ตอนที่ 3

คนถูกกระทำรวบรวมพลัง ดันเขาออกห่าง ก่อนง้างมือฟาดไปเต็มแรง

เพียะ!

ใบหน้าคนถูกตบจนหันทันที คลำประตูเปิดออกแล้ววิ่งหนีอย่างไม่คิดชีวิต มือบางยกปาดน้ำตาตลอดเส้นทาง ความรักทำให้เธอตาบอด พี่วินไม่ใช่คนดีอีกแล้ว

คนถูกตบซบหน้ากับพวงมาลัย สองมือทุบลงบนนั้นด้วยความหงุดหงิด เดือดดาลที่ตัวเองเผลอทำร้ายแฟนสาวลงไป เขาน่าจะหักห้ามใจมากกว่านี้ ตัดสินใจขับรถออกจากคอนโด วันนี้ช่างโชคร้ายเสียจริง คิดว่าคงได้หวานชื่นดันต้องกลืนก้อนขมๆ ลงคอแทน

ไม่รู้จะหันไปทางใด เลยจอดรถเทียบร้านดาร์กมูน ก้าวเข้าสู่ด้านใน จนพบเข้ากับเพื่อนสาวของแฟน นาริสายิ้มกว้างเข้ามาทักทาย

“พี่วินมาทำอะไรเหรอคะ” เธอถามเสียงหวาน ขยับใกล้เขาเพราะเสียงดังในผับ

“เอ่อ... พี่จะมาถามสา ว่าเจอรินบ้างไหม” เขาอ้ำอึ้ง ยิ่งมองเห็นร่องอกของคู่สนทนาทำเอาใจสั่น

คนถูกถามขมวดคิ้วบางยกมือป้องปาก กวักมือให้เขาเอียงหูมาใกล้ๆ ชายหนุ่มทำตามความต้องการ นาริสากระตุกยิ้มมุมปาก

“ไม่เจอเลยค่ะ” ลมหายใจอุ่นร้อนถูกพ่นใส่ ขนในกายกวินทรลุกชัน ผละออกห่างเพื่อนแฟนเล็กน้อย

“ไม่เป็นไรครับ” เขาหันหลังคิดเดินออกมา ทว่าท่อนแขนกลับถูกรั้งไว้ พาแฟนเพื่อนเดินขึ้นชั้นบน เป็นห้องทำงานของญรินดา

“คุยกันที่นี่ดีกว่าค่ะพี่วิน เสียงข้างล่างดัง”

กวินทรสับสน เกรงว่าผู้อื่นมาเห็นคงไม่ดีเท่าใดนัก

“ขอโทษนะครับที่พี่มารบกวนสา ถ้าไม่เห็นรินก็ไม่เป็นไร พี่ไปตามหารินที่อื่นก็ได้ครับ” กวินทรพยายามเลี่ยงออกมา

“เดี๋ยวสิคะพี่วิน เป็นอะไรหรือเปล่า ทะเลาะกับรินหรือคะ!” นาริสารีบดักคอ

แววตาคนถูกถามหม่นลง นาริสาคิดว่าตนเดาถูกทางแล้ว จับท่อนแขนแฟนเพื่อนแล้วพามานั่งลงบนเก้าอี้

“นั่งพักก่อนค่ะ เดี๋ยวสาจะโทรหารินให้ พี่วินรอตรงนี้นะคะ”

“ครับ” เขาตอบรับแล้วพยักหน้าช้าๆ

ร่างเย้ายวนเดินออกมานอกห้องทำงาน ก่อนตรงไปยังบาร์ด้านล่าง สั่งบาร์เทนเดอร์ให้ชงเหล้า ยกขึ้นมาด้านบนสองแก้ว ก่อนเข้าห้องเธอวางถาดในมือ แล้วหยิบยาจากเสื้อในออกมาใส่มันลงในแก้ว ยานี้เธอใช้มันเป็นประจำเพื่อประสิทธิภาพในการทำงาน มันช่วยให้ได้รับทิปเยอะกว่าเดิม

ประตูห้องทำงานของผับเปิดออก กวินทรชะงักจ้องมองสีหน้าแปลกใจ เมื่อเห็นถาดแก้วเหล้าสองแก้ววางอยู่

“ดื่มกับสาหน่อยค่ะ สาโทรหารินแล้ว อีกสักพักรินจะมาที่นี่” นาริสาโกหกคำโต “พี่วินต้องตอบแทนสาด้วยการดื่มด้วยกันสักแก้วนะคะ”

“รินจะมาที่นี่เหรอครับ” สีหน้าชายหนุ่มเต็มไปด้วยความยินดี

“ใช่ค่ะ”

เขาคว้ามือบางมาแล้วกุมไว้อย่างไม่เจตนา “ขอบคุณมากนะสา ขอบคุณที่ช่วยพี่”

คนถูกกุมมือยิ้มเขิน “ไม่เป็นไรค่ะ สายินดี”

กวินทรปล่อยมือเพื่อนแฟน เธอส่งแก้วเหล้าให้ เขารับมาแล้วกระดกดื่ม รอยยิ้มฉาบฉายทั่วใบหน้า นาริสาต้องมองลำคอซึ่งกระตุกขึ้นเมื่อน้ำสีอำพันไหลลงไป

“เดี๋ยวสาขอตัวเข้าห้องน้ำสักครู่นะคะ” เธอบอกแล้วเดินเลี่ยงออกมา

ร่างเย้ายวนรีบตรงไปยังล็อกเกอร์ หยิบมือถือตัวเองออกมาพร้อมส่งข้อความไปหาญรินดา

ริน... มาหาสาที่ออฟฟิศผับได้ไหม สาเมามากกลับบ้านไม่ไหว รินช่วยมารับสาหน่อยนะจ๊ะ

ส่งข้อความเสร็จเธอเดินกลับเข้าไปในห้องทำงานอีกครั้ง สองเท้าชะงักสบสายตาของชายหนุ่มซึ่งกำลังยืนมองมา แววตาฉ่ำหวาน ผิวแก้มกำลังแดงขึ้นทุกขณะ หัวใจกวินทรเต้นหนัก เมื่อเห็นเรือนร่างเย้ายวนภายใต้ชุดบิกินี่สีแดงสด เขาอยากกระชากเธอเสียเดี๋ยวนี้

“เป็นอะไรไปหรือเปล่าคะพี่วิน” นาริสาเอ่ยถาม แล้วยิ้มยั่ว สองเท้าค่อยๆ ก้าวเข้ามาหา ก่อนยกมือทาบแผงอกกว้าง

“สา... พี่รู้สึกไม่ค่อยดี” ร่างกายมันร้อนรุ่มไปหมด แล้วยิ่งตอนนี้นาริสาเข้าใกล้ เขาแทบอยากกระชากเธอมานอนใต้ร่างเสียเดี๋ยวนี้