ชายยากจนที่สมบูรณ์แบบ

ขณะที่พวกเขายืนเคียงข้างกัน เอมิเลียก็รับรู้ได้ถึงสายตาประหลาดใจมากมายที่จับจ้องมาที่เดมอน และมีแขกหลายคนซุบซิบกัน เธอพนันได้เลยว่าตอนนี้กระแสข่าวซุบซิบเปลี่ยนไปแล้ว

แต่ไม่ว่าข่าวซุบซิบจะเป็นไปในแง่ดีหรือไม่ เธอก็ไม่อยากสนใจ เธออยากรีบทำให้พิธีนี้จบไปอย่างรวดเร็ว

มันไม่ใช่งานแต่งงานในฝันของเธอ จินตนาการเกี่ยวกับงานแต่งงานของเธอมักจะเกี่ยวข้องกับผู้ชายที่เธอรักอย่างสุดซึ้ง ผู้ชายที่เธออยากใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ด้วย แต่ตอนนี้เธอถูกผูกมัดกับคนแปลกหน้าซึ่งเธอไม่รู้จักแม้แต่ชื่อ และชายที่เธอฝันว่าจะเดินไปตามทางไปด้วยกันจนแก่เฒ่า ตอนนี้เขายืนอยู่ข้างพี่สาวของเธอไปแล้ว

ถึงเวลาปลดปล่อยจินตนาการโง่ ๆ ของเธอเสียที ชีวิตของเธอไม่เคยเป็นเหมือนเทพนิยาย และดูเหมือนว่าคงจะไม่เกิดขึ้นกับเธอด้วย

สายตาของเอมิเลียหันกลับไปหาเจ้าบ่าวของเธอ โดยตั้งใจหลบสายตาของเขา ผู้ชายคนนี้หล่อเหลายิ่งกว่าโนอาร์เสียอีก เธอกำลังคิดว่า บางทีเจ้าบ่าวของเธอคนนี้อาจจะเข้ามาช่วยเยียวยาบาดแผลหัวใจของเธอก็ได้ แม้จะไม่ใช่แบบคนรัก แต่ก็อาจจะเป็นคนสนิทที่สามารถพูดคุยและปรึกษากันได้ เพราะยังไงก็ต้องอยู่บ้านหลังเดียวกัน เขาคงเป็นที่ปรึกษาและคอยให้กำลังใจเธอได้บ้าง

แต่เธอต้องส่ายหัวอีกครั้ง รูปลักษณ์ของเขาไม่ควรสำคัญกับเธอ หลังจากที่พ่อของเธอจ่ายค่ารักษาของโรสแล้ว เธอน่าจะมีความกังวลมากกว่า ว่าเขาจะขี้เมาและเจ้าชู้จริงหรือเปล่า เธออาจล้มเลิกการแต่งงานเพราะความรัก แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าเธอจะมีความสุขกับผู้ชายแบบนั้น

ขณะที่สายตาของเธอประเมินเขา เดมอนก็จับเข็มกลัดบนเสื้อสูทของเขา เธอขมวดคิ้วเล็กน้อยเมื่อรู้ว่าราคาของมันอยู่ที่เท่าไหร่ เข็มกลัดนั่นราคาประมาณสองล้านไม่ใช่เหรอ? เดมอนจะจ่ายได้อย่างไรหากเขาเป็นเพียงคนจนต่ำต้อยและเป็นคนเกียจคร้านที่ไม่มีงานทำ

เดมอนสังเกตเห็นช่วงเวลาที่เอมิเลียมองเข็มกลัดของเขาและขมวดคิ้ว เขามองลงไปที่เข็มกลัดอัญมณีราคาแพงและยิ้ม

"คุณชอบมันเหรอ? " เขาโน้มตัวเข้ามาใกล้หูของเธอ เขาลดเสียงลงและกระซิบว่า "จริง ๆ แล้วมันเป็นของปลอม ผมยืมมาจากเพื่อน" เขาบอก

เธอพยักหน้า “อ้อ มันดูเหมือนของจริงมาก” เธอพูด ดึงมือออกจากแขนของเขาแล้วก้าวเดินไป

เขามีความสุขที่คำโกหกเล็กๆ น้อยๆ ของเขาได้ผล ไม่เช่นนั้น เขาจะอธิบายได้อย่างไรว่าสวมเข็มกลัดมูลค่าสองล้านในขณะที่เขาพยายามทำตัวว่าเป็นคนจน แต่เขาก็สับสนเช่นกันเมื่อเจ้าสาวถอยห่างจากเขา ราวกับว่าจู่ๆ ก็อายในความใกล้ชิดของพวกเขา

เธอกำลังแสดงละครเหรอ? จากการเล่าลือที่เขาได้ยินมา ลูกสาวคนโตของตระกูลเคิร์ตเป็นผู้หญิงที่มีชื่อเสียงที่ไม่ค่อยดี ไม่เอาการเอางาน และยังมีเรื่องอื้อฉาวเกี่ยวกับผู้ชายมากมาย เขาคาดหวังว่าจะได้พบหญิงสาวผู้ยั่วยวนใจกล้าแบบนี้ แต่ดูเหมือนเจ้าสาวของเขาในตอนนี้ จะพยายามหลีกเลี่ยงการจ้องมองและการจู่โจมของเขา และตอนนี้เธอก็กำลังรักษาระยะห่างจากเขาด้วย

ก่อนที่เขาจะคิดหาวิธีที่ดึงหน้ากากของเธอ ผู้หญิงอีกคนที่ดูเหมือนว่าเธอจะตกหลุมเสน่ห์และรูปลักษณ์ของเขาก็ก้าวเข้ามาหา เขาคิดแบบนั้นจากสายตาของเธอที่มองมา

“สวัสดี เดมอน” เธอทักทายเขา ยิ้มมุมปาก "ฉันชื่อเทเรซ่า เป็นน้องสาวของเอมิเลีย และนี่คือโนอาร์ แฟนของฉัน" เธอแนะนำ แต่สายตานั้นยั่วยวนเขาไปแล้ว

เดมอนประเมินดูกิริยาและท่าทางของเทเรซ่า ปฏิกิริยาแบบนี้ เขาควรได้เห็นจากเจ้าสาวของเขาที่เป็นลูกสาวคนโตของตระกูลเคิร์ต ผู้หญิงที่มองเขาด้วยแววตาที่ปรารถนา ไม่ใช่คนที่เขินอาย หน้าแดงง่ายและหลบสายตาของเขาแบบนั้น มันช่างแตกต่างกับนิสัยและกิริยาของเทเรซ่ามาก

ทำไมเทเรซ่าถึงแสดงกิริยายั่วยวนแบบนี้? เธอไม่คิดไว้หน้าโนอาร์แฟนของเธอบ้างหรือยังไง

เดมอนเหลือบมองเจ้าสาวของเขา ก็พบว่าสีหน้าของเธอเปลี่ยนไป ท่าทางที่ลุกลี้ลุกลนของเธอหายไปแล้ว

ตอนนี้เธอกำลังทำเมินไม่สนใจโนอาร์กับเทเรซ่า เธอไม่ชอบพวกเขาเหรอ? เดม่อนคิดวิเคราะห์อยู่ในใจ

โนอาร์หันความสนใจไปที่เอมิเลียด้วยท่าทางหงุดหงิดเล็กน้อย "เอมิเลีย...เอ่อ คุณดูสวยจัง"

เดมอนสังเกตดูท่าทีของเอมิเลีย เขาเห็นว่าเธอกัดริมฝีปากแน่นและไม่ยอมพูดคุยกับโนอาร์ เธอไม่ได้สนใจและใส่ใจโนอาร์ เมื่อเห็นว่าเธอไม่สนใจเขา โนอาร์ก็เลยถอยกลับไปยืนอยู่ข้าง ๆ ของเทเรซ่าตามเดิม

“ฉันได้ยินมาว่าคุณไม่มีงานทำ ชุดที่คุณใส่มาในวันนี้คงจะเช่ามาแพงน่าดู แต่ไม่ต้องกังวล เพราะเรากำลังจะเป็นครอบครัวเดียวกันแล้ว แฟนของฉันสามารถหางานให้คุณทำที่บริษัทของเขาได้” เทเรซ่าบอกเขา ก่อนจะหันไปหาโนอาร์ “ใช่ไหมที่รัก?”

เอมิเลียขมวดคิ้วไม่พอใจกับความไร้ยางอายของพี่สาว เธอกล้าดียังไงมาพูดอะไรแบบนั้น? ทำไมถึงกล้าดูถูกคนอื่นแบบนั้น? หรือเพียงแค่อยากทำให้เธอขายหน้าเหรอ? เธอมองไปที่เดมอนกลัวว่าการกระทำและคำพูดของเทเรซ่าจะทำให้เขาขุ่นเคือง

เธอรู้สึกประหลาดใจที่เห็นเขายกปากขึ้นยิ้มเล็กน้อย โดยไม่มีท่าทีโกรธเคืองแต่อย่างใด อันที่จริงเขาดูสนุกมากกว่าที่ได้อยู่ในเกมนี้ และสิ่งที่ออกมาจากปากของเขาทำให้เอมิเลียประหลาดใจมากยิ่งขึ้น

“ขอบคุณสำหรับข้อเสนอ แต่ฉันอยากเป็นคนเกียจคร้านมากกว่าทำงานให้คุณ”

เทเรซ่าแทบหยุดหายใจ แหงนหน้าขึ้นไปในอากาศ "ความเย่อหยิ่งแบบนี้ไม่เหมาะกับคนยากจนแบบคุณนะ คุณวางแผนที่จะใช้ชีวิตด้วยเงินของพี่สาวฉันงั้นเหรอ? "

เอมิเลียก้าวไปข้างหน้าและเผชิญหน้ากับพี่สาวของเธอ “พอแล้ว เทเรซ่า เราขอเริ่มพิธีเดี่ยวนี้”

เทเรซ่าทำท่าเย้ยหยัน และถอยหลังกลับไปอย่าสีหน้า “ขอให้โชคดีกับคนยากจนของเธอก็แล้วกัน” เธอพูดขณะที่ลากโนอาร์เดินออกไปจากงาน

เอมิเลียมีความสุขที่เห็นพวกเขาจากไป เธอรู้สึกว่ามีความสุขมากขึ้น และไม่รู้สึกอึดอัดอีกเมื่อไม่มีพวกเขาทั้งสองอยู่ในงานด้วย

เมื่อเทเรซ่าไปแล้ว พิธีก็เริ่มขึ้นและดำเนินไปอย่างราบรื่น ไม่มีใครจากครอบครัวของมาร์เซล ปรากฏตัว แต่เอมิเลียคิดว่านั่นไม่ใช่ปัญหา สิ่งที่สำคัญคือข้อตกลงระหว่างสองตระกูลได้บรรลุผลสำเร็จแล้ว

หลังจากกล่าวคำอำลากับแขกของพวกเขาแล้ว ก็ถึงเวลาที่เดมอนจะพาเอมิเลียไปที่บ้านหลังใหม่ของพวกเขา