ตอนที่ 1 One Night Stand, It more than one 3

ตุลย์ อุ้มคนยืนไม่อยู่ ไปวางบนเตียง มือเล็กรีบคว้าผ้าห่มแต่ตุลย์ดึงผ้าห่มจากมือเธอออก โยนลงไปที่พื้นโดยไม่ได้สนใจว่ามันจะตกไปทางไหน ร่างสูงปลอดกระดุมเสื้อเชิ้ตออก เผยให้เห็นแผงอกที่อุดมไปด้วยมัดกล้ามอย่างคนที่ถูกออกกำลังกายมาอย่างดี หน้าท้องเป็นลอนนั่น เพียงใจทอดตามองกล้ามท้องของเขา พลันก็เกิดอาการเหมือนคนคอแห้ง ปากแห้งในทันที ลิ้นชมพูของเธอถูกส่งออกมาเพื่อช่วยบรรเทาอาการลิ้มฝีปากแห้งเฉียบพลัน

ตุลย์แทบจะกระชากกระดุมเสื้อเม็ดสุดท้าย ทันทีที่เห็นลิ้นน้อยๆ ส่งผ่านออกมา ทำเขาปวดหนึบไปทั้งลำเลย

ไวเท่าแสงตุลย์รีบฉกฉวย ลิ้นร้ายที่ออกมายั่วยวนเขานานเท่าไหร่ไม่รู้ ที่เพียงใจปลนเปลอริมฝีปากและสองเต้าสล้างให้ตุลย์ ขณะที่ร่างอรชรบิดเร่าๆ ใต้ร่างสูง รู้ตัวอีกที ตุลย์ก็ไม่เหลือเสื้อผ้าติดตัวแล้ว

เมื่อตุลย์ใช้ปากฉีกซองถุงยางอนามัย เพียงใจชะงักเพียงนิด ก็ไม่ทันได้พะวงต่อ เมื่อมือของตุลย์ยังคงทำหน้าที่นวดคลึง ร่องกลีบผกา ของเธออยู่

เพียงใจแอ่นสะโพกรับผ่ามือของตุลย์อีกครั้ง ร่างบางครวญครางแทบไม่เป็นศัพท์ เมื่อตุลย์ส่งนิ้วร้ายเข้าไปอีกยามเขาเร่งจังหวะ เพียงใจก็แอ่นสะโพกตามนิ้วมือของเขา ตุลย์ถอนมือออกอย่างอ้อยอิ่ง เสียงร้องประท้องในลำคอของเธอคล้ายคนถูกขัดใจ ตุลย์โน้มหน้ามากระซิบ

"ของจริงดีกว่าที่รัก" ไม่รอช้าตุลย์ส่งลำรักของเข้าไปอย่างเร็ว

“อ๊ายยยย เจ็บบบบ” เพียงใจทำหน้าเหย่เกร้องประท้องพลันเขาก็ต้องชะงัก พร้อมสบถคำโต เมื่อเข้าไปได้เพียงครึ่ง ลำรักถูกบีบรัดแน่น จนเขาแทบจะทนไม่ไหว

“เวรเอ๊ย ยังซิง”

"หยุดไม่ได้แล้วที่รัก เจ็บนิดนะ เดี๋ยวจะดีขึ้น" ตุลย์ต้องถอนสมอออกมา แล้วจับกดเข้าไปอีกครั้ง ครั้งนี้บางเบากว่าครั้งแรก เมื่อตุลย์น้อย ที่ไม่น้อยสมชื่อ เข้าไปจนสุดทางรัก เพียงใจขยุ้มฝ่ามือกับผ้าปูที่นอน

"อย่าเกร็งที่รัก เดี๋ยวผมไม่ไหว" ตุลย์โน้นลงไปจูบพรมยอดถัน เพื่อช่วยให้สาวเจ้าระบายความเคลียดเกร็ง พร้อมค่อยๆ ถอนลำลักออกช้าๆ แล้วกดเข้าไปใหม่ เพียงชั่วครู่เธอก็ร้องไม่เป็นศัพท์ เมื่อเขาเร่งความเร็วจังหวะขึ้นอีกนิด

“อื้อ ..อ๊าาาาาา”

เพียงใจจิกผ้าปูที่นอน จนยับยู่ยี่ เมื่อเขาเร่งจังหวะ เร็วขึ้น

"เพียงไม่ไหวแล้วค่ะ" เธอชื่อเพียง

“กรี๊ดดดด อ๊ายยยยย” เสียงกรีดร้องเมื่อตุลย์เร่งจังหวะหนักเข้า เธอถึงกับกระตุกเฮือก เพียงชั่วอึดใจ ตุลย์ก็ส่งเสียงคำรามในลำคอของเขา เพียงใจรู้สึกเหมือนมีมวลน้ำวิ่งเข้าไปภายในท้องน้อยของเธอ ถุงยางล่ะ คร้านจะหาคำตอบร่างบางควานหาผ้าห่ม แต่กลับถูกคนตัวใหญ่แย่งไปอีกครั้ง พร้อมกับโยนหายไปทางไหนก็ใคร่จะรู้

ตุลย์ ผู้ไม่เคยจะจบแค่รอบเดียว แต่คนมีฤทธิ์ยาช่วย กลับนอนหลับอย่างอ่อนแรง หลังล้างเนื้อล้างตัว ตุลย์ยังมีน้ำใจใช้ผ้าขนหนูผืนน้อยชุบน้ำมาเช็ดตัวให้คนง่วงนอน ได้หลับสบาย เมื่อผ้าเย็นลูบไปตามขา คนตัวเล็กส่งเสียงจิ๊จ๊ะ คล้ายรำคาญ คนมีน้ำใจยิ้มมุมปาก

"หมอตุลย์คะ มีเคสผ่าตัดด่วนค่ะ"

คนถูกเรียกว่าหมอตุลย์ เงยหน้าจากหน้าจอมอนิเตอร์ของโน้ตบุ๊กเครื่องบางที่วางอยู่บนโต๊ะทำงานของเขา หมอตุลย์เงยหน้าพลางยกมือใช้นิ้วมือดันแว่นบริเวณดั้งภายใต้แว่นตาใสทรงกลมขนาดพอดี ดวงตาคู่สวยออกจะดูเหมือนตาชั้นเดียวเสียด้วยซ้ำ แต่ก็ไม่ได้ทำให้เจ้าของดวงตาคู่นั้นดูคมเข้มน้อยลงไปเลย คิ้วสวยได้รูปที่ดูไม่หนาจนเกินไป ราวกับเจ้าของคิ้วนั้นได้รับการตกแต่งเป็นอย่างดี จมูกโด่งรองรับกรอบแว่นหรู ปากสวยได้รูป ราวรูปปั้นเทพเจ้าบรรจงสร้าง

"ครับ" หมอตุลย์พยักหน้าพร้อมพับหน้าจอโน้ตบุ๊กลง ก้าวขายาวๆ เดินตามพยาบาลไปยังห้องผ่าตัด

ตุลา เดชเรืองโรจน์กุล ป้ายหน้าห้องพักแพทย์แสดงชื่อ ที่โรงพยาบาลเอกชนแห่งนี้เขามักถูกเรียกเขาว่าหมอตุลย์ หมอสูติ-นรีเวช การเข้าห้องผ่าตัดสำหรับเขาในครั้งนี้ ใช้เวลาเพียงไม่นาน

เมื่อหมอตุลย์ก้าวออกจากห้องผ่าตัดก็เดินตรงไปยังห้องตรวจแผนกผู้ป่วยนอก เพราะวันนี้เขาต้องลงตรวจแผนกผู้ป่วยนอก

สูติ-นรีเวช แผนกผู้ป่วยนอก

"เหลือคิวสุดท้ายแล้วค่ะหมอ" เสียงพยาบาลบอกเตือนเขาด้วยน้ำเสียงอ่อยๆ เพราะเห็นจะเป็นเวลาที่เลยอาหารกลางวันมานานแล้ว

"ไม่เป็นไรครับ" เสียงนุ่มของหมอตุลย์ทำให้พยาลพอยิ้มออกมาได้บ้าง