แผนชั่ว

"เสือจะไปไหน"

"ไปงานวันเกิดกระแต"

"ไปด้วยนะ"

"จะไปทำไมอยู่ห้องนี่แล่ะ"

"ก็จะไปอ่ะ เรารู้ว่าคืนนี้ยัยนั่นจะทำอะไรเราไม่ยอมให้เสือไปคนเดียวแน่"

"ไปคนเดียวไรวะไอ้ไอซ์ไอ้วินไอ้กิตไอ้ขุนก็ไป"

"ที่ไม่ยอมให้เราไปเพราะอยากจะไปเอากับมันใช่ไหม ใช่สิเคยคบกันนี่"

"ไร้สาระว่ะ ฉันบอกแล้วว่าฉันกับกระแตเราเป็นแค่เพื่อนกัน"

"เสือบอกเป็นเพื่อนแต่ยัยนั่นล่ะอยากจะเป็นเพื่อนกับเสือจริงๆ เหรอ" เสือไม่ตอบและไม่สนใจที่ฉันพูดเลยเขาแต่งตัวเสร็จก็เดินไปหยิบกระเป๋าตังค์กับกุญแจรถที่วางอยู่ฉันเห็นดังนั้นก็รีบวิ่งเข้าไปหยิบมันก่อนที่เสือจะเดินไปถึง

"เห้ยอะไรวะกวางเอาคืนมาจะรีบไป" กวางคือชื่อของฉันที่เสือจะเรียกค่ะเขาเคยบอกว่าเขาไม่อยากเรียกเหมือนคนอื่น

"ไม่คืน ถ้าเสือไม่ยอมให้เราไปด้วยเราก็จะไม่คืน"

"จะคืนไม่คืน"

"ไม่คืน!!! "

"ได้ไม่คืนใช่ไหม" เสือพูดจบเขาก็หยิบมือถือของเขาออกมาจากกระเป๋ากางเกงยีนส์ก่อนจะกดโทรออกไปหาใครซึ่งฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน

"ฮัลโหลไอ้วินมึงมารับกูหน่อย เออที่คอนโดกูนี่แล่ะ มึงอย่าถามมากมารับกูด้วยแค่นี้นะ" ระหว่างที่เสือกำลังโทรคุยกับวินสายตาเขาก็มองมาที่ฉันด้วยความโกรธและไม่พอใจ

"ไม่นะเราไม่ยอมให้เสือไป" ฉันพุ่งเข้าไปกอดเสือไว้แน่นเพราะฉันรู้ว่าคืนนี้นี้กระแตจะทำอะไร ถ้าฉันยอมให้เสือไปนั่นก็เท่ากับว่าฉันจะต้องเสียเสือไปให้กับยัยนั่น

ย้อนเวลากลับไปเมื่อตอนกลางวันตอนนั้นเธอกำลังยืนล้างมืออยู่ที่อ่างล้างมือในห้องน้ำของมหาลัยอยู่จู่ๆ ก็ได้ยินเสียงกลุ่มผู้หญิงกลุ่มที่กำลังจะเดินเข้ามาในห้องน้ำและชื่อของใครบางคนทำให้ฉันรีบเข้าห้องน้ำแล้วรีบปิดประตูทันที

"กระแตแกจะเอาจริงเหรอ"

"จริงดิ คืนนี้ยังไงเสือก็ต้องเป็นของฉันและฉันจะไม่ยอมเสียเสือไปให้อีผู้หญิงคนไหนอีก"

"แต่แกก็รู้ว่าตอนนี้เสือคบอยู่กับยัยเรนเดียร์"

"คบแล้วไงคบได้ก็เลิกได้ พวกแกอย่าลืมว่าฉันกับเสือเราเคยคบกันมาก่อนเพราะฉะนั้นถ้าฉันจะเอาเสือคืนฉันก็มีสิทธิ์"

"แล้วถ้าเสือมันรู้ว่าแกวางยาปลุกเซ็กส์มันจะไม่โกรธแกเหรอวะ"

"แล้วจะไปโง่บอกทำไมว่าเป็นฝีมือฉันล่ะ เอาน่ายังไงๆ คืนนี้พวกแก็ต้องช่วยฉันนะเข้าใจไหม"

"แล้วคืนนี้ยัยเรนเดียร์มันจะยอมปล่อยให้เสือมางานวันเกิดแกเหรอวะ มันรู้ว่าแกอยากได้เสือคืน"

"พวกแกคิดว่าคนอย่างเสือจะกลัวยัยนั่นเหรอฉันมั่นใจว่ายังไงเสือก็ต้องมางานวันเกิดของฉันเพราะเพื่อนของเสือทุกคนก็มากันครบหมดมีเหรอที่เสือจะไม่มา"

"ฉันยอมใจแกเลยว่ะกระแตที่แกสามารถทำตัวเป็นเพื่อนที่ดีของเสือได้"

"ถ้าฉันไม่ทำแบบนั้นฉันจะได้เข้าใกล้เสือไหมล่ะ"

"ก็จริงของแก แต่อุปสรรคใหญ่ฉันก็คิดว่าคือยัยเรนเดียร์"

"ยัยนั่นจะทำอะไรได้ถึงตอนนี้ยัยนั่นจะได้ชื่อว่าเป็นแฟนของเสือแต่พวกแก้รู้ว่าเสือรักเพื่อนมากแค่ไหนยังไงเสือก็ต้องมางานวันเกิดฉันแน่ๆ ฉันมั่นใจและพวกคอยดูชุดที่ฉันจะใส่คืนนี้รับรองเสือเห็นแล้วต้องลืมทางกลับบ้านแน่นนอนและคืนนี้ฉันกับเสือเราจะเป็นของกันและกันอีกครั้ง" ฉันยืนฟังที่ยัยนั่นพูดกับเพื่อนด้วยความมั่นใจว่ายังไงคืนนี้เสือก็ต้องไปงานของมันมือของฉันกำไว้แน่นด้วยความโกรธ ฉันกะจะออกไปฉะยัยนั่นแต่ก็คิดว่ามันคงไม่ดีแน่เพราะตอนนี้พวกยัยนั่นมีเยอะมากถ้าฉันออกไปฉันคิดว่าตัวเองเสียเปรียบอย่างแน่นอน ฉันคิดว่าคืนนี้ฉันต้องหาทางห้ามไม่ให้เสือไปงานแต่ถ้าห้ามไม่ได้ฉันจะต้องไปด้วยฉันไม่ยอมให้เสือไปคนเดียวและทำให้แผนการยัยนั่นสำเร็จอย่างแน่นอน