คนเก็บอาการไม่อยู่

ตอนที่ 4

คนเก็บอาการไม่อยู่

รัฐภูมิจากผู้ชายปากร้ายที่ไม่มีทางจะยอมรับว่ากำลังรู้สึกสนใจหรือห่วงในตัวภรรยาแต่ตอนนี้เขากลับควบคุมตัวเองไม่อยู่ ชายหนุ่มสะกดรอยตามอัปสรไปที่ทำงานจนรู้ว่าเธอทำงานที่ไหนและไม่ใช่แค่เพียงเท่านั้น เขายังใช้เวลาในช่วงที่ว่างจากการทำงานในเกือบทุกวันไปแอบดูเธอที่บริษัทจนได้เห็นความสนิทสนมระหว่างเธอกับเจ้านายที่ดูเหมือน อีกฝ่ายจะให้ความสนใจกับเธอมากกว่าพนักงานคนอื่น

“สวัสดีครับกำลังจะไปไหนกัน พอดีผมผ่านมาแถวนี้ก็เลยมาแวะรับอัปสรกลับบ้าน”

รัฐภูมิตัดสินใจเดินเข้ามาในบริษัทหลังจากที่แอบดูอยู่ที่บริเวณชั้นล่างของร้านกาแฟแล้วเห็นว่าอัปสรกำลังเดินออกมาจากห้องทำงานพร้อมกับเจ้านาย

“เรากำลังจะไปกินข้าวเย็นกันครับ”

ยงยุทธเลือกที่จะเป็นคนตอบคำตอบนี้เองเพราะเขารู้สึกไม่ค่อยพอใจในท่าทางของแขกที่ไม่ได้รับเชิญที่กำลังยืนขวางหน้าเขาอยู่

“อัปสรคงไม่สะดวกมั้งครับเพราะเธอต้องรีบกลับบ้าน”

รัฐภูมิพูดจบก็คว้ามือหญิงสาว ดึงเธอให้มายืนข้างเขาจนดูคล้ายกับการกระชาก

“ผมก็อัปสรเรานัดกันแล้ว และในฐานะที่ผมก็เป็นเจ้านายของเธอคงต้องขอถามคุณเสียหน่อยว่าคุณกับอัปสรเป็นอะไรกัน คุณถึงได้มาแสดงกิริยาท่าทางไม่ดีต่อหน้าผมแบบนี้”

ยงยุทธมีอายุมากกว่ารัฐภูมิ เขามองว่าสิ่งที่ อีกฝ่ายแสดงอยู่ตรงหน้า เป็นการแสดงกิริยาที่ไม่เหมาะสมและดูจากลักษณะการแต่งตัวแล้วรัฐภูมิก็คงไม่ได้เป็นเพียงแค่วัยรุ่นหนุ่มธรรมดาแต่ทำไม การกระทำของเขามันดูไม่เหมาะกับชุดที่ใส่มา

“อัปสรเป็นเด็กที่บ้านของผม”

“ถ้าแค่นั้นคุณก็ไม่มีสิทธิ์มายุ่งยากกับชีวิตของเธอไม่ว่าเธอจะไปไหนกับใครเมื่อไหร่”

ยงยุทธพูดแทรกขึ้นมาเพราะเขาไม่คิดว่าจะได้ยินคำตอบแบบนี้ จากลักษณะท่าทางที่รัฐภูมิกำลังแสดงอยู่มันเหมือนคนกำลังหึงหวงถ้าสถานภาพของคนทั้งคู่เป็นเพียงแค่เจ้านายกับเด็กในบ้าน เขาก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะมาแสดงแบบนี้

“ถ้าอัปสรเป็นเพียงแค่เด็กในบ้านของคุณเธอจะไปกินข้าวกับใครหรือจะไปไหนมันก็คงเป็นสิทธิ์ของเธอนะครับ ผมว่าคุณปล่อยมือจากพนักงานของผมดีกว่า เพราะเราสองคนนัดกันแล้ว”

ยงยุทธส่งมือของเขาให้กับสาวน้อยที่กำลังโดนอีกฝ่ายบีบมือแน่น อัปสรคิดว่าเวลานี้สิ่งที่เธอควรทำคือการเลือกเจ้านายเพราะในเมื่อรัฐภูมิก็แนะนำว่าเธอเป็นเพียงแค่เด็กในบ้าน เขาก็ไม่มีสิทธิ์จะมาหวงห้ามอะไรเธอเหมือนอย่างที่ยงยุทธพูด

อัปสรตัดสินใจที่จะไปกินข้าวกับยงยุทธถึงแม้จะรู้สึกกลัวว่าเมื่อกลับถึงบ้านจะมีปัญหา แต่ตอนนี้เวลาก็ผ่านมาเกือบปีแล้วเขาก็ไม่เคยแสดงออกให้ใครรู้ว่าเธอเป็นภรรยาเธอก็ไม่อยากที่จะสนใจความรู้สึกเขา

หลังจากวันนั้นมารัฐภูมิก็ยังคงไม่ละความพยายาม เขาตามไปรับหญิงสาวที่ทำงาน นั่งรอจนกว่าเธอจะเลิกงานอยู่บ่อยครั้ง จนตอนนี้อัปสรเริ่มรู้สึกเกรงใจทั้งเจ้านายและพนักงานคนอื่นที่บริษัทเพราะแทนที่เธอจะได้ทำงานล่วงเวลาให้เสร็จ เธอก็ต้องรีบกลับบ้านเพราะกลัวว่าคนรอจะอารมณ์เสีย

“สรต้องทำงาน คุณจะมานั่งรอแล้วบังคับให้เลิกงานเร็วแบบนี้ไม่ได้นะคะ”

หญิงสาวตัดสินใจพูดกับชายหนุ่มหลังจากที่เธอขึ้นมานั่งบนรถเพราะคิดว่าสิ่งที่เขาทำมันทำให้เธอกำลังกระทบต่อเรื่องงาน

“ไม่ได้ ไม่ได้ยังไง”

สรเป็นแค่เพียงพนักงานก็ต้องทำงานให้คุ้มค่า คุ้มเวลาในเมื่องานยังไม่เสร็จ เราก็ต้องยอมเลิกดึกสะสางทุกอย่างเหมือนอย่างที่คนอื่นเขาทำ ถ้าเป็นแบบนี้สักวันบริษัทคงไล่สรออก

“ก็ดีคุณจะได้ไปมาทำงานที่บริษัทของผม” คนพูดเผลอตัวพูดถึงแผนการออกไปเมื่อรู้ตัวจึงรีบเฉไฉ

“ผมไม่ได้อยากให้คุณมาทำงานที่บริษัทหรอกนะ แต่ก็แค่อยากให้มีเวลากลับไปดูแลคุณแม่บ้างตั้งแต่คุณพ่อเสียไปคุณก็ออกมาทำงานแบบนี้ คิดบ้างไหมว่าคุณแม่จะเหงาแค่ไหน”

อัปสรหันเป็นมองหน้าคนขับ ถอนหายใจส่ายหัวไปมาเพราะเธอไม่เชื่อในสิ่งที่เขาพูดเพราะคนที่อยากให้เธอไปทำงานที่บริษัทอื่นและทำงานล่วงเวลาเก็บเงินเยอะๆก็คือกมลชนก

รัฐภูมิยังคงไปรับหญิงสาวทุกวันที่ทำงานจนในที่สุดอัปสรก็ตัดสินใจลาออกจากบริษัทของยงยุทธและมาทำงานที่บริษัทของรัฐภูมิโดยที่อีกฝ่ายเสนอเงินเดือนให้เธอมากกว่าที่เก่าถึง 2 เท่า

“เป็นอะไรพี่เห็นเธออาเจียนหลายรอบแล้วนะตั้งแต่เมื่อวาน”

รุ่นพี่ที่บริษัทเดินมาหาอัปสรที่ห้องน้ำลูบหลังให้เธอด้วยความเป็นห่วงเพราะตั้งแต่เมื่อวานหญิงสาวมีอาการคลื่นไส้อาเจียนโดยตลอด

“ไม่รู้เหมือนกันตอนแรกก็คิดว่าวันนี้คงจะหายแต่ดูแล้วเย็นนี้คงต้องไปหาหมอ”

“ถ้าอย่างนั้นก็ไปเลย เขียนขออนุญาตออกไปข้างนอกสักชั่วโมง คลินิกตรงข้ามบริษัทเราก็ตรวจได้ตอนนี้คุณรัฐภูมิยังประชุมอยู่ เธอไม่ต้องกลัวหรอกว่าเขาจะไม่อนุญาต”

รุ่นพี่ที่ทำงานต้องพูดแบบนี้เพราะเธอแอบเห็นท่าทางของหญิงสาวที่แสดงต่อหน้ารัฐภูมิเหมือนเธอกลัวเขาจนไม่กล้าที่จะเป็นตัวเอง

อัปสรตัดสินใจที่จะขออนุญาตออกไปข้างนอกและไปหาหมอที่คลินิกที่อยู่ตรงข้ามกับบริษัท คำตอบที่เธอได้มันทำให้โลกทั้งใบของเธอไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว หญิงสาวตัดสินใจที่จะบอกถึงผลตรวจวันนี้ให้ชายหนุ่มได้รู้เพราะเขาเองจะได้คิดหาทางออก ถึงอย่างไรเขาก็คือส่วนหนึ่งของสิ่งที่เกิดขึ้น อาการที่เธอเป็นอยู่มันไม่ใช่อาการป่วยแต่มันคืออาการแพ้ท้อง