ตอนที่ 5 กลิ่นอายน่าเกรงขาม

ท่านปู่ถึงกับสตั้นไปหลายวิ ไป๋เสี่ยวโม่เป็นบุตรชายคนโตของผู้นำตระกูลไป๋และเป็นลูกชายคนเดียว แต่ทว่าท่านปู่เองก็เคยเจอกับเขาแล้วหลายคราเขาเป็นสุภาพบุรุษคนนึงก็ว่าได้ หรือจะมีลับลมคมในอันใดกัน

หลานสาวข้าเป็นเด็กดีเชื่อฟังผู้ใหญ่นิสัยมิก้าวร้าวแม้แต่น้อยเขาจะไปชอบคนอื่นเพราะเหตุใด อีกอย่างนั่นยังเป็นเพื่อนรักของเซียวเหออีกด้วย

ด้านนอกตอนปัจจุบัน

ลมที่โหมกระหน่ำ ท้องฟ้าที่ดำมืดได้จางจากไปทุกคนที่พบเจอกับเหตุการณ์ระทึกขวัญพากันแยกย้ายเก็บข้าวของที่ล้มละเนละนาดเพื่อเก็บกวาดเศษซากที่ถูกพัดปลิวไปตามที่ต่างๆ

ณ จวนตระกลูโม่

“เจ้าเห็นแสงสีทองปกคลุมไปทั่วจวนตระกูลหลี่หรือไม่”

“ขอรับ” เสี่ยวโม่อายุ18ปีขานรับ

“ต้องมีใครบรรลุขั้นราชา...ไม่แน่อาจเป็นขั้นสวรรคเป็นแน่” ไป๋หลีเฟิง ผู้นำตระกูลปัจจุบัน บิดาเสี่ยวโม่อายุ 43 ปี

“แสงนี้ส่องสว่างไปทางตระกูลหลี่ ข้าจักไปสืบดูเองขอรับ”

“เจ้าพาอันซูเสี่ยวไปด้วยเถิด นางมากินอยู่กับเจ้านานแล้วเดี๋ยวตระกลูหลี่จะสงสัย เจ้าต้องระวังให้มาก หากตระกูลหลี่เลื่อนขั้นเป็นราชาจริงล่ะก็ เจ้า! ต้องตัดใจจากอันซูเสี่ยวซ่ะ”

“ขอรับ ท่านพ่อข้ารู้อะไรควรมิควร นางเป็นเพียงทางผ่านสำหรับข้าเท่านั้นมิได้จริงจังกะไร” เสี่ยวโม่ตอบ

“เจ้าคิดได้ก็ดี ไปเถิด” หลีเฟิงโบกมือไล่บุตรชาย

ไป๋เสี่ยวโม่ การบ่มเพาะขั้นต้น ระดับแปรผัน

อันซูเสี่ยว การบ่มเพาะขั้นต้น ระดับแปรผัน

ณ หน้าประตูตระกลูหลี่

ผู้คนระแวกรอบข้างรวมตัวกันล้อมหน้าตระกูลหลี่เพราะอยากรู้ว่าด้านในเกิดอะไรขึ้นกันแน่ แต่หัวหน้าทหารก็กีดกันผู้คนไว้ทั้งหมดพร้อมกับพูดว่า

“ท่านผู้นำสั่งแล้ว ใครเข้ามาฆ่าไม่เว้น” โจห้าวจิ้งส่งเสียงดัง

ทำให้ฟูงชนได้แต่ยืนเฝ้ามองหน้าประตูเท่านั้น

ด้านในห้องบ่มเพาะ เมื่อเซียวเหอลืมตาขึ้นมาก็สงใสเหตุใดทุกคนถึงมาที่นี่กัน

“ไหนให้ข้าดูซิ!” ท่านอาจารย์ปู่ (โจอี้หาน) รีบก้าวเท้าเดินเข้าไปหานางทันที และจับชีพจรเพื่อตรวจเช็คการเลื่อนขั้น

“เป็นอย่างไรบ้าง” ท่านปู่ถามขึ้น (หลี่เหย้าหลาน)

“อืม... ระดับยุทธเบื้องต้น ขั้นแรก”

“เป็นไปไม่ได้ ไหนเจ้าลองให้ข้าดูพลังของเจ้าซิ!” ท่านพ่อกล่าว

เซียวเหอจึงปลดปล่อยพลังออร่าครั้งแรกของนางออกมาอย่างไม่เต็มใจนัก โดยใช้มือสองข้างรวมพลังตรงสะดือเพื่อปลดปล่อยออร่า

“......” ท่านปู่และทุกคนในห้องพูดไม่ออก หายใจติดขัดและกระอักเลือดออกมาทันทีพร้อมกับล้มทั้งยืน

เมื่อนางเห็นท่าทีทุกคนจึงหยุดปลดปล่อยพลังทันที

“ท่านพ่อ ท่านปู่ ทุกคนเกิดอะไรขึ้นกัน ข้าทำอะไรผิดอย่างงั้นรึ!” นางตกใจและเรียกทุกคนอย่างใจฝ่อ โจอี้หานเช็ดเลือดมุมปากพร้อมเดินพลังรักษาไปพร้อมกับทุกคน เมื่อเสร็จจึงมองไปที่เซียวเหอ

“พลังน่าเกรงขามยิ่งนัก เมื่อกี้เจ้าทำอันใดงั้นรึ!”

“ข้าแค่ปลดปล่อยพลังบางส่วนเท่านั้น” นางตอบพร้อมทำหน้าตารู้สึกผิด

“บางส่วนงั้นรึ ไม่ได้การล่ะ เจ้าเวลาอยู่นอกตระกูลจงอย่าได้ปลดปล่อยพลังให้ใครเห็นจงเจ็บซ่อนมันไว้ซ่ะ ข้าคิดว่านี่คือพลังระดับตำนานขั้นต้น อย่าได้ใช้มันแม้เจ้าจะโกรธเคืองใคร ไม่งั้นมันผู้นั้นอาจตายได้ในพริบตา” เมื่อท่านอาจารย์โจกล่าวจบจึงได้หันมาปรึกษากับทุกคนและได้คำตอบ

“ใช่แล้วเราควรปิดมันไว้ หากใครรู้เข้าว่านางมีพลังระดับตำนานที่แข็งแกร่งยิ่งกว่าพลังระดับสวรรคล่ะก็ ต้องมีผู้เข้าหานางเพื่อผลประโยชน์เป็นแน่” เมื่อทุกคนตกลงเสร็จจึงคิดวิธีที่จะเพิ่มระดับขั้นให้กับนาง ต่อไปนางคงต้องเป็นผู้นำตระกลูต่อจากหลี่ห่าวเทียน เพราะพลังที่ยิ่งใหญ่จะทำให้ได้รับการยอมรับ ด้วยพลังระดับของนางเพียงคนเดียวตอนนี้สามารถทำให้ตระกลูขึ้นเป็นอันดับหนึ่งได้เลย แต่เพื่อความปลอดภัยควรปกปิดมันไว้ และประกาศบอกคนรอบนอกว่าท่านปู่หลี่ได้เลื่อนระดับเป็นราชาแทน