5

วีรินทร์เก็บภาพวาดบนผืนผ้าไหมไว้ในห้องนอน หล่อนมักมอง

ดูรูปวาดด้วยความสนใจ แต่มิใช่รูปสาวอวบเปลือยกาย หญิงสาวกำลังนึกถึงคนวาดหนุ่มน้อยผู้นั้นซึ่งมีนามว่า ฉีหยางซิ่ว คิดแล้วพลอยเกิดอาการหึงหวง

หล่อนอยากรู้ว่าเหตุการณ์ต่อจากวันนั้นจะเป็นเช่นไร แม่สาวทรงเสน่ห์ในรูปภาพยั่วยวนเขามากแค่ไหนถึงได้กลายเป็นแบบให้อีกฝ่ายวาด และสุดท้ายภาพก็โผล่มาหลอกหลอนผู้คนจนถึงวันนี้

เมื่อคิดไปคิดมา หล่อนก็อยากเป็นนางแบบให้เด็กหนุ่มได้ใช้สายตาคมๆ โลมเลียเรือนร่างอวบอัดของตนลงบนผืนผ้าไหมบ้าง จากนั้น...คงจะมีกิจกรรมสุดหวามบนเตียงไม้ โดยมีเสียงลั่นเอี๊ยดอ๊าดประกอบจังหวะ

หญิงสาวหัวเราะอยากสุขสมใจอยู่ประเดี๋ยวก็ต้องหยุด เมื่อหูแว่วได้ยินเสียงทุ้มๆ ของใครคนหนึ่งเรียกขานคนรักของเขา เสียงนั้นคล้ายเจาะจงมาที่หล่อน

“เจ้าอยู่หนใด...”

เป็นเวลาเช้าตรู่ที่สาวอวบมีนัดกับลูกค้าใจกลางเมืองหลวง หลังจากใส่บาตรที่หน้าบ้านเรียบร้อย จิตใจก็ปลอดโปร่ง หล่อนฮัมเพลงเข้าไปในห้องน้ำ สระผมยาวสลวยด้วยความเพลิดเพลิน สักพักรู้สึกคล้ายมีสายตาใครบางคนจับจ้องจากทางด้านหลัง

สาวอวบเอื้อมมือไปปิดฝักบัว ยามนั้นไอน้ำอุ่นทำให้ห้องน้ำอบอ้าวเล็กน้อย หล่อนยื่นมือไปหยิบผ้าขนหนู หวังเช็ดผมที่เปียกชื้น แต่จังหวะนั้นก้าวพลาดร่างเลยโงนเงนไปมาหวิดจะล้มคว่ำ จู่ๆ ก็มีสัมผัสอุ่นจัดช่วยประคองร่างอวบอัดไว้

“ข้า...เป็นห่วงเจ้า เมื่อครู่ต้องขออภัย ที่ข้า...เอ่อ ดื้อรั้น เอาแต่ใจตนเอง จนทำให้เจ้า...เจ็บ...เจ็บจนร่ำไห้ และไม่อยากอยู่ใกล้ชิดกัน”

หญิงสาวขนลุกเกรียว ไม่ใช่มาจากภาษาแปลกหูของอีกฝ่าย หากเป็นเพราะแขนล่ำๆ ที่มีกล้ามเนื้อแกร่ง และมือใหญ่ที่โอบประคองร่างเปลือยเปล่าของหล่อนไว้เต็มไม้เต็มมือเขา

หลังจากอาการขนลุกทั้งร่าง หล่อนก็นิ่งค้างอยู่เช่นนั้น เกิดมาไม่เคยต้องมือชาย ถึงอีกฝ่ายจะงดงามเพียงใด แต่การปรากฏตัวของเขาในที่รโหฐานได้สร้างความตื่นตระหนกให้หล่อนเป็นอย่างมาก

“คุณเข้ามาในนี้ได้ยังไง!?”

สาวอวบว่าพร้อมผลักหน้าอกกว้างๆ ให้ห่างตัว ก่อนรีบคว้าเสื้อคลุมอาบน้ำมาปกปิดร่างกาย

ผิวขาวอมชมพูของหล่อนเย้ายวนใจผู้ชายเสมอ การถูกโจรบ้ากามบุกเข้ามาหาอย่างอุกอาจย่อมขวัญเสียเป็นธรรมดา แต่หญิงสาวก็ตั้งสติ ไม่ตะโกนโหวกเหวก

หากต่อสู้กันตัวต่อตัวหล่อนคงไม่มีทางขัดขืน อีกอย่าง การเข้าไปใกล้เขาอย่างเช่นเมื่อครู่ คงเป็นหล่อนที่ต้องพ่ายแพ้อย่างหมดท่า เพราะเมื่อมองดูเรือนกายอีกฝ่าย ดวงหน้าสวยหวานพลันหน้าแดงและอุ่นซ่าน...

“คุณโป๊...!!”

หล่อนว่าพร้อมชี้นิ้วอวบๆ ไปยังร่างกายสูงใหญ่ หน้าท้องเขาแบนราบ ช่วงขายาวมีกล้ามเนื้อ ตรงกลางลำตัวหนุ่มรูปงามไม่ได้เผยสัดส่วนลับๆ ให้เห็นเต็มสองตาก็จริง แต่กางเกงขาสั้นเนื้อผ้าบางที่เขาสวมไว้นั้นแทบปกปิดความแข็งขันของลูกผู้ชายไม่มิด

ตอนนี้หล่อนรู้แล้วว่า เด็กหนุ่มคนนั้น ฉีหยางซิ่ว เมื่อเติบใหญ่ เขางดงามราวเทพสวรรค์ ผิวขาวละเอียด สองแก้มแต้มสีแดงระเรื่อ

“โธ่...ตกใจอันใด เมื่อครู่เรายังอภิรมย์บนเตียง เหตุใดตอนนี้ถึงแสดงท่ารังเกียจข้าเพียงนั้น...ภรรยา”

“อร๊าย บ้าบอ! แก้มอุ่นนี่นะ ชะ ช่วยคุณอุ่นเตียง ถะ แถมเรายังเป็น เอ่อ...สามีภรรยากันด้วย”

หัวใจหญิงสาวเต้นโครมคราม ทั้งช็อกและขัดเขิน คนหล่ออะไร ขี้ตู่

เสียจริง

หนุ่มรูปงามถอนหายใจเสียงดังราวสิ่งที่เกิดขึ้นเขาต้องรับมืออยู่บ่อยครั้ง ภรรยาผู้นี้มีหลายสิ่งที่เขาต้องคอยปลอบขวัญ และอธิบายให้นางเข้าใจถึงสิ่งที่ลืมเลือน

“ข้ารู้ ในหัวเจ้าเลอะเลือนอยู่หลายส่วน แต่เรื่องนี้ถูกต้องตามกฎหมายบ้านเมืองจิ่นสือ และข้าสัญญากับฟ้าดินแล้วว่าจะเป็นสามีที่ซื่อสัตย์ตลอดไป ฉะนั้นโปรดรับรู้หัวใจของข้าดวงนี้เป็นของเจ้าแต่เพียงผู้เดียว...”

วีรินทร์อึ้งจัด ดวงตากลมโตของหล่อน มองผู้ชายตรงหน้าเสมือนเขาหลุดมาจากโลกอื่น ตั้งแต่เป็นสาวเต็มกาย ไม่เคยมีผู้ชายคนไหน ประกาศตัวเป็นสามีหล่อนมาก่อน

“เอาอย่างนี้ เดี๋ยวคุณสามี เอ่อ...ไปรอข้างนอกได้ไหม ภรรยาแสนสวยขอทำธุระส่วนตัวแป๊บนึง เสร็จแล้วจะรีบตามไปขึ้นเตียงอีกหน”

วีรินทร์หาข้ออ้าง เพื่อให้รอดพ้นจากช่วงเวลาชวนสยิว อย่างไร หล่อนก็เป็นผู้หญิง การเอาตัวรอดอย่างชาญฉลาดจากโจรบ้ากาม คือทางเลือกที่ดีที่สุด

“เอ่อ...หากเจ้าไม่ถือโกรธที่เมื่อครู่ข้าทำรุนแรงเกินไป ข้าก็ยินดีจะ...เอ่อ...ค่อยๆ มอบความสุขอันหอมหวานให้เจ้าอีกครา...ที่รัก” ปลายประโยคนั้นคือเสียงที่ทอดหวานชวนให้คล้อยตาม

หญิงสาวหน้าแดงจัด รู้สึกร้อนวูบวาบโดยเฉพาะบริเวณท้องน้อย ใครใช้ให้ผู้ชายงดงามคนนี้พูดจาสองแง่สองงาม และชวนเข้าหอ ระเริงรักบน

เตียงนอนอย่างเปิดเผย

“ข้ารู้ มันเป็นครั้งแรกของเจ้า ดังนั้น ข้าจะถนอมน้ำใจให้มาก เพื่อมอบความสุขให้เจ้ารับรู้ถึงความรักที่สามีคนนี้พึงมีต่อภรรยาแสนน่ารัก”

วีรินทร์หัวเราะกิ๊ก ถูกผู้ชายหยอดคำหวานไม่หยุดจึงยิ้มหน้าบาน ก่อนทำมือไล่ให้เขาออกไปจากห้องน้ำ

แต่พอคิดได้ว่าฉีหยางซิ่วโผล่ออกมาจากความฝันได้อย่างไรก็เกิดอาการหวาดกลัวจับจิต ถ้าหากเขาเป็นวิญญาณเฮี้ยนตามมาทวงภาพวาดลามกผืนนั้นคืนล่ะ นึกถึงแล้วขนก็ลุกซู่ทั้งสรรพางค์กาย

หญิงสาวตั้งสติ พยายามหาทางเอาตัวรอดอย่างเร่งรีบ และในวินาทีที่ก้าวผ่านกระจกเงาที่เป็นฝ้า หล่อนต้องหยุดกึก

หญิงสาวใช้มือเช็ดกระจกเงาที่เป็นฝ้าด้วยความร้อนรน เป็นวินาทีนั้นที่สาวอวบต้องกรี๊ดลั่น

ใบหน้าซีกซ้ายของหล่อนมีปานแดงแสนน่าเกลียดประทับอยู่ เงาที่สะท้อนในกระจกหาใช่วีรินทร์ที่หล่อนรู้จัก หากเป็นสตรีซึ่งมีรูปร่างผอมเพรียว หน้าอกหน้าใจก็มีอยู่น้อยนิด!

เสียงหวีดร้องของหล่อนดังก้องในห้องน้ำ ดังขึ้นพร้อมๆ เสียงทุ้มห้าวของชายหนุ่มที่ร้องเรียกหาคนรักของเขาด้วยความห่วงหา

“หงเซ่อ...!?!”