Ep.2

ตอนที่ 2

พาร์ท อิท

ผมขับรถพาตัวเองมาที่ผับแห่งนึงที่อยู่ไม่ไกลจากบริษัทของผมเท่าไรนัก ผมเลือกจะนั่งอยู่ที่เคาเตอร์บาร์แต่สั่งเพียงออนเดอะร็อคมาแก้วนึงเท่านั้น แต่ผมก็ยังไม่ได้ดื่มมัน ผมจ้องไปที่น้ำสีอำพันที่อยู่ตรงหน้าพลางคิดถึงเรื่องที่ผ่านมาหลายๆ

ผมรู้สึกเหมือนกับว่าผมเห็นเรื่องราวที่ผ่านมาฉายอยู่บนแก้วนั้น จุดเริ่มต้นของผมกับคุณเหนือ บอดิ์การ์ดของคุณธัน ทำไมนะทั้งๆ ที่ผมเจอเขาก่อนแท้ๆ แต่ทำไมเขาถึงกลายเป็นของคุณธันนั้น

ผมกับคุณเหนือเราอายุเท่ากันผมเจอเขาตอนที่ผมยังอยู่ปีสอง เขาเข้ามาช่วยผมไว้จากพวกอริต่างโรงเรียนและก็มาเจอเขาอีกทีตอนที่ผมตามพ่อไปที่บริษัทของคุณธันผมก็เจอเขาตลอดแต่ดูเมื่อเขาจะจำผมไม่ได้ ด้วยภาระหน้าที่หลายๆ อย่างทำให้ผมทำได้แค่แอบมองเขาเท่านั้น

แต่พอผมมารู้ว่าว่าระหว่างคุณเหนือกับคุณธันทั้งสองคนนั้นมีความสัมพัสกันที่มาก​กว่าเจ้านายกับลูกน้องมันทำให้อารมณ์ผมพุ่งขึ้นมาอย่างห้ามไม่อยู่และมันก็ทำให้ผมทำเรื่องเลวร้ายลงไปหลายครั้ง แต่ผมเองก็ได้รับผลกรรมของผม

ผมเคยให้คนวางยาคุณเหนือให้ตาบอดเพื่อที่จะใช้ต่อลองกับคุณธันเพื่อให้คุณเหนือเขามาอยู่กับผมแต่แผนก็ผิดพลาดไปหลังจากเหตุการณ์นั้นผมโดนคนของบ้านคุณธันจับไปพร้อมกับผู้หญิงที่ชื่อแอน​ ที่เคยเป็นแฟนเก่ากับคุณธัน ผมถูกลงโทษด้วยการกลายเป็นคนตาบอดและทนอยู่ที่นั้นหลายวัน แต่ผมก็ถูกรักษาจนหายและได้กลับมาที่บ้าน

สิ่งที่เกิดขึ้นตอนนั้นทำให้ผมรู้เลยว่าไม่ว่าผมจะทำยังไงผมก็ไม่มีทางแย่งคุณเหนือมาจากคุณธันได้ และคนอย่างคุณเหนือบทจะร้ายขึ้นมาก็น่ากลัวจนไม่ควรเล่นด้วย

“ขอนั่งด้วยคนได้ไหมครับ” เสียงของใครบ้างคนทำให้ผมหลุดจากความคิดของตัวเอง ผมหันไปมองเจ้าของเสียงที่อยู่ทางด้านขวาของผม

“คุณก็นั่งอยู่แล้วนี้ครับ” ผมพูดตอบไป ก็ในเมื่อเขานั่งอยู่แล้ว แล้วจะถามผมอีกทำไม

“ฮาๆ .นั้นสินะครับ..ผม.นัน.” เขาพูดพลางเกาคอแก้เก้อ

“ผมอิท..” มันคงเป็นการเสียมารยาทถ้าผมไม่บอกชื่อของตัวเอง

“ว่าแต่คนน่ารักแบบคุณอิทเนี้ยทำไมถึงมาอยู่ที่นี้คนเดียวละครับ” เจอแบบนี้อีกแล้วสิ ผมไม่เข้าใจว่าผมดูน่ารักตรงไหน ผมสูงเกิน170นะ ถึงผมจะไม่ได้ล่ำเหมือนคนอื่นก็เถอะแต่ใช่ว่าผมจะไม่มีกล้ามเนื้อสักหน่อย

“คุณคงเข้าใจผิดอย่างผมเนี้ยคงมองว่าน่ารักไม่ได้หรอกนะครับ..และอีกอย่างผมก็อยากจะเที่ยวคนเดียวบ้าง”

“นั้นสิครับบ้างคนเราก็ต้องการทำอะไรด้วยตัวเองดูบ้าง....แต่ดูเหมือนคุณจะมีเรื่องที่ไม่สบายใจอยู่นะ.อยากระบายให้ผมฟังไหม.ผมเก็บความลับเก่งนะ” เขาพูดยิ้มๆ

“คุณก็ดูคนเก่งนะ..แต่ไม่เป็นไรครับมันไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร” มันคงไม่ใช่เรื่องที่ผมจะต้องมาเล่าเรื่องของตัวเองให้คนอื่นฟัง

“ถ้างั้น.คืนนี้ผมขออยู่เป็นเพื่อนคุณนะ” เขาเขยิบเข้ามาใกล้ผมมากขึ้นและกระซิบพูดที่หูของผม ผมผละตัวออกเล็กน้อย

“ไม่เป็นไรดีกว่าครับ..ผมจะกลับแล้ว” พูดจบผมก็กระดกเหล้าจนหมดแก้วแล้วลุกขึ้นแต่ว่าคุณนันก็จับแขนผมเอาไว้ซะก่อน

“ถ้างั้นผมขอเลี้ยงเหล้าแก้วนี้กับคุณสักแก้วนะครับ” เขายื่นแก้วเหล้ามาให้ผม ผมลังเลนิดหน่อยแต่ก็อยากให้มันจบเร็วๆ ผมเลยคว้ามาดื่มจนหมดแก้ว แล้วก็เดินออกจากตรงนั้นมา ผมแวะมาที่ห้องน้ำก่อนกลับเพื่อจะล้างหน้าสักหน่อย แต่ความรู้สึกแปลกๆ ก็เกิดขึ้น ผมรู้ว่าผมอาจล้าแต่มันไม่ใช่อาการง่วงธรรมดาแน่ ผมขวักน้ำล้างหน้าตัวเองเพื่อให้ตื่นแต่ดูเหมือนว่ามันจะไม่ได้ช่วยผมให้ดีขึ้นเลย

ผมผละออกจากอ่างล้างหน้าเพื่อที่จะไปที่ประตูแต่สายตาของผมก็พร่าเลื่อนจนผมเดินไปชนใครบ้างคน ถ้าเขาไม่ได้โอบผมไว้ผมว่าผมต้องลงไปนอนกลับพื้นแน่ ผมเงยหน้าเพื่อที่จะขอบคุณเขาแต่สติของผมมันก็น้อยเกินไปและในที่สุดผมก็ไม่รับรู้อะไรอีกเลย

พาร์ทเจสัน

สวัสดีครับทุกคน ผม เจสัน หวังว่าพอจะมีใครจำผมได้นะครับอย่างน้อยก็ในด้านดีๆ ละนะ เอาเป็นว่าคงไม่ต้องแนะนำตัวอะไรกันมาก เอาเป็นว่า ผมหล่อ รวย xxใหญ่ ก็พอ ช่วงนี้ผมว่างๆ ก็เลยมาหาเหล้ากินที่ผับแต่ก็ดันเจอกับคนๆ นึงที่ผมเคยไปขัดขว้างแผนการของเขา ผมนั่งมองเขาจากโซนVIPซึ่งคนๆ นั้นก็คือไอ้อิทธิพล ผมเห็นมันนั่งจ้องเหล้าในแก้วตั้งนานแหละแต่ไม่ยอมกินสักทีจนกระทั้งมีผู้ชายคนนึงเดินเข้ามาคุยกับมัน

แต่เหมือนมันก็แค่คุยตามารยาท แล้วจู่ๆ มันก็ลุกขึ้นเหมือนจะกลับแต่คนที่เข้ามาหามันก็รั้งแขนมันไว้และยื่นแก้วเหล้าให้มันกิน ผมเห็นไอ้อิทมันนิ่งไปแป็ปนึงก่อนที่จะหยิบเหล้าขึ้นมาแล้วกระดกจนหมดแล้วมันก็เดินไปที่ห้องน้ำ ผมเห็นไอ้คนนั้นมันยิ้มแปลกแล้วๆ มันก็ยื่นเงินไปให้บาร์เทนเดอร์ ผมว่างานนี้ไอ้อิทมันซวยแล้วละ

ผมเดินตามมันไปที่ห้องน้ำก็เห็นว่ามันล้างหน้าอย่างเอาเป็นเอาตาย ผมเดาว่ามันอาจจะโดนยานอนหลับก็ได้ ผมยื่นดูมันอยู่ตรงทางเข้า ก็เห็นว่ามันปิดน้ำลงและกำลังเดินมาทางผมอย่างเซๆ ทั้งๆ ที่มันก็ยังก้มหน้าอยู่และก็จนได้ ผมเห็นมันเซจนเกือบจะล้มเลยรีบเขาไปประคองมันไว้ มันขยับตัวเล็กน้อยแล้วก็หลับไป

“งานเข้ากูซะงั้น..” ผมบ่นเบาๆ แล้วอุ้มมันในท่าเจ้าสาว ผมก็อดแปลกใจขึ้นมาไม่ได้ มันกับคุณเหนือก็ดูร่างกายไม่ต่างกันเลย ถ้าคบกันไปไม่รู้ใครจะกดใคร คิดแล้วก็ขำ ผิดกับผมที่ได้พ่อมาเต็มๆ เลยสูง185 ลำบากเหมือนกันนะดันเกิดมาหน้าตาดีแถมหุ่นยังสมาทอีก เฮ้อหนักใจ

“ขอโทษนะครับ..ช่วยส่งเขามาให้ผมด้วย” เสียงใครก็ไม่รู้พูดกับผม ผมเลยต้องหันไปดูก็เห็นว่าคือไอ้คนที่เข้ามาทักไอ้อิทตอนแรก

“ทำไมต้องส่งวะ.” ผมถามไปอย่างกวนๆ ดูสายตามันก็รู้ว่ามันคิดจะทำอะไร

“เขาเป็นเพื่อนของผม..ส่งมาเดี๋ยวผมจัดการเอง” เพื่อนพ่องมึงดิ กูได้ข่าวมึงเพิ่งเจอมัน ผมคิดในใจนะ

“แต่เท่าที่ผมเห็นเนี้ย...ไอ้อิทมันไม่รู้จักคุณนะ” ผมบอก

“นี้คุณรู้จักคุณอิทด้วยหรอ..” มันถามแบบ แปลกใจ

“ทำไมจะไม่รู้จักละ..ก็เนี้ยเมียกู..จบนะ” ผมพูดแค่นั้นแล้วก็เดินออกมาเลย จริงอยู่ที่ไอ้อิทมันไม่ได้หนักแต่ให้อุ้มนานๆ ผมก็เมื่อยนะครับ ผมไม่รู้จะพามันไปไหนก็เลยพามันมาที่คอนโดของผมก่อน หวังว่าตื่นมาคงจะไม่ด่าผมหรอกนะ