2

ด้วยหน้าที่และข้อตกลง พราวพรรณละทิ้งความอาย มือเรียวสวยถอดชุดนอนแบบกระโปรงยาวออกทางศีรษะ ตามด้วยชุดชั้นในอีกสองตัว ขณะถอดเครื่องนุ่งห่มมือทั้งสองเย็นเฉียบจากความตื่นเต้น และความอายไม่กล้าสบตามองพุฒิวัตร

พุฒิวัตรบอกตัวเองว่า สิ่งที่ทำวันนี้เพียงแค่ทำหน้าที่ลูกที่ดี ตนไม่ได้มีใจพิศวาสพราวพรรณเพราะหัวใจเขามีเพียงอรอนงค์คนเดียว การนอกกายนับจากนี้เป็นเพราะเหตุผลจำเป็น แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่า เรือนร่างไร้อาภรณ์ของสาวตรงหน้า ชวนให้ใจสั่น แววตาเฉยชามีการสั่นไหวเล็กน้อย อารมณ์สวาทร้อนรุ่มลามจากปลายเท้ามวนตัวดุจเกลียวคลื่นตรงไปยังของรักของหวง สิ่งนั้นพองตัวรับพายุสิเน่หาทันทีทันใด

พุฒิวัตรก้าวขึ้นเตียงด้วยเข่า มือใหญ่จับหัวไหล่สาวออกแรงดันไม่มากร่างงามก็เอนตัวนอนบนที่นอน โดยมีร่างเขาทอดกายเคียงข้าง ไม่มีคำทักทายให้คุ้นเคย ไม่มีวาจาอ่อนหวาน เขาเริ่มบทรักราวกับคนรีบร้อน

เริ่มต้นด้วยจุมพิต ประสบการณ์แรกที่พราวพรรณเรียนรู้ เธอไม่เคยถูกใครจูบมาก่อน ครั้งนี้เป็นครั้งแรกในชีวิต ความประหม่าและตื่นเต้นเกิดขึ้นท่วมหัวใจ กายสาวสั่นสะท้านอย่างห้ามไม่อยู่

แรงสั่นของพราวพรรณทำให้ความคิดที่ว่าจะรีบทำให้จบเร็วๆ ตามความตั้งใจพุฒิวัตรหยุดลง คำพูดมารดาวนเข้ามาในหัว

“ที่แม่เลือกพราว เพราะพราวไม่เคยมีแฟน และไม่เคยผ่านมือชายมาก่อน” นภาพรบอกลูกชาย

“คุณแม่มั่นใจได้ยังไงครับว่าเธอไม่ได้โกหก แค่เธอบอกคุณแม่ก็เชื่อหรือครับ สมัยนี้การแพทย์ก้าวไกลจะตายไป ทำสาวตบตาผู้ชายมีเยอะแยะ” ความที่ไม่ปรารถนาแต่งงานกับพราวพรรณ เขาจึงคิดในแง่ร้ายกับเธอ “คุณแม่เชื่อ แต่ผมไม่เชื่อ”

“แกไม่เชื่อก็ตามใจ แต่แม่เชื่อ ถ้าแกไม่โง่พอ ตอนนอนกับพราวก็คงรู้เองแหละว่า พราวบริสุทธิ์หรือเปล่า” ก่อนนภาพตัดสินใจเลือกพราวพรรณ นางก็ต้องสืบหาข้อมูลว่าที่ลูกสะใภ้ว่าเป็นอย่างไร มีคุณสมบัติเพียงพอหรือไม่ “คนฉลาดก็ต้องแยกแยะได้ว่า ความบริสุทธิ์จากเนื้อแท้กับการทำรีแพร์มันต่างกัน แม่หวังว่าแกเป็นคนฉลาดนะ”

พุฒิวัตรเริ่มเชื่อคำพูดมารดา ตอนพราวพรรณถอดเสื้อผ้า เขาเห็นความเขินอายบนดวงหน้าหวาน ริ้วรอยแห่งความอายระบายตามผิวกาย แดงระเรื่อ มาตอนนี้ร่างสาวสั่นมาก สั่นราวกับนกน้อยเปียกฝน

ชายหนุ่มเคล้าคลอปากนุ่ม บดเบียดไม่แรงมาก ราวกับว่ากำลังสร้างความคุ้นเคยให้สาวสวย ก่อนลงน้ำหนักในเวลาต่อมา ใช้ความชำนาญที่มีเปิดปากนุ่มแทรกลิ้นเข้าสำรวจความหอมหวานในช่องปากสาว

พราวพรรณสะดุ้งยามลิ้นใหญ่แตะโดนลิ้นตน จุมพิตพุฒิวัตรร้อนแรงมาก รุกเร้าเรียกร้อง คนไม่เคยถูกจูบถึงกับหัวหมุน สตินึกคิดค่อยๆ ถูกดึงออกจากสมอง แทนที่ด้วยไอพิศวาส บังเกิดความวาบหวามในร่างกาย หัวใจเต้นแรงตามความตื่นเต้น ทำอะไรไม่ถูก ไม่รู้ว่าจะตอบโต้กลับอย่างไร พราวพรรณจึงเป็นฝ่ายตั้งรับ ให้เขาเป็นผู้นำเกม

ฝ่ามือแข็งแรงไม่อยู่เฉย วาดไล้ไปตามผิวกายนุ่มเนียน คล้ายกับว่าปลุกลาวาสวาทให้ตื่นจากการหลับใหล ซึ่งได้ผล เธอร้อนวูบวาบไม่ต่างกับมีไฟไหลเวียนไปทั่วกาย ผิวกายร้อนระอุประหนึ่งไฟลามเลีย ก่อนเขาวางมือลงบนดอกบัวงามเต็มไม้เต็มมือ นวดเฟ้นทักทายสามสี่ครั้ง ลงน้ำหนักมือมากขึ้น เคล้นคลึงเมามัน นิ้วมือปั่นยอดถันตบท้าย ช่วงเวลานี้ร่างพราวพรรณสั่นสะท้านจากความกระสันซ่านแผ่วเบา

เดิมทีพุฒิวัตรตั้งใจรวบรัดตัดตอน ทำให้เสร็จจะได้ออกจากห้องนี้เร็วๆ ทว่าเวลานี้ความคิดนั้นถูกกดทับด้วยความเพลิดเพลิน ปรารถนาชื่นชมร่างเปล่าเปลือยนานกว่านี้อีกสักหน่อย พุฒิวัตรถอนจุมพิตจากปากนุ่ม ไม่ละห่างไปทีเดียว คลอเคลียผิวปากอิ่มชั่วครู่ เขาจึงย้ายใบหน้าไปยังผิวแก้ม สูดดมความหอมเข้าไปหลายฟอด จนมาถึงใบหูสาว พุฒิวัตรหยอกเย้าก้านหูเธอด้วยการขบเม้มเบาๆ ติ่งหูถูกกัด โดยมีมือใหญ่กระตุ้นอารมณ์สวาทสาวให้ลุกโชนตรงดอกอุบล

“คุณพุฒิ...อืม” พราวพรรณระบายความร้อนอันซาบซ่านผ่านริมฝีปากติดสั่น ร่างบิดเร้าเล็กน้อยตามความรัญจวนที่ได้รับ ตอนนี้พุฒิวัตรย้ายใบหน้ามาทำหน้าที่แทนมือ ปากได้รูปครอบงับปลายถันสีหวาน ดึงรั้งเข้าปาก ลิ้นโลมเลีย มือข้างเดิมเวลานี้ย้ายไปทำงานตรงของสงวนสาว ลูบไปตามรูปทรงอวบอูม จงใจวางนิ้วมือลงบนเกสรเม็ดน้อยพลังอานุภาพสูง บดช้าๆ ไม่กี่ครั้ง ก่อนเปลี่ยนเป็นสะกิดในเวลาต่อมา

คนไร้ประสบการณ์นอนร้องคราง บิดตัวเร้าไปตามกระแสสวาทอาบตัว พราวพรรณเตรียมใจไว้ล่วงหน้าแล้วว่า เรื่องแบบนี้ต้องเกิดขึ้น พราวพรรณคิดว่าคงไม่เท่าไหร่ รับมือได้ แต่พอถึงเวลาจริงถึงได้รู้ว่า รับมือยากมาก ทั้งความรู้สึก อารมณ์และร่างกาย หญิงสาวไม่สามารถควบคุมได้เลย ได้แต่ปล่อยร่างไปตามสายธาราพิศวาส โดยมีเขาเป็นผู้กำหนด

พุฒิวัตรสลับเปลี่ยนเชยชมทรวงอกคู่สวย ริมฝีปากร้อนแทะเล็มปลายถันสีหวานจนชุ่ม ขบกัดแผ่วเบาและดึงรั้งให้ร่างกายสาวกระสันซ่าน ประสานกับมือใหญ่ที่ยังคงป้วนเปี้ยนอยู่จุดเดิม ป้อนอารมณ์สวาทให้สาวสวยต่อเนื่อง หูก็ฟังเสียงครางหวาน ช่างบันเทิงใจเหลือเกิน

นิ้วมือซุกซนของพุฒิวัตรสะกิดรัวๆ ตรงจุดอ่อนไหว ทำให้พราวพรรณเกร็งไปทั้งตัวก่อนจะสะดุ้งเฮือกเมื่อนิ้วมือเขาลูบไล้ตามกลีบดอกไม้ราวกับจะหยอกล้อ ทว่ามันกลับสร้างความปั่นป่วนกับร่างกายเธอมากนัก