ตอนที่ 3 ไม่พอใจ 1
“กลับมาแล้วค่ะ” ทันทีที่ก้าวขาเข้ามาในบ้าน ร่างบางตรงเข้าไปหาบิดามารดา ที่นั่งรอเธออยู่ที่ห้องรับแขก ก่อนจะหอมแก้มท่านทั้งสองแล้วยิ้มหวานให้ท่าน
“กลับมาเร็วจังล่ะลูก แม่คิดว่าจะถึงบ้านดึกกว่านี้” กานดา มารดาของหญิงสาวถามเสียงหวาน พร้อมกับยิ้มให้เธอ
“รถไม่ติดค่ะแม่ แล้วนี่ลุงชลิตยังไม่มาเหรอคะ”
“น่าจะอีกสักพักนะ อ้าว…..พูดถึงก็มาพอดีเลย”
หลังจากกานดาพูดจบ ชายวัยกลางคนก็เดินเข้ามาในบ้านของ ตามด้วยชายคนหนึ่งที่เธอคุ้นตา เธอมองเขาด้วยความแปลกใจ ในขณะที่ทำเพียงแค่มองสบตาเธอเงียบๆ
“สวัสดีค่ะคุณลุง” เธอยกมือพนมพร้อมกล่าวทักทายผู้ใหญ่ที่มาใหม่ด้วยรอยยิ้ม
“ไหนดูซิ เด็กหญิงตัวน้อยๆของลุงโตเป็นสาวแล้วหรือเนี่ย มาให้ลุงกอดหน่อยมา”
ชายวัยกลางคนที่มาใหม่ อ้าแขนรอรับหญิงสาวเข้าสู่อ้อมกอด ลลัลนายิ้มหวานด้วยความชอบใจก่อนจะโผไปกอดคุณลุงผู้ใจดีของเธอ ที่เมื่อสมัยเธอเด็กๆคุณลุงชลิตผู้ใจดีชอบแวะมารับเธอไปเที่ยว มีขนมมาฝากเธอเสมอเวลาที่คุณลุงมาหาคุณพ่อของเธอ
“เอาล่ะ คุณลุงคุณหลาน แสดงความคิดถึงกันพอละ แนะนำใครอีกคนด้วยสิ” ศรัญ บิดาของหญิงสาวพูดด้วยสีหน้ายิ้มกริ่มเบาๆ พร้อมกับพยักหน้าไปทางใครอีกคนที่ยืนอยู่ด้านหลัง
“เออใช่ หนูลัล หนูจำพี่นัทได้มั้ย ลูกชายลุงที่ชอบชวนหนูไปทานไอศกรีมกันไงลูก พี่เขากลับมาจากอังกฤษแล้วนะ” ลลัลนามองตามมือของคุณลุงชลิตของเธอ ที่ชี้ไปทางเจ้าของชื่อ ชายหนุ่มผู้มาใหม่ที่เธอเพิ่งพบเจอเขาเมื่อตอนกลางวัน
“สวัสดีค่ะ” เธอพนมมือไหว้ระดับอก ก่อนจะหันไปกอดคุณลุงชลิตผู้ใจดีของเธอต่อ
“ทักทายกันเสร็จแล้วเนอะ ไปทานข้าวกันดีกว่า” ศรัญกล่าวขัดจังหวะขึ้น ก่อนจะชวนทุกคนเดินไปยังห้องรับประทานอาหาร
“คุณลุงสบายดีมั้ยคะ ไม่เห็นมาหาลัลบ้างเลย” ลลัลนาพูดคุยออดอ้อนคุณลุงชลิตของเธอ พร้อมกับกอดแขนท่านระหว่างเดินไปห้องรับประทานอาหาร
“ลุงยุ่งๆเรื่องที่บริษัท อยู่ในช่วงเปลี่ยนตำแหน่งน่ะ ลุงเกษียณตัวเองแล้วให้นัทดูแลต่อ ลุงแก่แล้ว จะพักแล้ว จะได้มีเวลามาหาหนูลัลบ่อยๆไง” ชายวัยกลางคนตอบเอาใจลูกสาวของเพื่อนรักด้วยรอยยิ้ม
บรรยากาศบนโต๊ะอาหาร ผู้ใหญ่ทั้ง 3 คนต่างนั่งคุยกันอย่างออกรส ในขณะที่หญิงสาวหน้าหวานได้แต่นั่งทานข้าวเงียบๆพร้อมกับหลบสายตาของชายหนุ่มที่นั่งมองเธออย่างเปิดเผย
“หนูลัลเรียนใกล้จบหรือยัง”
“ปีสุดท้ายแล้วค่ะ”
“งั้นก็ดีสิ…”
หลังจากที่ลลัลนาตอบคำตอบชลิตไป เธอก็รู้สึกผิดสังเกตที่ผู้ใหญ่นั่งมองหน้ากันยิ้มๆ
“มีอะไรหรือเปล่าคะ” เธอถามออกมาด้วยความแปลกใจ
“จะได้จัดงานหมั้นไว้ก่อนไงจ๊ะ” กานดาตอบบุตรสาวยิ้มๆ
“งานหมั้นอะไรคะ ใครหมั้น” ลลัลนาถามมารดาออกไปงงๆ
“ก็หนูกับพี่นัทไง” มารดาของหญิงสาวตอบพร้อมกับสบตา
“นี่พวกนายไม่เคยบอกหนูลัลหรือ” ชลิตเอ่ยถามออกมา
“บอกอะไรคะ”
“ก็หนูกับนัทหมั้นกันตั้งแต่เกิดแล้วนะ” ชลิตตอบหญิงสาวรุ่นลูกออกไป น้ำเสียงใจดี
“คะ!!” ลลัลนาตกใจ ในขณะที่ ‘เขา’ ยังนั่งมองหน้าเธอเงียบๆ เธอเองก็ไม่รู้จะพูดอะไรเลยได้แต่นั่งรับประทานอาหารไปเงียบๆ พลางคิดในใจว่าเรื่องนี้ใครจะอธิบายให้เธอฟังได้บ้าง