บทที่ 3 ไม่เหมือนเธอ (NC+)

โรงแรมหรูใจกลางเมือง

ณิดานางแบบสาวดาวรุ่งที่เธอรับงานพิเศษเฉพาะลูกค้าหนุ่ม VIP เท่านั้น เธอเองก็ถูกใจเจฟไม่น้อยเพราะเขาโปรไฟล์ไม่ธรรมดาแวดวงไฮโซจะรู้จักเขาหมด ในฐานะลูกชายมหาเศรษฐีหมื่นล้านเขาทั้งดูหล่อรวยและแบดบอยมีเสน่ห์ตรงใจเธอมาก เมื่อมีโอกาสจึงรีบคว้าเอาไว้หวังจะมัดใจชายหนุ่มและโชคดีถ้าเขาติดใจเธอขึ้นมาอาจจะพัฒนาความสัมพันธ์เป็นแฟนก็ได้

แกร่ก!

เมื่อประตูถูกเปิดออกร่างสูงในชุดเชิ้ตกางเกงยีนส์ราคาแพงเดินเข้ามา ใบหน้าหล่อผสมไทยจีนฝรั่งได้สัดส่วนเดินหน้านิ่งเข้าใกล้ ณิดายิ้มและส่งสายตายั่วยวนในชุดนอนซีทรูสีดำโนบาร์

“สวัสดีค่ะคุณเจฟฟี่ ณิดาค่ะ” ร่างงามผอมเพรียวขายาวเรียวเซ็กซี่ปนขี้เล่นนิด ๆ กล่าวทักทายก่อน

“ฉันขอไปอาบน้ำก่อน เธอช่วยหยิบถุงยางกับเจลที่ลูกน้องฉันเตรียมมาที่หน้าห้องด้วยล่ะ”

สิ้นเสียงร่างสูงก็เดินไปอาบน้ำชำระร่างกายเตรียมตัวทำกิจกรรมที่เคยทำบ่อย ๆ เมื่ออาบน้ำเสร็จเจฟเดินมาพร้อมกับผ้าเช็ดตัวที่พันเอวหนาไว้ โชว์รูปร่างกำยำซิคแพคแน่นเป็นลอนเห็นกล้ามเนื้อที่ลีนไร้ไขมันที่มันยังมีหยดน้ำเกาะอยู่ ทำให้ณิดาถึงกับหน้าร้อนผ่าวเจฟงานดีจนเธอต้องกลืนน้ำลายเหนียวลงคอ

“เธอพร้อมแล้วใช่ไหม?”

“ค่ะ”

“ทาเจลแล้วนอนลงไป”

เจฟเขาชอบออกคำสั่งแม้ว่าจะชอบซื้อบริการแต่เขาไม่เคยพลาดการป้องกันสักครั้ง เมื่อร่างกายพร้อมจึงปลดเปลื้องผ้าขนหนูแล้วหยิบถุงยางราคาแพงสวมใส่เป็นการป้องกัน ขายาวขึ้นมาคร่อมบนร่างงามมือหนาจัดการลูบไล้ส่วนกลางกลีบกุหลาบที่มีเจลเคลือบอยู่จัดการจับท่อนเอ็นร้อนใหญ่ยาวอาวุธลับเข้าไปทีเดียวจนมิดลำ

ร่างงามใต้ร่างสะดุ้งเฮือกในความใหญ่ยาวจนจุกไปหมดที่มันถูกดันเข้ามาอย่างรวดเร็วไร้การเล้าโลมใดใด เอวหนาเริ่มขยับดันท่อนเอ็นเข้าสุดออกสุดค่อย ๆ เริ่มจังหวะกระแทกความเร็วขึ้นตามอารมณ์ของคนด้านบน ณิดาเริ่มเสียวในลีลาและความหนักหน่วงที่ได้รับจึงร้องครางออกมาอย่างไม่อาย

ตับ! ตับ! ตับ! เสียงเนื้อที่กระทบกันดังเป็นจังหวะ

“อ่าส์! ณิดาเสียวค่ะ”คนใต้ร่างพึงพอใจกับรสสัมผัสที่ได้รับแต่ไร้เสียงการตอบรับจากคนด้านบน

“อึก! อ๊ะ! อ๊ะ!”

เอวหนาเร่งจังหวะมือหนาบีบเค้นเต้างามที่เปลือยเปล่าอย่างรุนแรง ใบหน้าหล่อเหลาเหยเกพร้อมกับเหงื่อที่ผุดขึ้นมาตรงกรอบหน้า เป็นภาพที่ณิดาเฝ้าฝันมาตลอด ว่าจะมีวันนี้เธอต้องทำให้เขาพอใจหลงใหลในตัวเธอให้ได้

“อ่าส์! คุณเจฟขา….อ๊ะ! ดีค่ะ”

ในที่สุดร่างหนาก็กระตุกเกร็งตัวปลดปล่อยน้ำรักสีขาวขุ่นออกมาจนเต็มถุงยาง มือหนาจึงดึงท่อนเอ็นใหญ่ออกมาแล้วหยิบทิชชูมาห่อทิ้งลงถังขยะอย่างไม่แยแส ร่างสูงที่เปลือยเปล่าลุกขึ้นเดินเข้าไปในห้องน้ำเพื่อทำความสะอาดร่างกายปล่อยให้อีกคนที่นอนเปลือยกายฟินอยู่บนเตียง

“เหอะ! ให้ตายเถอะไอ้คิมมึงไปนัดยัยนางแบบคนนี้มา ข้างนอกก็สวยดีหรอกข้างในนี่กลวงเชียว…ไม่เหมือนยัยเหมือนแพรสักนิด” เจฟเขาทำเรื่องอย่างว่ากับณิดาแต่กลับคิดถึงอีกคนที่เขานั้นติดใจ

“นี่ฉันเป็นอะไรไปเนี่ยเอากับใครก็ไม่เหมือนเธอ….”

หลังจากเดินออกมาจากห้องน้ำเจฟก็ให้ณิดากลับพร้อมกับเงินตามราคาที่ตกลงกันไว้ ณิดาเธอรู้สึกเสียอารมณ์ไม่น้อยที่เจฟนั้นเย็นชาไม่ยอมให้เธอเข้าใกล้หรือนอนค้างคืนกับเขา เธอไม่คิดมาก่อนว่าเจฟนั้นจะเป็นคนนิสัยแบบนี้ข่าวลือว่าเขานั้นร้ายเปลี่ยนผู้หญิงบ่อยและไม่แคร์ใครเป็นเรื่องจริง แต่ทว่าณิดาเธอไม่ยอมแพ้เพราะเจฟคือคนที่เธอหมายปองแล้ว

หลังจากเดินออกมาจากโรงแรมเจฟจึงให้คิมขับรถไปส่งเขาที่เพนเฮาท์ ส่วนทีเขานั้นนอนค้างกับสาวที่โรงแรม จึงไม่กลับระว่างทางในรถคิมที่เห็นใบหน้าเคร่งขรึมของเจ้านายจึงถามขึ้น

“ไง…ไอ้คุณเจฟ นางแบบบริการไม่ถึงใจรึไงทำไมทำหน้าเหมือนข้อศอกหมาขนาดนั้น”

“ไอ้คิมดีนะที่หมดเวลางานมึงแล้ว…ปากดีนะมึงวันหลังอย่านัดยัยนี่มาอีก”

“อ้าว! ทำไมปกติมึงไม่เคยบ่นสักครั้ง”

“กูไม่มีอารมณ์ว่ะ…ไม่เหมือนกับเด็กนั่น” คิมที่ขับรถอยู่กระตุกยิ้มที่มุมปาก เขารู้ได้ทันทีว่าเจฟเจ้านายนั้นติดใจเหมือนแพรเข้าแล้ว

“มึงจะให้กูดิวเด็กนั่นให้ใหม่ป่ะ”

“อืม! กูจ่ายไม่อั้น”

เมื่อกลับมาถึงที่เพนเฮาท์เจฟที่นอนไม่หลับเขาคิดถึงแต่ใบหน้าหวานปากบางจิ้มลิ้มดวงตากลมโตสดใส กลิ่นกายหอมละมุนเนื้อเนียนนุ่มสัดส่วนโค้งเว้าทุกอย่างที่เป็นเธอบวกกับรสสัมผัสของเหมือนแพรอีกครั้ง ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อว่าเขาเฝ้าคิดถึงเธอ แม้ขณะร่วมรักกับหญิงอื่น

ไม่ว่าผู้หญิงคนนั้นจะสวยกว่ารูปร่างดีกว่าเหมือนแพรเป็นสิบเท่าก็ตาม

ร่างหนานอนกระสับกระส่ายบนเตียง พยายามข่มตาหลับและครุ่นคิดวิธีที่จะได้เธอมาสนองความต้องการที่มี

“เหอะ! ไม่รู้จักฉันกล้ามากนะเธอจะไม่รู้จักผัวคนแรกได้ยังไงกัน อยากจะลองดีก็เอาเหมือนแพร”

ทางด้านเหมือนแพรก็นอนคิดถึงเรื่องของวันนี้ที่เธอเจอกับเจฟชายหนุ่มที่เป็นลูกค้าคนแรกของเธอ และเขายังเป็นนักศึกษามหาลัยเดียวกันอีกต่อไปเธอต้องเจอเขาอีกแล้วความลับดำมืดที่เธอซ่อนมันเอาไว้จะถูกเปิดโปงหรือไม่

เธอจะใช้ชีวิตนักศึกษาในมหาลัยแบบไหนถ้าเขาเกิดนึกสนุกอยากขึ้นมากลั่นแกล้งเธอโดยการเอาเรื่องที่หลับนอนกับเขามาขู่ ทำไมโลกใบนี้ถึงได้ใจร้ายกับเธอขนาดนี้แค่ครั้งเดียวที่ยอมขายศักดิ์ศรีมันน่าจะจบถ้าไม่ได้เจอกับเขาอีก

เช้าวันต่อมา

“นี่คะน้าแพรเราไปกินข้าวที่โรงอาหารกัน” ปั้นเดินมาชวนสาว ๆหลังจากที่เขาเลิกเรียนจากคณะช่วงพักเที่ยง

“ได้สิกำลังหิวพอดีฉันอยากกินส้มตำแซ่บ ๆ นายไปสั่งให้หน่อยสิปั้น” เหมือนแพรอ้อนเพื่อนหนุ่มอย่างน่าเอ็นดู เขาแพ้ลูกอ้อนกับรอยยิ้มของเธอเสมอ

“วันนี้เลิกเรียนเร็วเราไปดูการแข่งขันบาสเกตบอลที่โรงยิมกันมั๊ย”

“อื้อ! เอาสิ…ได้ข่าวว่าปั้นก็จะลงแข่งนี่นาเราจะไปเชียร์”

ทั้งสามคนกินมื้อเที่ยงไปคุยกันไปข้าวปั้นเป็นนักกีฬามาตั้งแต่สมัยมัธยมแล้ว เขาเก่งทุกด้านไม่ว่าการเรียนหรือกีฬาเพื่อนผู้ชายเขาก็มีบ้างแต่เขาจะสนิทและคอยดูแลคะน้ากับเหมือนแพรมากกว่า สาเหตุที่ทั้งสามคนยังไม่มีแฟนเพราะกลัวว่าหากใครมีจะทำให้มีเวลากับเพื่อนน้อยลง

ปั้นนั้นแอบชอบเหมือนแพรมาโดยตลอด และไม่ยอมบอกกลัวเสียเพื่อนส่วนคะน้าเธอก็ชอบปั้นคนที่รู้ดีคือเหมือนแพรเพราะเธอดูออกและคะน้าเองก็ยอมรับกับเธอตรง ๆ เหมือนแพรจึงคิดกับปั้นแค่เพื่อนเท่านั้นเพราะไม่อยากผิดใจกับคะน้านั่นเอง