ทะเบียนสมรส

ตอนที่ 2

ทะเบียนสมรส

เมื่อการอ่านพินัยกรรมสิ้นสุด บรรยากาศที่เคยเงียบก็แปลเปลี่ยนเป็นเสียงดังโวยวายของรัฐภูมิที่รู้สึกไม่พอใจในสิ่งที่พินัยการเขียนบอกไว้

“คุณพ่อต้องการอะไรครับถึงทำแบบนี้ รู้ทั้งรู้ว่าผมมีคนรักอยู่แล้ว ไม่เข้าใจเลยจะต้องตอบแทนพระคุณกันไปอีกนานเท่าไหร่มันถึงจะชดเชยกันได้ ในเมื่อตอนนี้คุณพ่อก็จากเราไปแล้วมันควรจะจบสิ้น สักที”

รัฐภูมิโวยวายเสียงดังด้วยความไม่พอใจที่พินัยกรรมระบุไว้ว่าสมบัติทุกอย่างจะตกเป็นของเขาหลังจากที่เขาจดทะเบียนและอยู่กินกับอัปสรจนครบ 2 ปี

“ใจเย็นก่อนลูก มีอะไรเราค่อยคุยหาทางออกร่วมกัน เวลาแค่ 2 ปีแม่เชื่อว่าถ้าเววิตารักลูกจริงเธอจะรอได้”

กมลชนกคิดแบบนั้นเพราะเธอลองคิดถ้าเป็นตัวเองก็คงเข้าใจเหตุผลของรัฐภูมิในเมื่อพินัยกรรมบอกว่าให้จดทะเบียนสมรสและอยู่ด้วยกัน 2 ปีแต่ไม่ได้บอกให้ทั้งสองคนมีความสัมพันธ์กันและเมื่อครบ 2 ปีสมบัติทุกอย่างก็จะตกเป็นของรัฐภูมิโดยที่อัปสรไม่ได้อะไรเลย เธอก็แค่เดินออกมาจากชีวิตของเขา

“ไม่มีผู้หญิงคนไหนเขายอมหรอกครับคุณแม่โดยเฉพาะเววิตา เธอรักศักดิ์ศรียิ่งกว่าใคร ถ้ารู้ว่าต้องอยู่รอจนวันที่ผมหย่าเธอไม่มีทาง…รอ”

“ไม่มีทางรอ....งั้นลูกก็รู้ไว้เลยว่าผู้หญิงคนนี้ไม่ได้รักลูกจริง เวลาแค่ 2 ปีมันอาจจะยาวนานและทรมานแต่มันคุ้มนะถ้าหลังจากนี้เราจะได้อยู่ด้วยกันตลอดไป ลองคิดดูดีๆว่าเรื่องนี้มันใหญ่เหมือนอย่างที่ลูกกำลังโวยวายอยู่หรือเปล่า หรือจริงๆลูกไม่ได้กลัวการที่ต้องจดทะเบียนกับอักษรแต่ลูกกลัวมากกว่าที่จะรู้ความจริงว่าเธอไม่ได้รักลูกเหมือนอย่างที่ลูกคิด”

กมลชพูดจบก็ทำหน้าที่เดินไปส่งทนายความที่รถ เธอหวังว่าคำพูดจะทำให้ลูกชายได้คิดเพราะในฐานะที่เป็นผู้หญิงด้วยกันเธอดูออกว่าเววิตาไม่ได้รักลูกชายเท่ากับที่ลูกชายของเธอรักผู้หญิงคนนี้

“สะใจเธอแล้วใช่ไหมที่ทุกอย่างเป็นแบบนี้”

รัฐภูมิเดินเข้ามาใกล้ใบหน้าของหญิงสาวที่เขารู้สึกว่าเธอคือต้นเหตุของเรื่องทั้งหมด เขย่าตัวเธอเหมือนต้องการคำตอบแต่สุดท้ายเขากลับไม่ได้หวังที่จะฟังอะไรเลยนอกจากจะโทษว่าเรื่องราวที่เป็น แบบนี้ก็เป็นเพราะอัปสรคนเดียว

รัฐภูมิขับรถไปหาคนรักที่บ้าน เขาจอดรถอยู่นานที่หน้าประตูกว่าที่จะตัดสินใจขับเข้าไป เขากลัวความจริงทุกอย่างที่กำลังจะเกิดขึ้น ชายหนุ่มนำหลักฐานคือพินัยกรรมเตรียมมาแสดงให้หญิงสาวรู้ว่าทุกอย่างที่เขาพูดเป็นความจริง ไม่ใช่ข้ออ้างและเขาพร้อมจะสัญญาที่จะแต่งงานกับเธอทันที หลังจากที่พินัยกรรมครบ 2 ปีโดยจะไม่สนใจคำทัดทานจากใครทั้งนั้นแต่ทำไมหัวใจกลับไม่เชื่อมั่น เขากลัวว่าเววิตาจะไม่ยอมรอและความรักของเขาจะจบลง