หน้าที่ผัว : Ep.4 น้องหมิวผิดทุกอย่าง.?

Ep 4

“ป่านนี้หลานสาวหลับแล้วมั้งหรือว่ายังไม่รู้เดี๋ยวเดินไปดูหน่อยแล้วกัน” เป็นเสียงของเต็มดาวคุณน้าของน้องหมิวที่กลับมาจากงานเลี้ยงและจะไปหาหลานสาวเพื่อดูว่าหลานสาวหลับหรือยังเขาปล่อยให้หลานสาวเขาอยู่บ้านเพียงคนเดียวแต่ทำไมเต็มดาวถึงกล้าปล่อยก็เพราะว่าเชนอยู่ด้วยเลยไม่กลัวหลังจากนั้นเต็มดาวได้เดินมาจนถึงหน้าห้องของน้องหมิว!! เต็มดาวใช้มือของเธอจับไปที่ลูกบิดก่อนที่จะบิดเข้าไปเธอไม่ได้เคาะประตูกลัวว่าหลานสาวจะหลับเขาเคยเข้าออกแบบนี้ประจำถ้าหลานสาวเขาหลับเขาก็จะห่มผ้าให้!!

แคร๊ก!! “นี่มันอะไรกัน” พอเต็มดาวเห็นหลานสาวของตัวเองอยู่ในภาพที่เปลือยเปล่าเสื้อผ้าไม่ได้ใส่มีเพียงแต่ผ้าห่มที่ปกปิดร่างกายและผู้ชายที่นอนอยู่ในห้องของหลานสาวโดยที่หลานสาวตัวเองนั้นนอนกอดเขาอยู่จนทำให้เป็นดาวตกใจแล้วพูดออกมาเสียงดังก่อนที่หญิงชายที่อยู่กันในห้องได้ยินและสะดุ้งตื่น!

“เชน! น้องหมิว” ผู้ชายคนที่อยู่ในห้องหลานสาวของตัวเองนั้นเป็นเชนลูกน้องคนสนิทของลูกชายเต็มดาวน้องหมิวเห็นคุณอาของเขาพร้อมกับขยับตัวแล้วดึงผ้าห่มมาปิดหน้าอก!

“คุณผู้หญิง” เติมดาวรู้สึกผิดหวังที่หลานสาวของตัวเองทำแบบนี้!

“ทำไมถึงทำแบบนี้น้องหมิว”

“ฮื่อๆคุณน้าน้องมิวขอโทษ” สองมือเรียวๆพนมขึ้นพร้อมกับขอโทษน้าเต็มดาวของเธอและร้องไห้เต็มดาวสูดลมหายใจเข้าลึกๆเพราะว่าเต็มดาวโตพอที่จะไม่โวยวายและโมโห

“ใส่เสื้อผ้าให้เรียบร้อยแล้วลงไปพบฉันด้านล่าง” ปึ้ง! เมื่อเต็มดาวหันหลังกลับออกจากประตูไปพร้อมกับบิดประตูดังปั้ง

“เป็นยังไงละเรื่องทุกอย่างเป็นเพราะเธอหมิว” เชนหันไปตะคอกน้องหมิว! พร้อมกับโมโหก่อนที่จะลุกขึ้นแล้วหยิบเสื้อผ้าเข้าไปในห้องน้ำปล่อยให้น้องหมิวนั่งร้องไห้อยู่ที่เตียง

“ฮื่อๆ” น้องหมิวรู้สึกผิดต่อคุณน้าเต็มดาวของเธอแล้วก็พ่อแม่ของเธอโดยเฉพาะเฮียกล้าของเธอถ้าทุกคนรู้เรื่องทุกท่านจะเป็นอย่างไรความกลัวเริ่มเกิดขึ้นกับน้องหมิว! หลังจากที่เชนใส่เสื้อผ้าเสร็จได้เดินออกมาพร้อมกับมองหน้าน้องหมิวก่อนที่จะถอนหายใจ!!

“จะนั่งร้องไห้ให้มันได้อะไรขึ้นมาไปใส่เสื้อผ้าลงไปด้านล่างไม่ได้ยินที่คุณผู้หญิงบอกหรอ”

“ฮึ้ก! ค่ะ”

“เหอะ! ทำอะไรลงไปวะเนี่ยกู” เชนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ก่อนที่จะพูดทำให้น้องหมิวหันหน้าไปมองการที่เธอยอมเจ็บยอมเอาร่างกายให้ผู้ชายคนที่เธอรักแต่ไม่มีแม้แต่คำขอโทษ! หรือว่าคำพูดดีๆแถมยังทำท่าทีเหมือนกับพลาด!

“ผิดหวังมากเลยหรอคะ”เชนหันกลับไปมองหน้าน้องหมิวที่นั่งอยู่ที่เตียง

“ยังไม่รู้ตัวอีกหรอ”

“ฮึ้ก! หมิวยอมให้พี่ขนาดนี้พี่ยัง.....

“ไม่เคยขอนะ”น้องหมิวยังพูดไม่ทันจบแต่เชนพูดสวนขึ้นก่อนที่จะเดินออกจากห้องไปปล่อยให้น้องหมิวไปใส่เสื้อผ้าเองและนั่งเสียใจอยู่คนเดียว

เมื่อเชนลงมาด้านล่างเห็นเต็มดาวนั่งอยู่เชนได้เพียงแต่ก้มหน้าและยอมรับผิดเพราะว่าเต็มดาวเห็นทุกอย่าง!

“นั่งก่อนสิ”

“ครับคุณผู้หญิง” เชนนั่งลงที่โซฟาตามที่เต็มดาวต้องการแต่ไม่ได้พูดอะไรหรือว่าแม้แต่จะสบตาเต็มดาว

“รักกันหรอทำไมถึงทำแบบนั้น” เต็มแล้วเอ่ยถามเชนเพราะว่าเธอไม่รู้เลยว่าทั้งสองคนรักกันหรือเปล่า

“คือรอน้องหมิวลงมาก่อนนะครับ”เชนพูดออกไปว่าไม่ได้รักมันก็ดูน่าเกลียดแล้วจะทำให้เต็มดาวไม่พอใจแน่นอนเลยบ่ายเบี่ยงรอให้น้องหมิวลงมาจากห้องก่อนไม่นานน้องหมิวเดินลงมานั่งอยู่ที่โซฟาข้างเชน!!

“รู้ใช่ไหมว่าเรื่องที่เราทำทั้งสองคนมันผิด”เต็มดาวจ้องมองทั้งสองคนคือหลานสาวของตนเองกับลูกน้องคนสนิทของลูกชายทั้งสองคนไม่มองหน้าเต็มดาวและก้มหน้าลงด้วยความผิด

“ฮึ้กน้องมิวขอโทษค่ะ”สองมือพนมขึ้นพร้อมกับไหว้เต็มดาวและเอ่ยคำขอโทษ

“ขอโทษครับคุณผู้หญิง”เชนยกมือไหว้ขอโทษเป็นดาวเช่นกันทำให้เต็มแล้วถอนหายใจออกมาและยังคิดไม่ออกว่าจะทำอย่างไรต่อไปดีเพราะว่าทั้งสองคนก็มีอะไรกันไปแล้ว

“เห้อ~รักกันหรอน้องหมิว”เต็มดาวถามอีกครั้งเพราะว่าอยากรู้ว่าเด็กทั้งสองคนนี้รักกันหรือเปล่า

“ฮึ้กค่ะน้องมิวรักพี่เชน”น้องหมิวไม่เพียงแต่พูดแต่ยังเอื้อมมือไปจับมือของเชนพร้อมกับมองหน้าคุณน้าของเขา

“เรื่องนี้มันเป็นเรื่องที่ใหญ่และถ้าคุณพ่อคุณแม่ของน้องหมิวรู้จะทำอย่างไร”

“ฮึ้กน้องหมิวไม่รู้ค่ะแต่คุณน้าอย่าเพิ่งบอกกับคุณพ่อคุณแม่นะคะ”

“สักวันพวกเขาก็ต้องรู้อยู่ดี รอให้เฮียของน้องหมิวกลับมาจัดการ! เป็นลูกผู้ชายต้องยอมรับในสิ่งที่ตัวเองทำนะเชน”

“ครับผู้หญิง”เต็มดาวลุกขึ้นก่อนที่จะเดินขึ้นไปบนห้องเพราะว่าตนเองก็ยังตกใจเรื่องที่เกิดขึ้นเลยตัดสินใจเอาไว้ให้ลูกชายของตัวเองกลับมาจัดการ!

“พี่เชนจะไปไหนคะ” หลังจากที่เต็นดาวลุกขึ้นและเดินขึ้นไปบนห้องเชนได้ลุกและกำลังก้าวขาจะออกแต่น้องหมิวเอ่ยถามขึ้นก่อนที่เชนหันกลับมามองหน้าน้องหมิวด้วยความโกรธและคิดว่าเรื่องที่เกิดขึ้นน้องหมิวเป็นต้นเหตุ

“ยังต้องการอะไรอีกเรื่องมันบานปลายแบบนี้ยังไม่พอใจอีกหรอ”เขาไม่ได้รู้สึกผิดเลยสักนิดแต่โยนความผิดให้กับน้องหมิวผู้หญิงที่รักเชนและยอมทุกอย่างให้

“ฮึ้กพี่จะไปหาต่ายหรอคะ”

“ถ้าพี่จะไปพี่ก็ไม่ผิด”เชนเดินออกจากบ้านไปโดยที่ไม่หันมองหน้าน้องหมิวเลยสักนิดน้องหมิวทำอะไรไม่ได้เลยเพียงแต่กลับเข้ามาในห้องแล้วร้องไห้อยู่คนเดียวความกดดันความเจ็บปวดเริ่มรวมอยู่กับเธอ! สิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อไปเธอยังไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าถ้าพ่อกับแม่ของเธอรู้จะเป็นอย่างไร

“ฮื่อๆทำไมน้องหมิวต้องรักพี่ด้วยพี่เชนฮื่อๆ” หญิงสาวนั่งอยู่ที่เตียงของตนเองก่อนที่จะเอาหมอนใบที่เชชนอนเมื่อไม่นานมานี้มากอดพร้อมกับพูดออกมาว่าทำไมเธอถึงต้องรักผู้ชายคนนี้ด้วยและยอมมอบทุกอย่างให้กับเขาแต่เขาก็ยังไม่เห็นความดี!

ตัดไปทางด้านเชน!!

เชนขับรถออกมาด้วยความเร็วเพราะว่าจะตรงไปที่บ้านของต่าย! เชนเป็นห่วงต่ายและความรู้สึกของต่ายที่เพิ่งเกิดขึ้นเมื่อเย็นนี้แต่พอมาถึงหน้าบ้านไฟบ้านดับหมดทุกดวง!มือถือของเชนก็ไม่ได้เอามาน่าจะอยู่ในห้องของน้องหมิว

“ต่ายเปิดประตูให้พี่หน่อย” เสียงตะโกนเข้าไปในบ้านก็ไม่มีวี่แววที่ไฟจะเปิด!

“หรือว่าเป็นอะไร”้เขาพูดขึ้นก่อนที่จะรีบปีนรั้วเข้าไปเพราะว่าต่ายจะเป็นอะไรหรือเปล่าก่อนที่จะรีบวิ่งขึ้นไปบนบ้านแต่ประตูหน้าบ้านไม่สามารถเข้าไปได้เพราะว่าล็อคจากทางด้านใน

ปั้งๆๆๆ!! “ต่ายอยู่ในนั้นใช่ไหมเปิดประตูให้พี่หน่อย”

ปั้งๆ “พี่รู้ว่าตาอยู่ในนั้นเปิดประตูให้พี่ก่อนพี่มีเรื่องจะคุยด้วย”

“ฮื่อๆกลับไปเถอะค่ะ” เสียงต่ายที่ร้องให้เธออยู่ในบ้านหลังนี้จริงๆแต่เธอปิดไฟทุกดวง!อยู่ในความมืดเธอเองก็เสียใจไม่น้อยเพราะว่าต่ายก็หลงรักเชนตั้งแต่แรกพอมาวันนี้เชนขอคบไม่พอกี่นาทีก็ต้องถูกผู้หญิงอีกคนมาว่าเเย่งเชน! ผู้หญิงคนนั้นก็เอาตัวของเชนไปจากเธอ

“ต่ายเปิดประตูคุยกับพี่ก่อน”

“ฮึ้ก! กลับไปก่อนนะคะ”

“ถ้าต่ายไม่เปิดพี่ก็จะนั่งอยู่ตรงนี้แหละ” เชนไม่ยอมกลับแถมบอกกับต่ายถ้าเธอไม่ยอมเปิดประตูเห็นจะนั่งอยู่ตรงนี้ !

แคร๊ก!!!