ตอนที่4 ไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธ2

“คุณพูดบ้าอะไรคะ ตะวันกับพี่ต้นไม่เคยทำอะไรอย่างที่คุณกล่าวหา”ในตอนแรกเธอไม่เข้าใจแต่ตอนนี้เธอเข้าใจแล้วว่าเขากำลังจะสื่อถึงอะไร เธอกับธนกฤตเป็นเพียงเจ้านายและลูกน้อง อีกอย่างสำหรับเธอชายหนุ่มคนนั้นก็คือพี่ที่เธอเคารพไม่ได้คิดเป็นอื่นอย่างที่ผู้ชายคนนี้ว่าเลย

“พูดความจริงรับไม่ได้งั้นเหรอ ฉันเคยเตือนเธอไปกี่ครั้งปลายตะวันว่าเธอไม่มีสิทธิ์ทำให้ครอบครัวฉันเสื่อมเสียชื่อเสียง ไอ้นิสัยร่านๆ เนี่ยแก้ไม่เลิกเลยสินะ”ตั้งแต่ครั้งนั้นแล้ว ผู้หญิงคนนี้วางยาเขาเพื่อที่จะจับเขา ผู้หญิงดีๆ ที่ไหนกันจะทำเรื่องต่ำๆ แบบนี้ได้

“ปล่อย ตะวันไม่อยากคุยกับคุณแล้ว ในเมื่อพูดอะไรไปคุณก็ไม่คิดฟัง ตะวันก็ไม่มีอะไรต้องพูดอีก ปล่อยตะวันนะ ปะ อึก!”คำพูดก่อนหน้านั้นของหญิงสาวหายไปในลำคอทันทีเมื่อริมฝีปากหยักหนาได้รูปกระแทกลงมาจูบเธออย่างดุดัน

ปลายตะวันทั้งตกใจทั้งรู้สึกเจ็บระบมไปหมดกับรสจูบรุนแรงของชายหนุ่ม ในตอนนี้อารมณ์ของธานินทร์มันประทุขึ้นมาอย่างไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน ว่าเขากำลังโมโหผู้หญิงคนนี้เรื่องไหนกันแน่ เขารู้แต่ว่าเขาต้องสั่งสอนให้ผู้หญิงคนนี้จำว่าไม่มีสิทธิ์สวมเขาให้กับเขา

ตุบ ตุบ ตุบ มือเรียวยกขึ้นมาตีอกของอีกฝ่าย เหมือนต้องการจะบอกว่าเธอไม่ไหวแล้ว ปลายตะวันรู้สึกเหมือนจะขาดใจอย่างไรอย่างงั้นพอชายหนุ่มยอมถอนจูบ คนตัวเล็กก็รีบหายใจเข้าปอดมันที แต่ทว่าไม่ทันที่ปลายตะวันจะพูดอะไรออกมาอีก คนตัวสูงก็กระชากชุดนอนของเธอออกจากที่ขาดเพียงเล็กน้อยกลายเป็นว่าตอนนี้ชุดนอนของเธอกลายเป็นเศษผ้าไปแล้ว

“ฮึก คุณธินตะวันเจ็บนะ”

“ก็ทำให้เจ็บจะได้จำ!”เขาขยับกายลุกขึ้นเพื่อที่จะถอดเสื้อผ้าออก พอหญิงสาวได้โอกาสก็รีบตะเกียกตะกายขยับกายหนีชายหนุ่มทันที เธอไม่ต้องการให้ทุกอย่างเป็นเหมือนที่ผ่านมาอีก เธอไม่ยอมให้เขาข่มเหงเธอได้อีกแล้ว

“กรี๊ด ปล่อยนะฮึกฮือปล่อยตะวัน คุณธินไม่มีสิทธิ์มาทำแบบนี้กับตะวัน”ถึงเขาจะเป็นสามีแล้วยังไง ในตอนนี้มีกฎหมายห้ามให้คนเป็นสามีข่มเหงฝืนใจถ้าหากภรรยาไม่ยอม ในเมื่อเธอไม่ยอมเขาก็ไม่มีสิทธิ์มาทำแบบนี้กับเธอ

“ฉันไม่มีสิทธิ์แล้วใครมี ชู้เธองั้นเหรอฮะ!”ยิ่งได้ยินอย่างนี้ชายหนุ่มก็ยิ่งโมโห เขาดันร่างเล็กให้นอนลงอีกครั้งก่อนจะแทรกกลางระหว่างเรียวขาสวยทันที

“ฮึกฮือ คนใจร้าย ตะวันเกลียดคุณฮึกฮือ!”ธานินทร์ชะงักไปไม่น้อยกับคำพูดที่หญิงสาวเอ่ยออกมา เมื่อก่อนเคยบอกว่ารักเขาแท้จริงแล้วมันก็คงเป็นเรื่องโกหกสินะ

“ฉันก็เกลียดเธอเหมือนกันปลายตะวัน!”

“กรี๊ด!”

เสียงกรีดร้องของหญิงสาวดังออกมาหลังจากที่ชายหนุ่มสอดใส่ความใหญ่โตเข้ามาโดยไม่สนใจว่าหญิงสาวจะรู้สึกยังไง ในตอนนี้เขาเอาแต่อารมณ์ตัวเองเป็นใหญ่ ไม่สนใจคำห้ามปรามคำอ้อนวอนของหญิงสาวใต้ร่างเลยสักนิด

น้ำตาสีใสไหลอาบแก้มนวลเนียนอย่างไม่ลดละ เธอรู้สึกเสียใจรู้สึกเจ็บปวดกับสิ่งที่ต้องพบเจอมาตลอดหลังจากที่แต่งงานกับผู้ชายคนนี้ เธอเคยเฝ้าถามตัวเองว่าชีวิตของเธอจะเป็นแบบนี้ตลอดไปงั้นเหรอ เธอไม่มีทางที่จะเป็นอิสระจากผู้ชายคนนี้เลยงั้นเหรอ เมื่อก่อนเธอจำทนอยู่ก็เพราะคำว่าบุญคุณมาวันนี้เธอไม่ยอมทนอีกแล้ว ต่อให้ต้องถูกตราหน้าว่าเป็นคนอกตัญญูเธอก็จะไปจากผู้ชายคนนี้ให้ได้

สิ้นความคิดหญิงสาวก็ได้แต่ภาวนาให้ลูกน้อยในท้องไม่เป็นอะไร เธอในตอนนี้ไม่ได้ต่อต้านอีกฝ่ายแล้วเพราะเธอไม่อาจทำได้ ในเมื่อเขาอยากตักตวงเอาเปรียบร่างกายเธอ เธอก็จะยอมเขา อย่างน้อยถ้าหากการที่เธอยอมมันจะทำให้คนใจร้ายคนนี้เบาแรงลงสักนิดก็ยังดี

‘อดทนนะคะคนเก่ง แม่จะพาหนูหนีไปจากที่นี่ เราจะสร้างครอบครัวของเรา อยู่กันสองคนแม่ลูก’ ปลายตะวันค่อยๆ หลับตาลงปล่อยให้ทุกอย่างเป็นไปอย่างที่ชายหนุ่มต้องการ