วิมานบำเรอรัก

154.0K · จบแล้ว
โยธกา ดรินทร์ น้ำอ้อม
91
บท
24.0K
ยอดวิว
9.0
การให้คะแนน

บทย่อ

นางแบบสาวแสนยั่วยวนราวกับนางแมวป่า ผู้ที่ทำให้เขาคลั่งไคล้อย่างสุดหัวใจเพียงแค่เห็นภาพถ่าย ลิลลี่นางแบบแสนเซ็กซี่ ที่ขึ้นชื่อว่าซื้อได้ แต่เจ้าหล่อนกลับไม่ไยดีกับข้อเสนอของเขา มาร์คัส ไกรอนันต์เลิศ ลูกครึ่งหนุ่มสเปนผู้แสนหล่อเหลาและร่ำรวย ทำแบบนี้มันมากเกินไปแล้วนะแม่ตัวดี เธอจะต้องเป็นของเขา ! มาร์คัสสาบานกับตนเอง และใช้ทุกลูกล่อ ลูกชน เพื่อต้อนแม่สาวแสนยั่ว เข้ามาในวิมานสวาท เขาจะทำให้เธอยอมสยบ กลายเป็นลูกแมวน้อยแสนน่ารักบนเตียงเขา “ฉันไม่มีอะไรจะตกลงกับคุณ” ละอองดาวพูดเสียงดุๆ พร้อมกับทำตาเขียวใส่เขา แก้มสาวแดงก่ำ เมื่อตกอยู่ในวงแขนรัดแน่นนั้น เธอแนบชิดกับเขาไปทุกส่วนจนสัมผัสได้ถึงความแข็งแกร่งของเรือนกายชายนั่น ร้อนวูบวาบไปทั้งตัวราวกับถูกกระแสไฟฟ้าอ่อนๆ จากร่างกายเขาไหลสู่ตัวเธอ มือเรียวยันอกกว้างไว้ หากแต่มันช่างไร้ประโยชน์สิ้นดี “มีสิ มีมากด้วย” มาร์คัสว่า มองกวาดไปทั่วเครื่องหน้าสวยงดงามที่เขาไม่มีวันลืมนั่นอย่างชื่นใจ กับผู้หญิงคนนี้ เพียงแค่ได้กอดจูบ สัมผัสนิดๆ หน่อยๆ ทำไมจิตใจมันถึงอิ่มเอม และปรารถนาเธอจนแทบจะเก็บกลั้นไว้ไม่ไหว อยากจะปล้ำเธอบนรถไปเสียให้รู้แล้วรู้รอด แต่คนอย่างเขาไม่เคยขึ้นชื่อว่าบังคับฝืนใจใคร เขาอยากให้เธอสมยอม ตกลงใจเป็นของเขาด้วยความเต็มใจ “ฉันเคยบอกคุณแล้ว ว่าฉัน...” ละอองดาวเม้มปาก เธอยอมรับในที่สุดว่าเธอคือลิลลี่ในวันนั้น นัยน์ตากลมโตมองสบกับนัยน์ตาคมกริบ ที่มองเธอด้วยประกายตาฉ่ำหวาน เร่าร้อน จนเธอต้องหลบตาเขา แล้วเอ่ยเสียงแผ่วหวิว ทั้งที่อยากให้มันฟังหนักแน่นมากกว่านี้ “ไม่ได้ขายตัว อย่ามายุ่งกับฉันอีกเลย คุณมาร์คัส อย่าทำแบบนี้ฉันไม่ชอบ” “ผมก็ไม่ได้อยากจะซื้อคุณอีกแล้วนี่นาที่รัก” มาร์คัสเอ่ยเสียงทุ้ม เขาไล่ซับจูบไปตามนวลแก้ม และซอกคอที่กรุ่นกลิ่นหอมที่เขาชอบนัก เหมือนได้กอดได้จูบแล้วไม่อาจจะหยุดยั้งตัวเองไว้ได้ เขาอยากจะเจรจา ต่อรองกับคนในอ้อมกอด ให้เธอยอมตามใจเขาเสียที “ถ้าอย่างนั้นก็ปล่อย” มือเรียวพยายามผลักไสเขา ใบหน้างดงามก้มงุดกับอกกว้าง หนีการรุกรานจากใบหน้าคมสัน ที่ยังคงแต้มจูบเหมือนไม่รู้เบื่อเสียที “ปล่อยไม่ได้” มาร์คัสตอบ เล่นเอาละอองดาวถึงกับโมโหขึ้นมาวูบหนึ่ง นี่เขาจะเอาอะไรกับเธออีกนะ เห็นเป็นผู้หญิงใจง่าย ดอกไม้ริมทางหรืออย่างไร จะคิดเอามาเด็ดดมเมื่อไหร่ก็ทำได้ตามใจ เธอกัดเขาหมับทันทีด้วยความโมโห ทำให้มาร์คัสถึงกับขบกรามกรอด เพื่อข่มความเจ็บปวด ก่อนจะกระซิบขู่เสียงเรียบ เล่นเอาละอองดาวถึงกับรีบปล่อยเขาอย่างรวดเร็ว “เอาสิ ถ้าทำผมเจ็บมาก ผมจะลืมตัว ปล้ำลิลลี่เสียให้รู้แล้วรู้รอด บนรถคันนี้แหละ ไม่ต้องเจรจาตกลงอะไรกันอีกแล้ว เอาไหม? ผมทำได้นะ” “คนบ้า” ละอองดาวทุบอกเขาอย่างโมโห แต่นึกถึงคำขู่นั้นแล้วก็หยุดมือ น้ำตาไหลขึ้นคอนัยน์ตางดงามเมื่อถูกกดดันจากคนที่กำลังกอดเธออยู่ เขาจะเอาอย่างไรกับเธอกันนะ อีตาบ้านี่ ทำให้เธอไม่มีทางเลือก เหมือนกับเป็นลูกไก่ตัวน้อยๆ ในอุ้งมือเขา ที่เขาจะทำอย่างไรกับเธอก็ได้ “ปล่อยฉันไปเถอะนะคะ คุณมาร์คัส ฉันขอร้อง” “ตอบคำถามผมสามข้อก่อน แล้วผมจะปล่อยคุณไป” มาร์คัสมองหน้าหวานๆ ที่กำลังมีน้ำตาปริ่มๆ นั่นแล้วก็พาลใจอ่อน เขาไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน ไม่เคยบังคับขู่เข็ญเอาแต่ใจกับใครแบบนี้ แต่กับเธอ ใจมันบอกว่าปล่อยไปไม่ได้ ไม่ว่าจะทำอย่างไร เขาก็ต้องดักและต้อนเธอให้เข้ามาในอ้อมกอดของเขาให้จงได้ “ถามมาสิคะ” เมื่อเห็นว่าใช้ไม้แข็งไม่ได้ผล ละอองดาวก็เริ่มใช้ไม้นวม ด้วยการยอมพูดจากับเขาดีๆ สัมผัสของเขาทำให้เธอทั้งวาบหวิวและอึดอัด ปนเปไปด้วยความหวาดกลัว เธอต้องเอาตัวรอดก่อนตอนนี้ จากเสือร้ายที่จ้องจะขย้ำเหยื่ออย่างเขา เขาอยากจะทำอะไรเธอก็คงต้องตามใจไปก่อน “ข้อแรก คุณคือลิลลี่ของผมจริงๆ ใช่ไหม?” คำว่าลิลลี่ของผม เล่นเอาละอองดาวหน้าร้อน เธอกัดริมฝีปาก พลางพยักหน้า อดเอ่ยค้านขึ้นมาเบาๆ ไม่ได้ “ฉันคือลิลลี่คนนั้น แต่ฉันไม่ใช่ของคุณ” คำเอ่ยแย้งนั้นทำให้ชายหนุ่มอมยิ้ม พลางหัวเราะเบาๆ จนป่านนี้แม่เจ้าประคุณยังไม่วายออกฤทธิ์ ทั้งที่สั่นไปหมดกับอกเขาแบบนี้ “ข้อที่สอง คุณมีแฟนแล้วหรือยัง? ตอบผมมาตามตรงนะ ห้ามโกหกเป็นอันขาด” “มีแล้ว” หญิงสาวโพล่งออกมาเลยทันที อย่างจะเอาตัวรอด มาร์คัสหรี่ตา แล้วมองคนในอ้อมกอดด้วยสายตาคาดคั้น เขาไม่อยากเชื่อหรอกว่าเจ้าหล่อนจะมีคนรักแล้ว แต่ข้อหนึ่งที่เขาเชื่อนั่นก็คือ เธอไม่ได้เป็นอย่างที่ข่าวลือเลยสักนิด เรื่องที่เธอง่ายและพร้อมที่จะยอมทำตามข้อเสนอเมื่อมีคนให้ราคาที่น่าพอใจ “หืม? แน่ใจนะ” “ฉันมีแฟนแล้วจริงๆ นะ” ละอองดาวรีบยืนยัน พลางเอ่ยเสียงอ่อน “คุณคงไม่ยุ่งกับคนมีแฟนแล้วใช่ไหมคุณมาร์คัส คุณคงไม่ชอบแย่งของคนอื่น หรือทำลายคู่รักให้ต้องแตกแยกใช่ไหม?” “พอดีถ้าเป็นของที่ผมอยากได้...” น้ำเสียงทุ้มนั่นเอ่ยอย่างนุ่มนวล พร้อมกับกวาดมองไปทั่วรูปหน้าเนียนหวาน จนคนถูกมองหน้าแดงซ่าน “ผมไม่เลือกวิธีเสียด้วยสิ”

นิยายปัจจุบันประธานรักแรกพบพระเอกเก่งดราม่าจีบเมียเก่ามาเฟียดาราชู้รัก

1

“มาร์คัส เบาๆ สิคะ”

“ไหนบอกว่าชอบแรงๆ ไม่ใช่เหรอครับนาเดีย”

เสียงห้าวเอ่ยกลั้วหัวเราะ มือไม้ของเขายังไม่ยอมหยุดการกระทำ ที่ทำให้คนในอ้อมแขนบ่นว่าเขา มือหนากำลังบีบเคล้นทรวงสาวอย่างเมามัน ร่างอิ่มนั่งเกยบนตัก เสื้อผ้าหลุดลุ่ยจนแทบเปลือยเปล่า เธอเงยหน้าให้เขาซุกไซ้ใบหน้าหล่อคมลงกับซอกคอขาวนวล นัยน์ตาสวยหวานมองใบหน้าเรียวหล่อเหลานั้นอย่างหลงใหล เธอกำลังอยู่ในอ้อมแขนของ มาร์คัส ไกรอนันต์เลิศ เจ้าพ่อแห่งวงการนิตยสารผู้ชาย I’M M ที่มีแต่คนใฝ่ฝันอยากจะมาอยู่ในอ้อมแขนอันระอุร้อนคู่นี้

“อา...”

เสียงหวานครางออกมาอย่างเร่าร้อน เมื่อใบหน้าหล่อคมราวกับเทพบุตรกรีก ซุกแนบลงกับทรวงสาวขาวนวล เปิดเปลือยทรวงงามที่ผ่านการศัลยกรรมจนมันอวบใหญ่เกือบสามสิบหกนิ้วต่อสายตาเขา มาร์คัสห่อปากกับขนาดของมัน ก่อนจะจูบฟัดอย่างเมามัน เพียงสัมผัสก็รู้ว่าเป็นของไม่แท้ มันทำให้อารมณ์ตื่นเต้นของเขาลดน้อยลงไปบ้าง เพราะไม่เหมือนของธรรมชาติ แต่จะอย่างไรมันก็สวยงาม และคนในอ้อมกอดนี่ก็สวย ขาว นวล น่าฟัดไปทั้งตัว

มือใหญ่ลูบไล้ไปตามเรียวขานวล เธอและเขาอยู่บนเก้าอี้ทำงานขนาดใหญ่ของมาร์คัสด้วยกัน และนั่นมันไม่ใช่ปัญหาสำหรับการที่เขาและเธอจะเสพความสุข ในเมื่อมันเป็นสถานที่ส่วนตัวอย่างห้องทำงานของเขา ซึ่งไม่มีใครกล้าเข้ามายุ่ง และตอนนี้หัวอกของเขาและเธอกำลังร้อนเร่าไปด้วยเพลิงเสน่หา อะไรในตอนนี้จึงไม่น่าสนใจเท่ากับกันและกันที่กำลังเรียนรู้ สัมผัสกันอย่างร้อนเร่าเท่านั้นเอง

เสียงโทรศัพท์มือถือดังขึ้น ทำให้ชายหนุ่มที่กำลังไล้ริมฝีปากไต่ลงไปต่ำถึงหน้าท้องเนียนชะงัก เมื่อมันเป็นเสียงเรียกเข้าที่เขาตั้งไว้เฉพาะ ตอนนี้เขาและเธอกลิ้งตกลงไปอยู่บนพื้นพรมแล้ว เสื้อผ้าแทบจะไม่เหลือติดตัว หญิงสาวที่กำลังนอนตาปรืออยู่ใต้เรือนร่างของเขา กำลังมองเขาด้วยสายตาหลงใหล

เธอมองใบหน้าเรียว ที่ประกอบไปด้วย คิ้วเข้ม นัยน์ตาคมกริบหวานบาดใจสีน้ำตาลเข้มระยับ จมูกโด่งสวย ริมฝีปากได้รูปอิ่มนิดๆ ดูเซ็กซี่อย่างร้ายกาจ เขาเหมือนเทพบุตรตกสวรรค์ ที่พร้อมจะสร้างความปั่นป่วนหัวใจให้กับผู้หญิงทุกคนที่เผลอไผลเข้าใกล้เลยเสียจริงๆ

“อื้อ...อย่าทิ้งนาเดียวไว้แบบนี้นะคะ อย่าไปสนใจเลยค่ะ”

มาร์คัสหัวเราะบางๆ แต่เขาก็ลุกขึ้นจากร่างบางที่กำลังนอนคลุกเคล้าอยู่ มือเขาล้วงกระเป๋ากางเกงแสลคที่สวมอยู่และมันยังไม่ถูกถอดออกไปจากตัว หยิบเอาโทรศัพท์รุ่นล่าสุดออกมา ก่อนจะกรอกเสียงลงไป

“ว่าไง?”

“จะว่ายังไงล่ะพี่”

ปลายสายตอบอย่างห้วนๆ เล็กน้อย เหมือนอารมณ์ขุ่น มาร์คัสหัวเราะออกมาอย่างกลั้นไม่อยู่ อารมณ์พิศวาสแรงร้อนที่กำลังพุ่งขึ้นเริ่มลดลงตามลำดับ เมื่อได้พูดคุยกับปลายสาย ที่เป็นน้องชายเจ้าอารมณ์และเจ้าระเบียบของเขา

“เอ้า...ก็นายโทรมานี่หว่า ริโอ”

ชายหนุ่มขยับมานั่งขัดสมาธิบนพื้นพรม เลิกสนใจสาวสวยที่นอนอะร้าอะร่าม เรียกความสนใจจากเขาอยู่ นาเดียค่อยๆ ทรงตัวลุกขึ้นนั่ง ก่อนจะค่อยคลานเข้ามาหาเขาด้วยทีท่ายั่วยวนของนางแมวป่า มาร์คัสถึงกับตาลาย เมื่อตาคมกริบนั่นมองจ้องไปยังทรวงอกคู่มหึมาที่กระเพื่อมท้าทาย ยามที่เจ้าตัวเคลื่อนตัวมาหาเขา

“เมื่อไหร่พี่จะกลับบ้าน ป้าถามหาแต่พี่ มาร้องห่มร้องไห้กับผมเรื่องที่พี่ไม่รับสาย พี่มัวแต่ไปมุดหัวทำอะไรอยู่”

“บ๊ะ!”

นึกถึงหน้าตาของน้องชายแล้วมาร์คัสก็อยากจะหัวเราะออกมาดังๆ แต่ก็ติดขัดที่จะโดนน้องบังเกิดเกล้าซึ่งอายุต่างจากเขาแค่เพียงปีเดียว เทศนาสั่งสอนอะไรเข้าอีก นึกถึงใบหน้าที่มักจะนิ่งเฉยเป็นเนืองนิตย์ของมาริโอแล้วก็ต้องอมยิ้ม พลางแกล้งทำเสียงขู่ออกไป

“จะเกินไปหรือเปล่าวะริโอ นี่พี่ชายของนายนะโว้ย!”

“ไม่เกินไปหรอกมาร์คัส ถ้าพี่ไม่ใช่พี่ชายผม ผมคงจะด่ายิ่งกว่านี้อีก”

ปลายสายถอนใจ เสียงดังจนเขายังได้ยิน มาร์คัสสะดุ้งน้อยๆ เมื่อร่างอิ่มตอนนี้กอดรัดเขาแล้วถูเนื้อตัวอวบอัดกับผิวเนื้อแกร่ง บริเวณตรงแผงอกเปลือยเปล่าของเขาไปมา นาเดียจูบไล้ผิวสีแทนของมาร์คัสอย่างคลั่งไคล้ แล้วเริ่มเคลื่อนจากบ่าไหล่ ลงไปต่ำเรื่อยๆ ผิวของเขาตึงแน่น กล้ามเนื้อตรงบริเวณซิกแพคชวนให้หลงใหล ชายหนุ่มถึงกับสูดปากเมื่อมือนิ่มไต่ลงไปถึงเข็มขัด แล้วปลดมันออก ก่อนที่ใบหน้างดงามจะลดเลื่อนลงตามมือของเธออย่างซุกซน

“อืม...อย่าบ่นมากเลย อืม...”

น้ำเสียงกระเส่าแปลกๆ ที่ได้ยินนั่น ทำให้มาริโอถึงกับย่นหัวคิ้วอย่างสงสัย ว่าพี่ชายของเขาทำไมถึงทำเสียงแบบนั้น

“เป็นอะไรไปหรือเปล่ามาร์คัส?”

“เปล่านี่ อา...”

เขาอดครางออกมาเบาๆ ไม่ได้ เมื่อสาวงามกำลังไล้ละเลียดดื่มชิมเขา เธอช่างสร้างความเสียวสุขให้เขาอย่างมากมายจริงๆ มือใหญ่ลูบเรือนผมนิ่มไปมา พยายามกลั้นเก็บน้ำเสียงของตนเองไว้

“ผมไม่คุยกับพี่แล้ว เป็นอันว่ากลับบ้านด้วยเย็นนี้ ผมไม่อยากได้ยินป้าหรือว่าพ่อบ่นเกี่ยวกับพี่อีก ถ้ายังไม่กลับผมจะไปลากตัวพี่มาเอง”

“ใจเย็นๆ จ้ะฮันนี่ เดี๋ยวผมจะสนุกกับคุณไม่ได้เต็มที่”

มาร์คัสรีบเอ่ยห้ามแม่เสือสาวยวนสวาทที่กำลังดื่มกินเขาอย่างเมามัน มาร์คัสค่อยประคองเธอขึ้นมาจูบที่ปากอิ่ม ก่อนจะค่อยเอนเธอลงนอนบนพื้นพรม ตอนนี้ทั้งคู่เร่าร้อนจนแม้แต่แอร์คอนดิชั่นในห้องก็ไม่อาจจะบรรเทาความร้อนพิศวาสนี้ลงได้

มาร์คัสจัดการร่างอวบอิ่มเย้ายวนอย่างเชี่ยวชาญ ปรนเปรอทั้งเธอและเขาจนอิ่มเอม นาเดียนอนซุกกับอกอุ่นอย่างแสนสุขและเหนื่อยอ่อน เขาช่างเก่งกาจ เชี่ยวชาญ เป็นยอดนักรักอย่างที่ใครต่อใครเล่าลือกันจริงๆ

นี่แหละคือคาสโนว่าหนุ่ม มาร์คัส ไกรอนันต์เลิศ...