ตอนที่ 2
“ขอดูดหน่อยนะ”
พูดจบแล้วแฟรงค์ก็ครอบริมฝีปากลงบนเม็ดหัวนมน้อยๆ เขาอ้าปากออกกว้าง เพื่อจะครอบให้ลึกลงไปถึงวงป้านสีเนื้อ จากนั้นก็ดูดดึงด้วยแรงกระหาย
จ๊วบๆ… ปลายถันของหญิงสายผลุบหายเข้าไปในอุ้งปากของเขา
“อู้ววว… ”
ซูซานพรูลมหายใจออกมาด้วยความรู้สึกเสียวกระสัน เขาดูดแรงจนยอดอกของเธอขยับยกขึ้นเป็นตุ่มไต ชุ่มไปด้วยน้ำลายลื่นๆ ของชายหนุ่ม
แฟรงค์คว้านลิ้นวนเลียสลับไปมาระหว่างหัวนมทั้งสองข้างของเธอ มือน้อยๆ ของซูซานไขว่คว้าหาที่ยึดเกาะพัลวัน พอเจอเข้ากับกอหญ้าแห้ง ก็ขยุ้มขยำจนหลุดขาดติดมือด้วยความลืมตัว
‘โดนดูดนม… เป็นอย่างนี้นี่เองหรอกหรือ’
ใบหน้าของหญิงสาวบิดเบะด้วยความรัญจวนจัด เพิ่งได้รู้ก็คราวนี้ว่าการที่หัวนมโดนริมฝีปากร้อนๆ ของผู้ชายดูดเลียนั้นช่างให้ความรู้สึกแตกต่างจากการสัมผัสตัวเองอย่างสิ้นเชิง
แฟรงค์ใช้ทั้งปากและลิ้นจูบเลียเบาๆ ไล่เรื่อยลงมาถึงหน้าท้องแบนราบ ก่อนจะย้ำปลายลิ้นลงไปในร่องสะดือสวย วนเลียอยู่ครู่สั้นๆ หากก็นานพอจะทำให้หน้าท้องของซูซานบิดเกร็งไปหมด
“จะ… จะทำอะไร”
ซูซานถามเสียงสั่น เอื้อมมือมารั้งบ่าเขาไว้ ขณะที่แฟรงค์พยายามเลิกชายกระโปรงของเธอขึ้นไปกองเอาไว้เหนือหน้าท้อง
“เดี๋ยวก็รู้…”
จากนั้นชายหนุ่มก็งุดหน้าเชยชมสิ่งสงวนของเธอโดยไม่บอกไม่กล่าวให้เจ้าตัวรู้ล่วงหน้า
จ๊วบ… เสียงอันเกิดจากริมฝีปากและปลายลิ้นปาดเลียกลีบเนื้อสีชมพูสด เหมือนกลีบส้มโออวบๆ ประกบกันแล้วอัดแน่นเอาไว้ระหว่างง่ามขา
“สะ.. สะ.. เสียว”
หญิงสาวสะดุ้งเฮือก แฟรงค์ดูดเลียรุนแรงจนเกิดเสียงจ๊วบจั๊บดังเป็นจังหวะต่อเนื่องยาวนาน ประสานไปกับเสียงหอบหายใจแรงของซูซาน สีหน้าทรมานปานจะขาดใจตายคาลิ้นของชายหนุ่มเสียให้ได้
“อร่อยเหลือเกิน… ทั้งสวยทั้งสด”
แฟรงค์ละล่ำละลัก สูดหายใจฟืดฟาด ฝังจมูกลงไปในกลีบเนื้อสาวด้วยความหิวกระหาย หญิงสาวนึกในใจว่าแน่ละสิ เพราะนี่คือครั้งแรกของเธอ
แฟรงค์เคยมีประสบการณ์ทางเพศกับผู้หญิงมาเยอะก็จริง แต่เขายอมรับว่ายังไม่เคยเห็นของใครน่าเลียกินเหมือนของซูซานที่กระตุ้นให้เขาย้ำแยงปลายลิ้น กระแทกทิ่มลงไปในร่องเนื้อสาวเป็นจังหวะด้วยความหลงใหล
“อูยยย… เสียว”
ดวงตาของหญิงสาวเบิกโพลงไปด้วยความรู้สึก ไม่นานนักแอ่งเนื้อน้อยๆ ตรงหน้าของชายหนุ่มก็แฉะฉ่ำไปด้วยน้ำคาวสวาทที่คัดหลั่งออกมาจากหลืบเนื้อสีชมพูสดที่แฟรงค์กำลังก้มหน้าก้มตาช้อนสะโพกขึ้นยกซดเสียงดังจ๊วบๆ อย่างคลั่งไคล้ใหลหลง
“อู้ววว… ไม่ไหวแล้ว”
หญิงสาวนึกในใจว่าจะเลียอีกนานไหม… ใจจะขาด เสี้ยวอึดใจต่อมาแผ่นหลังของซูซานก็แอ่นหยัดขึ้นจากพื้น ทรวงอกขยับยกเป็นตุ่มใตขึ้นด้วยความดื่มด่ำ กระสัญรัญจวนไปกับเรียวลิ้นร้อนๆ ที่ตั้งเป็นลำแข็งแรง พร้อมกระแทกทิ่มลงไปในกลีบเนื้อสาวซ้ำๆ เสียงดัง แจ่ะๆ จั๊บๆ เหมือนแมวกำลังกินน้ำไม่มีผิด
แฟรงค์ตาวาว สิ่งสงวนของซูซานหยาดเยิ้มไปหมดแล้ว ธรรมชาติของร่างกายได้เตรียมความพร้อมเพื่อจะดำเนินไปสู่ขั้นตอนของการสอดใส่ในอีกอึดใจข้างหน้า
เห็นดังนั้นชายหนุ่มก็ชันกายขึ้นจากร่างระทดระทวยของหญิงสาว ขยับห่างออกมาถอดกางเกงลนลาน
เสี้ยวอึดใจต่อมาเขาก็เปลือยเปล่า เนื้อตัวล่อนจ้อนอยู่ต่อหน้าหญิงสาวที่ทอดสายตามองดูเขาด้วยอาการตกตะลึง
ซูซานหัวใจเต้นระรัว สายจดจ้องอยู่กับความเคลื่อนไหวตรงหน้า เมื่อเหลือบไปเห็นแก่นกายของแฟรงค์ซึ่งกำลังผงาดกล้าเต็มที่ ตั้งเป็นลำอยู่ระหว่างหน้าขาของเขา สีของเนื้อดุ้นนั้นขาวอวบดุจเดียวกับสีผิวของเขา ขนาดพอๆ กับกล้วยหอมที่แก่จัด
“มาสิ… ”
แฟรงค์แอนหลังราบลงไปกับเนินดินซึ่งปกคลุมเอาไว้ด้วยต้นหญ้าอ่อนนุ่ม แก่นกายผงาดกล้า ตั้งขึ้นเป็นลำชูชัน ซูซานค่อยๆ คลานเข้าไปคุกเข่าอยู่ระหว่างขาทั้งสองข้างของเขาที่กางออกจากกันอย่างรู้จังหวะ
“ฉันไม่เคย… ”
ซูซานส่ายหน้า แววตากล้าๆ กลัวๆ กับสิ่งที่เห็น
“เคยกินกล้วยหอมมั้ย… แบบนั้นแหละ ดูดๆ เลียๆ ลองดูนะ รับรองว่าจะชอบ”
เขาประเหลาะประโลมอย่างมีจริต ซูซานยกมือขึ้นกรีดช่อผมสีทองอร่ามที่ร่วงลงมาบดบังเสี้ยวหน้าสะสวย แล้วก้มลงจัดการกับแก่นกายของแฟรงค์ด้วยท่าทางเคอะเขินอย่างเห็นได้ชัด
ปลายลิ้นน้อยๆ เริ่มทำความรู้จักกับส่วนปลายซึ่งมีรูปทรงคล้ายดอกเห็ด ปลายลิ้นอุ่นๆ ช้อนเลียลงมาตามส่วนปลายซึ่งปริ่มไปด้วยเม็ดน้ำหยาดเยิ้ม
จะยากอะไร? หญิงสาวนึกในใจ แล้วปาดปลายลิ้นเลียไปรอบๆ รอยหยักของส่วนปลายซึ่งเป็นสีชมพูจัด เนื่องจากแฟรงค์เป็นผู้ชายที่ผิวขาวมาก เธอพยายามกล้ำกลืนจนข้ามผ่านกลิ่นคาวและรสชาติเค็มประเล่มไปได้ จากนั้นก็เริ่มชินกับแท่งเนื้อที่กำอยู่ในมือ ของเธอ
ซูซานค่อยๆ ประทับริมฝีปากแล้วรูดลงไปช้าๆ ทำเอา
แฟรงค์พริ้มตาด้วยความเสียวซ่านกับบทเรียนแรกที่ซูซานทำได้ดีเยี่ยมเกินคาด
ซูซานงุดหน้าอยู่กับดุ้นเนื้อสีขาวอวบของเขาอยู่นานเป็นครู่ จากนั้นแฟรงค์ก็ลุกขึ้นนั่ง จัดท่าทางให้ซูซานเป็นฝ่ายลงไปนอนหงาย สลับกัน เพราะเขาอยากจะสอดใส่เข้าไปในตัวเธอจนทนไม่ไหว
“ไม่เอานะ… ไหนว่าแค่ภายนอก”
ซูซานรีบท้วง เมื่อเขาง้างเข่าทั้งสองข้างของเธอออกจากกัน มือข้างหนึ่งของเขากำลังจับดุ้นเนื้อชูชัน จดจ่อลงมาที่ร่องเนื้อซึ่งแฉะฉ่ำไปด้วยน้ำหล่อลื่นของซูซาน
ทว่าในเสี้ยวนาทีที่เขากำลังจะดันพรวดเข้าไปอยู่รอมร่อ เสียงเรียกที่ดังลั่นมาจากทุ่งข้าวโพดหลังทุ่งหญ้าก็ดังขึ้นขัดจังหวะเสียก่อน
“ซูซาน… อยู่แถวนี้หรือเปล่า”
เป็นเสียงของแมรี่นั่นเอง เธอขี่รถม้าออกมาตามน้องสาว เมื่อเห็นว่าขณะนั้นเป็นเวลาใกล้ค่ำเต็มที
“เวรเอ๊ย… ”