3 สาว ๆ ตื่นเต้นความหล่อ

“จริงเหรอ โอ้โห ทำไมถึงหล่อขนาดนี้ล่ะ”

“เพราะหน้าตาอย่างนี้ มีเงินเยอะแยะ ผู้หญิงก็เลยติดเกรียว ฉันอยากจะเป็นสาวๆ ในคอลเลกชั่นของเขาเสียแล้วสิ”

หญิงสาวหน้าสวย ผู้ที่ลุ่มหลงต่อความหล่อและร่ำรวยทำท่าระทวย สายตายังคงจับจ้องอยู่ที่ภาคินตลอดเวลา ในตอนนี้กำลังเดินใกล้เข้ามา พร้อมกับโปรยยิ้มให้กับทุกคน จากนั้นมายืนตรงหน้าประชาสัมพันธ์ทั้งสอง

“ผมภาคิน มีคนจองห้องเอาไว้ให้ผมแล้ว”

“ค่ะ รู้สึกเป็นเกียรติอย่างมากที่คุณภาคินมาพักที่นี่ กุญแจพร้อมกับคู่มือค่ะ”

“ขอบคุณมากครับ”

“ทางเราจะให้พนักงานพาคุณเข้าไปพักในห้องนะคะ ถ้าหากว่าติดขัดหรือมีปัญหาอะไร โทรศัพท์ลงมาที่นี่ได้เลยนะคะ”

“ครับ ผมจะโทรมาหาคุณเป็นคนแรก ชื่อคุณสร้อยจันทร์ ชื่อก็เพราะหน้าก็สวย สาวเหนือเป็นอย่างนี้ทุกคนหรือเปล่าครับ”

เพียงแค่เจอผู้หญิงถูกใจ ภาคินหว่านเสน่ห์ตัวเองทันที ผู้หญิงคนดังกล่าวถึงกับอ่อนระทวย ไปไม่เป็น เพื่อนที่นั่งอยู่ใกล้ๆ กระซิบกระซาบเบาๆ

“นี่แก อย่าให้เวอร์นัก เดี๋ยวเขาจะหาว่าพวกเราใจง่าย”

“ไม่หรอกน่า คุณภาคินรู้ดีว่าฉันเป็นคนมีระดับ ไม่ใช่ผู้หญิงขายตัวตามสถานบันเทิง คืนนี้อยากออกเดทกับเขาจัง”

“ถ้าไปกับเขาเห็นทีว่าเธอจะต้องถูกกระทำหรือว่าชอบล่ะ”

“ด้วยความยินดี ไม่เอาเงินแม้แต่บาทเดียว”

“นังบ้า พูดออกมาได้ช่างไม่อายปาก”

เพื่อนร่วมงานหมั่นไส้เป็นอย่างมากที่หญิงสาวนักประชาสัมพันธ์มีท่าทีระริกระรี้จนเกินงาม ไม่รักษาความเป็นกุลสตรีเอาไว้ ผู้ชายที่เห็นจะมองว่าง่าย

“เรื่องจริงนี่นา อย่างเป็นบอยรูมจังได้ถือกระเป๋าให้เขาน่ะ”

“เออ กลัวไม่ถือกระเป๋าอย่างเดียวสิ เข้าห้องล็อกเขามากกว่า แหม เธอนี่จริงๆ น๊า เห็นผู้ชายหล่อเป็นไม่ได้”

“เอาน่า ความสุขเล็กๆ น้อยๆ ว้าย นั่นลูกชายพ่อเลี้ยงน้อย หล่อไม่เบาเหมือนกันนะเนี่ย”

“สงสัยจะต้องเปลี่ยนคู่หูแล้วมั้ง เห็นผู้ชายเป็นต้องกรี๊ดอย่างเดียว คนจะมองว่าเราเป็นไปด้วย จะบอกแม่เลี้ยงภาวราดีไหมน๊า”

ประชาสัมพันธ์ผู้ที่ไม่ชอบความประพฤติระริกระรื่นของเพื่อนร่วมงานอยากจะฟ้องแม่เลี้ยง

ภาวรา แต่ก็ต้องยุติความคิดดังกล่าวเอาไว้เพราะรู้ว่าไม่มีประโยชน์แต่อย่างใด ในเมื่อเป็นสิทธิส่วนบุคคล ไม่ทำให้ใครเดือดร้อน และกลัวว่าเพื่อนสาวคนนี้จะหางานใหม่ไม่ได้ ถ้าแม่เลี้ยงภาวราให้ออกไป

เธอรู้ดีว่าเพื่อนสาวมีภาระมากมายที่ต้องรับผิดชอบ

ห้องที่เข้าพักสะอาด หรูหราและใหม่มาก มีกลิ่นหอมอ่อนๆ จากสเปรย์ปรับอากาศที่เป็นกระป๋องจะกลิ่นออกมาเป็นระยะ สร้างความสะชื่นให้แก่ภาคินยิ่งนัก เมื่อเขาได้แช่น้ำอุ่น อาบน้ำแล้วนอนพักผ่อน มีความรู้สึกว่าเหมือนขึ้นสวรรค์ทั้งเป็น

ระหว่างที่นอนหลับ ได้ฝันไปว่าเจองูขาวตัวหนึ่งเข้ามาอยู่ในห้อง เขาตกใจทำท่าจะวิ่งหนี แต่งูตัวนั้นกระโดดเข้ามารัดแข้งขาเอาไว้ ทำท่าจะฉก เขาร้องเสียงดังอย่างตกใจ

“ช่วยด้วย งู งู”

เสียงดังก้องเข้าไปในหู กระทั่งสะดุ้งตื่น ใจเต้นแรงด้วยความหวาดกลัว ยกมือคลำที่หน้าอกไปมา

“เราฝันไปหรือนี่ โอย ใจเต้นแรงจัง ขวัญเอ๊ย มาอยู่กับเนื้อกับตัว นี่เป็นเวลาเท่าไหร่แล้วล่ะ โอ เกือบทุ่ม ไม่ได้การล่ะสองทุ่มเราจะต้องไปที่ร้านนั่น ลูกค้าคุณพ่อรออยู่ รีบอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเร็วๆ เลยภาคิน”

ร่างใหญ่เต็มไปด้วยมัดกล้ามกระโจนเข้าไปในห้องน้ำอีกครั้ง จัดการอาบน้ำให้ร่างกายสดชื่น ฉีดน้ำหอมสำหรับผู้ชายแค่เพียงจางๆ จากนั้นใส่เสื้อสำหรับท่องราตรี เวลาสวมชุดนี้รู้สึกว่าหน้าตาดูดีกว่าเดิมมาก

“คืนนี้จะได้โฉบสาวๆ แน่นอน”

ครึ้มใจเป็นอย่างยิ่งว่าจะต้องได้สาวเหนือมาแนบข้าง คิดว่าร้านที่ลูกค้านัดจะต้องเป็นผับ มีผู้หญิงแต่งตัวเซ็กซี่ไปเที่ยว

ถ้าเขาเพียงแค่ย่างกรายเข้าไป สาวๆ จะต้องหันมามองเป็นตาเดียวกันแล้วส่งเสียงกรี๊ดด้วยความพึงพอใจ

“ไปล่าเหยื่อได้แล้ว”

ชายหนุ่มไม่รอช้าที่จะไปที่ร้านแห่งนั้น ขับรถอยู่พักหนึ่ง เห็นร้านดังกล่าวตั้งอยู่ที่หัวมุมถนนแห่งหนึ่ง ใจแป้วทันทีเมื่อรู้ว่าเป็นร้านอาหารที่เป็นขันโตก ร่ำๆ จะขอไปนั่งที่ใหม่กระทั่งเห็นลูกค้าในวัยหกสิบ ท่าทางชอบรับประทานเขาก็เลยจำต้องนั่งอย่างขัดไม่ได้