ไม่ใช่ผัว

ตอนนี้ฉันกับยัยอิมกำลังนั่งคุยกันไปดื่มกันไปคือเอาตรงๆ นะฉันไม่ค่อยดื่มเครื่องดื่มที่มีแอลกอฮอล์เท่าไหร่เพราะฉันคออ่อนมากดื่มไปนิดๆ หน่อยๆ ก็จะเมาแล้ว ส่วนเพื่อนคนอื่นๆ ก็มีเข้ามาทักทายกันบ้างตามประสาคนเคยเรียนห้องเดียวกันคณะเดียวกัน แต่จะมีแค่คนๆ เดียวที่ไม่เข้ามาทักแม้ฉันจะเห็นว่าเขามองมาที่ฉันบ่อยๆ แต่ฉันก็ไม่ได้สนใจที่จะมองกลับไปเพราะยิ่งมองมันก็ยิ่งเจ็บปวด ฉันไม่อยากเจ็บปวดอีกแล้ว

"ไอ้เสือมันมองมาที่แกแกรู้ใช่ป่ะ" ยัยอิมมันสะกิดแล้วกระซิบบอกฉันซึ่งฉันก็พยักหน้าก่อนจะหยิบแก้วเครื่องดื่มของตัวเองขึ้นมาดื่ม

"ฉันแม่งไม่ชอบยัยนั่นแลยว่ะแหมมทำเป็นออดอ้อนออเซาะกลัวไม่มีใครรู้หรอไงว่าเป็นอะไรกัน" ยัยนั่นที่ยัยอิมพูดถึงก็คือผู้หญิงของเสือหรือไทเกอร์ ไทเกอร์คือคนรักของฉัน..ไม่ใช่สิเขาคืออดีตคนรักของฉันต่างหาก อดีตก็คือสิ่งที่ผ่านมาแล้วและคงไม่มีวันที่เราสองคนจะกลับมาคบกันได้อีกแม้ว่าตอนนี้ฉันจะยังไม่มีใครแต่คงไม่ใช่เขาเพราะที่ฉันรู้มาเสือเขาเปลี่ยนผู้หญิงเป็นว่าเล่นก็ตั้งแต่ที่เราสองคนเลิกกันไปฉันก็รู้มาตลอดว่าเขาคบผู้หญิงมั่วไปหมดแต่นัั่นมันก็เรื่องของเขาไม่ใช่เรื่องของฉัน

"เรื่องของเขาแกก็อย่าไปสนใจเลย"

"จะไม่ให้สนใจได้ไงมันเห็นเต็มสองตาแกไม่รู้สึกอะไรบ้างเลยเหรอวะนั้นมันผัวแกนะเว้ย"

"เสือเขาไม่ใช่ผัวฉัน เราไม่ได้เป็นอะไรกันแล้วเพราะฉะนั้นเขาจะมีใครคบใครมันก็เป็นสิทธิ์ของเขา"

"แต่แกก็ยังรักเสืออยู่ไม่ใช่เหรอ"

"รักแล้วไงในเมื่อเขาเป็นคนขอเลิกกับฉัน" นั่นคือความเจ็บปวดที่ฉันพยายามที่จะลืมมาตลอดเพราะการที่เราสองคนเลิกกันก็เป็นเพราะฉันเอง เขาให้เหตุผลว่าที่ต้องเลิกกันเพราะเขาเบื่อเขารำคาญเขาทนไม่ไหวที่ฉันชอบตามเขาไปทุกที่ชอบหึงชอบหวงเขากับผู้หญิงทุกคนที่อยู่ใกล้ แล้วฉันผิดอะไรเหรอที่หวงคนรักของตัวเองในเมื่อผู้หญิงพวกนั้นพยายามที่จะอ่อยแล้วก็พยายามคิดที่จะแย่งเขาไปจากฉัน และพอฉันบอกเขาไปแบบนั้นเขาก็โวยวายหาเรื่องทะเลาะกันหาว่าฉันคิดมากคิดเยอะเขาบอกว่าทุกคนคือเพื่อนเขาไม่ได้คิดอะไร เขาอาจจะไม่คิดแต่ผู้หญิงพวกนั้นมันคิดไงแล้วแบบนี้ฉันจะยอมปล่อยให้เขาไปไหนมาไหนโดยที่ไม่มีฉันไปด้วยได้ยังไงกัน กลุ่มเพื่อนของเสือที่ฉันรู้จักมีด้วยกันทั้งหมดห้าคนเป็นผู้ชายสี่ผู้หญิงหนึ่งผู้ชายสี่คนก็มี ไอซ์ วิน กิต ขุน ส่วนเพื่อนผู้หญิงคนเดียวในกลุ่มก็คือกระแต กระแตเคยคบกับเสือแต่ไม่รู้เพราะอะไรถึงเลิกกันแต่สุดท้ายก็กลับมาเป็นเพื่อนกันอยู่ในกลุ่มเดียวกันซึ่งถ้าเป็นฉันฉันคงทำใจไม่ได้แต่กระแตเธอสามารถทำได้และสาเหตุที่ฉันต้องตามเสือไปทุกที่ก็เพราะกระแตนั่นแล่ะที่ต่อหน้าทุกคนเธอจะทำตัวเป็นเพื่อนที่ดีแต่ลับหลังใครจะรู้ว่าเธอพยายามที่จะเข้าหาเสือทั้งที่รู้ว่าในตอนนั้นฉันเป็นแฟนกับเสืออยู่ กระแตรู้ทุกเรื่องรู้ทุกอย่างของเสือในบางเรื่องฉันเองก็ยังไม่เคยรู้แต่ฉันก็พยายามที่จะไม่คิดมากแต่ยิ่งนับวันกระแตก็ยิ่งทำให้ฉันมั่นใจว่าเธอต้องการอยากได้เสือกลับไปเป็นของตัวเอง เรื่องนี้ฉันก็เคยพูดกับเสือแต่เสือไม่เชื่อหาว่าฉันใส่ร้ายกระแตอีกและนั่นคือจุดเริ่มต้นที่ทำให้ฉันกับเสือมีปัญหากัน