CHAPTER. 2

ร่างหนาเริ่มสงบจิตใจลงเพียงเพราะคำบอกรักจากพิมพ์กานต์ เขาหันไปมองตาคนตัวเล็กกว่า แววตาของสาวเจ้าฉายชัดว่าจริงจังและไม่ได้โกหก ขอเพียงเขาเชื่อใจกันและอยู่ด้วยกันแบบนี้ไปเรื่อยๆ ก็พอแล้ว

ริมฝีปากร้อนๆ ของชายหนุ่มเลื่อนเข้าไปใกล้หญิงสาวมากขึ้นเรื่อยๆ แววตาของพิมพ์กานต์สั่นระริกหัวใจเต้นรัว ปุริมกดจูบเบาๆ ที่ริมฝีปากของหญิงสาว สัมผัสได้ถึงความหอมหวานจากคนตรงหน้า พิมพ์กานต์เองก็รู้ได้ว่าร่างทั้งร่างของเธอเบาหวิวไปหมดเมื่อได้สัมผัสเรียวปากกระจับสีแดงแบบคนสุขภาพดีของปุริม

สองหนุ่มสาวเหมือนตกอยู่ในภวังค์ ความต้องการบางอย่างแล่นขึ้นมาเป็นริ้วๆ อย่างหยุดไม่ได้ ชายหนุ่มค่อยๆ ขยับตัวเข้าหาหญิงสาวเรื่อยๆ ในขณะที่เธอกำลังมัวเมาอยู่กับรสจูบแห่งรักนี้ ปุริมรู้สึกร้อนวูบวาบไปทั้งตัว มือหนาค่อยๆ เลื่อนมาถอดเสื้อเชิ้ตสีหวานของหญิงสาวออก นั่นทำคนตัวเล็กสะดุ้ง ถอนจูบออกแล้วผวาเข้ากอดเขา

"ป้อง พิมพ์กลัว"

"แต่ตอนนี้ป้องแทบจะหยุดไม่ไหวแล้วนะพิมพ์..."

เธอรู้สึกได้ถึงบางสิ่งที่เริ่มชูชันอยู่ภายใต้กางเกงขาสั้นของเขาจนเห็นเป็นสันนูน อารมณ์ของเธอในยามนี้ก็เริ่มพัดพาไปไกลแล้วเหมือนกัน แต่ถึงกระนั้นจิตใต้สำนึกของเธอก็ยังหวั่นใจอยู่

"พิมพ์กลัว กลัวว่าพิมพ์จะมีความสำคัญกับป้องเพียงแค่เรื่องนั้น...” เธอบอกเสียงสั่น ปุริมได้ฟังก็ถึงกับจูบปลอบทันที สำหรับเขาผู้หญิงคนนี้สำคัญและมีค่าเหลือเกิน จนเขาไม่อาจคิดแบบนั้นได้

"อีกไม่กี่เดือนเราก็จะเรียนจบแล้ว ป้องสัญญา ป้องจะรีบพาพ่อกับแม่ไปขอพิมพ์กับเจ้าสัว เราจะแต่งงานกัน ป้องขอให้พิมพ์เชื่อใจป้อง พิมพ์สำคัญกับป้องที่สุด รู้ไหม"

คำพูดของเขาทำให้หญิงสาวใจเต้น น้ำตารื้น ซบหน้าลงกับไหล่กว้างทันที ที่ผ่านมาเธอเองก็เห็นแล้วว่าเขาเป็นคนจริงจัง ไม่โลเล เสมอต้นเสมอปลาย ถึงแม้ใครจะว่าชายหนุ่มในทางเสียๆ หายๆ ยังไง แต่เขาก็ได้พิสูจน์ให้เธอเห็นว่ามันไม่จริง

"พิมพ์รักป้อง... พิมพ์เชื่อใจป้องค่ะ"

ปุริมยิ้มออกมาให้หญิงสาว ก่อนจะกดจูบลงไปที่ซอกคอร่างกายขาวอย่างรักใคร่ พิมพ์กานต์ช่างหอมหวานเหลือเกิน หอมจนเขาต้องพยายามหักห้ามใจทุกครั้งเมื่ออยู่ใกล้เธอ ร่างเล็กใจเต้นโครมครามเมื่อริมฝีปากร้อนๆ สัมผัสตรงซอกคอ ปุริมค่อยๆ โน้มให้ พิมพ์กานต์นอนลงไปกับเตียงกว้างก่อนจะทาบทับร่างของเขาตามลงไป มือหนาถอดเสื้อของเธออกอย่างชำนาญ จนตอนนี้หน้าอกอวบนุ่มที่ถูกห่อหุ้มด้วยเสื้อชั้นในราคาแพงปรากฏอยู่ตรงหน้าเขาแล้ว

พิมพ์กานต์ใช้สองมือของเธอปิดไว้อย่างเอียงอาย หันหน้าหนีไม่กล้าสบตา

"ไม่ต้องอายนะพิมพ์ พิมพ์สวยเหลือเกิน"

ว่าแล้วชายหนุ่มก็ค่อยๆ ขยับมือของเธอออก ปลดตะขอพันธนาการนั้นให้พ้นทางอย่างรวดเร็ว สองเต้าขาวกับยอดอกสีสวยนั่นทำให้ปุริมหัวใจเต้นโครมคราม เลื่อนหน้าเข้าไปกดจูบทันที ลิ้นชื้นๆ ตวัดเลียวนรอบยอดอกของพิมพ์กานต์จนคนตัวเล็กเสียวซ่านบิดตัวเร่า

"อ๊ะ!... ป้อง... อย่าทรมานพิมพ์ อ๊ะ..."