CHAPTER. 3

เสียงหวานที่กำลังครวญครางนั่นทำให้ปุริมพอใจ เขาเริ่มรุกเร้าอารมณ์ของเธออีกครั้งด้วยการเปลี่ยนจากเลียเป็นดูดจนตอนนี้ยอดปทุมถันแข็งชูชันรับกับปลายลิ้นร้อนๆ นั่นแล้ว

"อีกนิดนะ... หวานไปทั้งตัวเลยคนดีของป้อง"

เขาบอกเสียงสั่น มือหนาซุกซนลูบไปทั่วก่อนจะสอดลงไปใต้กระโปรงของหญิงสาวดึงแพนตี้ตัวน้อยที่ปกคลุมเนินสวาทของเธอออกอย่างง่ายดาย พิมพ์กานต์หนีบขาเข้าหากันโดยอัตโนมัติ

"พิมพ์กลัวเจ็บนะป้อง... อ๊า! อ๊ะ!"

"เราจะไม่ทำให้พิมพ์เจ็บ แต่ตอนนี้ป้องขอนะครับ"

พูดจบเขาก็จับเรียวขายาวๆ ของหญิงสาวถ่างออกก่อนจะกระเถิบลงไปใช้เรียวลิ้นร้อนๆ ตวัดตรงปากทางรักที่เริ่มฉ่ำแฉะไปด้วยน้ำหวานนั่นทันที พิมพ์กานต์ถึงกับสะดุ้งกับการกระทำของเขา รู้สึกเสียวซ่านไปทั้งตัวจนต้องบิดตัวเร่าๆ ไปมา

"อ๊ะ...

ป้องขา... อย่าสอดลิ้นเข้ามานะ อ๊ะ! อ๊ะ..."

ปุริมเลียไล้ไปทั่วกลีบกุหลาบ ของเหลวเหนียวๆ สีใสไหลทะลักออกมาเรื่อยๆ บ่งบอกว่าเธอเสียวซ่านไปทั้งตัว ชายหนุ่มจึงถอยออกมาถอดเสื้อผ้าชุดลำลองของเขาออกอย่างง่ายดายจับแกนกายที่ชูชันของเขามาจ่อตรงริมฝีปากเล็ก

"อื้อ... พิมพ์ทำไม่เป็นนะป้อง"

สาวเจ้าพยายามเบือนหน้าหนีไม่กล้ามองเจ้าแกนกายขนาดใหญ่ที่ชูชันอวดความแข็งแกร่งตรงนั้น

"หัดเอาก็ได้ครับ ไม่ยากหรอก นะ... ทำให้ป้องหน่อยนะ"

เขาอ้อนเสียงหวานจนพิมพ์กานต์ใจอ่อน เธอค่อยใช้มือนุ่มๆ นั้นกำรอบแกนกายของเขาก่อนจะรูดขึ้นลงช้าๆ ลิ้นเล็กๆ เริ่มเลียตรงส่วนหัวแกนกายนั้นอย่างไม่รังเกียจ เป็นผลให้ปุริมถึงกับกระตุกเล็กๆ ด้วยความเสียวซ่านไปทั่วสรรพางค์กาย

"เก่งจังเลย อื้อ... แบบนั้นแหละครับ อา... เสียวจริงๆ"

มือของเขาก็ไม่ได้อยู่เฉยๆ เอื้อมไปสอดเรียวนิ้วลงไปภายในกลีบกุหลาบของหญิงสาวที่เปียกแฉะขยับเข้าออกช้าๆ ปลุกเร้าอารมณ์ของเธอไปด้วย พิมพ์กานต์เสียวซ่านจนต้องหยุดใช้ปากให้กับชายหนุ่มแล้วเปลี่ยนเป็นครางออกมา

"ป้องขา... พิมพ์เสียว อ๊ะ! อื๊อ..."

เมื่อเขาเห็นว่าเธอพร้อมแล้ว ชายหนุ่มจึงกระเถิบออกมาจับสองเรียวขาของคนตัวเล็กถ่างออก ใช้แกนกายถูไถไปมาตรงปากทางเข้าก่อนจะกดหัวมันเข้าไปช้าๆ ระวังไม่ให้เธอเจ็บ แต่ถึงอย่างนั้นพิมพ์กานต์ก็ต้องเม้มปากเมื่อความเจ็บแสบจากครั้งแรกแล่นเข้ามาจนน้ำตาปริ่ม

"อ๊ะ.

.. ป้อง พิมพ์เจ็บ เอามันออกไปได้ไหม"

"อีกนิดนะคนดี เดี๋ยวก็ไม่เจ็บแล้วครับ"

เขารู้ดีว่านี่เป็นครั้งแรกของเธอ แน่นอนว่ามันต้องเจ็บเป็นธรรมดา แต่สำหรับเขาในตอนนี้ เขาคงหยุดมันและถอยหลังกลับมาไม่ได้แล้ว ปุริมจูบปลอบซับน้ำตาหญิงสาวให้เธอผ่อนคลายความเจ็บปวดลง เมื่อเห็นว่าเธอหยุดเกร็งปล่อยตัวตามสบายแล้ว เขาจึงเริ่มขยับช่วงล่างช้าๆ เป็นจังหวะทันที

"อือ... แน่นจังเลย พิมพ์ เสียวไหม"

"อ๊า... พิมพ์เสียว ป้องทำช้าๆ นะ อ๊ะ! ป้องเบาๆ สิ"