขาดอย่างไรก็ไม่มีทางแต่งงานกับผู้หญิงตรงหน้าเด็ดขาด คุยกันนับครั้งได้แทบจะไม่รู้จักนิสัยใจคอ แบบนี้ไม่เรียกว่าถูกบังคับแต่งงานหรือ เรื่องสำคัญเช่นนี้จะมาข่มเขาโคคืนให้กินหญ้าได้อย่างไร ชายหนุ่มยืนกระต่ายขาเดียวไม่ยอมอย่างเด็ดขาด

“แต่ยิหวาเสียหายไปแล้ว นายคิดจะปัดความรับผิดชอบอย่างนั้นเหรอ คิดว่านอกจากนายแล้วมีใครรู้เรื่องนี้บ้าง ไหนจะเพื่อนของนายอีก...แล้วถ้าเกิดว่ายิหวาท้องขึ้นมา...” เธอสันนิษฐานไปไกลจนเขาต้องรีบเบรกความคิดของดาหลา

“เมื่อคืนแค่จูบกับจับนม อย่างอื่นไม่ได้ทำ” พูดความจริงให้ทุกคนทราบแต่หวันยิหวาที่ได้ฟังอย่างนั้นก็หน้าแดงซ่าน อับอายจนไม่กล้าสู้สายตาคนรอบข้าง กำมือแน่นอยากบอกให้ทุกคนหยุดแล้วปฏิเสธความช่วยเหลือของดาหลา

เขาปฏิเสธอย่างเต็มปากเต็มคำแล้วเธอจะพยายามไปเพื่ออะไร แต่แฝดน้องก็เข้ามาบีบไหล่คนพี่ บอกให้อีกฝ่ายเงียบเอาไว้ก่อน

“กวี!” คุณมุกดาปรามลูกชายตัวเอง อยากหยิกให้เนื้อเขียวกับคำพูดจาไม่ให้เกียรติฝ่ายหญิง กันต์ธีร์ก็ตำหนิน้องชายผ่านทางสายตาเช่นเดียวกัน เขาจึงต้องปิดปากเงียบไม่พูดอะไรอีก

“ไอ้ปากพล่อยนี่ปล่อยไว้ไม่ได้” เมฆาไม่อาจอยู่เฉยได้ เตรียมลุกมาตะบันหน้าคนที่นึกชังน้ำหน้า แต่ก็ได้ภรรยาคว้าแขนเอาไว้แน่น

“อย่าค่ะพี่เมฆ”

“ขวัญดูมันพูดสิ...ยังไงพ่อก็ไม่ยอมรับมันเป็นลูกเขยเด็ดขาด เลิกคิดเรื่องแต่งงานไปได้เลย” ประกาศชัดเจนไม่ยอมเกี่ยวดองกับอีกฝ่ายเป็นอันขาด ทว่าคุณมุกดาที่นั่งเงียบก็ประกาศความต้องการของตัวเองเช่นเดียวกัน

“แต่ฉันอยากให้แต่งค่ะ ฉันอยากได้หนูยิหวาเป็นสะใภ้แล้วก็ยินดีรับผิดชอบกับสิ่งที่ลูกชายทำลงไป การปีนขึ้นห้องผู้หญิงในยามวิกาลก็ผิดแล้ว ยังไงก็ต้องรักษาชื่อเสียงของหนูยิหวา” สำหรับคนเป็นแม่ที่ห่วงลูกชายคนเล็กกลัวจะคว้าผู้หญิงไม่ดีมาไว้ข้างกาย พอทราบเรื่องทั้งหมดก็ดีใจที่สาวคนนั้นคือหวันยิหวา จึงคิดจะใช้โอกาสนี้ดึงลูกสาวคนกลางของบ้านจิตติพัฒน์มาเป็นสะใภ้