บทที่ 4

เขาขนโต๊ะไม้เล็กๆไปตั้งไว้ที่หน้าบ้านพร้อมกับเขียนกระดาษA4 และนำมันไปติดไว้กับโต๊ะตัวดังกล่าว โดยมีใจความที่เขียนในกระดาษว่า อาหารเพื่อสุขภาพราคาประหยัด

และเขาก็วางกล่องข้าวที่ทำมาไว้บนโต๊ะ และนำกระดาษไว้ติดกับโต๊ะอีกทีนึง

หลังจากนั้นไม่นานนักก็เวลา 06:00 น. นักวิ่งจากสวนสาธารณะในตอนเช้าก็แวะเวียนมาที่หน้าร้านของเขาบ้างแล้ว และพวกเขาก็ชื้อกลับไปทานคนละกล่องสองกล่อง

"ข้าวมันไก่ต้มและไก่ทอดกล่อง 20 บาทเลยครับพี่ ส่วนแกงเขียวหวานไก่ไข่ดาว พะแนงไก่ไข่ดาว กะเพราไก่ไข่ดาวกล่องละ 25 บาทครับเขา"

"งั้นพี่เอาข้าวมันไก่ต้มสองกล่องน้อง" นักวิ่ง1

"ได้เลยครับ 40 บาทครับพี่ ไว้แวะมาอุดหนุนใหม่นะครับ"

"ได้เลยน้อง พี่ก็วิ่งตอนเช้าที่นี่ทุกวันแหละไว้พี่มาอุดหนุนใหม่ละกัน"นักวิ่ง1

ณ เวลา 7 โมงเช้าเศษๆ

"เฮ้ย....หมดจนได้ หวังว่าพรุ่งนี้พวกเขาคงมาอุดหนุนเราอีกนะ" เขาถอนหายใจด้วยความโล่งอก

หลังจากที่เขาเก็บหน้าร้านของตัวเองแล้ว เขาก็มานั่งคำนวณรายรับรายจ่าย วัตถุดิบซื้อมาทั้งหมด 700 บาทขายได้ทั้งหมดเป็นข้าวมันไก่ต้มและไก่ทอด 400 บาท แกงเขียวหวานไก่ 250 บาท พะแนงไก่ 250 บาท กระเพราไก่ 250 บาทรวมเป็น 1150 บาท

"รายจ่าย 700 บาท รายรับ 1150 บาทกำไร 450 บาท โห้รู้อย่างงี้ทำขายตั้งนานแล้ว"

ในขณะที่เขากำลังทำนู้นทำนี่หลังจากเสร็จจากการขายข้าวกล่องในช่วงเช้าเสร็จ ทั้งล้างจานทั้งกวาดบ้านถูบ้าน ทิ้งขยะเอง แล้วในที่สุดเขาก็ว่าง และมันทำให้เขาถึงกับบ่นออกมา

“ว่างมาก เบื่อจริง หรือว่าเราควรหารายได้เพิ่มเติม .... ลองไปถามจากคนงานก่อสร้างในไซด์งานใกล้นี้ดีกว่า"

หลังจากนั้นเขาก็ตระเวนปั่นจักรยานเพื่อไปสอบถาม และได้รับออเดอร์กับคนงานก่อสร้างมา ผลตอบรับจัดว่าดีเลยทีเดียว

โดยไซด์งานนี้มีคนงานมากกว่า 100 คน สั่งข้าวจากเขา 60 กล่องโดยเป็นเมนูที่แตกต่างกันไป และแล้วเขาก็ต้องมุ่งหน้าสู่ตลาดเพื่อไปซื้อวัตถุดิบ และเริ่มลงมือปรุงอาหารอีกครั้ง

หลังจากที่เขากลับมาจากตลาดสดแล้ว เขาก็บรรเลงลงมือทำอาหารอีกครั้ง จนกว่าจะเสร็จและจัดใส่กล่องกระดาษที่พึ่งจะชื้อมาจากตลาดเสร็จก็ปาไปเกือบสิบโมงครั้ง และแล้วเวลาเที่ยงตรงก็มาถึง

เขาก็จัดข้าวกล่องทุกกล่องเข้าไปในถุงขนาดใหญ่ 2 ถุงๆละ 30 กล่องและรีบกึ่งวิ่งกึ่งเดินไปยังไซค์งานก่อสร้าง

"โอ้ยไอ้น้องนึกว่าจะไม่มาซะแล้วไหนล่ะข้าวของพวกพี่" หัวหน้าคนงานกล่าว

"ได้แล้วครับพี่ แอ๊ๆ นี่ครับพี่ทั้ง 60 กล่อง" เขาตอบกลับพร้อมกับอาการที่เหนื่อยหอบ เนื่องจากเขาต้องปั่นจักรยานด้วยความเร็วสูงเพื่อมาส่งข้าวกล่องให้ทันเวลาพักของคนงาน

"อ้าวนี่เงินค่า อาหารทั้งหมด 1500 บาทนะ" หัวหน้าคนงานที่รวบรวมเงินจากคนเงินก็ยื่นเงินให้กับเขา

"ขอบคุณครับพี่"

"ไม่ต้องขอบคุณข้าหรอก ถ้ามันไม่อร่อยละก็ ข้าบอกไว้ก่อนเลยนะ ว่าจะไม่ซื้อข้าวของเอ๊งอีก"

"ผมรับรองเลยว่าพี่จะติดใจ ฮ่าๆ"

"ให้มันจริงเถอะ เอาละข้าไปละ เพื่อนๆข้าคงหิวกันจนตาลายแล้วมั้ง" แล้วเขาก็เดินจากไป

"ครับผม ยังไงพรุ่งนี้ผมจะมาใหม่นะครับ" เขาตะโกนบอก ขณะที่หัวหน้าคนงานโบกมือให้เป็นสัญลักษณ์ว่าโอเค

จากนั้นสินก็ปั่นจักรยานกลับบ้านด้วยความดีใจ จากวันที่เคยทำงานได้วันละ 300 บาท แต่วันนี้เขาได้กำไรมามากกว่า 1250 บาท เขาจึงยิ้มไปปั่นจักรยานไปราวอย่างกับคนบ้า

เมื่อกลับมาถึงบ้านแล้ว เขาก็จัดแจงบัญชีรายรับรายจ่ายของวันนี้จนเวลาล่วงเลยจนผ่านไปถึงช่วงเย็นๆ เขาก็ออกไปซื้อวัตถุดิบของสด และของที่ขาดไปมาไว้ในตู้เย็น

เมื่อจัดการทุกอย่างแล้วเขาก็หลับไปด้วยความเพลียจนถึงเช้า ในเวลาเช้าตรู่ต่อมา

"วันนี้ก็ต้องตั้งใจทำงาน สู้ๆนะตัวเอง วันนี้เราก็ทำอาหารเท่าเดิมก็คงจะพอแล้ว ทำมากไปเดี๋ยวไม่มีคนชื้อเอาแล้วจะแย่"

เขาใช้เวลาประมาน 40 นาทีข้าวกล่องจำนวน 50 กล่องก็เสร็จสมบูรณ์ เขาจึงเปิดประตูหน้าบ้าน เพื่อเตรียมยกโต๊ะไปตั้งขายข้าวกล่องเหมือนเมื่อวาน แต่……..

"เปิดแล้วสินะไอ้น้อง พี่เอาทุกเมนูอย่างละกล่อง"นักวิ่ง1

"พี่เอาข้าวมันไก่สามกล่อง"นักวิ่ง2

"พี่เอาแกงเขียวหวานกับพะแนง 2 กล่องค่ะ" นักวิ่ง3

"ฉันมาก่อนนะย๊ะ ฉันต้องได้ก่อนสิ" มนุษย์ป้าคนหนึ่ง

"พูดอย่างนี้ก็สวยสิ ไอ้มนุษย์ป้า"นักวิ่ง2

และเสียงดังตามมาอีกมากมาย เขาก็ได้แต่ยืนงงๆอยู่หน้าบ้าน และเขาเริ่มเห็นว่าเหตุการณ์เริ่มจะวุ่นวายเขาจึงพูดขึ้น

"พอเถอะแล้วครับ อาหารมีเพียงพอสำหรับทุกคนครับ ผมขอยกโต๊ะไปตั้งก่อนนะครับ" และเริ่มยกโต๊ะเข้ามาตั้งที่หน้าบ้านแล้วพูดขึ้นว่า

"ร้านเปิดนะครับ"

------------------------------------------------------

ร้านเปิดแล้วน่าาาา เอากี่กล่องดีครับ...... 55555...... หิวก็คอมเมนต์กันหน่อยนะ มาพูดคุยกันแนะนำกันบ้างนะคร้าาาบ