Chapter 3 ไข่หงส์เพลิง

Chapter 3 ไข่หงส์เพลิง

หนึ่งปีสวรรค์ผันผ่านรวดเร็วอย่างน่าใจหาย หิมะโปรยปรายจนป่าอู่ถงขาวโพลนสุดสายตา สัตว์น้อยใหญ่ต่างหลบลี้จำศีลเพื่อหลบภัยหนาวที่แสนยาวนาน

นางพญาหงส์ขาวกั่วหลงนอนกระสับกระส่ายอยู่บนเตียง แม้อากาศจะหนาวเหน็บทว่าใบหน้ากลับชื้นเหงื่อผุดเป็นเม็ดโตเกาะพราวไปตามใบหน้าหวานที่บัดนี้ซีดเซียวราวกับไร้เลือดฝาด

“อดทนไว้นะอาหลง เดี๋ยวท่านหมอก็มาแล้ว

ไฮ่หมิงกุมมือภรรยารักเอาไว้แม่นมั่น ใช้ผ้าเช็ดหน้าซับหยาดเหงื่อของนางที่ผุดพรายมากขึ้นจนเปียกโทรมกายด้วยความกังวล

“ละ...ลูก”

กั่วหลงหอบหายใจแรง มือเล็กยังคงกุมครรภ์ที่แบนราบเรียบหาใช่ครรภ์โย้กลมโตอย่างครรภ์ของมนุษย์ เวลาผ่านไปไม่ถึงชั่วจิบชาพลันไอร้อนในร่างของนางก็ทวีขึ้นจนยิ่งกระสับกระส่าย

“ละ...ลูกแม่”

นางพญาหงส์ขาวเม้มริมฝีปากเข้าหากันแน่น ก่อนจะผ่อนลมหายใจออกราวกับว่าความอึดอัดทรมานได้มลายหายไปสิ้น

พลันไข่ใบใหญ่สีแดงเพลิงก็ปรากฏขึ้นข้างกายกั่วหลง นางยื่นมือไปลูบไล้ไข่ใบนั้นด้วยความรักและความหวงแหน

“อะ...ออกมาแล้ว ลูกของเราออกมาแล้ว”

ไฮ่หมิงดีใจจนปล่อยโฮออกมาอย่างไม่อาจสะกดกลั้นความรู้สึกเอาไว้ได้อีกต่อไป เขาโอบกอดปลอบประโลมภรรยาก่อนจะเอื้อมมือไปลูบไข่ใบใหญ่อย่างแสนรัก

“ไม่ว่าเจ้าจะเป็นหญิงหรือชาย เจ้าคือดวงใจของพ่อและแม่”

กั่วหลงค่อยหยัดกายลุกขึ้นนั่งโดยมีสามีคอยประคอง นางอุ้มไข่ขนาดใหญ่มาวางบนตักแล้วก้มลงจุมพิตแผ่วเบา

“ลูกแม่เจ้าคงไม่รู้หรอกว่าท่านพ่อท่านแม่ของเจ้าผ่านเรื่องราวมามากมายเพียงใด กว่าพวกเราจะได้มาเป็นครอบครัวอยู่กันอย่างพร้อมหน้าพร้อมตาเช่นนี้”

ในน้ำเสียงที่เอื้อนเอ่ยนั้นเจือเสียงสะอื้นในอกอย่างเห็นได้ชัด หลังจากวันวิวาห์บนลานห้วงแห่งจันทราสิ้นสุดลง ด้วยฤทธิ์ของคำสาปแช่งทำให้นางหลับใหลไปกว่าสองฤดูกาล

ระหว่างที่นางหลับใหลนั้นภายในเผ่าหงส์วุ่นวาย นางถูกปลดออกจากตำแหน่งว่าที่ประมุขเผ่าหงส์ลงเพราะประพฤติตนไม่เหมาะสม บิดามารดาโกรธจนควันออกหู แต่ไม่อาจตัดขาดด้วยสภาพของนางนั้นบอบช้ำและแสนสาหัส ชีวิตคาบเกี่ยวอยู่ระหว่างความเป็นความตาย

ทางด้านไฮ่หมิงก็วิ่งไปทุกที่ที่คิดว่าจะสามารถลบล้างคำสาปของมหาเทพยวี่เหอได้ แต่จนแล้วจนรอดก็อับจนปัญญา แล้วคืนหนึ่งในช่วงฤดูใบไม้ผลิกั่วหลงก็ฟื้นขึ้นมาราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น

นางไม่ได้กระสับกระส่ายเพราะพิษรักที่มหาเทพยวี่เหอสาปแช่งไว้อย่างที่ใครนึกกลัว วันคืนผันผ่านจนกระทั่งครบกำหนดคลอดบุตรในท้อง ทุกอย่างก็ยังคบราบรื่นอย่างน่าอัศจรรย์ใจ

‘หรือว่าคำสาปจะไม่เป็นผล’

ข่าวการที่นางยังมีชีวิตอยู่ดังไปทั่วสวรรค์เก้าชั้นฟ้า ไม่ว่าจะเทพสูงศักดิ์หรือเหล่าเซียนทุกระดับชั้นต่างสนใจและวิเคราะห์ถึงเหตุการณ์นี้ไปต่างๆ นานา

ในขณะที่มหาเทพยวี่เหอกลับเร้นกายหายไปจากผู้คน ไม่มีใครรู้ว่ามหาเทพซ่อนตัวอยู่ที่ใด แต่ต่างคาดเดาได้ว่ามหาเทพอีกสามท่านน่าจะรู้ที่ซ่อนตัวของพี่ชายเป็นแน่ เพราะพี่น้องสี่มหาเทพนั้นสนิทสนมกลมเกลียวด้วยเกิดจากเทพปรารถนาและเติบโตมาพร้อมๆ กัน ร่ำเรียนวิชาจากสำนักเดียวกัน

“บางทีท่านมหาเทพอาจเมตตาข้าจึงไม่ได้ให้คำสาปสัมฤทธิผล”

กั่วหลงยิ้มน้อยๆ มองไข่หงส์ใบใหญ่บนตักด้วยความรักของมารดาที่มีต่อบุตรอย่างล้นเปี่ยม ในขณะที่ในดวงตาของไฮ่หมิงแอบซ่อนความกลัดกลุ้มเอาไว้อย่างมิดชิด

ทุกอย่างเรียบง่ายเกินไป ทั้งที่แรงสาปแช่งในครั้งนั้นทำให้ภรรยาสาวหลับใหลไปถึงสองฤดูกาลแท้ๆ เขายอมรับว่ากำลังหวาดกลัวและไม่ไว้ใจมหาเทพยวี่เหอ คนพูดน้อยเวลาโกรธนั้นราวกับพายุ และไม่ใช่พายุที่จะยอมสงบโดยง่ายเช่นนี้แน่

“หลงเอ๋อร์เจ้าคลอดแล้วหรือ”

บิดามารดาและเหล่าบรรดาญาติมิตรต่างเปิดประตูเดินเข้ามาแสดงความยินดีเมื่อได้ยินว่านางพญาหงส์ขาวได้คลอดไข่หงส์ซึ่งเป็นทายาทหงส์ชนชั้นปกครอง

“นะ...นั่นมันหงส์เพลิง”

ผู้เป็นประมุขเผ่าหงส์ถึงกับหนวดกระดิก ใบหน้าชรายิ้มกว้างถลาเข้าไปประคองไข่หงส์สีแดงเพลิงเอาไว้ด้วยความยินดี กว่าหลายแสนปีแล้วที่ไม่มีหงส์เพลิงอุบัติขึ้นบนสามพิภพ

“นับว่าเป็นเรื่องน่ายินดีเหลือเกิน”

“ประกาศข่าวดีออกไปให้ทั่ว ว่าเวลานี้มีดวงจิตที่มีบุญญาธิการได้ถือกำเนิดขึ้น ณ เผ่าหงส์ ไม่ว่านางจะเป็นชายหรือหญิง ข้าจะให้นางเป็นผู้นำเผ่าหงส์ต่อจากข้า”

พูดพลางหัวเราะร่าด้วยความดีใจ ลูบไล้ไข่หงส์สีแดงเพลิงด้วยความปลื้มปีติ ลืมความขุ่นเคืองที่มีต่อบุตรสาวและบุตรเขยไปเสียสิ้น เผ่าหงส์กลับมาครึกครื้นคลาคล่ำไปด้วยแขกเหรื่อที่ล้วนนำของขวัญมาแสดงความยินดีต่อการถือกำเนิดของว่าที่ประมุขเผ่าหงส์กันอย่างเนืองแน่น

ความยินดีที่พร้อมจะเฉลิมฉลองหากไข่หงส์เพลิงกะเทาะเปลือกออกมาเป็นเด็กทารก ทว่าวันคืนผันผ่านวันแล้ววันเล่าไข่หงส์กลับไม่ยอมกะเทาะเปลือก มิหนำซ้ำสีแดงเพลิงของไข่กลับค่อยๆ ซีดหมอง

“ท่านหมอช่วยตรวจดูหน่อยเถอะว่าลูกข้าเป็นอย่างไรบ้าง เหตุใดกว่าครึ่งปีแล้วลูกจึงไม่ยอมกะเทาะเปลือกไข่ออกมาเสียที”

กั่วหลงกลัดกลุ้มร้อนใจจนอยู่ไม่สุข ไข่หงส์ใบอื่นๆ ใช้เวลาฟักตัวเพียงแค่สามวันเจ็ดวัน แต่ไข่หงส์เพลิงกลับใช้เวลากว่าครึ่งปี อีกทั้งยังทำท่าเหมือนจะกลายเป็นไข่เน่าฝ่อไร้ตัวอ่อนไปเสียดื้อๆ อีกด้วย

“ข้าตรวจอย่างสุดความสามารถแล้ว แต่ว่าจนปัญญาเกินกว่าที่ข้าจะวินิจฉัยรักษาได้ รู้เพียงแต่ว่าสัญญาณชีพภายในไข่ของนางเหลือน้อยเต็มทีแล้ว”

“ไม่จริง! ข้าไม่ยอมให้ลูกข้าเป็นอะไรไปโดยเด็ดขาด”

กั่วหลงและไฮ่หมิงดั้นด้นตามหาหมอที่เก่งที่สุดจากทุกเผ่า อีกทั้งยังเหาะขึ้นไปบนพิภพเทพเพื่อขอให้องค์เทียนจวินโปรดประทานแพทย์หลวงที่ดีที่สุดลงมาช่วยรักษาแต่ก็ไร้วี่แวว

จนกระทั่งมีหมอหนุ่มเผ่ามังกรฟ้าคนหนึ่งขออาสาตรวจดูอาการของไข่หงส์เพลิง กั่วหลงไร้สิ้นหนทางจึงยอมให้หมอหนุ่มฝึกหัดผู้นี้ลองตรวจอาการดูอย่างเสียไม่ได้

“นางเป็นเด็กหญิงขอรับ และนางกำลังจะสิ้นใจเพราะพิษรักและคำสาปแช่งที่ร้ายแรงมาก หากนางไม่ได้รับการบรรเทาจากคำสาป นางอาจจะต้องเสียชีวิตภายในสามวันขอรับ”

คำวินิจฉัยของหมอหนุ่มแห่งเผ่ามังกรฟ้าทำให้สองสามีเผ่าหงส์ถึงกับล้มทั้งยืน หยาดน้ำตาไหลรินเป็นสายแทบจะหลั่งลงเป็นเลือดทาลงบนแผ่นดิน

“คำสาปแช่งนั้นมิได้ตกอยู่บนตัวข้า แต่ส่งต่อไปยังบุตรสาวของข้างั้นหรือ ไม่นะ! ช่างไม่ยุติธรรม!”