หวงรัก แทนคุณ x ไลลา

walksmember

บท

ตั้งค่า

EP.8 | โจทย์ของพี่แทน

-วันต่อมา-

@LL ComEngin

ทีมโปรแกรมเมอร์กำลังช่วยกันออกแบบโปรแกรมใหม่ที่มีลูกค้าจ้างเข้ามา โดยมี อิสระ หัวหน้าทีมกำลังนำประชุมอยู่ แทนคุณก้าวเข้ามาในห้อง พร้อมนั่งฟังเขาพูดอยู่เงียบๆ ก่อนจดโน๊ตอะไรบางอย่างลงในมือถือ แล้วส่งให้หัวหน้าทีมไว้

หลังทุกคนประชุมเสร็จ ก็หันมาหาเจ้านายที่เพิ่งเข้ามาออฟฟิศ

"ถ้าจบโปรเจคนี้ ผมอยากให้สร้างห้องเก็บดาต้าใหม่ขึ้นมา เอากุญแจล็อคสามชั้น"

คำสั่งนี้หมายถึงเตรียมเขียนระบบใหม่ เป็นการสร้างวิธีจัดเก็บข้อมูลในโลกอินเตอร์เน็ต โดยจำกัดสิทธิ์การเข้าถึง

"คุณแทนจะเก็บดาต้าประเภทไหน"

"ไฟล์รูปแบบhi-res ถ้าเราไปถึง 4K ได้ก็ดี เขาจะเก็บสำเนาภาพในพิพิธภัณฑ์ที่ฝรั่งเศส เพื่อไว้ตรวจสอบเวลามีการโอนย้ายเจ้าของหรือย้ายเพื่อปรับปรุงผลงาน

เวลาจะเก็บมาคืนที่ ระบบจะสแกนรูปที่ได้กลับมาใหม่ว่าตรงกับของเก่าในจุดคลาดเคลื่อนไม่เกินจุดที่เขายอมรับได้ พอตรงเป้าหมาย เจ้าของภาพก็เซ็นรับแล้วก็ encrypt ดาต้าตัวนั้นเป็นเวอร์ชั่นปัจจุบัน ไม่ให้คนอื่นเข้าถึงได้ ยกเว้นเจ้าของ"

"โอ้โห งานมหากาพย์เลยนะครับ" โปรแกรมเมอร์ที่นั่งอยู่ท้ายโต๊ะสุด สภาพอดหลับอดนอน สวมเสื้อฮู้ด ยกขวดเครื่องดื่มชูกำลังขึ้นมาดื่มหลังพูดจบ

"6 ล้าน" เจ้านายหนุ่มพูดเพื่อให้พนักงานมีกำลังใจ

"บาท?" หญิงสาวหนึ่งเดียวในห้องนี้ถาม

"ยูโรสิครับ" เขาตอบ

"จบงานนี้ ทีม A พักผ่อนได้เลย 1 เดือนเต็ม พร้อมโบนัสคนละ หมื่นยูโร"

"พูดจริงหรอคุณแทน" หญิงสาวถาม ก่อนจะหาวหวอดๆ เพราะอดนอนเหมือนกัน

"อือ เพราะมันจะหนักหน่วงน่าดู พัก 1 เดือนน่าจะช่วยให้ร่างกายทุกคนกลับมาสดชื่นได้อีกที ก่อนมาทำงานใหม่

ผมอยากให้พี่อิสระคุมงานนี้ แต่ถ้าพี่ติดงาน ก็ส่งต่อให้ทีมอื่นได้ครับ"

"ทำสิครับ ไม่ทำแล้วจะเอาอะไรกิน"

"โห่ๆๆๆ" เสียงโห่จากลูกน้องในทีม เจ้านายจ่ายเงินเดือนให้สุดฟิน ไม่มีทางที่หัวหน้าทีมที่ทำงานกับเจ้านายมาตั้งแต่แรกจะเป็นยาจกเด็ดขาด ทุกคนมั่นใจเรื่องนี้ดี

"เดี๋ยวผมจะไปสิงคโปร์ ที่สำนักงานใหญ่ ตัวแอพที่รันเบต้าอยู่ของบริษัทผลิตรถยนต์ไฟฟ้า ทีมไหนเขียนครับ"

"ทีมโจครับ" อิสระตอบแทนให้ เขาเป็นหัวหน้าของพนักงานที่ไทย และเป็นหัวหน้าทีม เอ ส่วนทีมโจ คือทีมบี

"โอเค บอกให้เขาส่งรายงานให้ผมหน่อยนะครับพี่ ผมจะเอาไปดูว่ามันติดตรงไหน

อย่าลืมนะครับ 6 ล้านยูโร รีบทำงานนี้ให้เสร็จ เราจะได้ไปฝรั่งเศสกัน"

แทนคุณเดินออกมาที่ระเบียงเพื่อสูบบุหรี่ ก่อนจะกดเช็คงานในแอพ

ที่ลานจอดรถด้านหน้าออฟฟิศ มีชายคนหนึ่งที่เดินผ่านมาพอดี สายตามองเข้าในบริษัท พอเงยหน้ามาเจอเขาก็ทำท่าเหมือนจะตกใจ แต่ก็มองเลยไป ก่อนเดินเลยออฟฟิศไป

สายตาดุจเหยี่ยวมองดูคนที่เดินผ่านไปอย่างกำลังคิดถึงเรื่องราวอีกเรื่อง ที่ไม่เกี่ยวข้องกับคนที่ผ่านไปมานี้

ลูกน้องอีกทีมที่ทำงานด้านตรวจสอบการเข้าถึงข้อมูล แจ้งว่ามีคำเสิร์ชค้นหาเกี่ยวกับเรื่องอาเหลียงในระบบหลังบ้านของกรมตำรวจ และมีเข้าระบบหลังบ้านของบริษัทส่งออกของอาเหลียง พร้อมมีคนสืบหาเรื่องไลลาจากโรงเรียนที่เธอเคยเข้าเรียนด้วย แน่นอนว่า ไลลาเป็นนักเรียนแค่ในนาม ตัวเธอเรียนที่บ้าน

ประเด็นคือ คนที่ค้นหา เป็นแอคเคาท์จากภายในบริษัทของพ่อเธอนั่นแหล่ะ

"ฮัลโหล พี่ตรัย ส่งนิติกร ไปที่บริษัทพ่อไลลาให้ทีครับ แจ้งเรื่องว่าทางกลุ่มทนายความของอาทิตย์พาณิชจะเป็นคนดำเนินการทางกฎหมายแทนไลลา ผมส่งเมลหนังสือรับมอบอำนาจไปให้แล้วครับ

ใช่ ผมว่าคงเป็นแบบที่พี่บอก หุ้นใหญ่เป็นของไลลา ก็เป็นไปได้ว่าจะต้องตามหาตัวเพราะเรื่องนี้"

เขาให้วิธีนี้เพื่อล่อเหยื่อที่ค้นหาประวัติเธอออกมา ถ้าเป็นคนทั่วไปก็จะต้องติดต่อมา แต่ถ้าซับซ้อนกว่านั้น ก็คงเมิน

Chat

Lyla send photo

Lyla : นักเรียนของฉัน น่ารักมั้ยคะ

ไลลาส่งรูปที่เธอถ่ายพร้อมเด็กๆ 3-4 คน กับคุณครูและผู้ปกครอง น่าจะเป็นกลุ่มเรียนด้วยกัน ใบหน้ายิ้มสดใสกว่าใครๆ เธอคงมีความสุข วันนี้ไลลาเริ่มสอนวันแรก หญิงสาวตื่นเต้นน่าดู แต่งตัวจะไปสอนแต่เช้า แต่เขาเองก็ต้องเข้าบริษัทอยู่แล้ว เลยแวะไปส่ง

อันที่จริงบริษัทของเขาไม่ได้เข้าเป็นเวลาอย่างที่ไลลาเข้าใจ บริษัทเปิดตลอด 24 ชั่วโมง เพราะลูกค้าเขาอยู่ต่างประเทศเป็นส่วนใหญ่ แถมงานโปรแกรมเมอร์ ไม่ได้จำกัดที่เวลาแปดโมงเช้าเลิกห้าโมงเย็น เขารันงานเป็นโปรเจค แข่งกับการใช้งานของผู้บริโภคที่เปลี่ยนไปเรื่อยๆ ทั้งแอพและเว็บ รวมถึงระบบต่างๆที่สร้างขึ้นต้องมีการดูแลอย่างต่อเนื่อง

ส่วนรายได้อีกทางหนึ่งของบริษัทกลับมาจากการซื้อขายข้อมูลในตลาดมืด ที่เขารับทำเป็นเคสๆ โดยไม่ได้พิจารณาจากเรื่องเงินเป็นหลัก เขาพิจารณาจากประโยชน์ที่เขาหรือตระกูลจะได้รับหากทำงานนั้นต่างหาก

Time 16.00

Chat

Lyla : เย็นนี้คุณครูจะลองทำยำวุ้นเส้นนะคะ กินมั้ย

เธอแคปสูตรยำวุ้นเส้นจากอินเตอร์เน็ตส่งมาให้ดู พร้อมส่งสติ๊กเกอร์ชุดเชฟทำอาหารน่ารักมาประกอบ

TANKUN : ทำอะไรก็กินครับ

Lyla : พี่จะกลับมากี่โมง

TANKUN : วันนี้กลับเร็ว ทุ่มนึงถึง

Lyla : อยากกินข้าวด้วย อยากเล่าเรื่องวันนี้ให้ฟัง

TANKUN : เดี๋ยวกลับเลยครับ

คนถนัดงานศิลป์ เหมือนจะมีความสามารถในการทำอาหารด้วย เธอกำลังหัดทำอะไรไปเรื่อยๆ ในระหว่างอยู่เพนท์เฮ้าส์ว่างๆ บางวันเขาก็ทันกลับมากิน บางวันก็ไม่ได้กินด้วย แต่ทุกครั้งที่ได้ชิมก็รู้สึกว่าเธอพอจะมีความสามารถด้านนี้อยู่นะ

Lyla send photo

เธอส่งรูปเซลฟี่ของตัวเองมา

น่ารักจัง ^_____^

นึกถึงเมื่อก่อนตอนที่เขาเรียนและทำงานอยู่ต่างประเทศ แล้วอีเมล์มาหาไลลา เธอมักจะส่งรูปของเธอมาให้ดูเรื่อยๆ พร้อมบอกว่าสบายดีตลอด เขาเห็นเธอเติบโตผ่านรูปในอีเมล์นี่แหล่ะ หรือเพราะแบบนี้เลยตัดใจจากเธอไม่ได้เสียที ต่อให้รู้ว่าเธอเป็นคู่หมั้นของพี่ชาย

ถ้างานหมั้นไม่ล้มเลิกล้มเหลวลงไป ไม่รู้เขาจะต้องใช้ชีวิตอย่างไรเลย

คงต้องเก็บความรู้สึกที่มีฝังไปพร้อมกับศพตัวเองนี่แหล่ะ

-----------------------

@ C Malls

Time 17.00

การเป็นคุณครูวันแรกทำให้เธอรู้สึกสนุกและมีความสุขมาก ตอนนี้เธอเลยอยากทำอาหารฉลองหน่อย สงสัยยำวุ้นเส้นไม่ใช่เมนูที่เหมาะกับการฉลองซะแล้ว หญิงสาวเดินหยิบผักต่างๆ ตามที่ในเว็บบอก สุกี้หม้อไฟ น่าจะง่ายหน่อย ต้องทำได้แน่ๆ

ไลลาเดินหมุนไปมาตรงเครื่องใช้ไฟฟ้า เอาแบบไหนไปดี

"อันนี้สิ ไม่เล็กไปไม่ใหญ่ไป เหมาะกับสองคน" เสียงคุ้นหูบอกคนตัวเล็ก

"พี่แทน!?"

"ครับ มาช่วยคุณครูถือของครับ"

"ดีใจจัง เราซื้อหม้อไฟฟ้าไปทำสุกี้กันค่ะ"

"อ๋อ พี่ก็นึกว่า ยำวุ้นเส้นต้องใช้อุปกรณ์แบบนี้"

"มาได้ไงคะ นึกว่าจะมาตอนทุ่มนึงจริงๆ"

"เห็นว่ามีเรื่องอยากเล่านี่ พี่เลยรีบมา"

"แหม...ช่วงนี้ใจดีเป็นพิเศษ กลัวหมดโปรจัง"

"........"

มันไม่ใช่หมดโปรหรอกครับ

ผมสิที่หมดเวลา ยิ่งใช้เวลาไปเรื่อยเปื่อยเท่าไร งานก็พอกพูนมากขึ้นเท่านั้น