ทำงานวันแรก

"นายครับ ห้องประชุมพร้อมแล้วครับ ..."ฟุโดบอกผู้เป็นนาย หลังจากที่คนของเขารายงานมาว่า เตรียมห้องประชุมพร้อมแล้ว และคณะกรรมการมาพร้อมกันหมดแล้ว

วันนี้เป็นวันจันทร์ที่ฮานะมาทำงานวันแรก ในตำแหน่งผู้บริหารของบริษัท ภักดิภูมิเมที กรุ๊ป 

"ครับ ..."ฮานะพยักหน้ารับคำเสียงเรียบ ก่อนที่เขาจะลุกขึ้นยืนพร้อมกับขยับเสื้อตัวนอกให้เข้าที่ด้วยท่าทางที่สง่างาม แล้วเดินตามหลังฟุโดออกไป

แกร๊ก

"เชิญครับนาย ..."อาเอมิเปิดประตูให้นาย ทันทีที่นายเดินมาถึงหน้าห้องประชุม

"ฮานะพร้อมนะลูก ..."ช่อฟ้าเดินมาถึงพอดี เธอถามพร้อมกับยิ้มให้ลูกสะใภ้อย่างให้กำลังใจ

"พร้อมครับคุณแม่ เราเข้าห้องประชุมกันเถอะครับ ..."ฮานะหลบให้ช่อฟ้าเข้าก่อน ก่อนที่เขาจะเดินตามเข้าไป

"เชิญนั่งครับคุณแม่ ..."พอเข้าห้องมา ฮานะก็เลื่อนเก้าอี้ตัวที่ใกล้กับหัวโต๊ะให้ช่อฟ้านั่ง ก่อนที่เขาจะนั่งลง หลังจากที่ฟุโดเลื่อนเก้าอี้ประจำตำแหน่งของท่านประธานบริษัทให้เขานั่งอีกที

"ขอโทษนะครับ ..."ยศพลพูดขึ้นเสียงดัง หลังจากที่ฮานะนั่งลงที่เก้าอี้ของท่านประธานเรียบร้อยแล้ว ยศพลคือพี่ชายแท้ๆของพ่อสิงโต

"เชิญครับ ..."ฮานะเอ่ยอนุญาตขึ้นด้วยใบหน้าที่เรียบเฉย

"ในห้องประชุม ควรจะมีแค่ผู้ถือหุ้น หรือพนักงานที่เกี่ยวข้องไม่ใช่เหรอครับ ผมไม่ทราบว่าคนเหล่านี้เป็นใครครับ ..."ยศพลถามขึ้นด้วยนํ้าเสียงที่ไม่พอใจ โดยที่สายตาของเขา มองไปที่บอดี้การ์ดทั้งสี่คนของฮานะ ก่อนที่เขาจะมาหยุดมองหน้าฮานะนิ่งเพื่อรอคำตอบ 

"ผมจะตอบคำถามที่คุณรู้อยู่แล้วนะครับ คนเหล่านี้เป็นคนของผมเอง พวกเขาเป็นเลขาส่วนตัวของผม ..."ฮานะสบตากับยศพลอย่างรู้ทัน ก่อนที่เขาจะตอบคำถามของยศพลพร้อมกับส่งยิ้มที่มุมปากไปให้ด้วย 

"สี่คน ? ..."กรภัคน้องชายแท้ๆของพ่อสิงโตถามขึ้นด้วยนํ้าเสียงที่เหวี่ยงเล็กน้อย

"ครับ...สี่คน เราเริ่มประชุมกันเลยไหมครับ หรือว่าใครยังมีปัญหาอะไรอีกครับ ..."ฮานะมองหน้าทุกคนรอบโต๊ะนิ่งแล้วถามขึ้น

"ไม่มีครับ > ไม่มีค่ะ ..."ทุกคนที่เหลืออ้อมแอ้มตอบพร้อมกัน และไม่มีใครกล้าสบตากับท่านประธานคนใหม่

"ถ้างั้น...ผมขอเปิดการประชุมเลยนะครับ ..."ฮานะพูดพร้อมกับลุกขึ้นยืนโดยมีอาเอมิเลื่อนเก้าอี้ออกให้เขา

"ผมฮานะ ภักดิภูมิเมที ทุกคนอาจจะรู้จักผมแล้ว ในฐานะที่ผมเป็นคู่รักและแต่งงานกับคุณสิงโต แต่ในฐานะที่เป็นประธานของบริษัท ภักดิภูมิเมที กรุ๊ป บางคนอาจจะยังไม่รู้จัก ผมขอฝากเนื้อฝากตัวกับทุกคนด้วยนะครับ ..."ฮานะพูดพร้อมกับมองหน้าทุกคนไปรอบโต๊ะ ก่อนที่เขาจะมาหยุดที่ยศพลกับกรภัค เขาก้มหัวให้ทั้งคู่เป็นการทักทายอย่างเป็นทางการ

"ผมไม่ต้อนรับคนที่วิปริตผิดเพศขึ้นมาเป็นผู้บริหาร ใครเห็นด้วยกับผมยกมือขึ้นครับ ..."กรภัคยกมือขึ้นพร้อมกับมองไปรอบๆโต๊ะ

"กรภัค...ไม่เอาน่า เขาก็แค่ผิดปกติทางเพศเอง ฮ่าๆ ..."ยศพลพูดพร้อมกับหัวเราะขึ้นเสียงดัง

"มีใครที่เห็นด้วยกับคุณกรภัคแล้วก็คุณยศพลไหมครับ ..."ฮานะถามขึ้นเสียงนุ่มพร้อมกับมองไปรอบๆโต๊ะอย่างอารมณ์ดี

"ฮ่าๆคุณฮานะ...ผมไม่ได้ว่าอะไรนะ ถึงคุณจะวิปริตผิดเพศ ผมก็ต้องยอมรับคุณอยู่แล้ว เพราะถึงยังไง คุณก็เป็นหลานสะใภ้ของผม จริงไหม...คุณหญิงช่อฟ้า ..."ยศพลสบตากับช่อฟ้าด้วยสายตาที่รู้ทัน ที่ช่อฟ้าแก้เกมส์ด้วยวิธีนี้ ทั้งที่เขากำลังจะได้ขึ้นเป็นผู้บริหารอยู่แล้ว ในขณะที่ช่อฟ้านั่งเงียบเพราะฮานะจับมือของเธอเอาไว้ที่ใต้โต๊ะ ไม่ให้เธอตอบโต้อะไร

"ขอบคุณนะครับ "คุณลุงยศพล"ที่ยอมรับผม งั้นคุณลุงก็ทำงานให้มีความสุข ภายใต้การบริหารงานของผมนะครับ ..."ฮานะลุกขึ้นยืน ก่อนที่เขาจะก้มหัวให้ยศพลเป็นการขอบคุณพร้อมกับยิ้มหวานให้

"ผมว่าเราเริ่มประชุมกันเถอะครับ คุณพ่อ ..."ศตพร(ศะตะพร)ลูกชายคนเดียวของยศพลพูดขึ้น เขาเหลือบตามองไปที่ฮานะด้วยสายตาที่ไม่พอใจ เพราะคำพูดของฮานะ ไม่ให้เกียรติพ่อของเขาเลย

"ผมขอเริ่มการประชุมเลยนะครับ ผมขอถามท่านประธานว่า ที่ทางการจะเข้ามาตรวจสอบ เรื่องตึกให้เช่าที่ถูกสร้างไม่ได้มาตรฐานเมื่อยี่สิบปีก่อน และกำลังจะถูกทุบทิ้ง แล้วสร้างใหม่ แต่คนที่เช่าอยู่เขาไม่ยอมย้ายออก แถมยังประท้วงอีก ท่านประธานจะแก้ปัญหานี้ยังไงครับ ..."กรภัคมองหน้าท่านประธานคนใหม่แล้วถามขึ้นด้วยนํ้าเสียงที่จริงจัง ทั้งที่เขาแอบอมยิ้มอยู่อย่างสะใจ เพราะปัญหานี้เรื้อรังจนทำให้ท่านประธานหรือพี่ชายคนรองของเขาเครียดจนล้มป่วยและเสียชีวิตในที่สุด

"เรื่องนี้คือเรื่องที่ทำให้คุณพ่อเครียดจนถึงขนาดไม่สบายหนักและเสียชีวิตไปใช่ไหมครับ คุณกรภัค ..."ฮานะไม่ได้ตอบคำถามของกรภัค แต่เขาถามกลับไปพร้อมกับมองหน้ายศพลไปด้วย

"ผมถามคุณ ไม่ใช่ให้คุณมาถามผม ..."กรภัคพูดขึ้นด้วยนํ้าเสียงที่ไม่พอใจ

"ก่อนที่ผมจะตอบคุณ ผมก็ต้องรู้ที่มาก่อนสิครับ ..."ฮานะหันไปยิ้มให้กรภัคแล้วพูดขึ้น

"เป็นถึงประธานบริษัท เรื่องแค่นี้ก็ไม่รู้และถ้าแก้ไขปัญหาเรื่องนี้ไม่ได้ ก็ออกไปเถอะครับ ..."ศตพรพูดพร้อมกับยิ้มเยาะไปด้วย

"คุณศตพร คงจะเข้าใจอะไรผิดแล้วมั้งครับ ทุกอย่างต้องมีการเรียนรู้ ไม่ใช่เกิดมาก็รู้เลย ที่ผมถามเพราะผมอยากรู้ว่า พวกคุณพร้อมแค่ไหน ที่จะให้เจ้าหน้าที่เข้ามาตรวจสอบบริษัทของเรา คุณพ่อ...ไม่ใช่สิ ท่านประธานคนเดิม ท่านเครียดเรื่องที่บริษัทจะโดนทางการตรวจสอบย้อนหลัง โครงสร้างของตึกของบริษัททั้งหมด ทั้งใหม่และเก่า ซึ่งผมไม่ได้มีปัญหาอะไรอยู่แล้ว ผมพร้อมที่จะให้ทางการเข้ามาตรวจสอบทุกเรื่อง โดยเฉพาะเรื่องคนที่เซ็นอนุมัติให้ตึกหลังที่กำลังมีปัญหาอยู่ผ่าน ถึงมันจะผ่านมาแล้วยี่สิบปีกว่า แต่เอกสารของเราก็ยังมีอยู่ และตรวจสอบได้ไม่ยากเลย ว่าใครเป็นคนเซ็นอนุมัติงบประมาณการก่อสร้างตึกนั้น จริงไหมครับคุณยศพล ..."ฮานะหันไปมองหน้ายศพลนิ่งเพื่อรอคำตอบ

"เรื่องนี้ผม..ไม่มั่นใจ เพราะว่ามันก็ผ่านมานานแล้วถึงยี่สิบปี ..."ยศพลตอบด้วยนํ้าเสียงที่ไม่มั่นใจ

"คุณยศพล...เป็นถึงรองประธานตอบว่าไม่มั่นใจ แล้วพนักงานจะตอบอะไรได้ครับ หือ...ผมว่า ..."

"ท่านประธานตอบแค่ในส่วนของตัวเองดีกว่าไหมครับ ว่าจะแก้ไขปัญหานี้ยังไง ทำไมต้องถามโน่นนี่นั่นให้มันมากเรื่องด้วย ..."กรภัคถามแทรกขึ้นเพื่อเปลี่ยนเรื่อง เมื่อเขาเห็นว่าพี่ชายของเขากำลังโดนต้อนให้จนมุมอยู่

"ทำไมผมรู้สึกว่า คุณกรภัคกำลังจะเปลี่ยนประเด็นครับ ทั้งที่ผมก็กำลังหาทางออกร่วมกัน กับท่านรองประธาน ผู้ที่มีประสบการณ์มาตั้งแต่เริ่มก่อตั้งบริษัทนี้ ..."ฮานะเลิกคิ้วขึ้นแล้วถามพร้อมกับมองหน้ากรภัคด้วยสายตาที่รู้ทัน

"ถึงรู้ว่าใครเป็นคนเซ็น แต่ประธานบริษัทก็ต้องรับผิดชอบอยู่ดี ..."ศตพรพูดขึ้น

"แน่นอนอยู่แล้วครับ ในฐานะที่เป็นประธานบริษัทต้องรับผิดชอบอยู่แล้ว ท่านประธานคนเดิม ท่านห่วงพนักงานจนลืมไปว่า ท่านไม่ใช่คนเซ็นอนุมัติตึกนั้น และคนที่จะต้องรับผิดชอบเต็มๆคือคนที่ตรวจสอบและเซ็นให้ผ่าน เอกสารของจริงทั้งหมด อาจจะถูกทำลายไปหมดแล้ว จากคนที่ตั้งใจเซ็นให้ผ่าน คุณยศพลว่าไหมครับ ..."ฮานะหันไปสบตากับยศพล

"ทำไมคุณต้องมองผม เหมือนผมเป็นคนเซ็นด้วยล่ะ ..."ยศพลถามด้วยนํ้าเสียงที่ไม่พอใจ

"เมื่อยี่สิบห้าปีก่อน ตอนที่ตั้งบริษัทใหม่ๆ บริษัทยังไม่ได้ใหญ่โตขนาดนี้ แล้วคนที่จะมีอำนาจในการเซ็นอนุมัติงบประมาณในการก่อสร้าง มีแค่ท่านประธานกับรองประธาน ..."ฮานะมองหน้ายศพลนิ่ง

"นี่ท่านประธานกำลังกล่าวหา ว่าพ่อของผมเป็นคนที่ผิดและต้องรับผิดชอบอย่างงั้นเหรอ ..."ศตพรถามขึ้นด้วยนํ้าเสียงที่ไม่พอใจ

"ในเมื่อคุณศตพรถามมาแบบนี้ ในฐานะที่คุณยศพลเป็นรองประธาน คุณยศพลเห็นว่าเป็นยังไงครับ ...."ฮานะหันไปถามยศพลพร้อมกับยิ้มที่มุมปากไปด้วย

"ฮานะ !! คุณกำลังกล่าวหาผมอยู่นะ คุณจะให้ผมรับผิดชอบคนเดียวใช่ไหม ..."ยศพลถามขึ้นเสียงดัง อย่างคนที่ควบคุมสติของตัวเองไม่ทัน เพราะโดนฮานะถามมาแบบนี้ เขาคิดคำตอบไม่ทัน เขาหันไปมองหน้าลูกชายด้วยสายตาที่ไม่พอใจ ที่เปิดทางให้ฮานะโยนคำถามนี้มาให้เขา

"ถ้าท่านประธานคนเดิมเป็นคนเซ็น และเอกสารฉบับนั้นเป็นของจริง มันจะยังอยู่ที่เดิม ..."ฮานะพูดขึ้นเสียงเรียบพร้อมกับยิ้มที่มุมปากเล็กน้อย ในขณะที่ช่อฟ้าบีบมือของเขากลับเบาๆที่ใต้โต๊ะ

"คุณพูดอย่างนี้ เหมือนจะโยนความผิดทั้งหมดให้กับพี่ยศพล ..."กรภัคพูดขึ้นด้วยนํ้าเสียงที่ไม่พอใจ

"การประชุมวันนี้ มีการอัดคลิปเก็บเอาไว้ ทั้งภาพและเสียงชัดเจน คุณสามารถดูย้อนหลังได้ หลังจากที่จบการประชุมแล้ว มีสักคำไหมที่ผมว่าอะไรคุณลุงยศพล มีแต่พวกคุณที่พยายามให้เป็นแบบนั้น ..."ฮานะสบตากับกรภัคพร้อมกับยิ้มให้เล็กน้อย

"มึง !! ..."กรภัคกัดฟันพูดคนเดียวด้วยความโมโห ฮานะไม่ธรรมดาเลย ไม่ใช่แค่มาเฟียที่มีแค่คนติดตามอย่างเดียว 

"เอาเป็นว่า ผมยอมให้ทางการเข้ามาตรวจสอบทุกซอกทุกมุมของบริษัท พร้อมกับจ้างบริษัทข้างนอกมาตรวจสอบบัญชีย้อนหลังตั้งแต่เริ่มก่อตั้งบริษัทนี้มา ..."ฮานะพูดขึ้นด้วยนํ้าเสียงที่เด็ดขาด

"ไม่ได้นะ !! คุณฮานะเห็นผมเป็นหัวหลักหัวตอหรือไง ผมอยู่บริษัทนี้มาตั้งแต่เริ่มสร้างตัว คุณไม่คิดจะถามผมหรือเอาเข้ามาถามในที่ประชุมก่อนเหรอ คุณจะข้ามขั้นตอนแบบนี้ไม่ได้ ..."ยศพลลุกขึ้นยืนแล้วตะคอกฮานะเสียงดังลั่นห้องประชุม

"ห้องเอกสารสำคัญและแผนกบัญชี คนของผมจะเฝ้าอยู่ตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง คุณบริสุทธิ์อยู่แล้วจะต้องกลัวอะไร ทุกอย่างจะถูกเปิดเผยอย่างชัดเจน จะไม่มีการปิดบังใดๆ ในฐานะที่ผมเป็นประธานบริษัท ผมตัดสินใจไปแล้วและบริษัทที่รับตรวจสอบบัญชี เริ่มเข้ามาทำงานแล้ว หลังจากที่เราเริ่มการประชุมกันหนึ่งชั่วโมง ..."ฮานะพูดขึ้นเสียงเรียบโดยที่ไม่ได้สนใจท่าทางที่ไม่พอใจของยศพลเลย

"เพิ่งจะเข้ามาทำงานวันแรกนะ มันจะไม่ข้ามหน้าข้ามตาไปหน่อยเหรอ ..."กรภัคถามขึ้นเสียงดังไม่ต่างจากพี่ชายคนโตของเขาเลย

"คุณกรภัคเองไม่ใช่เหรอครับ ที่อยากรู้ว่าผมจะแก้ปัญหานี้ยังไง ในฐานะที่ผมเป็นประธานบริษัท ก็นี่ไงครับ ผมก็ทำแล้วไง จะไม่ชมผมหน่อยเหรอครับ ..."ฮานะถามพร้อมกับยกยิ้มมุมปากนิดๆ

"ผมขอตัว !! ..."ยศพลพูดขึ้นอย่างอารมณ์เสีย ก่อนที่เขาจะเดินออกไป

"ไปไม่ได้ครับ ..."ฟุโดยืนดักหน้ายศพลเอาไว้ 

"ฟุโด...ปล่อยท่านรองประธานไป ท่านอาจจะไปเข้าห้องนํ้าก็ได้ ..."ฮานะสั่งฟุโดขึ้นเสียงดุ เขาสบตากับฟุโดอย่างรู้กัน

"เชิญครับ ..."ฟุโดหลบให้ยศพลตามคำสั่งอย่างรวดเร็ว

"อย่าให้มันเกินไปนะ ฮานะ !! ..."ยศพลเดินกลับมาที่โต๊ะประชุมแล้วตะคอกฮานะด้วยความโมโห เพราะสิ่งที่ฮานะทำ มันคือการไม่ให้เกียรติเขา ในฐานะที่เป็นรองประธานบริษัทหรือในฐานะที่เป็นลุงเลย

"อย่าเพิ่งโมโหไปสิครับ เดี๋ยวจะเครียดแล้วจะป่วยหนักเอาได้ ..."ฮานะสบตากับยศพลนิ่ง ในขณะที่พนักงานและคณะกรรมการคนอื่นๆมองหน้ากันไปมาอย่างไม่รู้จะวางตัวกันยังไงดี พวกเขาไม่คิดว่า ท่านประธานคนใหม่ที่มาทำงานวันแรก จะกล้าทำกับท่านรองประธานที่อยู่ที่นี่ ตั้งแต่เริ่มก่อตั้งบริษัทมาโดยที่ไม่กลัวอะไรเลย 

"ฮานะ !! จะพูดอะไรให้มันรู้จักเด็กรู้จักผู้ใหญ่บ้าง ..."กรภัคลุกขึ้นยืนแล้วต่อว่าฮานะด้วยความโมโห ในขณะที่พี่ชายคนโตของเขาเดินออกจากห้องประชุมไปด้วยความโมโหจนหน้าแดง

"วันนี้จบการประชุมแค่นี้ครับ เชิญทุกคนกลับไปทำงานได้เลยครับ ..."ฮานะมองหน้าทุกคนรอบโต๊ะแล้วสั่งขึ้นเสียงเรียบ โดยที่เขาไม่ได้สนใจกรภัคเลย

"แล้วเราจะได้เห็นดีกัน ..."กรภัคกัดฟันพูดคนเดียวด้วยความโมโห ก่อนที่เขาจะเดินออกจากห้องประชุมไป

"ไม่จบแค่นี้แน่ ..."ศตพรมองหน้าฮานะแล้วพึมพำคนเดียวเบาๆด้วยความแค้น ก่อนที่เขาจะเดินออกจากห้องประชุมไป

"ฮานะ...แม่ว่า ..."

"ไม่ต้องกลัวครับ ผมพร้อมที่จะรับมือกับพวกเขา คุณพ่อตายยังไง คนพวกนี้จะทรมานกว่าร้อยเท่าพันเท่า ..."ฮานะพูดแทรกขึ้น ก่อนที่ช่อฟ้าจะพูดจบ เพราะเขาเห็นความกังวลใจในสีหน้าของช่อฟ้าแล้ว