กูต้องระวังตัวแล้ว

"สร่างเมาเลยกู พอกันที !! แยกย้ายเว้ย วันนี้กูขอคุยกับมันก่อน จะได้จบๆ แม่ง !! ..."สิงโตบอกเพื่อนด้วยนํ้าเสียงที่หงุดหงิด ก่อนที่เขาจะเดินตรงไปหาฮานะ ที่นั่งมองเขานิ่งอยู่โดยที่ไม่มีอาการของคนเมาหลงเหลืออยู่เลย

ส่วนเพื่อนๆของสิงโตก็รีบสลายตัวไปในพริบตา เพราะรัศมีของเมียเพื่อนมันชวนให้พวกเขาขนลุกแปลกๆ

"เฮ้อ !! จะเอายังไงก็ว่ามา ..."สิงโตเดินไปนั่งที่โซฟาข้างๆฮานะ ก่อนที่เขาจะพูดด้วยนํ้าเสียงที่รำคาญและเบื่อหน่าย

"กลับไปคุยกันที่คอนโด ..."ฮานะพูดขึ้นเสียงเรียบ ทันทีที่พูดจบเขาก็ลุกขึ้นยืน แล้วเดินออกไปเลย โดยไม่สนใจว่าสิงโตจะตามเขามาไหม เพราะถึงยังไง ก็มีลูกน้องของเขาคอยประกบสิงโตอยู่ไม่ห่าง

"จะนิ่งไปไหนวะ ..."สิงโตกลอกตามองบนอย่างเบื่อหน่าย ก่อนที่เขาจะเดินตามฮานะไปอย่างเลี่ยงไม่ได้ เพราะถ้าไม่ตามไป บอดี้การ์ดของฮานะที่ตอนนี้มีอยู่สี่คน ยืนมองเขานิ่งอยู่ เขาเลยต้องตามฮานะไป แล้วก็จะได้คุยให้มันจบๆไป

.....

"คุณมีอะไรจะพูดกับผม...เชิญ ..."ฮานะพูดขึ้นเสียงเรียบ หลังจากที่เขากับสิงโตมาถึงคอนโดของเขาแล้ว และตอนนี้เขากับสิงโตก็นั่งตรงข้ามกันที่โซฟากลางห้องนั่งเล่น

"กูกับมึง...ถึงจะแต่งงานกันแล้ว แต่มึงก็รู้ว่าเราแต่งงานกันเพราะอะไร ทำไมมึงต้องมาวุ่นวายกับเรื่องส่วนตัวของกูด้วย กูอยากนอนกับใครก็ไม่เห็นจะเกี่ยวกับมึงเลย มึงกับแม่กูตกลงอะไรกันไว้ ก็ไปคุยกันเอง ทำไมมึงต้องมายุ่งกับเรื่องของกูด้วย ..."สิงโตพูดขึ้นด้วยนํ้าเสียงที่ไม่พอใจ

"ไม่ว่าจะแต่งงานด้วยเหตุผลอะไร ก็ขึ้นชื่อว่าแต่งงานแล้ว คุณไม่มีสิทธ์ไปนอนกับใครทั้งนั้น ผมไม่ชอบคนที่สำส่อน ..."ฮานะพูดขึ้นเสียงเรียบโดยที่ไม่ได้มองหน้าที่ไม่พอใจของสิงโตเลย

"สำส่อนแล้วไง ? กูต้องนอนกับมึงงั้นเหรอ !! ..."สิงโตตะคอกฮานะเสียงดังด้วยความไม่พอใจ ในห้องมีแค่เขากับฮานะสองคน บอดี้การ์ดของฮานะรออยู่ข้างนอก

"แล้วคุณคิดว่า คนที่แต่งงานแล้วต้องนอนกับใครล่ะ ..."ฮานะถามขึ้นเสียงเรียบ เขานั่งนิ่งไม่ไหวติง

"โห๊ะ !! มึงจะให้กูนอนกับมึงที่เป็นผู้ชายด้วยกันเนี่ยอ่ะนะ กูไม่ได้เหยียดเพศ แต่เรื่องแบบนี้ มันเป็นความชอบส่วนบุคคล ใครจะนอนกับผู้ชาย กูไม่เคยยุ่ง เพราะมันไม่ใช่เรื่องของกู แต่นี่มันเรื่องของกูโดยตรง มึงก็เป็นผู้ชายเหมือนกัน มึงก็รู้ว่าผู้ชายมีความต้องการเรื่องบนเตียงแค่ไหน ..."สิงโตพูดกับฮานะด้วยความโมโห จนหน้าของเขาแดงไปหมด

"คุณรู้แค่ว่า ผมไม่อนุญาตให้คุณไปนอนกับใคร ในระหว่างที่คุณจดทะเบียนสมรสกับผมอยู่ ..."ฮานะพูดขึ้นเสียงเรียบเรื่อยโดยที่ไม่ได้แสดงอารมณ์อะไรออกมา 

"มึงจะบังคับให้กูนอนกับมึงให้ได้ใช่ไหม มึงอย่าฝันไปเลย กูยอมนอนที่โซฟาหรือนอนที่พื้นดีกว่านอนกับมึงอีก ..."สิงโตตะคอกใส่หน้าฮานะที่นั่งนิ่งอยู่ ก่อนที่เขาจะเดินเข้าห้องนอนไป เขาไม่เคยมาที่นี่เลย แต่เขาก็พอจะเดาได้ว่าห้องไหนเป็นห้องนอน

พอเข้าห้องนอนมา สิงโตก็อาบนํ้าเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วหอบเอาผ้าห่มกับหมอนไปนอนที่โซฟามุมห้อง ผ้าห่มกับหมอน เขาค้นดูในตู้ และมันก็มีสำรองเอาไว้หลายชุดอยู่ เขาก็เลยเลือกเอามาหนึ่งชุด ส่วนเสื้อผ้าของเขา ถูกจัดเอาไว้อย่างเรียบร้อยอยู่ที่ตู้ในห้องแต่งตัว ซึ่งเขาก็ไม่รู้ว่าใครเป็นคนจัด

"คุณจะนอนที่โซฟาใช่ไหม ..."ฮานะถามสิงโตที่นอนเล่นมือถืออยู่ในเวลาตีสองกว่า ในขณะที่เขากำลังเช็ดผมอยู่

"คิดว่ากูจะนอนกับมึงเหรอ หึ...ฝันไปเถอะ ..."สิงโตเหลือบตามองไปที่ฮานะแล้วพูดขึ้น ก่อนที่เขาจะวางมือถือไว้ที่โต๊ะแล้วเขาก็เอาผ้าห่มขึ้นมาคลุมโปง เพราะเขาไม่อยากเห็นหน้าลูกสะใภ้คนโปรดของแม่

"มันเมื่อยนะครับ ผมแบ่งเตียงให้คุณนอนครึ่งหนึ่งก็ได้นะ ..."ฮานะพูดแกล้งคนที่นอนเอาผ้าห่มคลุมโปงอยู่

"มึงหวังอะไรอยู่หรือเปล่าเนี่ย มึงอย่ามาข่มขืนกูนะ กูไม่น่าใส่บ็อกเซอร์แค่ตัวเดียวนอนเลย กูน่าจะใส่กางเกงยีนส์นอน พลาดแล้วกู ..."ไม่พูดเปล่า สิงโตเอาผ้าห่มห่อตัวของเขาเอาไว้แน่น โดยที่เขายังคลุมโปงอยู่

"เอาที่คุณสบายใจเถอะครับ ..."ฮานะพูดพร้อมกับส่ายหน้าไปด้วย ก่อนที่เขาจะปิดไฟแล้วขึ้นไปนอนบนเตียง

"อื้อ...ดื่มเยอะไปหน่อย ปวดฉี่ว่ะ...แม่ง !! กี่โมงแล้ววะเนี่ย ตีสี่แล้วเหรอวะ ..."สิงโตเอื้อมมือไปควานหามือถือโดยที่ไม่ได้ลืมตาเลย พอเขาเจอมือถือแล้ว เขาก็ลืมตาขึ้นมาดูเวลาทั้งที่สติยังไม่เต็มร้อยด้วยซํ้า ก่อนที่เขาจะเดินงัวเงียเข้าห้องนํ้าไปทั้งที่ลืมตายังไม่เต็มที่

พอเขาทำธุระส่วนตัวเสร็จ เขาก็งัวเงียออกมาจากห้องนํ้า เขาล้มตัวลงนอนที่เตียงด้วยความเคยชินและหลับไปทันทีในเวลาอันรวดเร็ว

"หือ...? กูมานอนบนเตียงได้ยังไงวะ ตัวมันก็เล็กกว่ากูตั้งเยอะ มันยังอุ้มกูมานอนที่เตียงได้อีกเหรอวะ หรือว่ามันให้บอดี้การ์ดของมันมาอุ้มกูขึ้นมานอนบนเตียงวะ ไม่ได้การแล้ว กูต้องระวังตัวแล้ว ไม่งั้นโดนมันกินแน่ๆ ..."สิงโตพึมพำอยู่คนเดียวเบาๆในเวลาเกือบจะเที่ยงวัน โดยที่เขาก็ไม่ได้สนใจว่าฮานะอยู่ไหน และเขาก็ไม่คิดจะสนใจด้วย

สิงโตลุกขึ้นไปอาบนํ้าอย่างรวดเร็ว เพราะว่าท้องของเขามันร้องเรียกหาอาหาร พออาบนํ้าเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จ เขาก็เดินออกไปนอกห้อง

แกร๊ก

"คุณสิงโต จะรับอาหารกลางวันเลยไหมครับ ..."ฟุโดถามขึ้นทันทีที่เขาเห็นสิงโตเปิดประตูออกมา

"อาหารกลางวันเหรอ อาหารเช้ากูยังไม่ได้กินเลย เออๆตั้งโต๊ะเลย มีอะไรกินก็เอามากิน ..."สิงโตพูดขึ้นอย่างตัดรำคาญ

"ครับ ..."ฟุโดพยักหน้ารับคำ ก่อนที่เขาจะเดินเข้าไปในครัว

"ตกลงว่ามึงเป็นบอดี้การ์ดหรือแม่บ้านวะ ..."สิงโตเดินตามฟุโดเข้ามาในครัว แล้วเขาเห็นฟุโดกำลังอุ่นอาหารให้เขาอยู่ เขาก็เลยแกล้งถามด้วยความหมั่นไส้ เมื่อนึกถึงสิ่งที่ฟุโดขัดขวางความสุขของเขามาเป็นอาทิตย์แล้ว

"ผมแค่อุ่นครับ อาหารพวกนี้ นายเป็นคนทำเองทั้งหมด แล้ววันนี้ก็เป็นวันสุดท้ายที่ผมกับอาเอมิจะตามคุณสิงโต พรุ่งนี้จะเป็น ไดกิกับชินะมาแทน ..."ฟุโดพูดพร้อมกับตักอาหารใส่จานไปด้วย

"ทำไมอ่ะ เออๆอยากทำอะไรก็ทำ เพราะกูก็ไม่ได้อยากให้มาตามกูอยู่แล้ว จะมาตามกูทำไม ..."สิงโตพูดขึ้นอย่างไม่ใส่ใจ

"ผมจะกลับไปดูแลนายครับ เพราะวันจันทร์ที่จะถึงนี้ นายจะเข้าไปบริหารงานให้กับบริษัทของพ่อคุณสิงโต ..."ฟุโดตอบคำถามที่ไม่อยากจะรู้ของสิงโตพร้อมกับเหลือบตามองหน้าของสิงโตไปด้วย

"แล้วที่ติดตามอยู่สี่คนไม่พอเหรอ จะตามอะไรกันนักหนา นายของมึงไปเผาบ้านของใครวะ ทำไมต้องมีบอดี้การ์ดเยอะขนาดนั้นด้วย ..."สิงโตถามขึ้นอย่างอดสงสัยไม่ได้

"ถ้าคุณสนใจบริษัทของคุณพ่อคุณสักนิด พ่อของคุณก็จะไม่มาตายแบบนี้ ..."ฟุโดเอ่ยขึ้นเสียงเรียบ ก่อนที่เขาจะเดินออกจากห้องอาหารไป

"อะไรวะ...ปากลูกน้องยังขนาดนี้ แล้วลูกพี่มันจะขนาดไหนวะ พูดซะกูดูเลวยังไงก็ไม่รู้ หรือมันว่ากูปล่อยให้พ่อกูตายวะ ..."สิงโตนั่งทบทวนคำพูดของฟุโดอยู่คนเดียวพร้อมกับกินข้าวไปด้วย พอบ่ายๆเขาก็ออกไปหาเพื่อนที่ผับตามประสาคนที่มีงานแต่ไม่ทำ

.......

"อาทิตย์หน้าพวกเราขับบิ๊กไบค์ไปเขาใหญ่กันนะ ..."เก้นชวนเพื่อนๆด้วยนํ้าเสียงที่ตื่นเต้น ตอนนี้พวกเขานั่งคุยกันพร้อมหน้าอยู่ที่ผับของซันซันกับอาเธอร์ เป็นที่ประจำของพวกเขา ในช่วงเย็นๆของวันก่อนที่ผับจะเปิด

"ไปทำไหมวะ มันมีอะไรพิเศษวะ ..."เดี่ยวถามขึ้น เพราะหน้าของเก้นตอนนี้ดูตื่นเต้นมาก

"เพื่อนที่ทำงานของกู เขาแนะนำว่ามีโรงแรมเปิดใหม่ที่เขาใหญ่ มีครบวงจรเลยนะเว้ย ทั้งโรงแรม รีสอร์ต และมีที่กางเต็นท์ให้ด้วย สำหรับคนที่ชอบเอ้าดอ เขาทำป่ากับนํ้าตกเทียมด้วย เขาลดราคาในวันที่เปิดห้าสิบเปอร์เซ็นต์ แล้วตอนนี้โรงแรมทุกห้องและรีสอร์ตทุกหลัง ถูกจองเต็มหมดแล้ว ในวันเปิดตัว เขามีคอนเสิร์ตจากพวกนักร้องดังด้วยนะ แต่กูไม่ได้สนใจตรงนั้น กูสนใจตรงที่รีสอร์ตมันติดเขาด้วยนี่สิ พวกเราจะได้ไปเที่ยวอย่างที่พวกเราชอบแน่นอน ..."เก้นพรีเซ้นท์เต็มที่

"ไอ้ห่าเก้น...มันเต็มทุกห้องแล้ว เราจะต้องไปนอนเต็นท์กันใช่ไหม มึงชอบหนิ ..."ธนูถามพร้อมกับมองค้อนเก้นไปด้วย เพราะเก้นและกลุ่มเพื่อนของเขาชอบเอ้าดอและอยู่ใกล้ๆป่า

"ใครบอก กูจองรีสอร์ตเอาไว้แล้ว และถ้าใครอยากนอนเต็นท์ก็มีให้ กูจองเผื่อด้วย ..."เก้นมองหน้าเพื่อนๆรอบวง ก่อนที่เขาจะยักคิ้วให้

"ใช้ได้ ถือว่ามึงรอบคอบ ..."ซันซันเอ่ยชมขึ้น

"ดีว่ะ...กูกำลังเบื่อ ได้ไปต่างจังหวัดบ้างก็ดี ..."สิงโตเอ่ยขึ้นด้วยนํ้าเสียงที่เซ็งสุดๆ

"แล้วเมื่อคืนมึงได้คุยกับเมียมึงไหมวะ ..."อาเธอร์ถามด้วยนํ้าเสียงที่จริงจัง

"คุย...แต่ก็เหมือนเดิม อย่าพูดถึงมันเลยว่ะ พูดแล้วเจ็บใจที่กูทำอะไรมันไม่ได้เลย แม่กูก็เข้าข้างมัน ถ้ากูพูดอะไรไป กูคงโดนตัดเงินเดือนแน่ๆ แม่กูยิ่งพูดจริงทำจริงอยู่ ..."สิงโตพูดขึ้นอย่างเซ็งๆ

"กูว่านะ มึงต้องหางานทำเพิ่มแล้วว่ะ มีแค่อู่อย่างเดียวไม่พอหรอก คนธรรมดาอาจจะพอ แต่ใช้เงินเป็นกระดาษอย่างมึงไม่พอแน่ ไม่งั้นก็เข้าไปทำงานที่บริษัทของพ่อมึง หรือมึงจะรอให้แม่มึงตายอีกคน มึงถึงจะสำนึกได้ ..."ซันซันเอ่ยขึ้นด้วยนํ้าเสียงที่จริงจัง

"ไอ้ซันซัน...ไอ้ห่า !! มึงจะบอกว่ากูไม่เอาไหนใช่ไหม ถ้ากูจะเข้าไปทำงานเอง แล้วกูจะแต่งงานกับไอ้ฮานะให้ตัวเองเสียหายทำไม พูดไม่คิด !! ..."สิงโตว่าให้ซันซันด้วยนํ้าเสียงที่หงุดหงิด

"เออ...ก็จริงของมันว่ะ แต่งงานแล้วยังจะเข้าไปบริหารงานเองอีก ไอ้สิงห์มันก็เสียทั้งขึ้นทั้งล่องสิ ..."เก้นพูดขึ้นอย่างเห็นด้วย

"ก็แล้วแต่นะ มึงไม่สงสารแม่มึงเหรอ ลุงกับอาของมึง แค่เห็นหน้ากูก็รู้แล้วว่าเขี้ยวเล็บไม่ธรรมดาเลย ..."ซันซันพูดเตือนขึ้น

"เออ...ก็จริงของซันซันมันนะ ..."เก้นพูดขึ้นอย่างเห็นด้วย

"อะไรของมึงไอ้เก้น มึงจะเห็นด้วยกับทุกคนเลยหรือไง ..."สิงโตถามขึ้นด้วยความหมั่นไส้

"ก็มันจริงไหมล่ะ มึงจะปล่อยให้แม่มึงสู้อยู่คนเดียวหรือไง ..."เก้นเถียงขึ้นอย่างไม่ยอม

"กูบอกแม่กูแล้ว ว่าปล่อยให้พวกเขาบริหารไป แล้วออกมากินเงินปันผลอย่างเดียวก็จบ แค่เขาปล่อยวางบ้าง ชีวิตเขาก็มีความสุขแล้ว กูบอกตรงๆ กูไม่อยากเห็นหน้าลุงกับหน้าอากู ..."สิงโตพูดขึ้นด้วยนํ้าเสียงที่จริงจัง

"กูเข้าใจมึงนะ ว่ามึงไม่อยากไปเจอคนพวกนั้น แต่ในเมื่อแม่มึงไม่ยอมออกมา มึงก็ต้องช่วยเขาสิ ไม่ใช่ปล่อยให้เขาเจอชะตากรรมแบบเดียวกับพ่อมึง ..."อาเธอร์พูดขึ้น

"ก็ที่กูยอมแต่งงาน...กูยังไม่ช่วยอีกเหรอ แต่งงานกับผู้ชายนะเว้ย พวกมึงก็รู้ว่ากูไม่เคยคิดที่จะชอบผู้ชายด้วยกันมาก่อน ..."สิงโตพูดขึ้นเสียงดัง เมื่อเขาโดนเพื่อนๆต่อว่า

"ที่มึงแต่งงาน ไม่ใช่เพื่อช่วยแม่ แต่มึงแต่งเพื่อความอยู่รอดของมึงต่างหากไอ้สิงโต หรือมึงจะเถียงกู แต่ก็อย่างว่าแหละ ไหนๆก็ยอมแต่งงานไปแล้ว ก็ใช้ประโยชน์จากมันให้คุ้ม ..."ธนูพูดขึ้น 

"แล้วไปเขาใหญ่พักกันกี่คืนวะ กูไปหลายวันไม่ได้นะเว้ย ผับช่วงนี้ลูกค้าเยอะด้วย ..."ซันซันถามขึ้น 

"แค่สองคืน กูก็ต้องทำงานเหมือนกัน ..."เก้นตอบคำถามของซันซัน ก่อนที่เขาจะยกวิสกี้ขึ้นมาจิบ

"งั้นวันไหน...ถ้าพวกมึงว่าง ก่อนวันเดินทางก็เข้าไปเช็ครถที่อู่ด้วย ..."สิงโตบอกเพื่อนๆ

"แล้วมึงจำอู่มึงได้ไหมสิงโต ฮ่าๆ ..."อาเธอร์ถามขึ้นขำๆ สิงโตเปิดอู่ทำรถบิ๊กไบค์ แต่ไม่เคยเข้าไปดูเองเลย ปล่อยให้ลูกน้องทำ แล้วเจ้าของก็มาหมกตัวอยู่ที่ผับกับพวกเขา

"กวนตีน ..."สิงโตหันไปมองค้อนอาเธอร์ 

"เออ...แล้วถ้าพวกเราไปเขาใหญ่ ลูกน้องของเมียมึงจะตามพวกเราไปไหมวะ ..."เดี่ยวที่นั่งเงียบนานแล้วถามขึ้น

"ไม่ต้องสนใจหรอก พวกนี้แว็บไปแว็บมาอย่างกับผีดิบ พวกมันจะโผล่มาในเวลาที่เราไม่ต้องการ ..."สิงโตพูดขึ้นอย่างไม่ใส่ใจ

"แล้วมึงต้องไปขออนุญาตเมียมึงก่อนไหมเนี่ย ฮ่าๆ ..."เก้นถามขึ้นขำๆ

"แม่กู...กูยังไม่เคยขออนุญาตเลย แล้วมันเป็นใคร มึงอย่ามาถามอะไรโง่ๆไอ้ห่า !! ..."สิงโตว่าให้เก้น ก่อนที่เขาจะยกวิสกี้ขึ้นมาดื่มรวดเดียวหมดแก้ว