Hinovel
App Store
Google Play
คลังหนังสือ
บท
ตั้งค่า
7 เหนื่อยไหม?
คาริสานอนหลับอยู่บนเตียงนอน มันเป็นเวลาตีสามที่คีตะเลิกงานจากคลับแล้วกลับมาถึงห้องพัก เขาเหนื่อย…การทำงานทั้งกลางวันและกลางคืนติดต่อกันเป็นเวลาสองปีมันทำให้เขาล้า พอมาถึงห้องก็ถอนแจ็กเกตหนัง แล้วทิ้งตัวลงนอนบนเตียง ซุกใบหน้าเข้าหาร่างบาง ดึงเธอเข้ามากอดแล้วสูดดมความหอมหวานจากตัวเธอเพื่อเรียกพลัง
“อื้อ…” การถูกกอดทำให้คาริสาสะลึมสะลือตื่นขึ้นมา “กลับมาแล้วเหรอพี่คีย์…”
“กลับมาแล้ว” คีตะตอบด้วยน้ำเสียงเหนื่อยและอ่อนล้า
“กี่โมงแล้ว?”
“ตีสาม”
“เหนื่อยไหม?”
“เหนื่อยมาก…วันนี้พี่เหนื่อยมากเลยริสา”
“ถ้าเหนื่อยก็นอนซะนะ” คาริสาพลิกตัวหันไปหาคีตะ ดึงผ้าห่มมาห่มให้เขา โอบใบหน้าเขามามองให้เต็มตาแล้วจูบที่แก้มเบาๆ “พักนะคะคนเก่งของเมีย…”
“หืม?” แต่พอได้ยินเธอแทนตัวเองว่าเมีย คีตะก็อดที่จะยิ้มออกมาไม่ได้
“อะไร?”
“ยั่วพี่อีกแล้วนะ พี่บอกว่าเหนื่อยไง”
“มั่ว! ริสาไปยั่วตรงไหน? แค่บอกว่าให้พี่คีย์พัก…คิดไปเองแล้ว!”
“ก็ริสาแทนตัวเองว่าเมีย แถมยังทำเสียงกับสายตายั่วๆอีก อยากโดนหรือไง?”
“พี่คีย์! ไหนบอกว่าเหนื่อยไง?”
“ก็เหนื่อย…แต่ตอนนี้มันมีอารมณ์ขึ้นมาเพราะโดนเมียยั่ว”
“งื้อ!” คาริสาทำท่าเขินอาย แม้ว่าเธอและเขาจะคบและอยู่ด้วยกันมีเป็นปี ผ่านอะไรร่วมกันมามากมาย ผ่านเรื่องบนเตียงมานับครั้งไม่ถ้วน แต่เธอก็ยังเขินอายทุกครั้งที่เขาบอกว่ามีอารมณ์เพราะเธอ
“ดีนะที่ยังเหลือแรงไว้อีกนิด” คีตะฉีกยิ้มเจ้าเล่ห์
“ไม่ต้องเลย…”
พรึ่บ!
“ขอรางวัลหน่อย…”
“อ๊ะ! พี่คีย์!” คาริสาส่งเสียงร้อง เมื่ออยู่ๆคีตะก็พลิกตัวมาคร่อมเธอไว้ สายตาของเขาส่อแววเสือร้ายที่พร้อมจะขย้ำเธออยู่ทุกเมื่อ และเขาไม่รอช้า ประกบปากจูบเธออย่างมัวเมา สองมือก็ตะปบลงที่สองเต้า บีบเคล้นด้วยความต้องการ
จุ๊บ! จ๊วบ! จ๊วบ!
“ริสา…”
“พี่คีย์…” ทั้งสองเรียกชื่อกันและกัน หญิงสาวปล่อยให้ชายหนุ่มสัมผัสเธอในทุกส่วน ตามที่เขาต้องการ พอเขาจูบจนหนำใจ เรียวลิ้นก็เริ่มไล่ต่ำลงมาที่หน้าท้องแบนราบ ชุดกระโปรงที่เธอสวมใส่ ถูกถลกขึ้นไปกองอยู่เหนือเนินอก เขาไล่เล็มกลืนกินตัวเธอ วนเรียวลิ้นไปรอบสะดือสวย ก่อนจะดึงชั้นในของเธอออก แล้วถ่างขาจนความงามเผยแผ่ต่อสายตาเขา
“อึก!” คีตะกลืนน้ำลายลงคอ เมื่อเห็นเนินเนื้ออวบอูมแสนสวย มีไรขนปกคลุมอยู่บางเบา เธอสวย…เห็นกี่ครั้งต่อกี่ครั้งก็ยังชื่นชมอยู่ในใจว่าสวย เขาไม่เคยทำรุนแรงกับเธอ เพราะอยากทะนุถนอมเธอเอาไว้ อยากจะรักษาความสวยงามของเธอเอาไว้ให้ได้มากที่สุด
“ฮึก! พี่คีย์…ริสาเสียว…” คาริสาส่งเสียงร้องออกมาเบาๆ เมื่อคีตะเริ่มโกยกินเธอ เขาค่อยๆเล็มเลีย สลับกับดูดถี่ๆที่จุดสั่นไหว เวลาเดียวกันก็แหวกกลีบงามเข้าหาทางรัก สอดนิ้วเข้าไปตวัดเกี่ยว เสียงสัมผัสนั้นฟังดูลามกจนน่าอาย ทว่า…เขาและเธอไม่สนใจ จุดมุ่งหมายเดียวที่มีคือการได้ปลดปล่อย
จ๊วบ!!! แจ๊ะ!!! แจ๊ะ!!!
“อร่อยจังเลยเมียพี่…อึก! จ๊วบ!”
“อ๊าห์! พี่คีย์…ฮึก! เสียวจัง…อ๊ะ! เสียว…”
“เสียวแค่ไหน?”
“อ๊าห์! มากที่สุดเลย…พี่คีย์…อ๊ะ! ตรงนั้น…พี่คีย์ดูดตรงนั้นแรงๆ อึก! อ๊ะ! อ๊าห์!!!” ร่างบางกระตุกถี่เพราะความสุขสม เพียงเท่านั้นคีตะก็รู้ว่าเขาได้ส่งเธอไปถึงสวรรค์แล้วเป็นที่เรียบร้อย
“เสร็จเร็วจัง…” เขาเอ่ยพร้อมรอยยิ้ม
“ฮึก! ก็พี่คีย์ชอบทำให้ริสาเสียวอะ…”
“ถึงตาพี่เสร็จบ้างแล้วนะ…” ว่าแล้วเขาก็นอนหงายลงบนเตียง ปล่อยให้คาริสาจัดการงานของเธอ เธอเริ่มมันด้วยการปลดกระดุมกางเกงยีนให้เขา ถอนมันออกอย่างเป็นการ ลูบคลำความแข็งตัวที่อยู่ใต้บ็อกเซอร์
“แข็งจัง”
“ก็พี่อยากแล้วไง”
“อยากแข็งกว่านี้ไหม?”
“ที่สุดครับ…อื้อ! ริสา!” ไม่ทันที่คีตะจะได้ตอบมากกว่านั้น เขากลับต้องครางออกมาแทน เมื่อตัวตนที่แข็งขันถูกสัมผัสด้วยมือเล็กๆพร้อมกับเรียวลิ้นนุ่มนิ่มของหญิงสาว
“เค็ม” เธอนิ่วหน้ามองเขา
“ไม่จริง…พี่ล้างมาอย่างดี”
“อาบน้ำไปตั้งแต่เย็นแล้วนะ ผ่านมาตั้งหลายชั่วโมง”
“อย่ากวนตีน…พี่สะอาดจะตาย”
“ฮะๆ ล้อเล่นก็ได้…ริสารู้ว่าพี่คีย์สะอาด”
“ทีของริสาเปรี้ยวพี่ยังไม่เคยพูดเลยนะ”
“พี่คีย์! พูดแบบนั้นริสาเสียหายนะ!”
“ฮะๆ ล้อเล่นเหมือนกัน…ของริสาน่ะ หวานมาก”
“ชิ!”
“อื้อ! แบบนั้นครับ…อมลึกๆแบบนั้นริสา…ซี๊ดดดดส์! เสียวฉิบ!” ต้องยอมรับว่าผู้ชายไม่ต่ำกว่าเก้าสิบเปอร์เซ็นต์บนจักรวาลนี้ชื่นชอบที่จะโดยสัมผัสด้วยปาก คีตะเองก็เป็นหนึ่งในนั้น เขาหลงใหลคลั่งไคล้เป็นที่สุด เวลาที่ถูกหญิงสาวผู้เป็นที่รักออมอมเข้าไปทั้งปาก เขาพร่ำสอนจนเธอรู้ว่าต้องทำงาน เสพสมกันมาหลายต่อหลายครั้งจนเธอรู้ว่าจุดไหนที่เขาชอบ และทำแบบไหนจึงจะถึงใจเขาได้มาก เช่นเดียวกับเขา…ที่รู้ว่าเธอต้องการอะไร
อ๊อก! อ๊อก! อ๊อก!
“ริสา…ซี๊ดดดดส์! อื้อ! ริสาพอก่อน…ทำแบบนั้นเดี๋ยวพี่ก็แตกใส่ปากพอดี” เมื่อถูกเธออมจนลึกสุดลำคอ ทำให้เขาเสียวจนแทบจะลั่นออกมาอยู่รอมร่อ เขาร้องขอให้เธอหยุด และเธอก็เผยรอยยิ้มออกมา ยอมหยุดให้เขาแต่โดยดี…เคลื่อนกายไปคร่อมเขาไว้ นำความใหญ่โตมาจ่อที่ช่องทางรัก…
“ริสาทำให้นะ…พี่คีย์เหนื่อยแล้ว”
“อีกแล้วเหรอ?” คีตะเลิกคิ้วถาม เพราะทุกครั้งที่เธอเป็นฝ่ายอยู่ด้านบน มันเสี่ยงเหลือเกินที่เขาจะปลดปล่อยไปในตัวเธอ
“สัญญาว่าครั้งนี้จะทำค่อยๆ”
“ริสาก็พูดแบบนี้ทุกที”
“จริงๆ”
สวบ!
“อื้อ!”
“อ๊ะ…แน่นจัง…” คาริสาค่อยๆโยกร่อนช้าๆ จนในที่สุดตัวเธอก็ได้กลืนกินความใหญ่โตนั้นเข้าไปได้ เธอนั่งทับบนตัวเขา ขยับขาให้วางลง ก่อนที่จะเริ่มโยกเอวช้าๆ
“อื้อ! ริสา…” คีตะครวญคราง มองความงามจากด้านล่าง ยื่นมือไปลูบคลำหน้าท้อง บีบเคล้นแล้วขยำ ก่อนจะคว้าหมับเข้าที่สองเต้ากวัดแกว่ง
“พี่คีย์…อ๊ะ! อ๊าห์! เสียวจังเลย…”
“เบาริสา…เหมือนจะเริ่มเร็วไปแล้วนะ”
“ฮึก! ไม่เร็ว…อ๊าห์! ดีจังเลย…พี่คีย์…”
“อื้อ! ซี๊ดดดดดส์! เสียวหัวฉิบ! ริสา! เร็วไป!”
“อ๊าห์! พี่คีย์…ริสาหยุดไม่ได้…ฮึก! อ๊ะ! อ๊าห์!! อ๊าห์!!!” มันเป็นแบบนี้ทุกครั้ง เมื่อคาริสาได้เป็นคนที่ควบคุมจังหวะเอง เธอจะเริ่มมันจากเชื่องช้า แต่ไม่นานเธอจะขย่มเขาอย่างเร็วรัวและรุนแรง แล้วเธอจะหยุดมันไม่ได้…
“อื้อ! ริสา…พี่จะแตก!”
“พี่คีย์…อย่านะ…อ๊ะ! อ๊าห์! อย่าแตกนะพี่คีย์…รอริสาก่อน”
“ระ…ริสา! เบา…อื้อ! พี่ไม่ไหว ริสา…”
“อ๊ะ! พี่คีย์…อีกนิดเดียว…อ๊าห์! พี่คีย์…”
“อื้อ! ริสา! พี่เสียวไม่ไหวแล้วนะ!”
“ฮึก! อ๊ะ!!! อ๊าห์!!! ไม่ไหวแล้วเหมือนกัน…อ๊ะ!!! พี่คีย์! ริสาจะแตก!”
“เอาเลย!”
“อ๊ะ!!! อ๊าห์!!!” ในที่สุดร่างบางก็กระตุกสั่นอย่างรุนแรง จังหวะนั้นคีตะก็รีบผลักเธอออก…ก่อนที่ของเหลวสีขาวขุ่นจะทะลักล้นออกมา
“เกือบไปแล้ว…” คีตะเอ่ยเสียงสั่น พลางเข้าไปดึงตัวร่างบางที่นอนเหนื่อยหอบมากอดจูบ
“ฮึก! พี่คีย์…”
“หืม?”
“รักริสาไหม?”
“รัก ริสาก็น่าจะรู้อยู่แล้ว”
“ริสาก็รักพี่คีย์นะ รักมาก…ถ้าขาดไปต้องตายแน่ๆ” มันเป็นสิ่งที่เธอพร่ำบอกเขาอยู่เสมอ ประโยคที่ว่าหากขาดเขาไปเธออาจต้องตาย เธอคิดแบบนั้นจริงๆ ณ เวลานี้…เธอคิดว่าคงอยู่ไม่ได้หากไม่มีเขา…
“พี่ต่างหากที่ต้องตาย ถ้าไม่มีริสา” คีตะเอ่ยตอบ ก่อนที่จะจูบแก้มแดงก่ำอีกครั้ง ทั้งสองพูดความจริง ทว่า…ความจริงนี้มันจะอยู่ไปได้นานแค่ไหน อนาคตจะตัดสินเอง…
ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
