สบครั้งที่5 ใจจะวาย

"เฮ้ยคุณจะทำอะไรถอยไปเลยนะ"

นาธารร้องห้ามคนตัวสูงกว่าพลางยกมือขึ้นดันหน้าอกคนตรงหน้า เมื่อเห็นว่าหนุ่มลูกครึ่งนั้นเดินเข้ามาประชิดตัวเองเกินไป

"ให้ผมดูแลคุณนะนาธาร"นทีเอ่ยถามขึ้นอีกครั้งพลางก้าวเดินเข้าประชิดชายร่างบาง มือหนาก็ยกขึ้นจับมือบางออกจากแผงอกตัวเองก่อนจะโน้มใบหน้าลูกครึ่งไปใกล้ใบหน้าของนาธาร

"คะ...คุณ"

นาธารที่โดนคนตรงหน้าจู่โจมก้มหน้าลงมาใกล้หน้าตนเองก็พลางตื่นกลัวพยายามจะถอยหลังหนี แต่ก็โดนคนตัวสูงกว่าคว้าเอวเข้าไปประชิดจนถอยหนีไม่ได้

อะไรกัน...นี้มันสถานการณ์อะไรกันเนี่ยยยย แล้วเขาต้องรับมือกับมันยังไงตั้งแต่เกิดมาเขายังไม่เคยพบเจอสถานการณ์แบบนี้สักครั้งเลย

ตั้งแต่จำความได้เขาก็มีแต่ต้องซ้อมยิงปืนซ้อมป้องกันตัว เรื่องรักๆใคร่ๆนี่ไม่ต้องมาพูดกับเขาเลยเพราะจวบจนชีวิตอายุอานามปามาสามสิบสองปี ทั้งชีวิตของเขามีแต่งานไม่เคยได้สัมผัสกับนารีหรือชายใด

เรื่องจีบเรื่องบนเตียงนี้ยิ่งแล้วใหญ่เขาไม่เคยได้สัมผัสมันถ้าเรื่องงานเขาสู้ตายแต่ถ้าเรื่องรักๆใคร่ๆเขาถอยหนีสุดชีวิต เพราะเขาด้อยประสบการณ์ด้านนี้มากเขาไม่อยากยุ่งเกี่ยวกับมัน เขาจะอยู่แบบขึ้นคานไปตลอดชีวิตเพราะเขาตายด้านกับเรื่องพวกนี้

"ว่ายังไงครับคุณนาธารให้ผมดูแลคุณได้มั้ย"นทีเอ่ยถามขึ้นอีกครั้งใบหน้าลูกครึ่งก็พลางโน้มลงไปใกล้กับใบหน้าคมที่ออกไปทางสวยนิดๆของนาธารมากยิ่งขึ้น

"คะคุณนทีเลิกแกล้งผมสักทีผมไม่ตลกนะ...ละแล้วก็ปล่อยผมได้แล้วเราต่างก็เป็นผู้ชายที่ตัวสูงเกือบเท่าๆกันมาทำแบบนี้มันไม่ดูตลกไปหน่อยหรือไง"นาธารเอ่ยขึ้นพลางยกมือพยายามดันนทีให้ออกห่างจากตน แต่ก็ไม่เป็นผลเมื่อนทีกระชับมือที่เอวแน่นขึ้น

"ผมไม่สนแล้วคุณก็ตอบคำถามผมมานาธารอย่ามาเปลี่ยนเรื่อง"นทีเอ่ยขึ้นพร้อมกับโอบเอวบางแรงขึ้นและไม่วายโน้มหน้าลงไปใกล้คนในอ้อมแขนมากขึ้นกว่าเดิมจนทำให้จมูกคมแตะกับจมูกของอีกฝ่าย

นาธารที่ไม่เคยใกล้ชิดกับใครขนาดนี้มาก่อนนอกจากนิวตัลก็พลางตื่นตกใจจนตาโตแก้มขาวทั้งสองก็พลันแดงขึ้นอย่างเห็นได้ชัด

"คะ....คุณนทีคะ...คุณบ้าไปแล้วหรือไง!"นาธารเอ่ยขึ้นอย่างตื่นๆและพยายามเบี่ยงหน้าหลบจากสัมผัสคนที่ตัวสูงกว่าตัวเองไม่กี่เซ็น(จริงๆก็สูงกว่าตั้งเก้าเซ็นนั่นแหละ)

"จะตอบมั้ยครับคนสวย"นทีเอ่ยถามขึ้นเสียงเบาพลางก้มหน้าลงจูบที่คอขาวเบาๆอย่างอดใจไม่ไหว เพราะพอนาธารเบี่ยงหน้าหลบไปแบบนั้นจึงเปิดโอกาสให้เขาได้กดจมูกโด่งๆลงบนต้นคอขาวได้อย่างถนัด

"นี้คุณ!"นาธารอุทานออกมาก่อนจะหันมาจ้องหน้าคนตัวสูงอย่างตกใจ ใบหน้าที่แดงอยู่แล้วก็ยิ่งแดงเข้าไปอีกเมื่อคนตรงหน้าได้กดจมูกลงบนคอขาวของตน

นี้เป็นครั้งแรกเลยที่เขาโดนคนอื่นหอม นอกจากนิวตัลน้องชายของเขา และคนๆนี้ก็ทำอะไรหลายๆอย่างที่เป็นครั้งแรกของเขาไม่ว่าจะสัมผัสร่างกายทุกสัดส่วนของเขาในตอนเช็ดตัว

ขนาดนิวตัลที่โตมาด้วยกันยังไม่เคยได้สัมผัสเขามากขนาดนี้เลยแล้วคนคนนี้เป็นใครทำไมถึงได้สัมผัสเขาขนาดนี้ หรือเป็นเพราะเขายอมผู้ชายที่ช่วยชีวิตเขาคนนี้มากเกิดไปอย่างงั้นเหรอ

"ถ้ายังไม่ตอบผมจะจูบคุณแล้วนะนาธาร"นทีเอ่ยทวงถามขึ้นอีกครั้งเมื่อเห็นคนตรงหน้าตกใจเงียบไปนาน

"ผะผมไม่ต้องการคนดูแล ผะผมดูแลตัวเองได้"นาธารเอ่ยตอบคนตรงหน้าขึ้นอย่างติดขัดและตกใจเมื่อชายหนุ่มตัวสูงขู่เขาขึ้นมาอย่างนั้น

จะบ้าหรือไงอยู่ๆมาขู่จะจูบกัน

"ผมไม่ต้องการคำตอบนี้"นทีเอ่ยขึ้นมานิ่งๆพลางก้มลงจนริมฝีปากหนาไปประชิดใกล้กับริมฝีปากบางของนาธาร

ธนาธรที่ไม่เคยโดนใครรุกหนักขนาดนี้ก็พลางเบิกตากว้างอย่างตกใจขึ้นอีก ก่อนจะพยายามเบี่ยงหน้าหนีจากสัมผัสของคนตัวสูงจึงทำให้ริมฝีปากหนาของนทีแตะลงบนแก้มหนุ่ม

ใครก็ได้ช่วยผมด้วยหัวใจผมจะระเบิดแล้ว

"นะ นี่คุณปล่อยผมก่อนได้มั้ยผมอึดอัดนะ"นาธารเอ่ยขึ้นเสียงอ่อนพลางก้มหน้าหนีสายตาที่จับจ้องตัวเองตลอด

"ถ้าอยากผมให้ปล่อยคุณก็ตอบคำถามที่ผมต้องการสิครับ"นทีเอ่ยพูดกระซิบข้างใบหูของคนในอ้อมกอดและไม่วายฝังจมูกลงบนคอขาวอีกครั้งเป็นการหยอกเย้าคนในอ้อมกอดไปพลาง

น่ารักจริงๆยิ่งเขินยิ่งน่ารักทำไมน่าแกล้งขนาดนี้นะ

"ก็ได้ๆๆอยากดูแลนักก็มาดูแล ละ...แล้วก็ปล่อยผมสักทีหัวใจจะวายตายอยู่แล้ว"นาธารที่โดนคนตรงหน้าบีบคั้นมากๆก็เอ่ยขึ้นอย่างยอมๆ ก่อนจะบอกให้หนุ่มลูกครึ่งดวงตาสีฟ้าปล่อยตนเพราะตอนนี้หัวใจเขานั้นเต้นแรงจนมันแทบจะระเบิดอยู่แล้ว

"คุณนี่มันน่ารักจริงๆนาธาร จุ๊บ!"นทีเอ่ยขึ้นก่อนจะทำในสิ่งที่นาธารตกตะลึงกว่าเดิมจนเขานั้นยืนนิ่งตาค้างอยู่อย่างนั้น

"คะ คะ คุณทำบ้าอะไรว่ะ!!!"นาธารที่ยืนนิ่งตกใจได้สักพักก็เอ่ยทักถามคนตรงหน้าที่พึ่งปล่อยตัวเองออกจากอ้อมกอดขึ้นอย่างตกใจ

"ก็คุณมันน่ารักจนผมอดใจไม่ไหว"นทีเอ่ยขึ้นอย่างยิ้มๆก่อนจะหันหลังเดินออกจากห้องไปแต่ก็ไม่วายได้ยินเสียงของนาธารตะโกนด่าตามหลัง

"คุณมันบ้า นที!"นาธารตะโกนด่าตามหลังของคนตัวสูงก่อนจะยกมือเรียวขึ้นมาเช็ดปากบางของตัวเองไปมา

ใช่!เมื่อกี้ก่อนที่นทีจะปล่อยเขาคนตัวสูงนั้นได้ฉวยโอกาสตอนเขาเผลอก้มลงมาจูบปากของเขาจนทำให้เขานั้นสตั้นตกใจไปสักพัก

"อยากจะบ้าตาย นี่เราต้องไปทำบุญมั้ยเนี่ยทำไมรู้สึกว่าตัวเองดวงตกขนาดนี้นะ"นาธารสพลงออกมาเบาๆพลางมือเรียวยาวก็ยังยกขึ้นมาถูที่ปากบางของตัวเองไม่หยุด ส่วนมืออีกข้างก็ยกขึ้นมากุมที่หน้าอกด้านซ้ายของตัวเองเพราะหัวใจดวงน้อยๆของเขาที่เคยสงบนิ่งและเคยเต้นถูกจังหวะบัดนี้ได้เต้นระรัวและเร็วไม่หาย

ฮื่อหัวใจจะวายตายมั้ยเราทำไมเต้นเร็วไม่หายแบบนี้