ตอนที่ 3

หญิงสาวรูปร่างสูงโปร่ง ผิวขาว ดวงตาเรียวสวย ขนตางอน ใบหน้าเรียวรูปไข่ จมูกโด่ง ริมฝีปากอวบอิ่ม กำลังจ้องมองชายหนุ่มที่นั่งอยู่ตรงข้าม แล้วอมยิ้ม หัวใจกำลังพองโต เพราะไม่ได้เจอกันเกือบหกเดือน ทำเอาเธอแทบอยากกลับมาเมืองไทย ปกติแล้วอย่างน้อยหนึ่งวันต่อสัปดาห์ต้องได้พบหน้า นัดทานอาหารกัน

“พี่นนท์สบายดีไหมคะ” ปาลิตาแสร้งถาม ต่อให้รู้ว่าเขาสบายดีแค่ไหนก็ตาม เพราะตอนอยู่ต่างประเทศ ติดต่อคู่หมั้นตลอดเวลา

“พี่สบายดีมากเลยครับปา”

ปาลิตาระบายยิ้ม แล้วหยิบเมนูอาหารขึ้นมา

“ปาคิดถึงอาหารไทยจังเลยค่ะ ไม่ได้ทานเสียนาน อยู่ที่อเมริกานอกจากหนาวแล้วอาหารยังไม่ค่อยถูกปากอีก ปาแทบอยากหนีกลับเมืองไทยตั้งหลายครั้ง” หญิงสาวบ่นอุบ

“แต่ปาก็ไม่ได้กลับมา”

หญิงสาวชะงักช้อนสายตามองคู่สนทนา หรือว่าคู่หมั้นกำลังงอนอยู่ ที่เธอตัดสินใจไปเดินแบบที่อเมริกาแล้วรับงานต่อ

“พี่นนท์อย่างอนปาเลยนะคะ ปาแค่อยากทำตามความฝันสักครั้ง ต่อไปปาสัญญาว่าจะไม่ไปไหนอีกแล้วค่ะ” คนพูดผิวแก้มเริ่มแดง “คุณพ่อบอกกับปาแล้วนะคะว่า... คุณอากรณ์โทรมานัดหมายพูดคุยเรื่องงานแต่งของเรา”

คนฟังชะงัก อึกอักในลำคอ เขาสนิทกับปาลิตาตั้งแต่เด็ก แต่เธอไม่เคยล่วงรู้ความรู้สึกนึกคิดของเขามาก่อน ปาลิตาเองอาจไม่ได้ชอบพอเขา แค่เธอไม่เปิดใจให้ใครเท่านั้น

“ปา... พี่ถามอะไรสักอย่างได้ไหม”

เธอพยักหน้า “ได้สิคะ”

“เคยมีคนมาจีบปาบ้างไหม”

ปาลิตาเลิ่กคิ้ว สีหน้าสับสน นี่พี่นนท์กำลังหึงกันงั้นเหรอ

“ปาตอบพี่นนท์แบบไม่โกหกนะคะ ปามีคนมาจีบตลอด แต่ปาไม่เคยมองใคร เพราะปาเป็นคู่หมั้นของพี่นนท์ ปาไม่ทำให้พี่นนท์เสียใจแน่นอนค่ะ!” เธอตอบเสียงหนักแน่น ทำเอาคนได้ยินรู้สึกอึดอัดขึ้นมา

เขาไม่รู้ควรเริ่มตรงไหนดี ที่โทรนัดคู่หมั้นมาวันนี้ เพราะไม่อยากให้เรื่องราวมันเลยเถิดจนถึงขั้นแต่งงาน ถ้าหากปาลิตาช่วยบอกกับพ่อแม่เขาได้คงดีไม่น้อย ถึงได้โทรหาเพื่อนัดคุยกันในวันนี้ แต่ดูเหมือนอีกฝ่ายนั้นไม่รู้เรื่องราว ยังคงยืนยันความสัมพันธ์ระหว่างกันดังเดิม ทำเอาเขากลืนไม่เข้าคายไม่ออก

ต้องทำอะไรสักอย่าง... เขาไม่อาจปล่อยไว้ได้อีกแล้ว

“พี่มีเรื่องอยากสารภาพกับปา” เขาเปรยออกมาเสียงแผ่ว แล้วก้มหน้าหลุบตามองพื้น ทำเอาหญิงสาวชะงักรู้สึกสงสัย และสับสนกับท่าทีของคู่หมั้น

“เรื่องอะไรคะ ทำไมพี่นนท์ดูเครียดจังเลย”

ริมฝีปากหนาเม้มแน่น ขนาดนี้แล้วจะกลัวอะไร พยายามเตือนตัวเองเช่นนั้น การบอกความจริงกับปาลิตามันง่ายกว่าการสารภาพกับพ่อเป็นไหนๆ

“พี่... ไม่ได้ชอบผู้หญิง” ชายหนุ่มเงยหน้าขึ้นมาสบตา “พี่ไม่เคยรู้สึกกับปาในเชิงชู้สาว พี่เป็นเกย์”

เหมือนหินหล่นทับร่าง ปาลิตาหน้าเจือน ส่ายหน้าอย่างไม่เชื่อสิ่งที่ได้ยิน

“พี่นนท์กำลังเล่นอะไรคะ ปาไม่ตลกเลยนะคะ!” เธอย้อนถามเสียงสั่น

“พี่พูดความจริงปา ปาต้องเชื่อพี่นะ!”

“ไม่จริง! ทำไมพี่ถึงได้พูดแบบนี้ ปาไม่เข้าใจ หรือพี่นนท์มีผู้หญิงคนอื่น!” ปาลิตาเริ่มขึ้นเสียง

เขาโบกมือปฏิเสธ “ปา พี่ไม่ได้มีผู้หญิงคนอื่น แต่พี่ยอมรับว่าพี่มีแฟนแล้ว แต่เขาเป็นผู้ชาย!”

ดวงตาเธอเบิกกว้างกว่าครั้งไหนๆ พยายามข่มกลั้นความรู้สึกที่ตีเข้ามา เธอไม่อยากส่งเสียงดังโวยวาย หรือทำลายข้าวของ เพราะเธอกลัวเสียชื่อเสียง ปาลิตายิ้มเยาะตนเอง นี่นะเหรอโชคดี ได้คู่หมั้นหล่อรวย แต่มันไม่ใช่เลย ที่สำคัญเธอดันมอบหัวใจให้เขาไปด้วย