ตอนที่ 3 อยากนอนกับฉันไหม

"คุณพราวฟ้ากลับไปแล้วครับ"

เสียงบอดี้การ์ดคนสนิทของฟาริส ที่ยืนอยู่ข้างโซฟาตัวใหญ่เอ่ยรายงานผู้เป็นนายที่นั่งกระดกไวน์อึกใหญ่ราวคนกระหายน้ำ

"อือ แล้วไปเรียกเด็กมาให้ฉันคนนึง"

สิ้นเสียงผู้เป็นนาย อธิปก็ชำเลืองสายตาแอบมองเจ้านายหนุ่มตรงหน้า ความคิดหลากหลายเกิดขึ้นในหัว แต่ก็ไม่กล้าถาม

"มองแบบนี้หมายความว่าไงหะ" และสายตาเป็นคำถามคงจะเคืองตาฟาริส เขาจึงได้เอ่ยถามลูกน้องเสียงเข้มแกมหงุดหงิด

"ไม่ได้หมายความว่าไงครับ เดี๋ยวจะรีบจัดการให้ครับ"

ฟาริสเพียงพยักหน้าตอบ อธิปก็ค่อยถอยหลังห่างออกไป แล้วก็เดินหายออกนอกห้องเพื่อทำตามคำสั่งที่ได้รับทันที

อารมณ์คุกรุ่นดิบเถื่อนที่พลุกพล่านยังไม่ได้รับการปลดปล่อย เดิมทีเขาคิดว่าแค่ต้องการให้ผู้หญิงไร้ยางอายชอบแย่งผัวชาวบ้านคนนั้นรู้สึกได้รับความอายบ้างก็เท่านั้น แต่เมื่อครู่ตอนที่หล่อนถอดเสื้อผ้าออกหมด มันชวนให้แก่นกายของเขาปวดร้าวจนอยากได้รับการปลดปล่อย แต่ก็ต้องอดทนเอาไว้ร่วมชั่วโมง เพราะกว่าภารกิจพิชิตสวรรค์ด้วยตัวเองของเธอจะเสร็จสิ้น ยอมรับว่าในหลายครั้งเขาเกือบจะจับแท่งเอ็นของตัวเองเสียบแทนไอ้ของปลอมอันสีชมพูที่เธอเลือกมันขึ้นมาเพื่อช่วยตัวเองต่อหน้าเขา

เรียวขาคู่งามที่นั่งอ้าปล่อยให้แท่งเอ็นอันขนาดไม่ใหญ่นักสอดใส่เข้าไป เธอเลือกอันที่เล็กที่สุดสอดใส่เข้าไป เป็นภาพที่ชวนติดตาจนเขาแทบจะละสายตาไม่ได้

ยังจำผิวเรียบเนียนอมชมพูของเธอไปทั้งตัวได้ดี แม้แต่ส่วนบอบบางไร้ขนก็ยังเนียนเรียบ ยิ่งตอนที่เธอกำลังเสียวสะท้านถึงขั้นสุดก่อนที่จะเสร็จสม สะโพกที่แอ่นเร่าๆ เข้าหาแท่งเอ็นของปลอมมันยิ่งชวนเขาเกือบสติแตก ยอมรับว่าเธอเซ็กซี่มาก ไม่เหมือนเมื่อห้าปีที่แล้วสักนิด สมกับเป็นดาราเบอร์ต้นๆ อย่างที่อธิปเคยรายงาน และตอนนี้เขาก็ไม่นึกแปลกใจว่าไอ้ สาธร สามีของอลินามันจะหลงผู้หญิงคนนี้ขนาดไหน

จากข่าวเลิกรากันเมื่อปีกลาย เพราะผู้หญิงที่ชื่อ พราวฟ้า เข้ามาเป็นส่วนเกินในชีวิตครอบครัวของอลินา ทำให้คู่สามีภรรยาต้องระหองระแหงทะเลาะกันใหญ่โต แต่ทั้งคู่ก็ยังประคองกันมาตลอดอีกหนึ่งปีเต็ม แม้จะทะเลาะกันตลอดก็ตาม แต่ล่าสุดเมื่อสองเดือนที่แล้ว ที่เขามีโอกาสได้เจออลินาอีกครั้ง เธอก็พรั่งพรูชีวิตหลังแต่งงานอันน่าหดหู่ให้ฟัง พร้อมข่าวร้ายที่ว่าทั้งคู่หย่ากันเมื่อเดือนที่แล้ว

แน่นอนว่าอลินาเสียใจอย่างหนัก กินเหล้าเกือบทุกวันและในบางวันที่เขาก็ต้องไปกินเหล้าเป็นเพื่อนเธอ น้ำตาของหญิงสาวที่เคยเป็นคนรักเก่าบีบหัวใจเขาอย่างหนัก

ในวันที่เธอแต่งงานเขายังเคยบอกนายสาธรนั่นให้ดูแลเธออย่างดี ถ้าวันไหนที่มันทำให้อลินาเสียใจ วันนั้นมันจะเสียใจยิ่งกว่า

พราวฟ้าโยนเงินสดสามแสนไว้ที่เบาะข้างคนขับอย่างไม่สนใจไยดี เงินจำนวนนี้ที่เธอหวังจะเอาไว้ใช้เดือนหน้าให้ตลอดรอดเดือน ก็มีอันต้องเอาไปให้พ่อถลุงเล่นในบ่อนอีกเช่นเคย

เพราะก่อนที่เธอจะออกจากบ้านมาเมื่อช่วงเย็น ก็มีชายแปลกหน้า หน้าตาน่ากลัวหลายคนมาที่บ้านพร้อมด้วยปืนอีกหนึ่งกระบอกที่จ่อศีรษะพ่อเธอไว้

"ถ้าพรุ่งนี้กูไม่ได้เงินสามแสนมึงเตรียมไปคุยกับยมบาลได้เลย"

"สามแสน"

เธอได้แต่อุทานเสียงแผ่ว หัวใจแทบจะหยุดเต้นตอนที่เห็นปืนกระบอกสีดำจ่อที่ขมับของผู้เป็นพ่อ

"สามแสนนี้ดอกเบี้ยนะ"

"ว่าไงนะ ดอกเบี้ย"

"พ่อมึงเอาเงินนายกูไปสามล้าน กำหนดคืนต้นอีกสองเดือนมึงเตรียมหาเงินไว้ให้พ่อมึงเลย แล้วสิ้นเดือนหน้ากูจะมาเก็บดอกสามแสนถ้ามึงเบี้ยวก็เตรียมตัวไว้เลย" ตอนที่ไอ้ชายชุดดำเอ่ยเสียงเข้ม มันยังเอาปืนกดที่ขมับพ่อเธอแรงๆ อีกต่างหาก ก่อนจะหันมามองหน้าเธออีกครั้ง

"ว่าแต่ลูกสาวมึงเป็นถึงดารา ถ้าไม่มีเงินเอาตัวขัดดอกให้นายกูก็ได้นะ" ไอ้คนถือปืนเอ่ยจบ ลูกน้องมันอีกสองคนก็พากันหัวเราะชอบใจ

และถ้าไม่เพราะวันนี้เธอต้องเอาเงินสามแสนนี้กลับไปให้ได้ เธอคงไม่มีวันยอมให้ฟาริสทำกับเธอแบบนั้นแน่นอน

ทำให้ภาพในอดีตหวนขึ้นมาในความทรงจำอีกครั้ง...