ตอนที่ 14 : ความลับถูกเปิดเผย

         ริวยะได้ยินดังนั้นก็เข้าใจความหมายในทันที

          "ถ้าหากพวกมันดักซุ่มในตอนที่..."

          ยังไม่ทันที่ริวยะจะพูดจบ โยชิก็ส่งสายตากลายๆ ประมาณว่า 'หุบปากซะ' เลยทำให้คำพูดประโยคนั้นของริวยะหยุดค้างไป เขาถอนหายใจนิดหน่อยแล้วกล่าวขึ้นใหม่ 

          "ก็ได้ครับ หากนายน้อยเห็นสมควรอย่างนั้น ถ้างั้นก็ระวังตัวด้วยนะครับนายน้อย ส่วนเอกสารผมจะให้คนถือไปที่รถให้"

          พูดจบ ริวยะก็ค่อมศีรษะให้กับนายน้อยของตนแล้วเดินออกมาจากห้องของชายหนุ่มทันที

          ในระหว่างเดินลงบันไดเขาก็อดไม่ได้ที่จะพึมพำกับตนเอง

          "ก็ว่าแล้วเชียวว่าทำไมคนๆ นี้ถึงต้องเป็นมือขวาของนายน้อย"

          หวังว่ามือขวาคนใหม่คงมีฝีมือมากพอที่จะรับมือกับศัตรูของพวกเขาได้ ไม่อย่างงั้นล่ะก็ศัตรูพวกนั้นคงได้เละเป็นโจ๊กแน่ ไม่ใช่เพราะนายน้อยถูกลอบทำร้าย แต่เป็นเพราะกล้าแตะต้องคนสำคัญคนนั้น

เมื่อสองชั่วโมงก่อนหน้านี้

          หากก่อนที่จะมีการติดต่อกับลูกค้าในวันนี้ ริวยะได้เข้าไปหาโยชิแล้วพูดเรื่องมือขวาคนใหม่

          "นายน้อยแน่ใจแล้วหรือครับที่จะให้ผู้ชายคนนี้เป็นมือขวาของนายน้อยจริงๆ"

          ขณะที่ริวยะพูดไปเขาก็ตะขิดตะขวงใจว่าจะเอ่ยถึงมือขวาคนใหม่อย่างไรดี ว่าควรจะใช้คำว่า เขา หรือ เธอ มาใช้เป็นสรรพนามในหัวข้อสนทนากับเจ้านายในครั้งนี้ เขาเลยตัดสินใจใช้คำกลางๆ ว่า ผู้ชาย แทน ในเมื่อเห็นว่าเป็นแบบนั้น แม้ว่าอะไรๆ มันจะยังไม่ชัดเจนก็ตามที

          "นายก็เห็นไม่ใช่เหรอว่าเขาชนะการประลอง"

          โยชิเอ่ยอย่างไม่ทุกข์ร้อนกับท่าทีของริวยะ

          "แต่ถ้าหากว่านายน้อยปฏิเสธแล้วล่ะก็ไม่ว่าใครก็ไม่สามารถคัดค้านได้ทั้งนั้น" 

          ริวยะยังคงเอ่ยอย่างร้อนรน

          "แต่นายก็เห็นแล้วนี่ว่าฝีมือเขาไม่ธรรมดา ถึงแม้ว่าจะตัวเล็กกว่าคู่ต่อสู้"

          "นั่นล่ะประเด็น เพราะว่าตัวเล็กอย่างนี้ไงครับ ฝีมืออาจดีก็จริงแต่รับรองได้เลยหากต้องเอาตัวบังกระสุนให้นายน้อยสักสองสามนัด ไม่สิ...ผมว่าแค่นัดเดียวจะบังได้รึเปล่าก็ยังไม่รู้"

          ปัง!

          โยชิได้ยินดังนั้นก็ทุบโต๊ะเสียงดัง เขาลุกจากเก้าอี้หนังชั้นดีแล้วเดินตรงมากระชากคอเสื้อของริวยะที่ยืนอยู่ฝั่งตรงข้ามกับโต๊ะทำงานในทันที

          "อย่าว่าแต่นัดเดียวเลย...ต่อให้ฉันต้องตาย ฉันก็ไม่มีวันให้เธอมารับกระสุนแทนฉัน!"

          โยชิเอ่ยลอดไรฟัน ในขณะที่ริวยะมีอาการตกใจกับท่าทางที่เปลี่ยนไปเป็นคนละคนของเจ้านายของตน เขาไม่เคยเห็นนายน้อยของเขาโกรธมากขนาดนี้มาก่อน

          เกิดคำถามมากมายว่านายน้อยของเขาโกรธเรื่องอะไร ในเมื่อเขากำลังพูดถึงมือขวาคนใหม่ หรือเพียงเพราะว่าเขาพูดเรื่องความเป็นความตายของมือขวาคนใหม่กันแน่

          อันที่จริงอย่าว่าแต่มือขวาคนใหม่เลยที่จะต้องเห็นชีวิตเจ้านายสำคัญที่สุด ตัวเขาเองก็เหมือนกันถ้าถึงเวลาที่จะต้องแลกชีวิตของตนเองเพื่อให้เจ้านายมีชีวิตรอด เขาก็สามารถตายแทนได้โดยที่ไม่ต้องคิดอะไรให้เสียเวลา

          แต่ดูเหมือนว่ามือขวาคนใหม่ที่เจ้านายของเขาเอ่ยถึงหรืออาจจะถึงขั้นหวงจะเป็นมากกว่าลูกน้อง ถ้าจะเรียกให้ถูกต้องบอกว่า 'พิเศษ' กว่าลูกน้องธรรมดาทั่วไป

          ขณะที่โยชิกำคอเสื้อของริวยะด้วยความโกรธ ริวยะก็เหมือนจะนึกได้ว่าสรรพนามที่โยชิใช้เรียกมือขวาคนใหม่นั้นแปลกไป ไม่ใช่คำว่า เขา หรือ หมอนั่น แต่เป็นคำว่า เธอ

          หรือว่ามือขวาคนใหม่จะไม่ใช่ผู้ชาย!