เพราะมัน

นารีเรียนปีสี่ ที่มหาวิทยาลัยชื่อดัง ในสาขาบริหารธุรกิจ เอกวิชาเลขานุการ เธอเป็นเด็กดี เรียบร้อย มีความสามารถ จึงได้รับการคัดเลือกให้เข้าไปฝึกงานที่ บริษัท อัศวะมาฬา จำกัด (มหาชน) ซึ่งเป็นบริษัทที่บิดาของอดุลวิทย์เป็นหุ้นส่วนใหญ่ แน่นอนว่า เด็กสาวสวยอย่างนารีที่เข้าไปฝึกงานในฐานะเลขาของผู้บริหารรูปหล่อวัยสามสิบอย่างอดุลวิทย์ ย่อมไม่รู้เท่าทันเกมส์ เธอหลงคารมและตกหลุมรักเขาอย่างรวดเร็ว

แต่ภาพฝันอันแสนหวานกลับต้องพังทลายลงเพราะหนังสือพิมพ์ลงข่าวว่าอดุลวิทย์กำลังจะแต่งงานกับคู่หมั้นที่พึ่งกลับมาจากเมืองนอก ลูกสาวของเพื่อนรักและหุ้นส่วนทางธุรกิจของทางบิดา ทำให้นารีและแม่ช็อคเป็นอย่างมาก เนื่องจากอดุลวิทย์เองก็มารับมาส่ง เข้านอกออกในที่บ้านเป็นว่าเล่น จนคนแถวบ้านก็รู้กันหมดว่าลูกสาวบ้านนี้เป็นแฟนกับหนุ่มนักธุรกิจชื่อดัง เมื่อมีข่าวแบบนี้ออกมา ทั้งนารีและนางนงนุชผู้เป็นแม่ก็ได้แต่เก็บตัวอยู่แต่ในบ้าน ทั้งเสียใจและอับอาย

ตอนนั้น นักรบกลับมาพักที่บ้านสองอาทิตย์พอดีจึงได้รับรู้ถึงปัญหา เขาปลอบประโลมให้กำลังใจทั้งคู่ให้มีแรง ก้าวต่อไป พร้อมทั้งพาไปกิน พาไปเที่ยว จนน้องสาวและแม่ดีขึ้น เขาจึงต้องออกเดินทางไปทำงานที่ต่างประเทศต่อ

เพราะอาชีพช่างภาพ ที่สำคัญเป็นช่างภาพชื่อดังในต่างประเทศ ต้องเดินทางไปทั่วโลก ทำให้เขาไม่ค่อยมีเวลาอยู่ที่บ้านมากนัก และเวลาออกไปถ่ายภาพ เขามักจะจมปลักอยู่กับธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมรอบตัว บางครั้งจึงละเลยที่จะโทรศัพท์กลับมาหาน้องสาวและแม่

เพราะเขาประมาทและสะเพร่า เลินเล่อคิดว่านารีและหมอนั่นมันจะจบกันแล้ว น้องจะปลอดภัยจากไอ้ผู้ชายเจ้าชู้คนนั้น แล้วทำไมน้องมาเป็นอย่างนี้

“ เพราะมันใช่ไหม ไอ้อดุลวิทย์ ” ผู้เป็นแม่ได้แต่น้ำตานองหน้าแล้วพยักหน้าเบา ๆ

“ มันเป็นความผิดของแม่เองที่ยอมให้ยัยรีกลับไปหาคุณดุลอีกครั้ง เพราะคุณดุลมาที่บ้าน มากราบขอขมาแม่ ว่าการหมั้นหมายอะไรนั่นเขาไม่ได้เห็นดีด้วย มีเพียงที่บ้าน มีเพียงผู้ใหญ่ที่เห็นชอบกันทางธุรกิจ ผู้หญิงคนเดียวที่เขารักมีเพียงยัยรีเท่านั้น ”

“ แล้วแม่ก็เชื่ออย่างนั้นเหรอ ”

“ คือ สีหน้าและแววตาของคุณดุลในตอนนั้น มันยากเหลือเกินที่จะเชื่อว่าเขาโกหก และการกระทำทุก ๆ อย่างที่เขาดูแลเอาอกเอาใจยัยรี ” นักรบถอนใจและกำหมัดแน่นอย่างเคืองแค้น ทำไมแม่กับน้องของเขาโลกสวยแบบนี้นะ

“ แล้วยัยรีก็ท้อง ? ” นางพยักหน้า

“ หลังจากที่รบกลับไปต่างประเทศได้สักสองเดือน ยัยรีก็ท้อง คุณดุลเองก็ท่าทางดีอกดีใจเป็นอย่างมาก แต่เขาขอให้พวกเราเก็บเป็นความลับ ยังไงเสียเขาก็ต้องแต่งงานกับคู่หมั้นตามที่ผู้ใหญ่ได้วางไว้เพื่อธุรกิจ ”

“ แล้วเก็บยัยรีไว้เป็นเมียน้อยเนี่ยนะ ! ”

“ มันก็ไม่เชิงอย่างนั้นหรอก ”

“ มันจะไม่ใช่ได้ยังไงแม่ การที่ผู้ชายมีผู้หญิงอีกคนไว้โดยไม่เปิดเผยต่อสาธารณชน แต่เลือกอีกคนไว้เชิดหน้าชูตา แค่นี้ก็มองออกง่าย ๆ แล้วว่าเขาเลือกใคร แล้วเขาจะเอาใครไว้เป็นนางบำเรอ บ้าไปแล้ว ! ” นักรบเริ่มจะควบคุมอารมณ์ไม่อยู่ ความโกรธแค้นมันเริ่มพุ่งสูงขึ้นเรื่อย ๆ แม่ของเขารีบวางมือลงบนฝ่ามือใหญ่ที่กำแน่นแล้วบีบเบา ๆ

“ รบ ใจเย็น ๆ ก่อนนะลูก ”

“ รบพยายามอย่างที่สุดแล้ว ” เขาพูดลอดไรฟันออกมาเบา ๆ กรามถูกขบเป็นสันนูน

“ หลังจากรบไปนอก อีกหกเดือนถัดมาก็มาอยู่บ้านอีกอาทิตย์นึง ทำไมรบไม่รู้ ยัยรีไม่แสดงอาการว่าท้องเลยไม่เห็นแพ้ท้อง ไม่เห็นว่าท้องจะใหญ่ขึ้น ”

“ คนท้องอาการมันไม่เหมือนกันหรอกรบ บางคนแพ้แค่เดือนแรก บางคนแพ้ไปตลอดจนคลอด แต่ลูกคนนี้ของยัยรีเป็นเด็กดี ทำให้แม่แพ้แค่ช่วงอาทิตย์สองอาทิตย์แรกเท่านั้น ส่วนทำไมท้องไม่ใหญ่ก็อาจเพราะว่าเป็นท้องสาว ท้องแรกด้วยละมั้ง ”

“ ก็เลยตบตารบเสียอยู่หมัดงั้นสิ ”

“ แม่ขอโทษรบ แต่ยัยรีขอร้องไม่ให้แม่บอกรบ กลัวรบจะโกรธมาก น้องบอกว่าขอให้คลอดออกมาก่อน เมื่อรบเห็นหลาน รบก็จะใจอ่อนเอง ”

“ ปัญญาอ่อน ”

“ โธ่ รบ ” แม่เขาตัดพ้ออย่างรู้สึกผิด น้ำตาไหลพร่างพรูอาบแก้ม นักรบส่งกล่องทิชชู่ที่วางอยู่บนโต๊ะให้แล้วนั่งนิ่ง รอให้นางเล่าต่อ

“ แล้วไง ทำไมมันกลับกลายเป็นแบบนี้ไปได้ ไหนว่ามันรักยัยรีนักหนาไง ”

“ ก็คู่หมั้นเขากลับมาจากต่างประเทศแล้วระแคะระคายเรื่องยัยรี ตอนนั้นหมดเวลาฝึกงาน ยัยรีไปทำเรื่องจบที่มหาวิทยาลัยพอดี เธอก็เลยไปอาละวาดยัยรีที่นั่น ”

“ อะไรนะ ! ”