ตอนที่ 4

เธอปล่อยร่างสูงเป็นอิสระ ก้าวห่างออกมาเล็กน้อย ใช้มือกวาดเอกสารบนโต๊ะทำงานเพื่อนจนตกหล่นกระจัดกระจายกับพื้น เอนกายนอนลงบนนั้น ใช้แขนเท้าไว้แล้วส่งสายตาเชิญชวนอีกฝ่าย

“พี่วิน... สาพอใช้ได้สำหรับพี่ไหมคะ”

ริมฝีปากชายหนุ่มกัดแน่น สติสัมปชัญญะขาดผึ่งกระโจนเข้าหาร่างบนโต๊ะ มือใหญ่กระชากบิกินี่ท่อนบนจนขาดติดมือ เผยให้เห็นทรวงอกอวบอิ่มล่อตา ยอดบัวงามถูกสติ๊กเกอร์สตอเบอรี่ปิดทับไว้เพื่อกันไม่ให้มันเผยต่อสายตาแขก ซึ่งไม่ได้จ่ายเงิน

ทรวงงามถูกบีบเค้น ปากหนาขมเม้มจนยอดแข็งชูชัน ก่อนใช้ลิ้นดุนดันจนสติ๊กเกอร์หลุดออก เผยให้เห็นเม็ดบัวกำลังท้าทายให้เขาฉกชิม กวินทรไม่รอช้าอ้าปากดูดเม้มขบก่อนใช้เรียวลิ้นกระหวัดวนจนมันเปียกชุ่ม

“อ่า... พี่วินขา...” นาริสาครางเสียงกระเส่า มือสอดแทรกเส้นผม รั้งศีรษะเขาให้เข้าหาตนเอง

ลิ้นร้อนลากไล้ตามเอวคอดกิ่ว แล้วตวัดล้อมรอบสะดือ ร่างอวบอิ่มบิดเร้าด้วยความเสียวซ่าน มือใหญ่ขับขอบบิกินี่ปลดเชือกรัดออกเผยให้เห็นกลีบดอกไม้ที่ชวนหมู่ภมรให้เชยชม

กวินทรไม่รอช้า จับเรียวขาแยกออกเพื่อชื่นชม ดวงตาทอประกาย ก้มลงสูดความหอมเลือดในกายฉีดพล่าน ดอกไม้กำลังรอให้เขาฉกชิมว่ามันหอมหวานอย่างที่ใจปรารถนาหรือเปล่า ปลายลิ้นแตะริมขอบร่างบนโต๊ะสะดุ้งเฮือก

“พี่วิน...อ๊ะ อา...” ริมฝีปากกัดแน่น อารมณ์หวามไหวในอกยิ่งรุกหนัก

“สา... พี่ขอเถอะนะ สาน่ากินเหลือเกิน” กวินทรบอกเสียงแหบพร่า ตัวตนกำลังตั้งตระหง่านและมันเหมือนจะระเบิดอยู่ในไม่ช้า

“พี่วินอยากทำอะไรก็ทำเถอะค่ะ”

เมื่อได้รับความยินยอมจากสาวเจ้า หนุ่มร้อนรักเลยใช้ลิ้นลากไล้หยอกล้อกับเกสรดอกไม้ จนเจ้าของมันบิดเร้าหอบโยน มือบางแทรกเรือนผมดึงรั้งให้เขาเชยชมดอกไม้ไม่ห่างหาย กลีบดอกถูกแยกออก น้ำหวานกำลังทะลักทะลายออกมา กวินทรตวัดดื่มกินราวกับกระหาย เมื่อเห็นเธอพรั่งพร้อมชายหนุ่มไม่รอช้า รีบปลดเสื้อผ้าติดกายออก เผยให้เห็นตัวตนเด่นตระหง่าน

“สา... ทำให้พี่บ้างสิครับ” เขาบอกเสียงพร่า ความต้องการแทบล้นออกมาแล้ว

นาริสาลุกจากโต๊ะทำงานเพื่อ ย่อกายลงใช้มือลูกคลำตัวตนของเขา ก่อนแลบลิ้นออกมา เงยมองชายหนุ่มแล้วก้มลงอีกครั้ง ปลายลิ้นแตะส่วนที่กำลังเบ่งบานมันเต้นตุบๆ เพราะต้องการปลดปล่อย

“อืม...” เสียงครางเผยออกมา กวินทรกำลังรอ ให้เธอทำมากกว่านี้

คนทำยกยิ้มแล้วดูดกลืนตัวตนของเขาเข้าเต็มที่ ใบหน้าชายหนุ่มแหงนหงาย ความเสียวซ่านแผ่ทั่วร่าง ก่อนจับศีรษะสาวเจ้าแล้วรั้งเข้าออกจนเธอแทบสำลัก กวินทรไม่อาจทนได้ปลดปล่อยน้ำรักออกมาจนเต็มใบหน้าของหญิงสาว

“พี่วิน... สาเลอะหมดแล้วนะคะ วันนี้ต้องทำงานต่ออีก” หญิงสาวบ่น

แต่ชายหนุ่มไม่ตอบ เพราะไม่กี่นาทีตัวตนกลับแข็งขืนขึ้นอีก เขารั้งร่างบางให้นอนราบบนโต๊ะ จับเรียวขายกขึ้นแล้วแยกออก ก่อนใช้มือข้างหนึ่งจับตัวตนถูกไถกลีบดอกไม้ แล้วกดมันลงไปจนจมลึกอยู่ในช่องธารา

“อ๊ะ!” คนบนโต๊ะร้อง ก่อนเหลือบมองเขาซึ่งกำลังขยับสะโพกอย่างเชื่องช้า

ริมฝีปากอวบอิ่มเริมเม้มสนิท

“อื้อ! ซี๊ด... พี่วิน สารักพี่วินนะคะ” นาริสาสารภาพความรู้สึกออกไป ขณะที่กำลังร่วมรักกับแฟนเพื่อน

กวินทรไม่ได้สนใจเสียง เพราะเวลานี้ความต้องการเข้าครอบงำ สะโพกหนาขยับเคลื่อนไหวเร็วขึ้นและแรงขึ้นจนคนใต้ร่างร้องครวญครางไม่เป็นภาษา

ตับ! ตับ! ตับ!

เสียงเนื้อเสียดสี เสียงโต๊ะทำงานครูดกับพื้นยังคงดังต่อเนื่อง ก่อนประตูห้องจะเปิดออก