ตอนที่ 16 : เหมือนไม่พอใจ

         "ถึงแล้วครับคุณโยชิ"

          หลังจากขับรถมาประมาณชั่วโมงเศษก็ถึงสถานที่ในการนัดพบลูกค้าของโยชิ โดยการเดินทางครั้งนี้มีเพียงแค่แพรวากับโยชิเท่านั้น คนที่ทำหน้าที่ในการขับรถก็คือหญิงสาว

          ตามที่เธอสืบมา คนที่โยชินัดวันนี้คือผู้นำตระกูลมินาโตะ นักลงทุนอสังหาริมทรัพย์ ประวัติค่อนข้างคลุมเครือ แถมมีธุรกิจอื่นบังหน้า

          "อืม"

          โยชิตอบเพียงสั้นๆ แล้วเปิดประตูลงมาจากรถพร้อมกับกระเป๋าเอกสาร ตามด้วยแพรวาและลูกน้องในรถอีกคันซึ่งขับตามมาอีกสี่คน 

          รอไม่นานก็มีรถคันหนึ่งขับมาจอดเทียบใกล้ๆ กัน ชายชุดดำคนหนึ่งเดินอ้อมไปเปิดประตูให้คนภายในรถ 

          บุคคลมาใหม่ก้าวออกจากรถ เขาสวมสูทสีดำตัดกับกางเกงสีครีม แม้สีจะคนละโทนแต่คนๆ นี้ก็ดูดีไม่น้อย คนของฝ่ายนั้นนับรวมดูแล้วมีประมาณเจ็ดแปดคนเห็นจะได้

          หญิงสาวทำการวิเคราะห์ชายตรงหน้า ดูแล้วอายุคงใกล้เคียงโยชิ อีกฝ่ายค่อนข้างเหลี่ยมจัด หลังกรอบแว่นตาดำคล้ายกำลังจ้องมาทางเธอ

          ไม่แน่บางทีมันอาจจะเกี่ยวข้องกับข้อมูลที่เธอต้องการอยู่ก็ได้

          เป็นอย่างที่แพรวาคิด ฝ่ายนั้นกำลังจ้องมองมา หากเขาไม่ได้สวมแว่นตาดำปกปิดสายตาเอาไว้ น่ากลัวว่าเธออาจมองเขาออกตั้งแต่แรก 

          เขารู้แค่เพียงว่าโยชิจัดงานประลองเพื่อหามือขวาคนใหม่แทนคนเก่าที่ตายไป(ตามข่าวที่ได้ยินมา) แต่คนเก่านั้นไม่รู้หน้าตาเป็นยังไง เพราะเขาเองก็ยังไม่เคยเจอ แต่นั่นไม่สำคัญ สิ่งสำคัญคือ มือขวาคนใหม่ของโยชิรูปร่างหน้าตาไม่เหมือนผู้ชายสักนิด

          นี่น่ะเหรอมือขวาของโยชิ บอกว่าเป็นผู้หญิงปลอมตัวมาเขาก็เชื่อ

          "อะ แฮ่ม!"

          โยชิมองอยู่นานแล้วกับการเห็นฝ่ายตรงข้ามเอาแต่จ้องมือขวาของตน ไม่รู้มาพูดธุระกับเขาหรือจะมาแอบมองมือขวาของเขากันแน่

          ได้ยินดังนั้นฝ่ายตรงข้ามจำต้องกลับมาสนใจในตัวคู่ค้า แม้ลึกๆ อยากจะมองต่ออีกหน่อยก็เถอะ

          "ขอโทษครับที่เสียมารยาท ผมเป็นตัวแทนของตระกูลมินาโตะ ชื่อ 'มินาโตะ โซจิ' ยินดีที่ได้รู้จักครับ" 

          โซจิใช้มือซ้ายถอดแว่นออกแล้วยื่นมือขวาไปข้างหน้าเพื่อทำความรู้จักกับโยชิ แต่ดูเหมือนว่าโยชิจะไม่ค่อยพอใจตั้งแต่ที่เขาเอาแต่จ้องมือขวาของตนแล้ว

          สงสัยมีศัตรูเพิ่มแหงๆ

          "ตอนติดต่อมาหาผม ท่านมินาโตะบอกว่าจะมาด้วยตัวเอง หรือเขาไม่ว่างแล้ว?"

          โยชิไม่ยื่นมือไปตอบรับการเป็นมิตรจากโซจิ แต่เป็นฝ่ายตั้งคำถามขึ้นมาแทน

          "คือว่าคุณปู่ท่านมีธุระกระทันหัน เห็นบอกว่าสำคัญมาก และท่านจะต้องไปสะสางด้วยตัวเอง ก็เลยให้ผมมาเป็นธุระทางนี้ให้แทน"

          โซจิตอบกลับ แล้วมองปฏิกิริยาฝ่ายนั้นว่ามีอารมณ์แบบไหน 

          บางทีอาจจะเกิดสงครามระหว่างตระกูลขึ้นก็ได้หากโยชิไม่พอใจ

          แต่ดูเหมือนว่าโซจิจะคาดเดาเหตุการณ์ผิด เพราะถึงแม้ว่าโยชิจะไม่พอใจที่คู่ค้าตัวจริงไม่มา แต่เขาก็แยกแยะออกว่าสิ่งไหนควรทำและสิ่งไหนไม่ควรทำ แต่ที่แน่ๆ สิ่งที่เขาไม่พอใจเป็นอย่างมากก็คือสายตาที่โซจิมองเหมือนมีความสนใจในตัวมือขวาของเขา และดูเหมือนว่าจะออกนอกหน้าเกินไปหน่อย ถึงจะสวมแว่นตาดำอยู่ก็เถอะ แต่แค่ปฏิกิริยาหยุดนิ่งแล้วหันมองก็ทำให้เขารู้แล้วว่าไอ้หมอนี่มันคิดอะไรอยู่

          ถ้ามีอะไรที่ทำให้เขาไม่พอใจก็คงจะมีแค่เรื่องนี้เรื่องเดียว

          "งั้นเหรอ...ถ้าอย่างนั้นผมขอเลื่อนนัดครั้งนี้ออกไปก่อนก็แล้วกัน ถ้าท่านมินาโตะพร้อมเมื่อไหร่ก็ติดต่อมาหาผมโดยตรงได้ เพราะธุระของผมก็สำคัญไม่แพ้ธุระของท่านเหมือนกัน ผมไม่อยากให้ผิดพลาดภายหลัง"

          เขาเว้นคำพูดช่วงหนึ่งแล้วเอ่ยต่อ

          "...หมดธุระแล้วขอตัวก่อน"

          พูดจบโยชิก็เตรียมจะหันหลังเดินออกไป แต่ทว่าโซจิเป็นฝ่ายเอ่ยดักขึ้น

          "ไหนๆ ก็เจอกันแล้ว จะไม่อยู่ทานข้าวด้วยกันก่อนเหรอครับ" เมื่อโยชิหันหน้ากลับมา โซจิก็พูดต่อ  "ผมอยากจะเลี้ยงข้าวเพื่อเป็นการขอโทษที่ทำให้คุณโยชิต้องเสียเวลา" เขาเบนสายตามองมือขวาของโยชิซึ่งฝ่ายนั้นก็มองมาเช่นเดียวกัน "แล้วก็อยากทำความรู้จักกับพวกคุณให้มากขึ้นด้วย"

          "ไม่จำเป็น...ก็อย่างที่บอก ธุระของผมมีแค่กับท่านมินาโตะเท่านั้น ไม่ใช่กับ 'ตัวแทน' หวังว่าคุณคงเข้าใจ"

          พูดจบโยชิก็หันหลังเดินกลับไปที่รถทันที โดยไม่สนสายตาฝ่ายตรงข้ามจะมองมาทางเขาด้วยความรู้สึกแบบไหน

          ดูเหมือนจะหวงคนมากกว่าห่วงงานซะอีก

          โซจิยิ้มให้กับคำตอบที่ผุดขึ้นในใจ ดูท่าว่าทายาทตระกูลเซคุนาวะจะมีจุดอ่อนที่มือขวาซะแล้วสิ