05 ฉันปล่อยเธอแน่….หมายถึงปล่อยใน

“ได้โปรดอย่าทำแบบนี้ ฉันไม่ได้ตั้งใจ มันเป็นอุบัติเหตุ ฮรื้อออ!!” อิณรากรีดร้องลั่นราวกับคนเสียขวัญเมื่อถูกร่างใหญ่กระชากขึ้นมาแล้วเหวี่ยงลงบนเตียง พร้อมกระโจนมาคร่อมทับตัวเธอเอาไว้ มือทั้งสองข้างถูกตรึงไว้เหนือหัว ร่างหนากดน้ำหนักลงมากักขังเธอไว้ภายใต้อาณัติ

คนตัวเล็กทั้งดิ้น ใช้เท้าถีบ แต่ก็ไร้ความหมายเพราะทำอะไรซาตานร้ายไม่ได้อยู่ดี

“ยะ….อย่าทำอะไรฉันเลยนะ ฮื้อๆๆ ฉันยอมแล้ว ยอมแล้ว…”

“งั้นก็บอกที่อยู่พี่ชายของเธอมา เพราะฉันจะฆ่ามันพร้อมกันกับเธอ” เขาตรึงแขนทั้งสองข้างไว้เหนือศีรษะด้วยมือเดียว ส่วนมืออีกข้างคว้าหมับเข้าที่ปลายคาง ออกแรงบีบจนคนใต้ร่างนิ่วหน้าด้วยความเจ็บปวด น้ำตาไหลทะลักทันที

“ฉันไม่รู้ ไม่รู้จริงๆว่าเขาไปไหน”

“แต่เธอเป็นคนขับรถไปส่งมันไม่ใช่หรอ”

“ฉันขับรถไปส่งเขาที่ท่าเรือ แล้วหลังจากนั้นก็ไม่รู้อีกเลยว่าเขาไปไหน”

“รู้ทั้งว่าพี่ชายเธอไปทำอะไรมา แต่ก็ยังพามันหนี เลวทั้งพี่ทั้งน้อง!!”

“ฉะ…ฉันไม่รู้ว่าพี่อิฐทำไปอะไรมา เขาแค่ทะเลาะกับแฟน”

“โกหก! เธอรู้อะไรไหม...” ยิ่งพูดก็ยิ่งออกแรงบีบคางมนจนกระดูกแทบหัก “พี่ชายเธอหนีคดีข้อหาพยายามฆ่า”

“วะ…ว่าไงนะ!! ทำไมฉันไม่รู้”

“เป็นพี่น้องกันทำไมจะไม่รู้ มันพยามฆ่าแคทเทอรีนเพียงเพราะมันอยากเลิกกับเธอ แต่เธอไม่ยอม เพราะแคทเทอรีนรักมันมาก เธอยอมเล่นยาเสพติดก็เพราะมัน และตอนนี้….แคทเทอรีนกลายเป็นเจ้าหญิงนิทราเพราะฝีมือไอ้ชาติชั่วนั่น!!”

“ไม่จริง ปะ…เป็นไปไม่ได้”

“พี่ชายของเธอก่อคดีมานับครั้งไม่ถ้วน แต่โชคดีที่มีพ่อเส้นใหญ่ค่อยช่วยทุกครั้ง เพราะมีคนให้ท้ายแบบนี้ไง มันเลยกล้าทำร้ายผู้หญิงเหมือนผักเหมือนปลา!!”

อิณราสะอึกสะอื้น ตัวสั่นยิ่งกว่าลูกนกตกน้ำ ไม่คิดว่าอิทธิกรจะใจคอโหดเหี้ยมจนถึงขั้นจะฆ่าจะแกงคนอื่นได้ลงคอ

“บอกมาว่ามันอยู่ที่ไหน!”

“ฉันไม่รู้จริงๆค่ะ ฮึก! ไม่รู้ว่าเขาไปไหน”

“ฉันรู้ว่าเธอรู้” ใบหน้าคมถมึงทึงไร้ความรู้สึก เลือดในร่างกายกำลังเดือดพล่าน ไม่รู้ว่าเป็นเพราะความเคียดแค้นหรือแรงดึงดูดจากคนใต้ร่างกันแน่ “ในเมื่อเธอไม่ยอมบอก ฉันก็จะทำทุกวิถีทางเพื่อให้เธอยอมปริปาก”

“ต่อให้คุณฆ่าฉันให้ตาย ฉันก็ไม่มีทางบอกว่าเขาอยู่ที่ไหน เพราะฉันไม่รู้ ฮื้อๆๆ”

“ไม่ต้องห่วง เธอได้ตายสมใจแน่…” เขาผละออกจากร่างเล็กแล้วกระชากเสื้อผ้าของตัวเองออกจนร่างเปลือย อิณรากรีดร้องลั่นห้องด้วยความหวาดกลัวสุดขีด ชีวิตของเธอเจอเรื่องราวแย่ๆมามากพอแล้ว ทำไมต้องมาเจอซาตานร้ายเช่นเขาด้วย

“ไม่นะ! ช่วยด้วย...ใครก็ได้ช่วยฉันด้วย!!”

“ร้องให้ตายก็ไม่มีใครช่วยเธอหรอก”

“ถ้าฉันทำผิดจริง ฉันจะเป็นคนยอมเข้าคุกเอง แต่อย่าทำแบบนี้กับฉันเลยนะ ฮึก! ถือว่าฉันขอร้อง ฮื้อๆๆ”

“ฉันไม่เชื่อใจพวกอสรพิษอย่างเธอหรอก ถ้าไม่อยากเจ็บตัวก็อยู่นิ่งๆ”

“ไม่นะ! ไอ้คนชั่ว! ปล่อยฉัน....ปล่อย! ไอ้สวะ! ไอ้สารเลว!!”

อิณราร้องขอความช่วยเหลือลั่น ทั้งก่นด่าชายหนุ่มด้วยถ้อยคำหยาบคายแบบที่ไม่เคยพูดมาก่อน

เธอดิ้นรนสุดแรงเกิดเพื่อเอาชีวิตรอดจากเงื้อมือซาตานร้ายซึ่งไม่รู้ว่าเป็นใคร ใบหน้าของมันจะอัปลักษณ์เพียงใด มือเล็กปัดป่ายสู้สุดชีวิต ข่วนเข้าที่ใบหน้าของเขาจนเลือดไหลซึม

“ซิท!!” คนถูกข่วนสบถออกมาทันที ดวงตาคมฉายแวววาวโรจน์แล้วยกมือแตะบาดแผลที่ใบหน้าของตัวเอง “ฉันเตือนดีๆไม่ฟังใช่ไหม ห้ะ!!”

“ไอ้ชั่ว! ไอ้เลว! ปล่อยฉัน!!”

“ฉันปล่อยเธอแน่….หมายถึงปล่อยใน”

“กรี๊ดดด!!!”

ราฟาเอลเค้นน้ำเสียงอย่างเดือดดาล รวบมือทั้งสองข้างไว้เหนือแล้วใช้เข็มขัดพันธนาการเอาไว้แน่นจนไม่สามารถประทุษร้ายได้อีก หน้าคมก้มลงซุกไซ้ซอกคองามระหงอย่างบ้าระห่ำ บีบก้อนเนื้อฟ่อนเฟ้นอย่างแรงจนหญิงสาวกรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด

ร่างกายที่ไม่เคยผ่านชายได้มาก่อนร้าวระบมจนเจ็บแสบไปทั่วทั้งร่าง พยายามเบี่ยงร่างหนีสุดชีวิต

“อย่าทำฉัน! ยอมแล้ว…ฉันยอมแล้ว ได้โปรดอย่าทำฉัน ฮื้อๆๆ”

เสียงร้องอ้อนวอนดังไปไม่ถึงหัวใจหยาบกระด้างของซาตานร้าย ใบหน้าหวานฉ่ำซีดเซียวเพราะกลัวผู้ชายใจมารคนนี้ สัมผัสของเขารุนแรงและป่าเถื่อนราวกับโกรธกันมาเป็นสิบๆชาติ

“อย่า!!!....” เสียงนั้นถูกกลืนหายเข้าไปในลำคอทันทีเมื่อเขาเคลื่อนหน้าขึ้นมาประกบริมฝีปากอย่างรวดเร็ว แล้วบดขยี้อย่างดุดันโดยไม่สนแรงต้านจากอีกฝ่าย

เขากระแทกกระทั้นริมฝีปากอย่างดุเดือดจนอิณรารับรู้ได้ถึงกลิ่นคาวเลือดคละคลุ้ง ซาตานร้ายจงใจขยี้ริมฝีปากจนบวมเจ่อ มีรอยแผลจากคมเคี้ยว

ฝ่ามือร้อนเลื่อนลงไปบีบก้อนเนื้อทั้งสองข้างอีกรอบ แต่ครั้งนี้บีบแรงกว่าเดิมจนอิณราหลั่งน้ำตา

และสิ่งที่ทำให้เธอต้องผวาเฮือกเพราะเสื้อผ้าที่ใส่ถูกกระชากออกจากร่างจนขาดหวิ่น เศษผ้าบาดเนื้ออ่อนเป็นรอยริ้วแดงเถือก แต่ยังไม่สาแก่ใจ

ริมฝีปากร้อนเคลื่อนลงไปครอบครองเนินหน้าอก ขบกัดจนเนื้อเป็นรอยบุ๋ม นิ้วใหญ่สะกิดยอดเกสรจนแข็งชันเป็นตุ่มใต อิณราร่ำไห้ป่านใจจะขาด และยิ่งเธอร้องไห้สะอึกสะอื้นมากเท่าไหร่เขาก็ยิ่งสะใจและเพิ่มความรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ

จะทำให้เธอเจ็บและจำไปจนไว้ตาย เพราะเขานี่แหละจะเป็นฝันร้ายของเธอเอง!

ราฟาเอลดูดกลืนกินสลับกับขบเม้ม มือร้อนควานสะเปะสะปะทั่วเรือนร่างอวบอัด รู้สึกพอใจอยู่ไม่น้อย ไม่คิดว่าหญิงสาวจะซ่อนรูปลักษณ์ไว้มิดชิดขนาดนี้

ภายนอกดูเหมือนผู้หญิงเรียบร้อย แต่คงผ่านมือชายมานับไม่ถ้วน หน้าอกหน้าใจถึงใหญ่ขนาดนี้

“ใช้ได้เหมือนกันนะนังฆาตกร” เสียงเย็นเฉียบกระซิบเบาๆข้างหู ก่อนจะแลบลิ้นเลียซอกคอของเธอ หญิงสาวรีบเบือนหน้าหนีด้วยความขยะแขยง “แต่ฉันไม่กล้าสดกับคนอย่างเธอหรอก”

“….”

“เพราะหลังจากที่ฉันเอาเธอจนหนำใจแล้ว ฉันจะส่งเธอไปให้พวกลูกน้อง ดูซิว่าเธอจะท้องลูกของใคร!”