บทที่ 5 ต้องการใช้เงิน

เช้าวันต่อมา

“พี่ฝัน....พี่ฝันแพรทำข้าวต้มกุ้งเสร็จแล้วลุกขึ้นมากินกัน” เหมือนแพรเดินขึ้นมาเรียกพี่สาวที่ยังนอนนิ่งบนเตียง

“อะไรกันปกติจะตื่นเช้าเรียกก็ไม่ยอมขานอีก” มือบางจึงเขย่าแขนเบา ๆ แต่พี่สาวก็ยังไม่ตื่นจึงเปิดผ้าห่มแล้วมองไปที่พี่สาวที่รักของตน เธอถึงกับร้องกรี๊ดด้วยความตกใจ เหมือนฝันนอนแน่นิ่งเลือดกำเดาไหลและที่มุมปากก็มีเลือดไหลออกมาเช่นกัน

“ฮือ ๆ ๆ พี่ฝันอย่าเป็นอะไรนะ ฮึก! ฮือ...ใช่ต้องโทรเรียกรถพยาบาล” เมื่อตั้งสติได้เหมือนแพรจึงโทรเรียกรถโรงพยาบาลเดิม ที่เคยรักษาตัวพี่สาว เธอนั่งไปในรถพยาบาลคอยจับมือเอาแต่ร้องไห้และเรียกชื่อพี่สาวตลอดทาง

“ญาติคนไข้เชิญออกไปรอด้านนอกค่ะ” พยาบาลวัยกลางคนเดินเข้ามาห้ามไม่ให้เธอเข้าไปในห้องฉุกเฉินเหมือนแพรจึงโทรหาคะน้าให้ลาอาจารย์เพราะเธอต้องมาโรงพยาบาล คะน้าจึงอาสาแล้วจดเลกเชอร์การบ้านงานต่าง ๆ ให้เพื่อนเมื่อเวลาผ่านไปเกือบชั่วโมงหมอจึงเดินออกมาแล้วขอพบญาติ

“คนไหนญาติคนไข้ที่ชื่อเหมือนฝันครับ”

“ดิฉันเป็นน้องสาวเธอค่ะ คุณหมอพี่สาวดิฉันเป็นอย่างไรบ้างเธอปลอดภัยแล้วใช่ไหมคะ”

“คนไข้ปลอดภัยดีแต่การรักษาครั้งที่ผ่านมาตัวยาและคีโมไม่ค่อยตอบสนองเท่าที่ควร ทางที่ดีเราควรเปลี่ยนแผนการรักษาด้วยการเปลี่ยนถ่ายไขกระดูกที่เข้ากันได้ดีคือญาติที่เลือดชิดกันส่วนเรื่องค่าใช้จ่ายนั้นค่อนข้างสูงสูงมากๆเลยทีเดียว”

“ประมาณเท่าไหร่คะคุณหมอ”

“ห้าล้านบาทเบื้องต้นนะครับการรักษาไม่สามารถรับประกันว่าคนไข้จะหาย 100% แต่มันจะดีกว่าการรับยากับคีโมซึ่งไม่ตอบสนองแล้ว”

“ห้าล้าน! ต้องหาเงินที่ไหนมากันคุณหมอช่วยพี่สาวฉันเถอะนะคะ”

ใบหน้าสวยตอนนี้มีน้ำตาคลอจึงร้องไห้จนคนเป็นหมอรู้สึกสงสารแล้วเดินจากไป เหมือนแพรนึกถึงข้อเสนอข้องเจฟขึ้นมาทันทีนาทีนี้เธอคงมีวิธีเดียวเท่านั้นที่จะหาเงินมากมายมหาศาลนี้มาได้ในเวลารวดเร็ว เธอจึงไม่รอช้ากลับไปแต่งตัวแล้วไปรอพบเขาที่เพนเฮาท์ส่วนตัว

เพนเฮาท์ของเจฟ

“นายน้อยเหมือนแพรกำลังมาที่นี่ เธอรออยู่ด้านล่างบอกว่าขอพบนายน้อยด่วน”

“ให้เธอเข้ามากวางน้อยติดกับดักแล้วสินะสงสัยต้องใช้เงินด่วน” ใบหน้าหล่อเหลากระตุกยิ้มร้ายที่มุมปากนั่งจิบกาแฟรออย่างอารมณ์ดี

“คุณเหมือนแพรนายน้อยเชิญคุณที่ห้องครับ” ร่างบางเดินตามบอดี้การ์ดหนุ่มหล่อไปสายตาก็มองไปรอบ ๆ ตึกเพนเฮาท์หรู ที่มีเพียงไม่กี่สิบห้อง มูลค่าไม่ต่ำกว่าร้อยล้านเจฟนั้นเขารวยอู่ฟู่จริง ๆ

ก๊อกๆ! ก๊อกๆ!

“เชิญ”

“ไอ้คิม ออกไปทำอะไรข้างนอกเถอะ”

“ครับนายน้อย” เหมือนแพรยืนตัวเกร็งยังไม่กล้าเดินเข้ามาภายในห้องสุดหรู เธอจำได้แค่เพียงเตียงนอนหนานุ่มกับกลิ่นกายหอมสะอาดเป็นกลิ่นเดียวกับห้องของเขา

“เข้ามาสิ มัวแต่ยืนอึ้งอยู่ได้เธอต้องการพบฉันไม่ใช่เหรอ” เหมือนแพรจึงเดินเข้ามาพร้อมกับปิดประตูแล้วนั่งที่โซฟาหรูอย่างประหม่า

“ค่ะ! คือ…คือเรื่องที่คุณให้ฉันกลับไปคิดวันนั้น”

“ทำไมเธอจะปฏิเสธเหรอ…” ใบหน้าหล่อเหลาจิบกาแฟแต่ไม่มองเธอ

“ปะ…เปล่าค่ะ ฉันตกลงรับข้อเสนอแต่มีข้อแม้”

“ว่า…..” สายตาคมมองดูใบหน้าสวยใสของเหมือนแพรด้วยสายตาเจ้าเล่ห์จึงยกยิ้มที่มุมปากอย่างพอใจ

“คุณต้องให้เงินเดือนฉันทุกเดือนและคุณต้องช่วยค่ารักษาพยาบาลพี่สาวของฉันทุกบาททุกสตางค์ ห้ามทำร้ายทุบตีฉันเด็ดขาดฉันขอแค่นี้เองค่ะ” ใบหน้าหวานดวงตาที่บวมแดงเธอผ่านการร้องไห้อย่างหนักเจฟดูก็รู้ว่าเธอกำลังเดือดร้อน

“ดี…ฉันตกลงเธอจะได้ตามที่ขอ แต่ฉันก็มีข้อแม้เหมือนกันเธอจะเป็นแค่เด็กเลี้ยงของฉันเท่านั้นไม่ใช่แฟนเธอต้องทำตามคำสั่งฉันทุกอย่างห้ามยุ่งหรือมีแฟนแม้แต่เพื่อนผู้ชายก็ห้ามใกล้” มือหนาวางแก้วกาแฟลงสายตาคมจ้องมองใบหน้าหวานเธอพยักหน้ารับข้อตกลง

“งั้นวันนี้เธอเริ่มงานวันแรก”

“อ่ะ…ไรกัน ฉันยังไม่พร้อม”

“ฉันคิดว่าเธอเตรียมตัวเตรียมใจมาดีแล้วนะเหมือนแพร….ต่อไปเธอต้องเรียกฉันว่า ‘เฮียเจฟ’เข้าใจไหม”

“ค่ะ…ค่า..เฮีย” ใบหน้าหล่อยิ้มที่เหมือนแพรเรียกเขาว่าเฮียครั้งแรกซึ่งคำ ๆ นี้เขาไม่เคยให้ใครเรียกทั้งนั้นมีแค่ม๊าที่เรียกป๊าของเขาแบบนี้

“วันนี้ฉันจะให้เธอไปตรวจสุขภาพตรวจทุกอย่างว่าปลอดภัยดีไหมฉันจะให้เธอป้องกันโดยการฉีดยาคุม เธอต้องนอนกับฉันบ่อย ๆ จะให้คิมบอดี้การ์ดเป็นคนดูแลเธอทุกเรื่อง”

“คือวันนี้พี่สาวฉันเข้าโรงพยาบาลเกรงว่าจะไม่สะดวกค่ะ”

“นี่เลิกแทนตัวเองว่า ฉัน หรือ ชั้น อะไรของเธอได้แล้วต่อไปเธอต้องแทนตัวเองว่า แพร หรือหนู เท่านั้นทำตามที่เฮียสั่งเข้าใจไหม”

“ค่ะ! เฮีย”

เหมือนแพรรับคำสั่งแล้วเดินออกจากห้องไปเจฟที่นั่งยิ้มมองตามแผ่นหลังบางเขาดีใจอย่างมากที่ตอนนี้ เหมือนแพรยอมตกเป็นของเขาอีกครั้งโดยการสมัครใจจึงรีบกดมือถือหาคิมเพื่อพาเธอไปตรวจสุขภาพและฉีดยาคุมป้องกัน แล้วไม่ลืมที่จะเคลียร์ค่ารักษาพยาบาลให้พี่สาวเธอตามตกลง

ในรถ

“คุณแพรเราต้องไปโรงพยาบาลก่อน นายน้อยสั่งผมไว้แล้วไปโรงพยาบาลที่พี่สาวคุณรักษาตัวผมจะไปเคลียร์ค่าใช้จ่ายให้”

“ค่ะแพรขอบคุณพี่มากค่ะ” เหมือนแพรนั่งก้มหน้าเขินอายบอดี้การ์ดหนุ่มที่เธอต้องมาทำเรื่องอะไรแบบนี้

“คุณแพรผมในฐานะลูกน้องคนสนิทและเพื่อนของคุณเจฟผมดูออกว่าเจ้านายผมชอบคุณมากคุณควรจะดีใจที่เขานั้นเมตตาคุณกับพี่สาวมากมายขนาดนี้ คุณเจฟเขาไม่เคยคบผู้หญิงคนไหนมาก่อนอาจจะมีคู่นอนบ้างตามประสาผู้ชาย”

“เอ่อ! แล้วคุณเจฟ เอ้ย! เฮียเค้าเป็นคนแบบไหนกันคะแพรจะได้ทำตัวถูก” คิมถึงกับหัวเราะออกมาที่ได้ยินเหมือนแพรเรียกเจฟว่าเฮีย

“เฮียเลยเหรอ…แม๊! ไอ้คุณเจฟไม่น่าเชื่อ” คิมถึงกับบ่นพึมพำในความคลั่งรักของเจ้านาย

“อ่อ! คุณเจฟจะเป็นคนโมโหร้ายเอาแต่ใจเพราะเป็นลูกชายคนเดียวของตระกูล เขานั้นเก่งฉลาดดูเย็นชาแต่ลึก ๆ ใจดีมากนะครับเป็นคนใจถึงพึ่งได้ข้อนี้สำคัญเขาขี้หึงสุด ๆ คุณควรระวังอย่าทำให้เขาโกรธล่ะ”

เมื่อจัดการธุระเสร็จคิมก็ได้สั่งให้ทางโรงพยาบาลย้ายเหมือนฝันไปพักในห้อง VIP ที่แสนสะดวกสบายไม่ต่างจากโรงแรมแล้วได้จ้างพยาบาลพิเศษคอยดูแลเธอ และคิมเขาก็ได้ไปสอบถามกับแพทย์เจ้าของไข้ถึงแผนการรักษาขั้นต่อไป

เมื่อตรวจร่างกายและฉีดยาคุมกำเนิดเสร็จคิมก็พาเหมือนแพรไปสปาทำหน้าทำผมขัดสีฉวีวรรณ จากนั้นก็พาไปซื้อเสื้อผ้าของใช้กระเป๋ารองเท้าแบรนด์เนมเครื่องสำอางราคาแพงตามคำสั่งเจ้านาย

“พี่คิมคะ ทำไมต้องซื้ออะไรฟุ่มเฟือยเยอะแยะขนาดนี้ด้วยของพวกนี้มันไม่เหมาะกับแพรเลย”

“เอาเถอะครับมันเป็นคำสั่งจากนายน้อยผมไม่ควรขัดคุณแพรก็ไม่ควรขัดเช่นกัน”

เมื่อทั้งสองวุ่นกับการทำตามคำสั่งของเจฟทั้งวันตอนนี้ก็เป็นเวลาเกือบสองทุ่ม เจฟจึงโทรตามให้ทั้งคู่กลับมาแล้วให้แวะซื้ออาหารมื้อเย็นกลับไปด้วย เมื่อมาถึงเพนเฮ้าท์อย่างรวดเร็วคิมจึงพาเหมือนแพรที่ตอนนี้สวยสะพรั่งดูเป็นคุณหนูขึ้นมาทันทีจากการแต่งหน้าทำผมและการแต่งตัวเพราะคิมรู้ใจเจฟที่สุด ว่าเขานั้นชอบแนวไหนเจฟจะชอบผู้หญิงสดใสยิ้มหวานไร้เดียงสาแบบเหมือนแพร

“หมดเวลางานกูแล้วไอ้คุณเจฟ” เหมือนแพรที่ได้ยินคิมพูดกับเจฟถึงกับงุนงง เพราะในเวลางานคิมนั้นจะนอบน้อมสุภาพและดูเคารพเจ้านายหนุ่มอย่างเจฟมาก

“อืม! เรียบร้อยดีนะทุกอย่างมึงมากินข้าวเย็นเป็นเพื่อนกูกับเหมือนแพรสิ”

“จะดีเหรอ กูไม่อยากเป็นส่วนเกิน”

“พูดมากมีแต่ของโปรดมึงทั้งนั้นกูสั่งเผื่อแล้วถ้าไม่แดกกูทิ้งนะ”

“เออๆ คุณแพรอย่าตกใจนะครับหมดเวลางานผมแล้วตอนนี้ผมเป็นเพื่อนเขาครับ”

“อ่อ ค่า…ค่ะ”

เหมือนแพรจึงลุกไปเตรียมอาหารแล้วจัดแจงวางบนโต๊ะกินข้าวทั้งสามคนกินข้าวเย็นด้วยกัน เจฟกับคิมนั้นสนิทสนมกันมากเธอเพิ่งจะรู้ว่าเจฟนั้นมีมุมน่ารักแบบนี้ด้วยเขาใจดีกับลูกน้องไม่ถือตัวเลยสักนิด ไม่แปลกที่คิมนั้นจะซื่อสัตย์และรักเจฟมากเช่นกัน