ตอนที่ 5 ปรารถนา

"พี่กับคุณภวัตรขอตัวก่อนนะต้องไปต้อนรับแขกแล้ว" รันตรีรีบขอตัวเมื่อราตรีเข้ามาช่วยต้อนรับแขกใหม่แทน

"วันนี้เพื่อนฝ่ายเจ้าบ่าวมีแต่คนงานดี ๆ มหาเศรษฐีทั้งนั้นเลยนะ ถ้ายังไงอย่าลืมเล็ง ๆ ไว้สักคนนะแพร" รันตรีพูดทิ้งท้ายยิ้มกรุ้มกริ่ม ก่อนจะควงแขนเจ้าบ่าวเดินไปหากลุ่มเพื่อนอีกฝั่งที่เพิ่งมาถึงหน้างาน

"อย่าไปฟังพี่ฉันให้มากเลย เพื่อนคุณภวัตรน่ะร้ายลึกไม่เบาสักคนหรอก" ราตรีแย้งขึ้น

ยอมรับตามตรงเลยว่าไม่อยากให้แพรรดาข้องแวะกับกลุ่มเพื่อนของภวัตรที่จะมาร่วมงานพิธีมงคลสมรสของพี่สาวในวันนี้

สหายคนสนิทฝั่งของเจ้าบ่าวแต่ละคนเป็นผู้มีชื่อเสียง ทรงอิทธิพลในประเทศ แถมยังเจ้าชู้เป็นข่าวออกเดตกับคนนั้นคนนี้ไม่ซ้ำหน้า เรียกได้ว่าฟาดเรียบมาทั้งวงการ โดยเพฉาะกับผู้หญิงไฮโซ ลูกคุณหนู และพวกเซเล็ปคนดัง

เว้นแต่ภวัตรไม่มีนิสัยแบบนั้น หรือแสดงพฤติกรรมใดให้เห็น ไม่เคยทำพี่สาวของหล่อนเจ็บช้ำน้ำใจสักครั้งที่คบหา ราตรีนึกแปลกใจไม่น้อยครั้นภวัตรยังคบหากับเพื่อนชายกลุ่มนั้นได้ ทั้ง ๆ ที่บุคลิกนิสัยต่างจากคนอื่นคนละขั้ว

"จะร้ายแค่ไหนกันเชียว ฉันเจอผู้ชายหลายแบบหลากหลายนิสัยมาแล้วแหละ แค่นี้ฉันคิดว่าฉันเอาอยู่นะ" แพรรดามั่นอกมั่นใจ ท้าทายต่อ นิยามของราตรี ซึ่งบอกว่าผู้ชายพวกนั้นร้ายลึก ร้ายแค่ไหนกันเชียว

"ฉันเห็นคนที่พูดแบบนี้มานักต่อนักเสียท่าให้เขา แล้วตรอมน้ำตากันทั้งนั้นแหละ"

ราตรีแทบยกมือกุมขมับ รู้สึกปวดหัวหน้าเจื่อนขึ้นมาทันตา ยิ่งห้ามก็เหมือนยิ่งยุ หล่อนจนปัญหาจะตั้งรับ

"แต่คงไม่ใช่ฉันแน่นอน"

ดาราสาวแน่วแน่ไม่ยอมอ่อนข้อให้กับใคร ราตรีถอนหายใจเหนื่อยหน่าย คงต้องปล่อยให้เป็นไปตามโชคชะตากำหนด

คนมั่นใจในตัวเองแบบนี้หล่อนเห็นมานักต่อนักแล้วสุดท้ายก็แพ้ภัยตัวเอง ที่ตักเตือน เพราะไม่ต้องการเห็นเพื่อนสนิทเพียงหนึ่งเดียวต้องจมกับความรัก หรือเสียศูนย์จากความคาดหวังแต่อย่างใด

ชีวิตแพรรดาน่าสงสารมาก ที่ทำตัวแบบนี้ก็เพียงต้องการความรักความเอาใจใส่จากใครสักคน ครอบครัวของราตรีจึงแบ่งปันความรักความอบอุ่นมาถึงแพรรดา แต่กระนั้นสำหรับเธอรู้สึกว่ายังมีบางสิ่งขาดหาย

พิธีมงคลสมรสเริ่มต้นขึ้นในเวลาต่อมา คู่บ่าวสาวของงานขึ้นไปบนเวทีเพื่อกล่าวคำขอบคุณแขกผู้มีเกียรติที่มาร่วมเป็นสักขีพยาน จนดำเนินถึงขั้นตอนญาติผู้ใหญ่กล่าวคำอวยพร เจ้าบ่าวสวมแหวนเพชรเม็ดโตให้เจ้าสาวพร้อมคำมั่นสัญญา เจ้าสาวก็ทำเช่นเดียวกัน

กระทั่งพิธีรดน้ำสังข์ และถึงคราวยืนชมวิดีโอเส้นทางเชื่อมสานสัมพันธ์ของทั้งสองผ่านจอวิดีทัศน์ซึ่งริเริ่มตั้งแต่ประวัติการคบหากัน ทั้งภาพถ่ายพรีเวดดิ้งชุดบ่าวสาว และทริปฮันนีมูนที่นิวซีแลนด์สวีทหวาน จนได้รับเสียงฮือฮาจากเพื่อนฝั่งเจ้าบ่าว เหล่าสาวโสดต่างอิจฉาเจ้าสาวกันยกใหญ่

"น้องคะ พี่ขอเตกีลาแก้วหนึ่งค่ะ" เมื่อนานคอก็เริ่มแห้ง สายตาแพรรดาเหลือบเห็นเครื่องดื่มแอลกอฮอล์บนถาดของบริกรชายคนหนึ่ง ซึ่งกำลังเดินผ่านหน้าเธอไปพอดี

โชคดีที่ยังกวักมือเรียกเอาไว้ได้ทัน แก้วทรงยาวบรรจุเตกีลาสูตรเข้มข้นบนถาดถูกแพรรดาหยิบขึ้นมาแล้วกระดกดื่ม บริกรชายโค้งหัวคำนับอย่างสุภาพ ก่อนจะเดินเสิร์ฟเครื่องดื่มแก่แขกคนอื่นในงาน

"เบาได้เบานะ เดี๋ยวก็ขับรถกลับไม่ไหวหรอก"

ราตรีออกปากห้ามปราม เมื่อไม่คิดว่าแพรรดาจะแสดงอาการกระหายเหล้าขนาดนี้ นี่เพื่อนของหล่อนกลายเป็นคนติดเหล้าตั้งแต่เมื่อไหร่ เห็นอีกทีเตกีลาในมือของเธอก็พร่องไปกว่าครึ่งแล้ว

"เวลาฉันเซ็งก็จะมองหาสิ่งที่ช่วยทำให้ดีขึ้นแบบนี้ล่ะ" ชีวิตเธอตอนนี้ข่มปร่ากว่ารสชาติเตกีลาในแก้วเสียอีก

"เอาเถอะน่า พอเถอะ ใกล้ถึงเวลาพี่รันตรีจะโยนดอกไม้แล้ว" เมื่อบริกรคนเดิมเดินกลับมาทางนี้ ราตรีก็รีบแย่งแอลกอฮอล์ในมือเธอออกวางบนถาดใช้เสิร์ฟของพนักงานเช่นเดิม ดึงแขนแพรรดาให้เดินตามมาถึงจุดหน้าเวที

"อะไรโยนดอกไม้เกี่ยวอะไรกับฉันล่ะ แกก็รอรับไปสิลากฉันมาทำไม!"