หวงรัก แทนคุณ x ไลลา

-2 เดือน หลังจากคุณพ่อเสีย-

เสียงนกร้องยามเช้าส่งสัญญาณบอกให้รับรู้ว่าเช้าวันใหม่กำลังจะเริ่มขึ้นแล้ว

แสงอาทิตย์เตรียมโผล่พ้นขอบฟ้ามาอวดแขกที่หนีความวุ่นวายมานอนพักผ่อนไกลถึงบ้านกลางป่ากลางเขา

ม่านโปร่งสีขาวถูกรวบไปฝั่งหนึ่ง ร่างเล็กเขยิบลุกขึ้นจากเตียง จับผืนม่านเปิดออกอย่างตั้งใจ

เพียงเห็นความเขียวชอุ่มชุ่มชื้นก็รู้สึกสดชื่น แต่สิ่งที่เรียกร้องคือหยาดน้ำค้างที่แข่งกันส่องแสงระยิบระยับบนยอดหญ้า สนามซ้อมยิงปืนขนาดใหญ่แห่งนี้ เหมือนเต็มไปด้วยอัญมณีหลากสี

หญิงสาวขยับตัวห่างจากหน้าต่าง ก่อนปีนขึ้นมาบนเตียงอีกครั้ง

"พี่แทนคะ....พี่แทน..."

"พี่..."

"ว่าไงคะ" แทนคุณออกเสียงขานรับแฟนสาวอย่างคนง่วงนอนที่พยายามทำเสียงตื่น

ร่างสูงใหญ่กำยำ ขยับกายทีเตียงยวบยาบใหญ่ คนสูง 190 เซ็นติเมตร ออกกำลังกายอย่างเป็นปกติชีวิต เอื้อมแขนแข็งแรงไปจับเอวบางไว้ ก่อนจะหันหน้าที่ฟุบอยู่กับหมอน เปลี่ยนให้ตะแคงมองเห็นคนเรียก

เพราะตั้งใจพาเธอมาพักผ่อนฟื้นฟูสุขภาพ เขาจึงต้องอดหลับอดนอนเพื่อทำทุกอย่างให้พร้อม

"พี่แทนคะ ฉันอยากออกไปข้างนอก ตรงสนามหญ้า

ออกไปได้มั้ย"

"ได้ครับ ปลอดภัย แต่ไลลาใส่เสื้อคลุมด้วยนะ อากาศเย็น"

พูดจบเขาก็ฟุบหน้าหลับต่อ

คนตัวเล็กหุ่นอย่างกับตุ๊กตา ได้แต่ยิ้มอย่างรักใคร่ ผู้ชายคนนี้คือรักแรกและเป็นรักเดียวที่เธอปรารถนา

------------------

ไลลา หญิงสาวอายุ 24 ปี ที่ถูกเลี้ยงดูราวไข่ในหินมาตลอด จนพักหลังๆ ที่ชีวิตไม่ใช่แบบที่เคยเป็น เมื่อเธอเริ่มถูกคนที่เรียกว่าพ่อลงไม้ลงมือบ้าง ด่าทอบ้าง คนอื่นๆในครอบครัวก็ไม่ต่างกัน

เธอไม่มีที่พึ่งใดๆ แสงแห่งความหวังแสงเดียวที่มีมาตลอด คือ อีเมล์จากพี่ชาย เพื่อนเล่นในวัยเด็ก ที่มักส่งมาหา ถึงจะไม่บ่อยสำหรับคนอื่น แต่ก็ถือมาก ถ้าบอกว่าเป็นใครที่ส่งมา

เพราะสิ่งที่เจอก็หนักหน่วง จะขอที่บ้านออกไปเรียนหนังสือที่ๆห่างไกลก็ไม่ได้ สุดท้ายพ่อบุญธรรมสั่งให้คนมาสอนที่บ้านจนเธอเรียนจบมัธยม

เพียงเพราะตระกูลใหญ่บอกว่าจะสนับสนุนให้พ่อของเธอเป็นใหญ่เป็นโตในวงการตำรวจได้

ความอยากผูกสัมพันธไมตรีนี้ อาเหลียง คุณพ่อบุญธรรมตัดสินใจส่งลูกสาวไปเรียนต่อให้สูงขึ้น แม้สิ่งที่เรียนจะไม่ใช่ความชอบของเธอ แต่มันก็ดีกว่าอยู่ที่บ้าน

แต่ทันทีที่เรียนจบ คำสั่งให้เตรียมตัวหมั้นหมายกับพี่ชายคนโตของตระกูลอาทิตย์พาณิช ก็เกิดขึ้นอย่างกะทันหัน

ตระกูลนี้มีลูกชายสามคน

คือตรัยคุณ คนโต

แทนคุณ คนรอง

และธิคุณ คนเล็ก

ทั้งสามคนเคยเป็นเพื่อนเล่นตอนเด็กๆ ของเธอ แต่พอโตแล้วทุกคนก็ได้ไปเรียนไกลๆ มีแต่เธอที่ยังอยู่ที่เดิม คนเดียว

การหมั้นหมาย ถูกกำหนดมานาน แม้จะได้ยินมาเรื่อยๆ แต่ไม่เคยมีการทำอะไรจริงจัง แตกต่างจากครั้งนี้

คนที่เธออยากหมั้น ถ้าเป็นไปได้ ก็อยากให้เป็นแทนคุณ พี่ชายคนรองที่ใจดีกับเธอ ไม่ใช่ตรัยคุณ คนที่เย็นชาน่ากลัว หรือธิคุณ คนที่เกเร เอาแต่แกล้งคนอื่น

ความเป็นคนไม่มีสิทธิ์มีเสียงอะไร ได้แต่ก้มหน้าก้มตารับสภาพ แต่เรื่องราวกลับใหญ่โตบานปลาย

จากพิธีหมั้นหมาย กลายเป็นการจัดงานศพให้ผู้เป็นพ่อ

จากคนไม่สิทธิ์ในครอบครัว กลายเป็นบุคคลไร้ตัวตน

เธอหายไปจากบ้านตั้งแต่เกิดเหตุ เพราะโดนลักพาตัวไปเป็นเครื่องต่อรองตามที่พ่อหยิบยื่นลูกสาวตัวเองให้เพื่อนที่ทำธุรกิจด้วยกันใช้เธอเป็นเหยื่อล่อตรัยคุณ

สุดท้ายเมื่อไม่สำเร็จ

เรื่องราวจบลง ตำรวจถล่มไม่เหลือคราบ แม้กระทั่งอาเหลียง พ่อบุญธรรมก็โดนสังหารด้วยเพราะเขาร่วมมือกับคนไม่ดี

ไลลาถูกตัดขาดจากตระกูลอาเหลียงอย่างสมบูรณ์แบบ

ดังนั้นวันที่แทนคุณมารับเธอจากคนที่กักขังหน่วงเหนี่ยว

พอเขายื่นมือมาหา

ไลลาจึงรีบไขว่ขว้าไว้

แทนคุณ คือ คนเดียวที่ยังคงนึกถึงเธอ

ในวันที่คนทั้งโลกหันหลังให้

---------------

หญิงสาวเมื่อได้รับคำอนุญาต ก็ลุกออกจากห้อง สวมเสื้อคลุมตามที่แฟนหนุ่มบอก เธอออกมาพร้อมกล้องถ่ายรูป ร่างเล็กพยายามลากเก้าอี้ให้มาที่จุดเซ็นเตอร์ เพื่อมองวิวได้อย่างเต็มตา แต่เก้าอี้หวายแท้ ก็หนักเหลือเกิน

ขวับ!!

เก้าอี้ลอยราวกับมีเวทมนตร์

"อยากวางตรงไหน"

"ตรงนั้น"

เธอชี้นิ้วไป

"ตื่นเลยหรอคะ" เพราะเธอ...พี่แทนเลยต้องตื่นแต่เช้าอีกแล้วสินะ

"อยากได้อะไรอีกมั้ย"

"ไม่แล้ว พี่จะนั่งด้วยกันมั้ย"

"ไม่ เธอนั่งดูไปเถอะ เอากระดานวาดรูปมั้ย"

"ไม่ค่ะ พี่แทน...ขอบคุณนะที่พามา"

คำขอบคุณนั้นก็ดี แต่เขาอยากได้มากกว่านั้น

ร่างสูงก้มลงจูบคนตัวเล็กอยู่นานกว่าจะยอมปล่อย

"คุ้มแล้ว ที่พามา อยากได้แค่นี้แหล่ะ"

แทนคุณเดินออกไปทิ้งสาวที่รักงานศิลปะให้นั่งชมธรรมชาติตามลำพัง ส่วนเขาเดินไปหาบอดี้การ์ดที่ประจำบ้านพัก