บทย่อ
เธอ ถูกแฟนเก่าวางยาปลุกเซ็กส์ขายให้เสี่ยใช้หนี้พนันบอล เขา เข้ามาช่วยไว้ได้ทันพอดี แต่เพราะฤทธิ์ยาทำให้คนทั้งคู่เกิดวันไนท์สแตนด์ขึ้น ด้วยความกลัวโรคติดต่อ เธอจึงไปหาหมอเพื่อตรวจร่างกาย แต่ใครจะคิดว่า ผู้ชายที่ช่วยเธอเมื่อคืน แถมยังเป็นคืนที่เร่าร้อน จะกลายเป็นหมอสูตินรีเวชคนนี้ไปได้ หมอตุลย์ ตุลา เดชเรืองโรจน์กุล หมอสูตินรีเวช ของโรงพยาบาลเอกชนชื่อดัง ความโหดที่ขึ้นชื่อ จนพยาบาลต่างกล่าวขวัญถึงความน่ากลัว ความหื่นยิ่งขัดกับบุคลิคหน้าตาคมคาย สุภาพ เรียบร้อย คงมีแค่ เพียง เพียงใจ สิริศร สาว One Night Stand ของหมอตุลย์ ที่บังเอิญต้องมาเจอกันหลังคืนอันแสนเร่าร้อน เพราะเธอกลัวโรคติดต่อ เธอกล้าทิ้งเขาไว้ที่โรงแรม เธอจะต้องชดใช้ให้เขา ที่กล้าทิ้งเขาไว้ ยังไม่เคยมีสาวคนไหนกล้าเมินเขาเลยสักคน โอ๊ย โอ๊ย แค่คิด เพียงใจ ก็แทบจะเอาหน้าแทรกแผ่นดินหนีไปให้พ้นๆ
ตอนที่ 1 One Night Stand, It more than one
สถานบันเทิงสุดหรู
ย่านใจกลางเมืองหลวง เมื่อเอ่ยถึงระแวกนี้ ไม่ว่าจะด้วย ตึกรามบ้านช่อง อาคารสำนักงาน ร้านอาหาร ห้างสรรพสินค้า ลำพังคนหาเช้ากินค่ำแบบเธอ แทบจะไม่อยากย่างกรายผ่านเข้ามาแถวนี้โดยไม่จำเป็นเด็ดขาด แม้กระทั่งร้านค้าหาบเร่แผงลอยริมถนนแถวนี้ยังราคาแพงสำหรับ เพียง เพียงใจ สิริศร ถ้าไม่มีความจำเป็นลำพังพนักงานออฟฟิศกินเงินเดือนหลักหมื่น เธอขอไม่มาแถวนี้จะดีกว่า
ยิ่งสถานบันเทิงยามค่ำคืนแห่งนี้ ที่เธอต้องย่างกรายเข้ามา ร่างบางระหงในชุดเดรสสั้นสีดำถูกตัดเย็บอย่างดีขนาดเข้ารูปส่งให้เน้นส่วนเว้าส่วนโค้งที่ควรจะมีอย่างสวยงาม รองเท้าส้นสูงสายรัดข้อเท้าสีดำ เธอพยายามสอดส่ายสายตามองหา นที แฟนหนุ่มของเธอ เมื่อชายหนุ่มที่นั่งอยู่ในโซน VIP มองเห็นสาวที่เข้ามาใหม่ เขารีบลุกขึ้นชูมือเพื่อเป็นสัญญาณให้เธอมองเห็นชัดเจน
"เฮ้ย สวยชะมัด ไอ้ที"
"เออ" นทีตอบพลางมองร่างระหง ในชุดสีดำ ขัดกับผิวขาวนวล ในแววตาของนทีมีรอยหมองเศร้าเจืออยู่เพียงครูเดียว พลันชายหนุ่มก็ปรับสายตาให้ยิ้มแย้มต้อนรับผู้มาใหม่
"หิวไหม เพียง กินอะไรมาหรือยัง" เพียงพยักหน้า
"เรียบร้อยแล้ว" นที จึงแนะนำให้เพื่อนที่นั่งอยู่ให้เพียงใจรู้จัก เพียงใจยิ้มน้อยๆ พร้อมกล่าวคำทักทาย ใครเป็นใครเธอก็ยังงงๆ ด้วยแสงสลัว ที่มองเห็นหน้าชัดบ้างไม่ชัดบ้าง
นที สั่งเครื่องดื่มสีสวยมาให้เพียงใจ
อีกมุมหนึ่งด้านบนชั้นสองของผับหรูแห่งนี้ที่กรุผนังกระจกทึบสีดำ บดบังสายตาจากภายนอกได้อย่างดี ชายหนุ่มยืนถือแก้วเหล้าสีอำพัน มองดูบรรดาลูกค้าชายหญิง ที่ต่างพากันออกลวดลายเต้นรำ ดื่มกินกันอย่างสนุกสนาน แต่สายตาของเขาก็ไปสะดุดกับหญิงสาวชุดดำผิวขาว ที่แต่งหน้าเพียงบางเบา ปากอิ่มสีชมพูระเรื่อ ที่เดินเข้ามาภายในสถานบันเทิงแห่งนี้ ช่างดูขัดกับบุคลิกของเธอยิ่งนัก เธอกวาดสายตามองไปรอบๆ แต่เพียงชั่วแว๊บหนึ่งที่เธอเงยมองขึ้นมาด้านบน มือใหญ่กระตุกแก้วเหล้าคล้ายตกใจที่ถูกจับได้ว่าแอบจ้องมองสาวสวย พลันสตินึกขึ้นได้ อ้อ เธอมองไม่เห็นนี่น่า รอยยิ้มจางๆ เลยเกิดขึ้นมุมปาก แต่แล้วเมื่อเห็นว่าเธอเดินไปทางกลุ่มนายโยธิน โดยมีเด็กหนุ่มยกขึ้นโบกมือให้นั้น รอยยิ้มจางๆ เมื่สักครู่เปลี่ยนเป็นสีหน้าตึงเคลียดขึ้นมาทันที
"ทันต์ จับตาดูพวกนายโยธิน เอาไว้ อย่าให้พวกมันมาทำอะไรชั่วๆ ที่นี่อีก" ตุลย์ สบถเบาๆ อย่างหัวเสีย ครั้งที่แล้วก็เพราะพวกมันมาส่งสินค้ากันที่นี่ ทำให้เขาต้องพลอยเสียเงินไม่ใช่น้อยในการปิดข่าวไม่อย่างนั้นผับของเขาอาจจะเสียชื่อได้
"ครับนาย" ทันต์รับคำสั่ง พร้อมพยายามสังเกตกลุ่มของนายโยธินเป็นพิเศษ
ตาขวาของตุลย์กระตุก ชายหนุ่มกระดกเหล้าในแก้วจนหมด สงสัยช่วงนี้เขาจะพักผ่อนไม่เพียงพอ ถ้ามารดาของเขาได้ยินเข้า คงต้องรีบถาม "ขวา หรือซ้าย ขวาร้าย ซ้ายดี นะลูก" วันนี้อย่าไปที่ผับเลยนะ เผื่อมีอันตราย
ตี๊ดดด ตี๊ดดด เสียงโทรศัพท์ของตุลย์ดังขึ้น
"ว่าไงทันต์"
"มันจะส่งสินค้ากัน ผู้หญิงคนนั้นนาย พวกมันวางยาเธอแล้วด้วย" ตุลย์ สบถคำใหญ่ออกมาอย่างหัวเสีย
"กันผู้หญิงออกมา ถ้าจำเป็นก็เรียกไอ้วัฒน์" ไอ้วัฒน์คือ นายตำรวจสารวัตรของท้องที่แห่งนี้ และยังเป็นเพื่อนรักของตุลย์อีกด้วย
ตุลย์ ยังคงมองหญิงสาวชุดดำ ไม่วางสายตา จากเท่าที่สังเกตดูเธอสนิทสนม กับชายหนุ่มที่นั่งข้างๆ น่าจะเป็นแฟนกัน "ขัดดอก" เมื่อได้คำตอบให้กับตัวเอง ตุลย์จึงยังคงไม่สามารถวางตาจากร่างอรชรชุดดำนี้ได้
"เพียงเป็นอะไร ไม่สบายหรือเปล่า" นทีถามเพียงเพื่อเช็คว่าไม่มีอะไรผิดพลาด เขาก็เสียใจ แต่ถ้าไม่ทำอย่างนี้ เขาต้องตายแน่ๆ เพราะหนี้พนันบอลของนายโยธินเกือบล้าน ภายในเวลาหนึ่งเดือนเขาไม่สามารถหามาได้แน่นอน และตอนนี้ลูกสมุนของนายโยธิน ก็ตามไปรังควานถึงที่บ้านของเขาแล้ว
"เพียงไปห้องน้ำนะที" เพียงไม่สาธยายอาการให้แฟนหนุ่มฟัง แต่ขอตัวไปเข้าห้องน้ำแทน
ทันทีที่เพียงขยับตัวไปห้องน้ำ นายโยธิน กับลูกสมุนของมันก็ออกไปจากผับหรูแห่งนี้ ทิ้งไว้แต่นที ที่นั่งรอเพียงใจอยู่ใบหน้าขาวซีดเหงื่อชื้นฝ่ามือ เขานึกสงสารเธอ ถึงเธอกับเขาจะรู้จักกันมานาน แต่ก็เพิ่งคบกันได้แค่หกเดือนเท่านั้น ยังไม่ผูกพันชายหนุ่มพยายามปลอบใจตัวเองอย่างนั้น
เพียงใจมีอาการร้อนรุ่มในร่างกาย คล้ายคนจะเป็นไข้ เครื่องปรับอากาศภายในผับแห่งนี้ก็เปิดจนเย็นเฉียบแต่ทำไมเธอยังร้อนสงสัยจะเป็นไข้จริงๆ
เมื่อหาโรคให้ตัวเองได้ ร่างบางก็รีบคิดแต่จะรีบกลับคอนโดของเธอ
"ที เรากลับกันเถอะ"
"จ้ะ" นทีรับคำโดยไวพร้อมประคองเธอเขากอดเอวหลวมๆ กันเธอล้ม พาเดินออกไปยังลานจอดรถด้านหลังของผับ
"รถทีอยู่ไหน" เพียงใจหันมาถามคนข้างๆ เมื่อไม่สังเกตเห็นรถเก๋งญี่ปุ่นสีขาวของเขา แต่กลับพาเธอเดินตรงมาทางรถตู้สีดำที่ติดฟิล์มดำมืด จนมองข้างในแทบไม่เห็น
"ทางโน้นจ้ะ" เพียงใจพยายามเดินประคองสังขารที่ตอนนี้ร้อนจนหญิงสาวอยากจะฉีกทึ้งเสื้อผ้าของตัวเองออกให้หมด และเมื่อกำลังจะเดินผ่านรถตู้คันนั้น ประตูรถตู้ก็ถูกเปิดออก ผู้ชายชุดดำสามคนที่นั่งอยู่ในรถ หนึ่งในนั้นก็ก้าวลงมามันดึงแขนของเพียงใจ และผลักเธอเข้าไปในรถอย่างแรง